Συνέντευξη τοῦ Ὁσίου Ἰακώβου Τσαλίκη, γιὰ τὰ Ἱερὰ Λείψανα τῶν Ἁγίων μας στὸν π. Κωνσταντῖνο Στρατηγόπουλο
orthodoxia.gr
Ποιός εἶναι ὁ σκοπὸς ὕπαρξης τῶν Ἁγίων Λειψάνων στὴν Ὀρθοδοξία μας καὶ πὼς μποροῦμε νὰ σταθοῦμε καὶ νὰ ἀξιοποιήσουμε τὴν ἰαματική τους Χάρη καὶ εὐλογία.
Συνέντευξη μὲ τὸν Ὅσιο Ἰάκωβο Τσαλίκη, προηγούμενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Δαυὶδ Εὐβοίας.
π. Ἰάκωβος: Μιὰ μέρα θ’ ἀναστηθοῦν π. Κωνσταντῖνε μου, κατὰ τὴ βουλὴ καὶ τὴν ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ ποὺ μᾶς εἶπε καὶ ὁ Χριστός μας «καὶ πάντες ἀναστήσονται». Καὶ ὅτι ὀστέα γυμνὰ ἐκβλύζουν ἰάματα, ἀλλὰ μέσα σ’ αὐτὰ τὰ λείψανα, τὰ ἱερά, κατοικοῦσε, κατοικεῖ ψυχὴ ἀθάνατος. Κι ὅσο καὶ νὰ φθαροῦν μέσα στὸ χῶμα καὶ μέσα στὴ γῆ κάποτε μιὰ μέρα θὰ λάβουν ζωὴ αὐτὰ τὰ λείψανα καὶ τὰ ὀστᾶ αὐτά, πάτερ Κωνσταντῖνε, καὶ θὰ ἀναστηθοῦν καὶ θὰ παρουσιαστοῦν πάλι στὸν Δεσπότη Χριστὸ ὅπως, μὲ συγχωρεῖτε, ἤμασταν καὶ πρῶτα ἀλλὰ καὶ μὲ τὸ σῶμα, κι ὅτι θὰ λάβουν ζωὴ τὰ λείψανα αὐτά.
π.Κ.Σ.: Πάτερ Ἰάκωβε, ἔχετε ἐκεῖ τὰ λείψανα τοῦ Ὁσίου Δαυίδ. Μήπως μπορεῖτε νὰ μᾶς πεῖτε μερικὰ πράγματα γιὰ τὴν ἐνέργεια ποὺ κάνουν τὰ λείψανα αὐτά;
π. Ἰάκωβος: Πατέρα Κωνσταντῖνε, τὰ Ἅγια λείψανα τοῦ Ὁσίου Δαυὶδ τὰ βλέπετε γυμνὰ ὀστέα. Ἀναβλύζουν ἰάματα καὶ δίδουν θεραπεία καὶ θεραπεύουν κάθε κακὴ ἀρρώστια, ὅπως τόσα καὶ τόσα πράγματα ποὺ βλέπουμε στὶς μέρες μας, αὐτὰ ποὺ σᾶς ἔλεγα προηγουμένως στὸν Ὅσιο καὶ στὸν Ἅγιο Δαυὶδ ἀλλὰ καὶ στὸν Ἅγιο Ἰωάννη τον Ρῶσσο.
Πάτερ Κωνσταντῖνε μου, ἐδῶ ὁ Ἅγιος Δαυίδ, τὰ λείψανά του, ἔχουν θαυματουργικὴ δύναμη, διότι μέσα σ’ αὐτὰ κατοικοῦσε ἡ ἀθάνατος ψυχὴ καὶ κατοικοῦσε πάτερ μου, κατοικεῖ, καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Λοιπόν, κάνουν πολλὰ θαύματα ὅταν σταυρώσουμε ἕναν ἄνθρωπο μὲ τὴν Ἁγία του κάρα. Θεραπεύει ἀπὸ καρδιά, ποὺ ἔρχονται στὸ μοναστήρι πολλοὶ ἄνθρωποι πονεμένοι, ἀπὸ καρκίνο, ἀπὸ διάφορες κακὲς ἀρρώστιες καὶ δύσκολες, καὶ θεραπεύει πάτερ μου κάθε κακὴ ἀσθένεια. Καὶ βλέπουμε ὅτι μέσα σ’ αὐτὰ τὰ ὀστᾶ, τὰ ἅγια λείψανα, κατοικεῖ πάτερ μου, ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, πάτερα Κωνσταντῖνε. Καὶ εἶναι πολὺ θαυματουργὸς ὁ Ἅγιος καὶ κάνουν πάντα τὰ θαύματά τους οἱ Ἅγιοι ὅταν κι ἐμεῖς ἔχουμε πίστιν Θεοῦ. Πὼς λέγει ὁ Χριστὸς μᾶς «ἔχετε πίστιν Θεοῦ, αἰτεῖτε καὶ δοθήσεται». Εἶναι, πάτερ μου, ζωντανὴ ἡ χάρις τῶν Ἁγίων καὶ τὰ ἱερὰ λείψανα ἔχουν θαυματουργικὴ δύναμη καὶ δίνουν, πάτερ μου, ἰάσεις καὶ δίνουν, πάτερ μου, ἁγιασμὸ καὶ στὸ σῶμα καὶ στὴν ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου.
π.Κ.Σ.: Πάτερ Ἰάκωβε εὐχαριστῶ πάρα πολὺ γι’ αὐτὰ ποὺ μᾶς εἴπατε γιὰ τὰ ἅγια λείψανα καὶ δὲν ξέρω ἂν εἴχατε κάτι ἄλλο νὰ μοῦ πεῖτε γιὰ τοὺς ἀκροατές μας. Πὼς μποροῦν νὰ αἰσθανθοῦν μπροστὰ στὰ λείψανα καὶ πὼς μποροῦν νὰ ἀξιοποιήσουν τὴν ἰαματική τους χάρη καὶ τὴν εὐλογία.
π. Ἰάκωβος: Πατέρα Κωνσταντῖνε, τὰ Ἅγια λείψανα ἔχουν χάρη ἀπὸ τὸν Θεό. Ἂς ποῦμε, βλέπετε ἦταν κι αὐτοὶ ἄνθρωποι στὴ γῆ ἀλλά… καθὼς καὶ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Ρώσου, ὅπως ὁ Θεῖος Ἰωάννης ὁ Ρῶσσος πρὸ ὀλίγων ἡμερῶν εἶχε πεῖ ὅτι «νομίζουν πὼς κοιμᾶμαι μέσα στὴ λάρνακα, πεθαμένος καὶ κοιμᾶμαι ἢ εἶμαι νεκρός. Ἐγὼ ὅμως εἶμαι ζωντανός», μὲ συγχωρεῖτε, «κι ὅτι αὐτοὶ νομίζουν πὼς βλέπουν καὶ κοιμᾶμαι καὶ δὲν ὑπολογίζουν οἱ Χριστιανοί. Ἀλλὰ ἄκουσε πάτερ μου νὰ σοῦ πῶ», λέει, «πολλὴ ἁμαρτία στὸν κόσμο, πολλὴ ἀσέβεια καὶ πολλὴ ἀπιστία». Γι’ αὐτὸ εἶχε πεῖ, πατέρα Κωνσταντῖνε μου, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Ρῶσσος, δὲν τὰ λέω ἐγὼ γιατί εἶμαι… μὲ συγχωρεῖτε βλέπω φαντασίες,
ἀλλὰ πάτερ μου, εἶπε ὁ Θεῖος Ἰωάννης ὁ Ρῶσσος, ὅτι «πρέπει νὰ γίνει πόλεμος, διότι πάτερ μου, πολλὴ ἁμαρτία στὸν κόσμο».
Βλέπετε, πατέρα Κωνσταντῖνε μου ὅτι εἶχε κηρυχθεῖ ὁ πόλεμος, οἱ πλημμύρες, οἱ καταστροφές, τόσα καὶ τόσα κακὰ ποὺ ἔγιναν ἐδῶ στὴν Εὔβοια. Ἀλλὰ ἡ χάρις του εἶναι πολὺ μεγάλη. «Νομίζουν οἱ χριστιανοὶ ὅτι ἐγὼ κοιμᾶμαι στὴ λάρνακα. Ἐγὼ τοὺς πάντας βλέπω καὶ εἶναι μέσα τὸ σῶμα μου, ἀλλὰ ἐγὼ πολλὲς φορὲς ἐξέρχομαι». Ἦταν, πατέρα Κωνσταντῖνε μου, ἔξω ἀπὸ τὴ λάρνακά του ὁ Ἅγιος καὶ λέει αὐτοὶ δὲν μὲ βλέπουν, ἐγώ τους βλέπω καὶ τοὺς ἀκούω τί λένε. Καὶ πάλι, πατέρα Κωνσταντῖνε μου, εἰσῆλθε μέσα στὴ λάρνακά του καὶ ξάπλωσε σὰν ἕνας ἄνθρωπος. Διότι ἔχουν, πάτερ μου, ζωὴν αἰώνιον αὐτὰ τὰ λείψανα τῶν ἁγίων μας. Καὶ σ’ αὐτὰ τὰ κόκκαλα μέσα τα πεθαμένα, ποὺ λέμε ἐμεῖς πεθαμένα, πατέρα Κωνσταντῖνε, ὑπάρχει ἡ ζωὴ ἡ ἀθάνατος, καὶ τὸ Πνεῦμα, πάτερ μου, καὶ ἡ ψυχὴ ἡ ἀθάνατος.
π.Κ.Σ.: Πάτερ Ἰάκωβε Χριστὸς Ἀνέστη κι εὐχαριστοῦμε πάρα πολὺ γιὰ ὅλα.
π. Ἰάκωβος: Πατέρα Κωνσταντῖνε μου νὰ μᾶς ἔρθεις νὰ σὲ δοῦμε.
π.Κ.Σ.: Νὰ εὔχεστε νὰ ἔρθουμε σύντομα.
π. Ἰάκωβος: Εὐχαριστοῦμε πολὺ πατέρα Κωνσταντῖνε, πάντως, πατέρα Κωνσταντῖνε μου, τὰ ἱερὰ λείψανα ἔχουν τὴν ἰαματικὴ χάρη, ὅτι ὀστέα γυμνὰ ἐκβλύζουν ἰάματα καὶ θεραπεύουν κάθε κακὴ ἀρρώστια καὶ κάθε πονεμένο ἄνθρωπο. Διότι βλέπουμε, πατέρα Κωνσταντῖνε μου, πρὸ ὀλίγου, …τώρα μπορεῖ νὰ σὲ κουράζω…
π.Κ.Σ.: Ὄχι, θέλω ν᾽ ἀκούσω πολλὰ ἀπὸ σᾶς…
π. Ἰάκωβος: Πρὸ ὀλίγου ἦταν ἕνας νέος ἀπὸ τὴν πατρίδα τοῦ Ἁγίου, τὴ Λοκρίδα, κι αὐτὸς ὁ νέος περίμενε τέσσερις ἡμέρες στὴ μονὴ καὶ μοῦ λέγει, πάτερ, μοῦ λέγει, πόσο καλὸ κάνει ἡ Ἐκκλησία. Ἐγὼ πήγαινα, λέει, εἰκοσιπέντε χρόνια στὴν Ἐκκλησία ἔμενα λιγάκι κι ἔφευγα. Ἐδῶ, πάτερ μου, κάθισα τρεῖς ἡμέρες στὸ μοναστήρι σας καί, πάτερ μου, καθόμαστε σ᾽ ὅλη τὴ Λειτουργία, ἀλλὰ τί ὡραῖα γράμματα πάτερ μου, λέει. Θὰ κατοικήσει, λέει, μέσα στὸ σῶμα μου, ὁ Θεὸς καὶ ὁ Ἅγιος Δαυίδ. Καὶ εἴδαμε τὴ μεταμέλεια τοῦ ἀνθρώπου αὐτοῦ, τοῦ νεαροῦ, πατέρα Κωνσταντῖνε μου, εἴδαμε τὴ μετάνοιά του, κι ἀμέσως βλέπετε, ἔπεσε ὁ σπόρος εἰς ἀγαθὴν γῆν καὶ ὁ καλὸς ὁ λόγος. Καὶ χαιρόμεθα πατέρα Κωνσταντῖνε μου, διότι ἔρχονται πονεμένες ψυχὲς καὶ ἄνθρωποι μὲ ἁμαρτίες καὶ μὲ σφάλματα καὶ γίνονται ἀπὸ παλαιοὶ ἄνθρωποι νέοι ἄνθρωποι.
Καὶ εὐχαριστῶ πάρα πολὺ τὴν ἀγάπη σας, ποὺ μ’ ἀκούσατε πατέρα Κωνσταντῖνε μου…
π.Κ.Σ.: Βεβαίως, βεβαίως, μάλιστα…
π. Ἰάκωβος: Εὐχαριστοῦμε πολὺ καὶ μὲ τὸ καλό, εὔχομαι καλὴ δύναμη. Μὲ τὸ καλὸ νὰ μᾶς ἔλθετε στὴν Ἁγία Μονή, μὲ τὸ καλὸ πάντοτε νὰ ἐξυπηρετεῖτε τὸ ποίμνιό σας ἐκεῖ καὶ νὰ διδάσκετε τὸν λόγον τῆς ἀληθείας…
(Τὸ ἀπομαγνητοφωνημένο ἀπόσπασμα εἶναι ἀπὸ τὴν ἐκπομπὴ Ράδιο-Παράγκα τοῦ ραδιοφωνικοῦ σταθμοῦ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Τὴν ἐκπομπὴ παρουσίαζε ὁ πρωτοπρεσβύτερος π. Κωνσταντῖνος Στρατηγόπουλος).
ΠΗΓΗ ΦΙΛΙΠΠΙΑ ΒΕΝΕΤΣΑΝΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ
