Ο τελευταίος ΑΓΙΟΣ ΡΩΣΟΣ μπορεί να λύσει το Ουκρανικό.

Φώτο από https://www.romfea.g

Ο μεν λόγος μας φτωχός, ο δε πόνος μας μεγάλος για το εκκλησιαστικό δράμα των ημερών μας που τείνει να εκτυλιχθεί σε τραγωδία.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Όταν το σώμα μας ασθενεί ο γιατρός το στέλνει υπό την διερεύνηση των  ακτίνων Χ.

Όταν το πνεύμα μας και οι αποφάσεις αυτού ασθενούν και υποφέρουν, ο πνευματικός γιατρός το θέτει υπό της Χάριτος  της Θέας του Ακτίστου Φωτός, ώστε  η διάγνωση και η θεραπεία όχι μόνο να είναι αποτελεσματικές αλλά και να κερδίζεται η μόνιμος ίαση.

Τα κρίσιμα ζητήματα που ταλανίζουν στον παρόντα καιρό την Εκκλησία μας πρέπει να λύνονται από ΑΓΙΟΥΣ και Θεόπτες του Ακτίστου Φωτός για να επιβραβεύονται οι ληφθείσες  τελικές λύσεις με την ΧΑΡΗ του ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ.

Τέτοιες ήταν οι αποφάσεις των προηγούμενων 7 ( επτά)  Οικουμενικών συνόδων, ήταν αποφάσεις που ακτινογραφήθηκαν υπό την ΘΕΑ του ΑΚΤΙΣΤΟΥ ΦΩΤΟΣ και δεν ταυτίστηκαν με κανένα εθνοφυλετισμό ή με κανένα ισχυρό γεωπολιτικό κέντρο εκείνης της εποχής.

Να γιατί ο  νέος  Ρώσος ΟΣΙΟΣ μας, ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ του Έσσεξ( του οποίου γίναμε μάρτυρες πριν δεκαετίες της αγιότητας του) μπορεί να προσφέρει τα μάλλα προς την κατεύθυνση αυτή.

«  Τη 15η Αυγούστου 1975

ΤΩ ΕΚ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΠATPΙΔΩΝ ΟΡΜΗΘΕΝΤΙ

KAΙ TO ΟΡΟΣ ΟΙΚΗΣΑΝTΙ

TΩN ΟΣΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΟΥ ΑΘΩΝΟΣ XOPῼ

TO ΠAPA ΦΥΣΙΝ ΔΙΑΦΥΓΟΝΤΙ

TO ΚΑΤΑ ΦΥΣΙΝ ΔΙΑΣΩΣΑΝΤΙ

ΚΑΤ ΕΙΣ ΤΟ ΥΠΕΡ ΦΥΣΙΝ ΑΝΕΛΗΛΥΘΟΤΙ» έγγραφε εις πνευματική του κόρη .

https://www.pemptousia.gr/2014/12/efches-tou-makariou-geronta-sofroniou/

Ο νέος ΑΓΙΟΣ μας. « Ο Γέροντας Σωφρόνιος (κατά κόσμον Σεργκέι Σεμιόνοβιτς Σάχαρωφ, ρωσικά: Сергей Семёнович Сахаров‎; 22 Σεπτεμβρίου 1896 - 11 Ιουλίου 1993) ήταν Ρώσος Ορθόδοξος Ιερομόναχος που ξεκίνησε τη μοναχική του ζωή στο Άγιο Όρος, στη Ρωσική Μονή του Αγίου Παντελεήμονος και θεωρείται από την ορθόδοξη παράδοση ως ένας από τους χαρισματικότερους μοναχούς του 20^ου αιώνα»

https://www.romfea.gr/pneumatika/33374-o-gerontas-sofronios-tou-essej

ΤΙ ΗΤΑΝ ο ΑΓΙΟΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ;

Ήταν μια αγκάλη ΑΚΤΙΣΤΟΥ ΦΩΤΟΣ που το ελάμβανε και το διέχεε.

Έτσι ηξιώθημεν να τον δούμε, όταν μας επισκέφτηκε θαυμαστώ τω τρόπω  εντός  της φοιτητικής μας κάμαρας αρχές της δεκαετίας του 70, όταν σπουδάζαμε στην Μεγ. Βρετανία σε μικρή απόσταση από την  Ιερά Μονή του ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ που συνέστησε και ήτο ηγούμενος αυτής.

Ο ΑΓΙΟΣ μας συμβουλεύει και σήμερα και πάντοτε να γίνουμε εμείς οι αμαρτωλοί  ΘΕΟΠΤΕΣ, ώστε οι αποφάσεις μας να είναι χρηστές κατά ΧΡΙΣΤΩ και να μην επιδεινώνουν τις ζωές των άλλων και την δική μας, πόσο  μάλλον όταν οι αποφάσεις αυτές αφορούν εκκλησιαστικά θέματα.    

 Μας προτρέπει μάλιστα να μην αποκάμουμε …

« Απορρίψατε τον άδικον λογισμόν, ότι τούτο είναι των εκλεκτών μόνον κλήρος, ο οποίος δύναται να φονεύση εντός ημών την αγίαν ελπίδα. Η αλήθεια, εις την οποίαν είναι αναγκαίον να στερεωθή η καρδία ημών είναι ότι ο Κύριος ουδένα «ερχόμενον προς Αυτόν εκβάλλει έξω» και απορρίπτει (Ιωάν. στ΄ 37}. Πάντες ημείς, άνευ εξαιρέσεως … εκλήθημεν εις την ιδίαν τελειότητα …»

 Και μας επισημαίνει:

« Και ούτω (με το Βάπτισμα και το Χρίσμα) κατέστημεν σκήνωμα του Θεού του Υψίστου, τα δε σώματα ημών ναός του Αγίου Πνεύματος.

Και ιδού, παρά ταύτα, είμεθα πτωχοί των πνεύματι. Εντός των ορίων της γης υπάρχει ακόρεστος πείνα και άσβεστος δίψα Θεογνωσίας, διότι ο αγών ημών είναι να φθάσωμεν τον Άφθαστον, να ίδωμεν τον Αόρατον, να γνωρίσωμεν τον επέκεινα πάσης γνώσεως.»  

« Εις τοιαύτας ώρας μαρτυρικής παραμονής εν τοις ορίοις μεταξύ του έλκοντος προς εαυτό Απροσίτου Φωτός της Θεότητος και της απειλητικής αβύσσου του σκότους … ενδυναμωθώμεν δια της κραταιάς ελπίδος εις Εκείνον, Όστις δια της παλάμης Αυτού βαστάζει ακόπως πάσαν την κτίσιν»

« Παρακαλώ υμάς, όπως μη ολιγοψυχήσωμεν ακούοντες τους λόγους της διδαχής ταύτης … αύτη είναι η ορθόδοξος πίστις και η ασάλευτος ελπίς, η οποία δεν θα καταισχυνθή, διότι θεμέλιον αυτής είναι η αψευδής μαρτυρία του Κυρίου. Και εάν νόθος ταπείνωσις θελήση να ονομάση τούτο υπέρμετρον παρρησίαν ή εισέτι και μωρίαν, τότε μνησθώμεν του Αποστόλου Παύλου, όστις αποκόπτων αφ’ ενός μεν την ολιγοψυχίαν, αφ’ ετέρου δε την παράλογον υπερηφανίαν του σαρκικού φρονήματος, λέγει ότι «ευδόκησεν ο Θεός δια της μωρίας του κηρύγματος σώσαι τους πιστεύοντας», απορρίπτων την σύνεσιν των συνετών, και μεταβάλλων εις μωρίαν την σοφίαν του κόσμου τούτου. Καθ’ εκάστην ημέραν η πείρα της ανθρωπότητος δεικνύει σταθερώς εις ημάς ότι οι «σοφοί και συνετοί» του αιώνος τούτου δεν δύνανται να ακολουθήσουν τον Χριστόν ούτε εις το Θαβώρ, ούτε εις τον Γολγοθάν, ούτε εις το όρος των Ελαιών. Ούτως αγαπητοί δεύτε, και δια της δυνάμεως της πίστεως αναβώμεν εις το «όρος Κυρίου», σταθώμεν αοράτως εν τη πόλει του Ζώντος Θεού, και μετάρσιοι τω πνεύματι ίδωμεν την άυλον Θεότητα του Πατρός και του Πνεύματος εν τω Μονογενεί Υιώ απαστράπτουσαν. Αναβώμεν ουχί μετά υπερηφάνου παρρησίας, αλλά μετά φόβου και τρόμου, ως ανάξιοι της αναβάσεως και οράσεως ταύτης, εν τούτοις όμως, μετ’ ελπίδος ότι και «ημίν τοις αμαρτωλοίς», κατά την άμετρον αγαθότητα του Ουρανίου Πατρός, «θα λάμψη το αΐδιον Φως» της Θεότητος, η άστεκτος λάμψις του οποίου έρριψε πρηνείς επί του Θαβώρ τους εκλεκτούς Αποστόλους.» Γέροντος Σωφρονίου: «Λόγος εις την Μεταμόρφωσιν του Κυρίου»

 https://www.pemptousia.gr/2016/08/gerontos-sofroniou-logos-is-tin-met/

Πατέρες και Αδελφοί ανεβείτε ως οι έλαφοι εις το ΟΡΟΣ του ΘΑΒΩΡ για να ξεδιψάσει η ανθρωπότητα από την αγωνία που την κατατρύχει.

Αν δεν το τολμήσετε η ανθρωπότητα ξεκινάει το ταξίδι της εις την καρδιά του ΣΚΟΤΟΥΣ. Τα αποτελέσματα και τις συνέπειες θα τις γράψει ο εκκλησιαστικός ιστορικός του μέλλοντος όχι μπροστά σε πληκτρολόγια και οθόνες αλλά με πένα και μελάνι πάνω σε χαρτί .

https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/

ΣΤΩΜΕΝ καλώς

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

- Γέροντα είμαστε υπό ένταση, τι θηρία μας ετοίμασαν;-μην σκας, κάτι γυμνάσια θα μας κάνουν και θα φύγουν τρέχοντας.

Οι παραπάνω λόγοι ανήκουν σε μοναχό , πνευματικό παιδί του Παπά – Φώτη του Λαυριώτη.

(Στην δε  χαρακτηριστική φωτογραφία ο Παπά- Φώτης με το τριμμένο ράσο μπροστά στον "κουστουμαρισμένο" πρέσβη των ΗΠΑ κ. Νάιλς.

«Το νου σου… Υπάρχει Θεός και σε βλέπει», του είχε πει.) από την σελίδα στο facebook
 Παπα-Φώτης Λαυριώτης, ο δια Χριστόν «σαλός»

28Μαΐου2017 · https://www.facebook.com/%CE%A0%CE%B1%CF%80%CE%B1-%CE%A6%CF%8E%CF%84%CE%B7%CF%82

ΣΉΜΕΡΑ στις 27 Νοεμβρίου του 2019  αγιοκατατάχθηκε εις τας Δέλτους του αγιολογίου της Εκκλησίας μας ο γνωστός σε όλους μας Γέροντας Σωφρόνιος του Essex, ο Γέροντας της θεωρίας του Άκτιστου  Φωτός.( πνευματικά έργα του -Οψόμεθα τον Θεόν Καθώς Εστί- Αγίου Σιλουανού του Αθωνίτη)

 Ο Παπά – Φώτης ο  Λαυριώτης και ο νέος ΑΓΙΟΣ μας ο Γέροντας Σωφρόνιος του  Essex γνωριζόταν πολύ καλά μεταξύ τους και επικοινωνούσαν με τον δικό τους τρόπο.

Και πώς να μην γνωριζόταν όταν είχαν το ίδιο ΓΕΡΟΝΤΑ , τον ΑΓΙΟ ΣΙΛΟΥΑΝΟ τον ΑΘΩΝΙΤΗ;

Και οι δυο ομολόγησαν ΧΡΙΣΤΟ σε δυο μακρινά νησιά αναμεταξύ τους.

Ο μεν πρώτος ομολόγησε ΧΡΙΣΤΟ με την αγία σαλότητα του στην Αγιοτόκο Λέσβο που τόσο υποφέρει σήμερα , ο δε δεύτερος ομολόγησε ΧΡΙΣΤΟ με την θεωρία του Άκτιστου Φωτός στο νησί της Μεγ. Βρετανίας στο κέντρο που η παγκοσμιοποίηση μεθόδευε με  κελεύσματα την απαξίωση της Εικόνος του κατά ΧΡΙΣΤΟΥ ανθρώπου.

Τους γνωρίσαμε και τους δυο σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και μέσα σε απρόσμενες συγκυρίες. Τότε δεν ηδυνάμεθα να κατανοήσουμε ενώπιων ποιων πνευματικών ογκόλιθων ιστάμεθα.

https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας  

Οι εξουσίες παγκοσμίως είναι "ματιασμένες" από το αντίχριστο πνεύμα. Το «ξεμάτιασμα» τους θα γίνει με ΤΡΑΝΤΑΓΜΑ και όχι με την Μετάνοια;

Λόγος υπερβολικός περί ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ, μετάνοια όμως πού; Ποιος θα διδάξει το δώρο της μετάνοιας, όταν η ίδια η αμαρτία θεσμοθετείται δια νόμου; Να όμως ο πραγματικός διδάσκαλος της. Πολλές οικογένειες και άτομα στηρίχθηκαν από τα λεγόμενα του τις τελευταίες δεκαετίες, τώρα σήμανε η ώρα να στηριχθεί και ίδια η Ελλάδα μας μέσα στο Παγκόσμιο Τράνταγμα.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Ας αφήσουμε τον διδάσκαλο του χειμαζόμενου Έθνους μας να μιλήσει, να τον ακούσουμε τουλάχιστον, μήπως και κάτι μας μείνει γιατί ο ορίζοντας της φρικτής καθημερινότητας σκοτείνιασε σε όλο τον πλανήτη.

 ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΜΕΡΕΣ με ένα ΤΡΑΝΤΑΓΜΑ ;

«Ο Άγιος Παΐσιος Έλεγε: Είθε να μην επιτρέψη ο Θεός να έρθουν δύσκολες μέρες, αλλά αν έρθουν, με έναν μικρό σεισμό, με ένα τράνταγμα, θα σωριάσουν ολόκληρες αδελφότητες, ολόκληρα μοναστήρια, γιατί ο καθένας θα πάη να σώση τον εαυτό του και θα τραβήξη την πορεία του.

Χρειάζεται πολλή προσοχή, για να μη μας εγκατάλειψη ο Θεός. Οι ψυχές να έχουν κάτι πνευματικό. Αυτό σας τιμάει. Θα γίνει μεγάλο τράνταγμα.

Τόσα σας λέω, τόσο σκληρά έχω μιλήσει! Εμένα κάτι να μου έλεγαν, θα προβληματιζόμουν, θα σκεφτόμουν γιατί μου το είπαν, τι ήθελαν. Γιά να μην πω βράδυα, ένα βράδυ δεν θα κοιμόμουν. Αν δεν έβλεπα τα δύσκολα χρόνια που έρχονται, δεν θα ανησυχούσα τόσο. Αλλά αυτό που βλέπω είναι ότι αργότερα θα δυσκολευθήτε πολύ. Δεν με καταλαβαίνετε. Τότε θα με καταλάβετε.

Να στηριχθήτε ακόμη περισσότερο στον Θεό. Θα έχουμε πιο δύσκολα χρόνια. Ακόμη είναι άγουρα τα …; φρούτα· δεν ωρίμασαν. Όταν εσείς θα είστε ώριμες πνευματικά, ξέρετε τι θα είστε; Όχυρο. Όχι μόνο για εδώ, αλλά θα μπορήτε να βοηθάτε και πιο πέρα.

Σήμερα ο μοναχός πρέπει να ζήση πνευματικά, για να είναι έτοιμος να ξεπεράση μια δυσκολία. Να ετοιμασθή, για να μην τον στενοχωρήση η στέρηση, γιατί μετά μπορεί να φθάση στην άρνηση. Θα έρθη εποχή που θα ξεραθούν τα ποτάμια, όλοι θα διψάσουν, όλοι θα υποφέρουν.

Γιά μας τους μοναχούς δεν είναι τόσο φοβερό· εμείς και να διψάσουμε, πρέπει να διψάσουμε, γιατί εμείς ξεκινήσαμε για κακουχία. «Ο,τι δεν έκανα εκουσίως ως καλόγερος, θα πω, το κάνω τώρα ακουσίως, για να καταλάβω τι θα πη καλόγερος. Σ’ ευχαριστώ, Θεέ μου».

Αλλά ο καημένος ο κόσμος! Όταν φθάνουν οι άνθρωποι στο σημείο να εφευρίσκουν βόμβες που να σκοτώνωνται οι άνθρωποι και να μην καταστρέφωνται τα κτίρια, τι να πω; Όταν είπε ο Χριστός «μια ψυχή αξίζει όσο ο κόσμος όλος»[1], και αυτοί έχουν τα κτίρια πιο πολύ από όλο τον κόσμο, αυτό είναι φοβερό!

–Γέροντα, νιώθω αγωνία, φόβο, για ο,τι μας περιμένει.

–Αυτός ο φόβος μας βοηθάει να γαντζωθούμε στον Χριστό. Όχι ότι πρέπει να χαίρεται κανείς γι’ αυτήν την κατάσταση που περιμένουμε, άλλα να χαίρεται, γιατί θα αγωνισθή για τον Χριστό. Δηλαδή δεν θα περάσουμε μια κατοχή ενός Χίτλερ η ενός Μουσολίνι, άλλα θα δώσουμε εξετάσεις για τον Χριστό.

Δεν είναι ότι θα έχουμε εμείς πολυβόλα, ατομικές βόμβες ανώτερες, και θα νικήσουμε. Τώρα ο αγώνας θα είναι πνευματικός. Θα παλέψουμε με τον ίδιο τον διάβολο. Ο διάβολος όμως δεν έχει καμμιά εξουσία, αν δεν του δώσουμε εμείς εξουσία.

Τι να φοβηθούμε; Αν ήταν Χίτλερ η Μουσολίνι, ήταν άλλο. Να μην υπάρχη φόβος. Να χαιρώμαστε που η μάχη είναι πνευματική.

Εάν ζήτε μοναχικά, πατερικά, και προσέχετε, θα δικαιούσθε την θεία επέμβαση σε κάθε επίθεση του εχθρού. Αν υπάρχουν άνθρωποι προσευχής, ταπεινοί, που έχουν πόνο και αγάπη, είναι κεφάλαια πνευματικά, είναι «βάσεις» πνευματικές. Δυό-τρεις ψυχές να υπάρχουν σε ένα μοναστήρι που να σκέφτονται τον πόνο των άλλων και να προσεύχονται, είναι πνευματικό οχυρό. (ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ – ΛΟΓΟΙ Α΄ – ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ)

https://www.dogma.gr/diafora/agios-paisios-chreiazetai-polli-prosochi-tha-ginei-megalo-trantagma/35679/

Συμβαίνουν σήμερα πολλά και σύντομα θα δούμε περισσότερα.

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ φασκιώνουν τα πνευματικά τους τέκνα για να μην τους χαλάσουν το ΟΝΕΙΡΟ ;

«Δυστυχώς, και πάλι ορισμένοι "Γνωστικοί" φασκιώνουν τα πνευματικά τους τέκνα σαν τα μωρά, δήθεν για να μη στενοχωριούνται. "Δεν πειράζει αυτό, δεν είναι τίποτε. Αρκεί εσωτερικά να πιστεύετε"! Ε, λένε: "Μη μιλάτε γι' αυτό το θέμα - για τις ταυτότητες, το σφράγισμα-, για να μη στενοχωριούνται οι άνθρωποι". Ενώ, αν τους πουν "να προσπαθήσουμε να ζούμε πιο πνευματικά, να είμαστε κοντά στον Χριστό, και μη φοβάστε τίποτε, στο κάτω κάτω θα πάμε και μάρτυρες", θα τους προετοιμάσουν κάπως. Αν κανείς γνωρίσει την αλήθεια, προβληματίζεται και ταρακουνιέται. Πονάει για την σημερινή κατάσταση, προσεύχεται και προσέχει να μην πέσει σε παγίδα. Τώρα όμως τί γίνεται; Εκτός που δίνουν μερικοί δικές τους ερμηνείες, φοβούνται και αυτοί σαν κοσμικοί, ενώ έπρεπε να ανησυχούν πνευματικά και να βοηθούν τους Χριστιανούς, βάζοντάς τους την καλή ανησυχία, και να τους τονώνουν στην πίστη, για να νιώθουν θεϊκή παρηγοριά. Απορώ , δεν τους προβληματίζουν όλα αυτά τα γεγονότα που συμβαίνουν; Γιατί δεν βάζουν έστω ένα ερωτηματικό για τις ερμηνείες του μυαλού τους; Και αν επιβοηθούν τον Αντίχριστο για το σφράγισμα, πως παρασύρουν και άλλες ψυχές στην απώλεια; Η Γραφή, όταν λέει "… αποπλανάν, ει δυνατόν, και τους εκλεκτούς", εννοεί ότι θα πλανηθούν αυτοί που τα ερμηνεύουν με το μυαλό.

Πίσω λοιπόν από το τέλειο σύστημα "κάρτας εξυπηρετήσεως", ασφαλείας κομπιούτερ, κρύβεται η παγκόσμια δικτατορία, η σκλαβιά του Αντιχρίστου. "… ‘Ινα δώσωσιν αυτοίς χάραγμα επί της χειρός αυτών της δεξιάς ή επί των μετώπων αυτών και ίνα μή τις δύνηται αγοράσαι ή πωλήσαι, ει μή ο έχων το χάραγμα, το όνομα του θηρίου ή τον αριθμόν του ονόματος αυτού. Ώδε η σοφία εστίν, ο έχων νούν ψηφισάτω τον αριθμόν του θηρίου, αριθμός γαρ ανθρώπου εστί και ο αριθμός αυτού χξς".» ΣΗΜΕΙΑ των ΚΑΙΡΩΝ (Από το βιβλίο “Πνευματική Αφύπνιση”, Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος- Σουρωτή Θεσσαλονίκης)

Ο ΘΕΟΣ ΒΛΕΠΕΙ ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΘΑ ΦΤΑΣΕΙ Η ΚΑΚΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

«Οι ακρίδες, οι πόλεμοι, η ανομβρία, οι αρρώστιες είναι μάστιγα. Όχι ότι ο Θεός θέλει να παιδαγωγήση έτσι τον άνθρωπο, αλλά είναι συνέπεια της απομακρύνσεως του ανθρώπου από τον Θεό. Όλα αυτά συμβαίνουν, γιατί ξεφεύγει ο άνθρωπος από τον Θεό. Έρχεται η οργή του Θεού, για να θυμηθή ο άνθρωπος τον Θεό και να ζητήση βοήθεια. Δεν είναι ότι ο Θεός τα κανονίζει έτσι και βγάζει μια διαταγή να έρθη κάποια συμφορά στον άνθρωπο, αλλά ο Θεός βλέπει μέχρι πού θα φθάση η κακία των ανθρώπων και ότι δεν θα αλλάξουν, και γι’ αυτό επιτρέπει να συμβή μια συμφορά, για να συνετισθούν. Όχι ότι τα κανόνισε έτσι ο Θεός.

***

–Γέροντα, γιατί επιτρέπει ο Θεός να συμβή μία συμφορά;

–Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις. Άλλοτε επιτρέπει ο Θεός κάτι, για να βγή κάτι το καλύτερο, και άλλοτε επιτρέπει κάτι για παιδαγωγία. Άλλοι ανταμείβονται και άλλοι εξοφλούν, δεν πάει τίποτε χαμένο.

Ο Καλός Θεός μας δίνει πλούσιες τις ευλογίες Του. Να μη δείχνουμε αχαριστία και Τον παροργίζουμε, γιατί έρχεται «η οργή του Θεού επί τους υιούς της απειθείας» –μή γένοιτο. Στην εποχή μας δεν πέρασαν οι άνθρωποι ούτε πολέμους ούτε πείνα και λένε ότι δεν έχουν ανάγκη και από τον Θεό. Τα έχουν όλα και γι’ αυτό δεν εκτιμούν τίποτε. Αν όμως έρθη δύσκολος καιρός, πείνα κ.λπ., και δεν έχουν τί να φάνε, τότε θα εκτιμήσουν και το ψωμί και την μαρμελάδα και όσα θα στερηθούν. Άμα δεν δοξάζουμε τον Θεό, επιτρέπει ο Θεός να έρθη μία δοκιμασία, για να εκτιμήσουμε τα πράγματα. Ενώ, όταν τα εκτιμούμε, δεν επιτρέπει ο Θεός να συμβή τίποτε το κακό.

Αν ταπεινά ζητούμε το έλεος του Θεού, ο Θεός θα βηθήση. Η προσευχή του ταπεινού μαζεύει σύννεφα, όταν είναι ανομβρία. Και πάντα να ευχώμαστε η βροχή που θα ρίξη ο Θεός να έχη και πνευματική ενέργεια, να σβήνη την πνευματική πυρκαγιά που έβαλε ο κακός διάβολος στον κόσμο και καίει ψυχές.

Χάρηκα μερικούς που άκουσα να λένε: «Δεν είμαστε άξιοι, αλλά ο Θεός πάλι μας λυπήθηκε, έριξε και λίγη βροχή και λίγα χιόνια». Αν έχουμε τέτοιους ταπεινούς λογισμούς, ο Θεός θα στείλη περισσότερα. Τουλάχιστον η αναγνώριση είναι μετάνοια. Ευτυχώς που υπάρχει λίγο προζύμι. Να παρακαλάτε να στρίψη λίγο με το κατσαβιδάκι ο Θεός το μυαλό των ανθρώπων. Βλέπω μία καλή διάθεση σε μερικούς μεγάλους. Καταλαβαίνουν που πάμε.

Τι έχει κάνει ο Θεός με έναν Του λόγο! Τι αρμονία, τι ποικιλία! Όπου και να στραφή κανείς βλέπει την σοφία και το μεγαλείο του Θεού… Ο Καλός Θεός όλα θα τα οικονομήσει με τον καλύτερο τρόπο, αλλά χρειάζεται πολλή υπομονή και προσοχή… Δουλεύει ο διάβολος, αλλά δουλεύει και ο Θεός και αξιοποιεί το κακό, ώστε να πρόκυψη από αυτό καλό… Γι’ αυτό μή στενοχωρήσθε καθόλου, διότι πάνω από όλα και από όλους είναι ο Θεός, πού κυβερνά τα πάντα…» (Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου , “Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο, Λόγοι Α’” , Κεφ. 6., Έκδοσις Ιερόν Ησυχαστήριον «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης 1998) https://www.vimaorthodoxias.gr/theologikos-logos-diafora/agiou-paisiou-agioreiti-theominia-orgi-theou-kai-to-chastouki-tis-panagias/

ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ ΠΛΕΟΝ ΧΡΟΝΟΣ ΓΙΑ ΠΙΣΟΓΥΡΙΣΜΑ

ΟΣΟΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ας μιλήσουν στα παιδιά τους, στα παιδιά των άλλων, στους συνανθρώπους τους, ότι η εικονική ευμάρεια δεν είναι δεδομένη.

Οι ματιασμένοι παγκοσμιοποιητές ετοίμασαν άγρια θηρία πανέτοιμα να τα εξαπολύσουν για να κατασπαράξουν φρέσκιες σάρκες.

Στα δύσκολα που ήρθαν, ας έχουμε στο στόμα μας το Yπέρ Παν Όνομα του ΚΥΡΙΟΥ μας ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ και της Υπερευλογημένης Δεσποίνης ημών ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ. (Αναδημοσίευση)

ΣΤΩΜΕΝ καλώς

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Παπά - Φώτης ο Λαυριώτης« η ανθρωπότητα θα φορέσει μελιντζανιά ρούχα ( πένθιμα), μεγάλοι σεισμοί και πόλεμοι παντού για τις αμαρτίες της»

Φώτο : Ιανουάριος του 2003 ο Παπά- Φώτης ο Λαυριώτης με τον αρθρογράφο Δρ. Κωνσταντίνο Βαρδάκα

Μετά τον δείπνο σε οικία πνευματικών του παιδιών ζήτησε να βγούμε μαζί φωτογραφία. Όλοι οι παριστάμενοι εξεπλάγησαν γιατί ο Παπά Φώτης δεν έβγαινε συχνά φωτογραφίες εκτός και αν ήταν παιδιά.

Κάποιος τον ρώτησε ..παππούλη να βγούμε και  μαζί φωτογραφία;

Και του απάντησε:

-         Βρε με αυτόν βγαίνω φωτογραφία για να την βλέπει όταν θα γράφει και θα τον χλευάζουν οι άνθρωποι , να θυμάται εμένα. Τότε δεν υπήρχε καμία σκέψη να αρθρογραφούμε για ΧΡΙΣΤΟ και Ελλάδα( είπε και άλλα που  δεν είναι επί  του παρόντος)

Σήμερα όμως μετά τον φονικό σεισμό στην Αλβανία θυμηθήκαμε τον Γέροντα γιατί σε ανύποπτο χρόνο μας είπε, δίχως να προηγηθεί καμμιά ερώτηση μας :

-         Βάλε σημάδι την ΑΛΒΑΝΙΑ

-         Μετά « η ανθρωπότητα θα φορέσει  μελιντζανιά ρούχα ( πένθιμα), μεγάλοι σεισμοί και πόλεμοι παντού για τις αμαρτίες της»

Σιγά –σιγά ανακαλύπτουμε το πνευματικό αυτό μεγάλο  μέγεθος του ρακένδυτου λευίτη.

Ένα να σας πούμε κάποιο βαρύ χειμώνα τον συναντήσαμε νηστικό μέσα στο πλοίο της γραμμής για την Μυτιλήνη ( είχε να φάει δυο μέρες ) γιατί πήρε πληροφορία ότι έπρεπε να κατέβει στην Αθήνα και μετά να πάει να λειτουργήσει στις φυλακές των ανηλίκων στην Αυλώνα γιατί όπως μας είπε κινδύνευαν ψυχές παιδιών εκεί.

Όταν τον πήγαμε αναγκαστικά στην τραπεζαρία του πλοίου να φάει κάτι για να πιαστεί κάπως ,  μετά το κλείσιμο  της τραπεζαρίας κάλεσε τον μάγειρα και τους σερβιτόρους να κάνουμε όλοι μαζί το απόδειπνο γιατί ερχόταν μεγάλη καταιγίδα στην θάλασσα.

Το 2013 γράφουμε για τον Γέροντα

"Οι σιωνιστές εργάζονται, εμείς τι κάνουμε;" ΠΑΠΑ-ΦΩΤΗΣ Ο ΛΑΥΡΙΩΤΗΣ το αηδόνι της Μυτιλήνης που ξετρελάθηκε από την Χαρά της ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

Με το ¨ευλογείται  Γέροντα¨ , αυτή την φράση μου έλεγε κάθε φορά που τον συναντούσα επί 20 και συναπτούς χρόνους γνωριμίας.

Τότε αναρωτιόμουν γιατί το έλεγε κατ’ επανάληψη και πεισματικά, σήμερα το βιώνουμε όλοι μας!!!

Όταν έλεγε αυτή την φράση  το πρόσωπο του μόρφωνε συσπάσεις οργής , πονούσε πάρα πολλά χρόνια για τα δόλια σχέδια που εξύφαιναν εναντίον της Ορθοδοξίας και της Πατρίδας μας. Στα γαλάζια μάτια του έβλεπες ΧΡΙΣΤΟ και ΕΛΛΑΔΑ.

Μετά την συζήτηση πάντα, μα πάντα με αποχαιρετούσε με το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ για την πατρίδα και καλή αντάμωση στην επουράνια  Πατρίδα μας.

 5-3-1988, συγκράτησα αυτή την ημερομηνία γιατί ήταν η πρώτη φορά που βρέθηκα στην Μυτιλήνη για να προσκυνήσω τους Νεοφανείς Αγίους της , τον ΑΓΙΟ ΡΑΦΑΗΛ, τον ΔΙΑΚΟΝΟ ΝΙΚΟΛΑΟ και την ΠΑΡΘΕΝΟΜΑΡΤΥΡΑ ΕΙΡΗΝΗ.

Τον πρώτο άνθρωπο που συνάντησα μόλις βγήκα από το πλοίο της γραμμής, εκεί  κοντά στην καταπακτή , ήταν ένας ρακένδυτος Λευίτης με γυμνά πόδια που έσερνε ένα καροτσάκι με παλιοσίδερα και πέτρες.

Μα καλά τι  έπαθε αυτός αναρωτήθηκα , τρελάθηκε;

Την απορία μου την έλυσε ο ταξιτζής

-« είναι ο Παπά Φώτης από τα Πάμφυλα και όλη μέρα γυρίζει μαζεύοντας από εδώ και από εκεί υλικά και  με αυτά μόνος του κτίζει   Εκκλησία.»

Πέρασε λίγος καιρός και σε επόμενο ταξίδι μου στην Μυτιλήνη έψαξα να τον βρω.

Τον βρήκα μέσα στον ελαιώνα των Παμφύλων, ήταν μεσοκαλόκαιρο και ο Γέροντας  αναπαυόταν στην ψηφιδωτή από μαρμαράκια απλωταριά που είχε κτίσει με τα χεράκια του έμπροσθεν του Ιερού Ναΐσκου του Αγίου Λουκά του Νεομάρτυρα του εκ Παμφύλων που είχε τον κατασκευαστικό ρυθμό των Ναών του Μυστρά.

-         « Ευλογείται Γέροντα,  την ευχή σας»

του φώναξα έξω από τον βοτσαλωτό περιτείχισμα που περιβάλει τα κτίσματα.

Δεν μου μίλησε, επέμενα και τότε με κοίταξε  αυστηρά και μου λέει 

-         « εγώ δεν έχω ευλογία και ευχή»  και συνεχίζει  « οι σιωνιστές εργάζονται παλληκάρι μου , εμείς τι κάνουμε;»

-          « Τώρα το ρίξαμε στο ραχάτι σε λίγο να δεις  τι θα γίνει.»  -

-         Αμάν πέσαμε σε σαλεμένο μονολόγησα , έκανα να φύγω ¨έλα μέσα να ξεκουρασθείς¨ μου είπε.

Από τότε αυτή η κατά ΧΡΙΣΤΟ σαλότητα,  όσες φορές και κατά ΘΕΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ τον συνάντησα και σε όποιο μέρος τον συνάντησα πάντα με ανάπαυε και γιόμιζα με την άλλη Χαρά  φυσικά όχι αυτή του κόσμου. Σε αυτές τις απρόσμενες συναντήσεις πολλές φορές μου εκμυστηρεύθηκε γεγονότα των βιωματικών διαδρομών του που λόγω  χώρου επιλεκτικά αναφέρω.

« ο Γέροντας μου ονόματι Παυλίδης ήταν γιατρός , σπουδαγμένος στο Παρίσι και στην Κωνσταντινούπολη, μόναζε στην Μεγίστη Λαύρα του ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ. Κάποια μέρα με φώναξε και μου ζήτησε να τον βοηθήσω να σχίσει τα πτυχία του, λέγοντας μου...αυτά δεν αξίζουν τίποτα μπροστά στο ΠΤΥΧΙΟ που δίνει Ο ΘΕΟΣ...»

-         Γέροντα, τον ρωτήσαμε , αυτή την εποχή ..ήταν μέσα δεκαετίας του 90.. βγαίνουν βιβλία για τον Γέροντα Παίσιο, τι γνώμη έχετε; 

-         « Αυτός παιδί μου είναι το διαμάντι της Εκκλησίας μας, τον γνώρισα καλά γιατί μαζί βοηθούσαμε τον Παπά Τύχωνα»

-         « Εμείς είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε μεγάλους Γεροντάδες και μαζεύαμε το πνευματικό μέλι τους απλόχερα. Έτσι γνώρισα και τον Γέροντα ΑΓΙΟ ΣΙΛΟΥΑΝΟ και με έπιασε τότε μια όρεξη μέσα από τις Αγιορείτικες Βιβλιοθήκες  και τα συναξάρια του ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ να συγκεντρώσω όλους τους γνωστούς μέχρι εκείνα τα χρόνια ΑΓΙΟΥΣ της Νήσου Λέσβου και βρήκα πολλούς Αγίους και Νεομάρτυρες της τοπικής Εκκλησίας. Όταν επέστρεψα στην Μυτιλήνη παρήγγειλα την πρώτη Εικόνα τους και την Ασματική Ακολουθία τους από το Άγιο Όρος.»

 -« Επειδή καταγινόμουν με τους τοπικούς Αγίους , την εποχή που εργαζόμουν στην Ιερά Μητρόπολη με φώναξε ο Μακαριστός Ιάκωβος ο εκ Σιατίστης και με ρώτησε τι γνώμη έχω για τις Θαυμαστές Εμφανίσεις των Νεοφανών ΑΓΙΩΝ στον λόφο των Καρυών της Θερμής...ήταν το 59-60... , προσπαθώντας να λύσει τις απορίες του , πως είναι δυνατόν να εμφανίζονται οι  Άγιοι Ραφαήλ, Νικόλαος και Ειρήνη ολοζώντανα σε απλοϊκούς ανθρώπους;

-         « Είπα στον Σεβασμιότατο να μην αμφιβάλλει καθόλου γιατί και εγώ μικρό προσφυγόπουλο από τα Βουρλά της Μ. Ασίας , όταν έβοσκα πρόβατα στον Ένηπτο  λόφο των Καρυών αξιώθηκα να τους δω πολλές φορές μέσα σε ΦΩΣ ολοζώντανα δίχως να γνωρίζω  τότε τα ονόματα τους . Αυτοί οι Άγιοι παιδί μου, οι Νεοφανείς είναι πολύ μεγάλοι ΑΓΙΟΙ και κοσμούν το στερέωμα της Θριαμβεύουσας Εκκλησίας. Αυτό το νησί έχει μεγάλες Ευλογίες από την ΥΠΕΡΑΓΙΑ  ΘΕΟΤΟΚΟ γιατί κράτησε Εικονόφιλη στάση στους εικονομαχικούς χρόνους. Από σεβασμό στην ΜΗΤΕΡΑ του ΚΥΡΙΟΥ μας  στην ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣΣΟΥ παρήγγειλα πριν πολλούς χρόνους  στον Γέροντα Γεράσιμο τον Μικραγιαννίτη  τον Παρακλητικό Κανόνα της  Εφέστιας Εικόνας ΤΗΣ.»

Μου τα έλεγε αυτά και απέναντι μου έβλεπα έναν ρακένδυτο Αρχιμανδρίτη , πολλές φορές ανυπόδητο όπως τον συναντούσα μέσα στις αστικές συγκοινωνίες των Αθηνών όταν κατέβαινε από την Λέσβο για να πάει να λειτουργήσει σε φυλακές και νοσοκομεία.

Διέδραμε με ένα τρίχινο ταγάρι όλη την Ελλάδα όπου υπήρχε αναγκεμένος λαμβάνοντας άνωθεν πληροφορία. Ο ίδιος μου είπε...

 -« Την δεκαετία της φτώχειας του 40 με βαρύ χειμωνιά έπρεπε νύκτα να πάω από ένα χωρίο σε άλλο διασχίζοντας τις παγωμένες πεδιάδες του Κιλκίς , οι χωριανοί μου έδωσαν ένα φακό για τον δρόμο, αλλά στα μέσα του δρόμου με περικύκλωσε ένα κοπάδι λύκων, τρόμαξα και άρχισα να λέω τους ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ, τότε είδα κάτι πρωτόγνωρο οι λύκοι ερχόταν ένας-ένας και ακουμπούσαν με τις τρίχες τους  το ράσο μου και με ξεπερνούσαν βαδίζοντας πιο μπροστά από μένα. Αυτό γινόταν όσο έλεγα τους ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ.

Τώρα που πλάκωσαν ¨βαρείς λύκοι ¨στην πατρίδα μας το ίδιο να κάνετε και εσείς!!!¨»

Ο Παπά Φώτης ήταν πολύ καλός γνώστης της Ελληνικής Ιστορίας και μάλιστα της Εκκλησιαστικής, όμως η αγάπη του για τους Δογματικούς Πατέρες της Εκκλησίας  ήταν μοναδική, σε σημείο μάλιστα πάνω σε αποκόμματα χαρτονένια που τα έβρισκε από εδώ και εκεί να γράφει  σε αυτά τους Λόγους των Θεοφόρων Πατέρων και να τα μοιράζει στον κόσμο αντί ευλογίας. Πάντα μέσα στο ταγάρι του είχε ένα μικρό ψαλιδάκι με το οποίο αποσπούσε από αποκόμματα εφημερίδων και περιοδικών Εικόνες Αγίων γιατί θεωρούσε μεγάλη ασέβεια να ρίχνονται στα σκουπίδια.

Στις δογματικές εκτροπές ήταν λάβρος κατά πάντων και δεν έκανε εκπτώσεις. Προγνώριζε την επίσκεψη του Πάπα στην Ελλάδα και τι ¨ευλογίες¨ έφερνε αυτή η επίσκεψη...στην πατρίδα μας.

Στις αρχές της δεκαετίας του 90 τον ρώτησα

-         Παπά Φώτη τι θα γίνει με τους Τούρκους απέναντι;

-« Τώρα θα κάνουμε τον ψόφιο κοριό!! Λίγη υπομονή και θα γίνει το ΑΓΙΟ ΘΕΛΗΜΑ του ΘΕΟΥ σε αυτούς και σε εμάς. Όμως να ξέρεις κάτι την Μ. Ασία την χάσαμε το 20 γιατί ο Ελληνικός Στρατός έβριζε τα ΘΕΙΑ και οι ανώτεροι αξιωματικοί του κατέλυαν στα χαμαιτυπεία της εποχής που φρόντισαν οι  Κεμαλιστές να έχουν κατασκόπους!!»

Νοέμβριο του 2009 τον συναντώ για τελευταία φορά στο φιλόξενο σπίτι που τον γηροκομούσε με αγάπη στην Αθήνα.

Ο Γέροντας είχε το βλέμμα του προσηλωμένο  αλλού . Αυτή την φορά δεν με υποδέχθηκε με την γνωστή φράση του

 « οι σιωνιστές εργάζονται, εμείς τι κάνουμε;»

 Απόλυτη σιωπή σε όλες τις ερωτήσεις μου που με αγωνία του εξέθετα καθότι η πατρίδα μας  ένα μήνα πριν άρχισε να μπαίνει στο καμίνι των δοκιμασιών της( σε λίγο ερχόταν μνημόνια και ότι άλλο δεν φανταζόμασταν, αλλά ήρθε )

 Μόνο τραγουδούσε με την γλυκεία φωνή του « τα ρούχα τα μελιτζανιά» ένα μικρασιάτικο δημώδες.

Τότε μου είπαν, ότι όταν είναι στενοχωρημένος τραγουδά αυτό το τραγούδι!! Που να σκεφτώ τότε ότι κάποιοι ήδη φόρεσαν στην πατρίδα μας μωβ σάβανο...

Σε λίγο ο Γέροντας ανασηκώθηκε από το κρεβάτι  και έδειξε απέναντι του μια πανέμορφη Εικόνα της Αναστάσεως του Κυρίου μας, χαμογέλασε γλυκύτατα και είπε ΩΡΑΙΟ, ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ, ΑΥΤΟ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ!!!

5-3-2010 έμαθα την Κοίμηση του ΠΑΠΑ ΦΩΤΗ .

Σαν να μου φάνηκε να τον είδα να σέρνει το καροτσάκι του, όπως την πρώτη φορά που τον αντίκρισα με την μόνη διαφορά, τώρα αστραποβολούσε και μέσα στο καροτσάκι του δεν είχε άχρηστα μπάζα αλλά προσευχές και ικεσίες για να τις εναποθέσει στον Θρόνο του ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ  να σώσει την ΠΙΣΤΗ και την ΠΑΤΡΙΔΑ, αυτά τα δύο για τα οποία νοιαζόταν σε όλη την επίγεια βιωτή του και πολεμούσε για αυτά με την κατά ΧΡΙΣΤΟ ΑΓΙΑ ΣΑΛΟΤΗΤΑ του . ΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΤΟΥ.

https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΑΡΔΑΚΑΣ.