Το πρωί στην Αθήνα με την καταρρακτώδη βροχή πολλοί βρέθηκαν απροετοίμαστοι και δίχως ομπρέλα στους δρόμους.
Μια ψυχούλα εντελώς βρεγμένη τρύπωσε μέσα σε ένα
Ιερό Ναό για να ξαποστάσει.
Πρέπει να είχε τελειώσει η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ για την
μνήμη των μεγάλων αγίων της ημέρας ( 4 Δεκεμβρίου τιμάει η εκκλησία μας την
Μεγαλομάρτυρα Αγία Βαρβάρα , τον Όσιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό, τον Ιερομάρτυρα
Άγιο Σεραφείμ του Φαναρίου Καρδίτσας).
Ο Ιερέας και ο ψάλτης είχαν φύγει, μόνο ο νεωκόρος
τακτοποιούσε κάποια πράγματα.
Η ψυχούλα αυτή μούσκεμα στην κυριολεξία άναψε το
κεράκι της , προσκύνησε τις άγιες εικόνες και κάθισε σε ένα στασίδι να ξαποστάσει
και να στεγνώσει κάπως.
Προσευχόμενη εκεί πάνω λαγοκοιμήθηκε με ανοικτά
μάτια, όπως μας είπε.
Τι ήταν αυτό που ξαφνικά έβλεπε εν εγρηγόρσει;
Φωτεινές μορφές κατέκλυζαν τον Ναό και τα στασίδια.
Φωτεινά πρόσωπα που δεν μπορούσε να αντικρύσει.
Στον διπλανό στασίδι της κάθισε μια τέτοια φωτεινή
ανθρώπινη φιγούρα και κάπως στριμώχτηκε από μια μεγάλη φτερούγα που την
ακουμπούσε.
Η ψυχούλα αυτή πάγωσε και μόνο έβλεπε τα
τεκταινόμενα μέσα στον Ιερό Ναό.
Η διπλανή της φωτεινή μορφή την καθησύχασε, λέγοντας
την:
-
Μην ταράζεσαι
-
Είμαστε οι Άγγελοι των πιστών που
έρχονται και κάθονται σε αυτά τα στασίδια παρακολουθώντας τα μεγαλεία των
ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ.
-
Μπορεί να νομίζουν ότι άδειασαν τους ναούς
αλλά οι εκκλησίες είναι πάντα γεμάτες και θα ξαναγεμίσουν πάλι με περισσότερους
πιστούς.
-
Εσύ μπήκες μέσα εδώ για να προστατευθείς
από την μπόρα και την βροχή και εμείς τρέχουμε να προστατέψουμε τους ανθρώπους μας
από την δαιμονική μπόρα που ξέσπασε τώρα.
-
Μια μπόρα είναι τώρα και θα τελειώσει.
ΣΤΩΜΕΝ καλώς αδελφοί
( προσπάθησα να σας μεταφέρω αυτό το γεγονός όσο μπορούσα)
https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/
Δρ. Κωνσταντίνος
Βαρδάκας
