Του μακαριστού μητροπολίτη π.Γεράσιμου Φωκά:
-Θυμάμαι στο Βελιγράδι στη Σερβία ,μετά τη Θεία Λειτουργία πήγαμε με ένα διάκο, μετά τους βομβαρδισμούς της ημέρας εκείνης,
μόνο μιας ημέρας ήτανε, επήγαμε και είδαμε..
εβομβάρδισαν ένα νοσοκομείο και ένα σχολείο.
Το είδα με τα μάτια μου, αδελφοί μου,
ήτανε μέσα στα ερείπια, μέσα στα τσιμέντα,
μέσα στα σίδερα, μέσα στα τούβλα , ηταν κομμάτια από μικρά παιδάκια και είπα στον Πατριάρχη, ο Πατριάρχης ήτανε άγιος, αδελφοί μου,
όντως άγιος, μεγάλης αρετής άνθρωπος.
“Μα Πατριάρχη μου, αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουνε παιδιά, δεν έχουνε μανάδες, δεν έχουνε ψυχή”;
Και μου είπε ο Πατριάρχης, που είχε πνεύμα Θεού:
“Και παιδιά και μανάδες έχουνε, και γυναίκες και αδέλφια, καρδιά δεν έχουνε, παιδί μου”.
Και του είπα κι εγώ:
“Τότε ο Θεός να τους ξεθεμελέψει, να μη μείνει κανείς,
αφού δεν έχουνε καρδιά”.
Και μου είπε
: “΄Όχι παιδάκι μου, λέει στο Άγιο Ευαγγέλιο ο Χριστός' Αγαπάτε τους εχθρούς ημών'”.
Ακούτε αδελφοί μου,
αυτό είναι του Σταυρού το κήρυγμα,
αυτή είναι η δική μας απάντηση,
όχι αυτό που λέω εγώ ο αμαρτωλός,
που λέμε εμείς οι άνθρωποι,
αλλά αυτό που λέει ο Χριστός, αυτό που λέει η Εκκλησία, αυτό που λένε οι Άγιοι.
Το δικό μας κήρυγμα, το δικό μας ήθος είναι
“αγαπάτε τους εχθρούς ημών”
και σήμερα βλέπετε τι γίνεται,
βλέπετε με τη τρομοκρατία τι θύματα,
τι ανθρώπους ανυπεράσπιστους,
αθώους, τι μαρτύριο, τι πληγή, τι αίμα, τι κρουνός αίματος, τι αντεκδίκηση, τι τραγωδία!
Ζούμε, αδελφοί μου, σήμερα σε ένα κόσμο τόσο αβέβαιο,
δεν ξέρουμε τι θα γίνει αύριο.
Σε ένα κόσμο με τόση απελπισία, με τόση απαισιοδοξία, και έρχεται η Εκκλησία
και στήνει το Σταυρό του Χριστού,
που είναι “το ξύλον το ευσκιόφυλλον”
να μπούμε από κάτω, να κουρνιάσουμε από κάτω, να απαγκιάσουμε από κάτω,
να φωλιάσουμε από κάτω , να σκεπαστούμε από κάτω να βρούμε λίγη ασφάλεια,
λίγη γαλήνη ψυχής.
Έρχεται ο Χριστός να πει και πάλι και πολλάκις και μυριάκις γι αυτή την αγάπη,
έρχεται ο Παύλος που κηρύσσει την Εσταυρωμένη Αγάπη, τον Ιησού Χριστό να πει:
“Ἡ ἀγάπη ... οὐ λογίζεται τὸ κακόν, οὐ χαίρει τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ· πάντα στέγει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει. Ἡ άγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει·”
Και θυμάμαι, αδελφοί μου, ένα σύγχρονο Άγιο, μεγάλο Άγιο, γίγαντα του πνεύματος, τον Γέροντα Σωφρόνιο.
Όταν βομβάρδιζαν οι Γερμανοί στον Πόλεμο ήταν αυτός στο Άγιον Όρος και γράφει εκεί αυτός ο άνθρωπος της αρετής, που έκανε την Αγγλία Ορθοδοξία, που έκανε την Ευρώπη Ορθοδοξία, που έκανε την Αγγλία Άγιον Όρος, τέτοια αρετή που είχε, και γράφει αυτός ο άνθρωπος εκεί στα Καρούλια που ήταν:
“Υψώνω τα χέρια μου πιο πολύ για τους Γερμανούς που βομβαρδίζουν, παρά γι αυτούς που είναι θύματα από κάτω”.
Αυτό είναι το δικό μας μήνυμα, αδελφοί μου, αλλά για να το καταλάβουμε είναι δύσκολο, είναι πολύ δύσκολο,
θέλει πολλή δουλειά, θέλει πολλή εξομολόγηση, πολλή ταπείνωση, πολλή νηστεία για να φτάσουμε στη θυσία, να φτάσουμε στην Αγάπη.
Ο Χριστός όμως μας ικετεύει, ο Χριστός από το Σταυρό Του μας προκαλεί, μας περιμένει, μας υπομένει και επαναλαμβάνει ότι η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει,
“νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα· μείζων δὲ τούτων ἡ άγάπη”.
Και η Αγάπη του σε όλους εμάς, στις οικογένειές μας και σε όλο τον κόσμο.
ΑΜΗΝ
Πηγή Πολυξένη Ρέρρα ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ
