Ένα πουλάκι κελάηδησε για τις επόμενες μέρες και τι δεν είπε;

 

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Ένα πουλάκι λίγο πριν φύγει το τελευταίο  φως της ημέρας  κελαηδούσε σιγανά αλλά θλιμμένα.

-       Καλά είμασταν μέσα στο κλουβί, μεγάλες γιορτές και τρώγαμε κανναβούρι επίδομα.

-       Και ξαφνικά μας λένε, όλοι έξω μέσα στην παγωνιά, τελείωσε το επίδομα και βγείτε γρήγορα  για δουλειά.

-       Ποια δουλειά; ούτε ψίχουλο δεν υπάρχει στις πλατείες, σε κανέναν δεν περισσεύει τίποτε για να ρίξει, το κρατά για τα παιδιά του.

-        Και τα δικά μου παιδιά , τι θα τα κάνω;

-       Ένα παράπονο με έπιασε , τόσα αποδημητικά περνούν στον Έβρο και τα τακτοποιούν, για να φέρουν εδώ  σε λίγο τα θηλυκά τους και να σκεφτείς αυτά έχουν πολλά θηλυκά και κάνουν πολλά παιδιά.

-       Από κλουβί σε κλουβί κυκλοφορεί η είδηση ότι και στα σχολεία κλουβιά για τα μικρά μας θα γίνει αξιολόγηση στους δασκάλους τους , μήπως τους μειώσουν για να πάρουν ξένους, ώστε να φτιάξουν σχολεία για τα πουλάκια των αποδημητικών να τους μαθαίνουν την δική τους λαλιά;

- και ξαφνικά ενώ τρώγαμε το τελευταίο κανναβούρι μας, ήρθε το σκάνδαλο της σεξουαλικής παρενόχλησης. Ένας ενοχλητικός πελαργός κυκλοφορούσε δίπλα μας και έκραζε, ότι αυτό είναι η αρχή , όλη η χώρα  θα γίνει ένα τέτοιο σκάνδαλο , θα μπλέξουν ακόμα και μεγάλα πρόσωπα με τελικό στόχο να κτυπήσουν ακόμα και την Εκκλησία.

-       Και το χειρότερο , το πιο εφιαλτικό είναι αυτό που μας ήρθε από τα πολιτισμένα μέρη της Δύσης.

-       Μια νέα μετάλλαξη της νόσου των πτηνών ετοιμάζεται να έρθει εδώ και να τα τρομάξει όλα.

-       Πάλι μέσα στα κλουβιά θα μας πουν όλοι σας και δεν έχει  επίδομα κανναβούρι αυτήν την φορά, γιατί παραγγείλαμε από την Εσπερία και δεν ήρθε ακόμα.

-       Για να βγείτε μια φορά θα πρέπει να βάλετε βραχιολάκι στο ποδαράκι διαφορετικά μέσα και να κλαίτε.

-       Ένα άλλο πουλάκι πέραν από τον Ατλαντικό μας είπε, ότι έρχονται οι εκλογές της  πανδημίας στην Ευρώπη με επιστολική ψήφο και όλα θα βγαίνουν όμορφα για τους « όμορφους»

-       Τι τις θέλουν τις εκλογές εδώ στα δικά μας μέρη,  όταν τα κοράκια δίπλα μας κράζουν γιατί πείνασαν και θέλουν να τα αρπάξουν  όλα;

-       Κούρνιασα στο δειλινό , σκοτείνιασε παντού και με έπιασα ένα σφίξιμο …και είπα μέσα μου « Θεέ μου πόση σκλαβιά ακόμα;»

-       Αλλά μετά σκέφτηκα « βρε κουτό, κάθε μέρα δεν ξημερώνει; περίμενε το ξημέρωμα , δεν αργεί για να κελαηδήσεις , αλλά  αυτή την φορά θα  δοξολογήσεις τον ΠΛΑΣΤΗ αυτής της ομορφιάς και της ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ σου » 

    https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/

ΣΤΩΜΕΝ καλώς

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας