Φώτο « παρεμβάσεις στην πλατεία Συντάγματος για τον
Μεγάλο Περίπατο- η στάση μετακινούμενη
στο νέο οδόστρωμα»
Στην
Αγορά της Αθηνάς οι ιχθυοπώλες διαμαρτυρόταν γιατί θα μειωθεί η πελατεία τους
καθότι για αυτούς δεν θα προσπελάζεται με ευκολία το κέντρο.
Τότε
σε αυτές τις διαμαρτυρίες ένας πρόσθεσε «
και που ξέρουμε αν σε λίγο θα προσπελάζουν τα καίκια μας με ευκολία το ΑΙΓΑΙΟ
και αν στις κάσες με τις ψαριές από εκεί
θα γράφουμε Ελληνικά ή τουρκικά;»
Γράφει
ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
«
Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ στα Ελληνοτουρκικά
ξεκίνησε, οι παρεμβάσεις και η χάραξη νέων απόψεων για την ΑΟΖ και την
υφαλοκρηπίδα για τα νησιά μας στήνουν την νέα κουλτούρα για « επωφελείς
συμβιβασμούς».
Πότε
και πόσες φορές ιστορικά η Ελλάδα συμβιβάστηκε και δεν βρέθηκε από κάτω;
Να
ανοίξουμε την ιστορία και να κάνουμε ένα ισολογισμό κερδών , απωλειών.
Νωπό
παράδειγμα η ιστορία της Μακεδονίας μας και οι βόρειοι γείτονες μας που
καμαρώνουν την νέα ονοματολογία τους.
Σου
λένε είναι ψυχομετρημένα τα πράγματα, ότι ο Έλληνας σήμερα ξεχνάει εύκολα και δεν θυμάται τι έπαθε την
προηγούμενη μέρα, γιατί να μην ξανατολμήσουμε πάλι ένα « επωφελή» συμβιβασμό ;
Όμως
στην σημερινή συγκυρία υπάρχει μαζί με την κουλτούρα του συμβιβασμού για
¨επωφελείς συμφωνίες¨ και η κουλτούρα της πλεονεξίας ¨πλιάτσικο – λεηλασία¨ του
τούρκου καθώς και η κουλτούρα της προδοσίας.
Άλλο
είδος κουλτούρα ( πέρα της πολιτισμικής) δεν υπάρχει ει μη μόνο ο πόνος μιας νέας εθνικής τραγωδίας στο
ξεπροβάδισμα των 200 ετών από την Επανάσταση του 21 και των 100 ετών από τις μνήμες της Μικρασιατικής καταστροφής- Προδοσίας καθώς και των 46 ετών από την Τραγωδία-
Προδοσία της Κύπρου.
Σήμερα
με όσα παράδοξα συμβαίνουν στις μέρες μας ουσιαστικά κινούμαστε μέσα σε αυτό το
ιστορικό πλαίσιο.
Μπούκωσε
ο καθημερινός ορίζοντας των νεοελλήνων με επιπρόσθετες έγνοιες επιβίωσης και
που να ασχοληθεί με τον μεγάλο περίπατο στα Ελληνοτουρκικά που ξεκίνησε.
Το
πολύ – πολύ να πάει μια βόλτα στον μεγάλο περίπατο στο κέντρο των ΑΘΗΝΩΝ.»
Αυτά
μας έλεγαν καλοί φίλοι που στα πρόσωπα τους έβλεπες το άδηλο μέλλον και την
απογοήτευση για το αύριο.
Ένας
όμως από αυτούς καθόταν στην γωνία αμίλητος και περίμενε να τελειώσουμε το brainstorming.
Πήρε
και αυτός τον λόγο και μας είπε:
-«
και την ΠΑΝΑΓΙΑ που την βάζετε , τι λέτε θα μείνει για πολύ η ΠΑΝΑΓΙΑ μας να παρακολουθεί αυτούς τους επωφελείς
συμβιβασμούς που τις περισσότερες φορές καταλήγουν σε υποχωρήσεις και οι
υποχωρήσεις σιγά- σιγά καταλήγουν σε τραγωδίες;»
Ο
φίλος μας κάτι ήθελε να μας πει και δεν το έλεγε, στο τέλος όμως μας το είπε με
ταπεινή περίσκεψη:
«
η ΠΑΝΑΓΙΑ μου είπε ¨θα γίνει ΘΑΥΜΑ και
ουρές θα κάθονται οι Έλληνες για να με ευχαριστήσουν¨ »
ΣΤΩΜΕΝ
καλώς αδελφοί και μην τα βάζουμε κάτω
γιατί το μεν άδικο δεν μακροημερεύει, ενώ το δίκαιο ευλογείται.
Δρ.
Κωνσταντίνος Βαρδάκας
