Το " φλουρί " της Ελλάδος ήταν , είναι και παραμένει ο ΧΡΙΣΤΟΣ

 

Το « ΦΩΣ του Κόσμου» που βγήκε στην Λέσβο δείχνει ότι το νησί αυτό και τα άλλα νησιά του ΑΙΓΑΙΟΥ είναι ΟΡΘΟΔΟΞΑ και Ελληνικότατα, ότι και να εργάζονται οι τούρκοι και οι διεθνείς χορηγοί τους.

Ένα συγκλονιστικό συναξάρι άγνωστο στους πολλούς που αναφέρεται στην ανεύρεση του περίτεχνου εικονίσματος – εγκολπίου « ΦΩΣ του κόσμου» του Κυρίου Παντοκράτορος στα αγιοποτισμένα χώματα του Λόφου των Καρυών της Θερμής της Λέσβου την 1η Αυγούστου του 1961 παράλληλα με τα υπόλοιπα θαυμαστά γεγονότα που συνέβησαν εκεί και αφορούσαν την ανεύρεση των Ιερών Λειψάνων των Νεοφανών Αγίων Πρωτομάρτυρων της Ρωμιοσύνης Αγίου Ραφαήλ , Νικολάου και Ειρήνης που είχαν ήδη ξεκινήσει από τον Ιούνιο του 1959.

Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές κλίνουμε γόνυ ικετευτικά στον ΠΑΝΤΕΠΟΠΤΗ ΑΓΙΟ ΤΡΙΑΔΙΚΟ ΘΕΟ να κάνει Έλεος και να μας προστατεύσει από την μανία του αγαρηνού που εποφθαλμιά τα νησιωτικά μέρη του ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΥΣ μας που αιματοκύλισε ιστορικά στο παρελθόν.

Συγκινητικές στιγμές, παράδοξα θαυμαστά, όπου ο Ουρανός κατεβαίνει και αγγίζει την γη ευαγγελίζοντας το χαροποιό μήνυμα της σωτηρίας ημών και η γη ανεβαίνει στον ουρανό δοξολογικά για τα δώρα ΤΟΥ.

Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΜΑΣ ΦΩΤΙΣΕΙ ΤΟ 2024

https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας 

" η ΑΝΑΛΑΜΠΗ έμπροσθεν υμών- ΣΤΗΤΕ Καλώς " αυτό που είπε ο Γέροντας Εφραίμ ο ΑΡΙΖΟΝΙΤΗΣ έρχεται με το ΣΧΕΔΙΟ του ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΥ

 

Σάββατο 18 Δεκεμβρίου του 2021     μεταφέρουμε την πληροφορία στο https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/2021/12/blog-post_18.html

Μόλις μας ενημέρωσαν καλοί φίλοι. Εμφάνιση Οσίου Γέροντα Εφραίμ Αριζονιτη σε Αγιορείτη - του είπε: "η Αναλαμπή έμπροσθεν υμών, ΣΤΗΤΕ Καλώς". Εμείς λέμε Αμήν και αξιολογήστε τα γεγονότα Σημεία των ωρών που διερχόμαστε. Δρ Κωνσταντινος Βαρδακας

 Και θυμηθήκαμε κάτι που σημειώσαμε  στις 21 Απριλίου του 2020 στο https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/2020/04/blog-post_85.html

« Ο Ρώσος που θα πάρει την Πόλη είναι ήδη επιλεγμένος άνωθεν και είναι... ΝΑΥΑΡΧΟΣ»

Μιλήσαμε  με μια χαριτωμένη ψυχή στην Κρήτη που είδε και βίωσε εμπειρίες αληθινής ΖΩΗΣ στα πολλά χρόνια που του χάρισε ο Κύριος, και είπαμε  τις Αναστάσιμες ευχές.

« παιδί μου και εγώ είμαι κλεισμένος, αλλά εκεί που με πιάνουν δάκρυα έρχεται μια τέτοια ΧΑΡΑ που με κατακλύζει και δεν αντέχεται ανθρωπίνως»

« στο τέλος των θλίψεων μας τέτοια χαρά θα κατακλύζει τα καλοπροαίρετα παιδιά του ΘΕΟΥ»

« θα βγουν πολλά καλά από αυτά τα κακά των ημερών μας»

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
 

Ο Ρώσος βλέπει τα Βαλκάνια να ανάβουν γρήγορα  Άραγε πως θα αντιδράσει η Ρωσία σε αυτό και στα άλλα που ετοιμάζονται στα Βαλκάνια όχι μόνο στα δυτικά αλλά και στα ανατολικά βλ . Βουλγαρία;

Τα πάνω- κάτω γίνονται  και είμαστε στην αρχή.

Εισήλθαμε  σε εξάμηνο μεγάλων ανατροπών, όπου όταν θα  ενημερωνόμαστε από την επικαιρότητα, θα αναρωτιόμαστε αν ξαναδιαβάζουμε τις προφητείες των αγίων πατέρων μας και θα τσιμπιόμαστε αν είμαστε ξύπνιοι;.  

Στις 13 Αυγούστου  του 2018 ( υπ όψη οι σχέσεις Ρωσίας – τουρκίας ήταν καλές τότε)  μεταφέραμε με την αρθρογραφία μας το παρακάτω:

Πριν μερικούς μήνες από πνευματικό  αδελφό που προσέφερε και προσφέρει πολλά στο Περιβόλι της Παναγιάς μας, αλλά και στον Οικουμενικό Ελληνισμό όπου γης , μας ήλθε η παρακάτω μαρτυρία.

Πιστεύουμε ότι και ο ανωτέρω αδελφός μόλις ξεκινήσουν τα δρώμενα( μάλλον ξεκινούν) να δώσει στον Πιστό Λαό  όλες τις λεπτομέρειες αυτής της μαρτυρίας που έλαβε από πρόσωπο  που γνώριζε τον ΑΓΙΟ  ΠΑΙΣΙΟ και όλα αυτά προς δόξα του ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟ.

« μέσα από συγκλονιστικές ανακατατάξεις που  πρόκειται συμβούν στις σχέσεις τουρκίας – Ρωσίας ένας Ρώσος Ναύαρχος θα καταλάβει ξαφνικά την  Ευρωπαϊκή Κωνσταντινούπολη»

« Κανείς δεν θα το περιμένει να γίνει έτσι»

« οι τούρκοι τρομαγμένοι θα μεταφερθούν από τις φαρδιές γέφυρες του Βοσπόρου στην ανατολική πλευρά της Ασίας και θα αρχίσει η υποχώρηση τους»

« ο Ρώσος ναύαρχος θα θεωρηθεί ήρωας από όλους»

« οι δυτικοί θα ξαφνιαστούν και θα απαιτούν από αυτόν να παραδώσει την ΠΟΛΗ σε ειρηνευτική διεθνή  δύναμη»

« ο Ρώσος ναύαρχος θα αρνείται πεισματικά»

« μεγάλη καταιγίδα με τρικυμία θα προκαλέσει ανυπολόγιστες ζημιές στον ρωσικό στόλο που θα ναυλοχεί στον Βόσπορο και στον Κεράτιο»

« οι Ρώσοι θα εκλάβουν την τρικυμία αυτή  ως ένα θειικό σημάδι ,ότι θα πρέπει να παραδώσουν ΠΟΛΗ στους ΕΛΛΗΝΕΣ»

« αλλά δεν θα το κάνουν και θα συνεχίσουν να την κρατούν»

« οι δυτικοί θα συγκεντρώνουν στρατεύματα για να  πάρουν την ΠΟΛΗ από τους Ρώσους και να ελέγξουν τα ΣΤΕΝΑ»

ΤΗΝ συνέχεια την γνωρίζουμε όλοι μας για την σφαγή που πρόκειται να γίνει εκεί, βάσει πολλών προρρηθέντων από τους ΑΓΙΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ.

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΒΙΝΤΕΟ https://youtu.be/uk1C9-nm5ho

Και σε ποιους θα αποδοθεί δικαιωματικά και πνευματικά η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ…;

Τώρα αν τα παραπάνω είναι παλαβομάρες , τότε πως μπορούν να δικαιολογηθούν όλα αυτά τα παλαβά που βιώνουμε τις κρίσιμες αυτές ημέρες που διερχόμαστε ;

Τα καταθέτουμε όμως για να δούμε που βρισκόμαστε και που πάμε, αλλά και πως πάμε.

Σαν να πήρε ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ το κατσαβίδι και χαλάρωσε τα μπουλόνια της περιστροφής της γης για να τρέξουν τα γεγονότα πολύ πιο γρήγορα από ότι αναμενόταν.

Τελικά η αλήθεια του ΚΥΡΙΟΥ μένει εις τους αιώνες και ισχύει μεγαλοπρεπώς το
«Μή πεποίθατε ἐπ’ ἄρχοντας ἐπί υἱούς ἀνθρώπων, οἶς οὐκ ἐστι σωτηρία». (Ψάλμ. ΡΜΕ΄ 3).

https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

ο ΟΥΡΑΝΟΦΑΝΤΩΡ μας συμβουλεύει για το νέο έτος

 

(Φώτο  από  πανηγυρικό Εσπερινό στον Μέγα Βασίλειο στην Τοσίτσα - Πεδίον Άρεως , και ιερό λείψανο  της χειρός  του Ουρανοφάντωρα Αγίου Βασιλείου που βρίσκεται τεθησαυρισμένο στην Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος) 

Η θλίψη του Μεγάλου Βασιλείου 

Μην περιμένεις απ' τις θλίψεις ποτέ να απαλλαγείς, μέσα στου χρόνου το άπλωμα θα γίνουν ευλογίες.

Πολλές φορές μιλάμε για τη θλίψη ή εκ του ασφαλούς εκφράζουμε λόγια παρηγοριάς.

Το παρακάτω απόσπασμα προέρχεται από επιστολή του Μεγάλου Βασιλείου προς έναν φίλο του μοναχό και αποτελεί κλεφτή ματιά γύρω απ' το πως σκέπτεται και αισθάνεται στην πράξη ένας Άγιος, όταν μια στεναχώρια έρχεται και τον συναντά.

«… Μα έλα εδώ κι ας σου είναι δύσκολο, για να με παρηγορήσεις ή για να με συμβουλεύσεις ή και για να είσαι κοντά, έτσι κι αλλιώς θα μου κάνει καλό και μόνο να σε δω. Και το σημαντικότερο; Να προσεύχεσαι, όσο μπορείς να προσεύχεσαι, για να μην βουλιάξουν και οι σκέψεις μου μέσα στην τρικυμία που με δέρνει. Να διατηρήσω σε κάθε περίσταση την διάθεση της ευχαριστίας προς τον Θεό. Να μην συναριθμηθώ με τους κακούς δούλους του Ευαγγελίου, που όταν ο Θεός τους φέρνει τα πράγματα καλά τον δοξολογούν κι όταν τους παιδαγωγεί με δυσκολίες δεν συμφωνούν. Αντίθετα, να ωφεληθώ κι από τις ίδιες τις δυσκολίες πιστεύοντας ακόμα περισσότερο σε Εκείνον, τώρα που το έχω μεγαλύτερη ανάγκη».

Μέγας Βασίλειος 

ΠΗΓΗ -ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ fb

Ο Φωστήρ της Καισαρείας

Υπό  (†) Βασιλείου Λ. Δεντάκη, Καθηγητού της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών

Ο μέγας και οικουμενικός διδάσκαλος εγεννήθη πλησίον της Νεοκαισαρείας του Πόντου περί το 330 μ.Χ. Ο πατήρ του, Βασίλειος επίσης καλούμενος, η μήτηρ του Εμμέλεια και η μάμμη του Μακρίνα, επεμελήθησαν της ανατροφής αυτού. Εσπούδασεν εις τας σχολάς Καισαρείας, Βυζαντίου και Αθηνών ρητορικήν, γραμματικήν, φιλοσοφίαν, φυσικήν, γεωμετρίαν, ιατρικήν και θεολογίαν. Εγκατασταθείς εν συνεχεία εις την Καισάρειαν, έδρασεν επ’ ολίγον ως καθηγητής της ρητορικής, ησπάσθη εις ώριμον ηλικίαν τον μοναχικόν βίον, ανέλαβε δε μετά ταύτα ταξίδιον εις Συρίαν, Παλαιστίνην, Μεσοποταμίαν και Αίγυπτον προς γνωριμίαν των περιφημοτέρων ασκητών της εποχής του και του τρόπου της ζωής αυτών. Επανελθών διένειμε την περιουσίαν του όλην εις τους πτωχούς, εμόνασεν εις τον Πόντον και επεδόθη μεγάλως εις την ανάπτυξιν του μοναχικού βίου. Μετά φόβου ατενίζων την ιερωσύνην εχειροτονήθη μόλις το 362 εις διάκονον, είτα δε εις πρεσβύτερον.

Κατά το έτος 370 εξελέγη επίσκοπος Καισαρείας, αναδείξας εαυτόν εις υπόδειγμα και πρότυπον επισκόπου, πλήρους πίστεως και ευσεβείας, αληθούς πατρός και γνησίου  ποιμένος, ανυστάκτως ενδιαφερομένου διά τον πιστόν λαόν του Θεού, αγωνιστού ιεράρχου και προασπιστού των δικαίων της Εκκλησίας και φύλακος αγρύπνου έναντι των αιρετικών. Η εν γένει υπέρ του ποιμνίου διαρκής προσπάθεια ωδήγησεν αυτόν προώρως εις την μετάστασιν προς την αιώνιον ζωήν, πριν ή συμπληρώση το 50ον έτος της ηλικίας του (379). Πλήθος, πρωτοφανές εις όγκον και αριθμόν πιστών, εξεδήλωσε την προς αυτόν αγάπην του κατά την κήδευσιν του.
Συνδυάσας ως άριστα, τον ασκητικόν-μοναχικόν και τον κοινωνικόν βίον, τους οποίους καλλιεργεί περιοδικώς μεν, αλλά κατά μεγάλα εκάτερον διαστήματα, μορφώνει οριστικώς τον χαρακτήρα του, αναπτύσσει τεραστίαν εις έκτασιν κοινωνικήν δράσιν και αναδεικνύεται εις εξαίρετον και μοναδικόν συγγραφέα, του οποίου τα έργα, μεστά πίστεως και ορθοδόξου θεολογίας, φιλοσοφικής σκέψεως και ακριβείας, τοποθετούν αυτόν, κατ’ έκτασιν και ποιότητα και ποικιλίαν θεμάτων, εις την πρώτην γραμμήν των εκκλησιαστικών συγγραφέων όλων των εποχών.
Εκ της λίαν περιληπτικώς αναφερθείσης ανωτέρω δράσεως αναφέρομεν ελάχιστά τινα χαρακτηριστικά σημεία, κατ’ επιλογήν, επί τη ευκαιρία της αγίας μνήμης του.

* * *

Δια τον Μέγαν Βασίλειον οι ποιμένες γενικώς και οι επίσκοποι ιδιαιτέρως είναι «πατέρες και τροφοί ιδίων τέκνων, εν πολλή διαθέσει της εαυτών αγάπης ευδοκούντες μεταδούναι ου μόνον το ευαγγέλιον, αλλά την εαυτών ψυχήν». Είναι, ούτως ειπείν, μία «δευτέρα κατηγορία πατέρων» των Χριστιανών, ως γράφει εις μίαν παραμυθητικήν επιστολήν του.

Ο Μέγας Βασίλειος είναι ο θεωρητικός κήρυξ και πρακτικός εφαρμοστής της προς τον πλησίον αγάπης, ο αναδείξας κατ’ εξοχήν τον κοινωνικόν αυτής χαρακτήρα, υπό την αληθή αυτού όψιν. Διατυπώνει τούτο συνοπτικώς ο ίδιος διά της φράσεως «χρήζειν αλλήλων και αγαπάν αλλήλους». Απευθύνει την αγάπην του κατ’ ισομοιρίαν προς πάντας και ζητεί να επουλώση τας κοινωνικάς πληγάς, θεωρών τας αλλοτρίας συμφοράς ως ιδικάς του. Κατά την παγίαν πράξιν του, η άσκησις του έργου της διακονίας της κοινωνίας δεν είναι η ελεημοσύνη των φιλανθρώπων κυρίων και κυριών, ουδέ η επαναστατική διεκδίκησις ανυπάρκτων δικαιωμάτων. Αύτη είναι έκφρασις εσωτερικής τινος ταυτίσεως προς τον στερούμενον και πάσχοντα αδελφόν, εις το πρόσωπον του οποίου βλέπει τον Κύριόν του. Ολόκληρον πόλιν, την βραδύτερον αποκληθείσαν Βασιλειάδα, απετέλεσαν τα πολυειδή φιλανθρωπικά καταστήματα, τα οποία ίδρυσε προς περίθαλψιν και ανακούφισιν της ανθρωπίνης δυστυχίας. Πτωχοκομείον, νοσοκομείον, ορφανοτροφείον, ξενών διά τους ταξιδεύοντας, λεπροκομείον κεχωρισμένως, διδακτήριον ιδιαίτερον διά τα μικρά και ορφανά, ειδικά εργαστήρια προς εκμάθησιν τεχνών και επαγγελμάτων. Υπήρχον επί πλέον ιδιαίτερα οικήματα διά τους ιατρούς, διά το λοιπόν προσωπικόν και τους νοσοκόμους. Ακόμη και βουστάσιον διέθετε προς εξυπηρέτησιν των αναγκών των ιδρυμάτων τούτων.

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, ο αδελφικός φίλος του Μεγάλου Βασιλείου, ο υπέρ πάντα άλλον γνωρίζων καλώς αυτόν, χαρακτηρίζει τα της Βασιλειάδος, ως μάρτυς αυτήκοος και αυτόπτης, αφ’ ου ο ίδιος υπηρέτησεν εις το Ίδρυμα εκείνο, αρχικώς ως απλούς νοσοκόμος, βραδύτερον δε ως διευθύνων. Παραθέτομεν εν μεταφράσει μερικά εξ όσων ούτος λέγει περί αυτής.

«Πόσον ωραία αρετή είναι η φιλανθρωπία, η διατροφή των πτωχών και η ανακούφισις του ανθρωπίνου πόνου! Έξελθε ολίγον εκ της πόλεως και παρατήρησον την νέαν πόλιν, το ταμείον της ευσεβείας, το κοινόν θησαυροφυλάκιον των πλουσίων, ένθα ούτοι καταθέτουν τα περισσεύματα του πλούτου των, τα περισσεύματα, τα οποία διά των προτροπών και συμβουλών του Βασιλείου εγένοντο χρήσιμα και απετίναξαν την σκωρίαν και δεν ευφραίνουν πλέον τους κλέπτας και εκφεύγουν του φθόνου και του χρόνου την φθοράν.

Εκεί εξετάζεται και περιθάλπεται η ασθένεια δι’ οφθαλμού γεγυμνασμένου υπό της χριστιανικής φιλοσοφίας, απαλύνεται ο πόνος… Χάρις εις τα φιλανθρωπικά έργα του Βασιλείου δεν έχομεν πλέον ενώπιόν μας το φοβερόν εκείνο και ελεεινόν θέαμα ανθρώπων, εχόντων νεκρά και άχρηστα πολλά μέλη του σώματός των, πριν ή ούτοι αποθάνουν… Ο Βασίλειος όμως –συνεχίζει ο Γρηγόριος περαιτέρω-  υπέρ πάντα άλλον ηδυνήθη να πείση ότι, αφού και ημείς είμεθα άνθρωποι, δεν πρέπει να περιφρονώμεν τους συνανθρώπους μας… Και δεν εθεώρει ταπεινωτικόν να τιμά τους αρρώστους και να τους ασπάζεται ακόμη, αν και δεν ήτο άσημός τις άνθρωπος, αλλ’ ευγενής και εξ ευγενούς οικογενείας και υπέρλαμπρος διά την δόξαν του».

* * *

Ο Μέγας Βασίλειος, ως άλλως τε και πάντες οι Πατέρες της Εκκλησίας, μετ’ εξαιρετικού ενδιαφέροντος, μετ’ αγωνίας, δύναταί τις να είπη, παραμένει άγρυπνος, ως προς το θέμα της διατηρήσεως της Ορθοδόξου Πίστεως, συμφώνως προς την εντολήν του αποστόλου Παύλου, «την παραθήκην φύλαξον». Ουδ’ επί στιγμήν ευρίσκει ησυχίαν υπερασπιζόμενος αυτήν από των επιθέσεων και επιβουλών των αιρετικών, τους οποίους ο αυτός Απόστολος καλεί «λύκους βαρείς, μη φειδομένους του ποιμνίου και άνδρας λαλούντας διεστραμμένα». Η ευαίσθητος καρδία του Μεγάλου Βασιλείου επιθυμεί βεβαίως την επικράτησιν της ειρήνης μεταξύ των Χριστιανών. Καταβάλλει προς τούτο πάσαν προσπάθειαν. Αι επιστολαί του μαρτυρούν σαφώς περί τούτου. Μετεχειρίζετο προς τούτο παν μέσον· συμβουλάς, προτροπάς, διαφώτισιν, αυστηρότητα γλώσσης· ούτω λ.χ. γράφων προς τον επίσκοπον Σαμοσάτων Ευσέβιον παρατηρεί, ότι προετίμα να προσφέρη και την ζωήν του ακόμη, προκειμένου να κατασβέση την φλόγα του μίσους, την οποίαν είχον ανάψει οι αιρετικοί. Αλλ’ όταν διαπιστώνη ότι οι λύκοι ούτοι καθίστανται αμετάπιστοι, τότε χωρίζεται απ’ αυτών. «Τότε δη, γράφει προς τον επίσκοπον της Νικοπόλεως Θεόδοτον, προς τον χωρισμόν εβεβαιώθημεν, λογισάμενοι ότι ούτε Αιθίοψ αλλάσσει ποτέ το δέρμα αυτού, ούτε πάρδαλις τα ποικίλματα αυτής, ούτε ο εν διαστρόφοις δόγμασι συντραφείς αποτρίψασθαι δυνατόν το κακόν της αιρέσεως».

Συνεπή προς τα ανωτέρω είναι και το θάρρος και η παρρησία, την οποίαν επέδειξεν, ότε ο αυτοκράτωρ Ουάλης, εν τη προσπαθεία του να επιβάλη τον Αρειανισμόν, απέστειλε προς τον Βασίλειον τον Ύπαρχον του Πραιτωρίου, πρωθυπουργόν Μόδεστον, προκειμένου δι’ απειλών να εκβιάση αυτόν. Την υποταγήν του Βασιλείου εζήτησεν ο Ύπαρχος και εξέφρασε την απορίαν του προ της αρνήσεώς του. Ποίος ήτο ο θρασύς ούτος, ο οποίος ετόλμα να αυθαδιάζη ενώπιον του απεσταλμένου του αυτοκράτορος και να ανθίσταται εις τα προστάγματά του; Δεν είναι πρόσφορον νε εκτεθή εδώ πλήρης ο μεταξύ των δύο ανδρών διάλογος, ο οποίος δεικνύει ποίαν στάσιν υποδειγματικήν οφείλει να τηρή ο πιστός επίσκοπος, ο αντλών από περιουσίας πνευματικής, ο διατυπών απόψεις γνησίως εκκλησιαστικάς, αι οποίαι είναι έκφρασις σκέψεων και γνωμών, αποκρυσταλλωθεισών, κατόπιν εντατικής και γνησίας μελέτης των θεμάτων. Δεν είναι όμως περιττή η αυτολεξεί, και για το γλωσσικόν κάλλος, παράθεσις μιας παραγράφου, ίσως της πλέον χαρακτηριστικής· «Τ’ άλλα μεν γαρ επιεικείς ημείς, Ύπαρχε, και παντός άλλου ταπεινότεροι, τούτο της εντολής κελευούσης· και μη ότι τοσούτω κράτει, αλλά μηδέ των τυχόντων ενί την οφρύν αίροντες. Ου δε Θεός το κινδυνευόμενον και προκείμενον, τ’ άλλα περιφρονούτνες, προς Αυτόν μόνον βλέπομεν· πυρ δε και ξίφος και θήρες, και οι τας σάρκας τέμνοντες όνυχες, τρυφή μάλλον ημίν εισιν ή κατάπληξις. Προς ταύτα ύβριζε, απείλει, ποίει παν ό,τι αν η βουλομένω σοι, της εξουσίας απόλαυε. Ακουέτω ταύτα και βασιλεύς, ως ημάς γε ουχ αιρήσεις, ουδέ πείσεις συνθέσαι τη ασεβεία, καν απειλής χαλεπώτερα».

* * *

Εκ των ελαχίστων, τα οποία ανωτέρω εξετέθησαν και εκ πολλών άλλων, τα οποία ο χώρος και ο χρόνος δεν επιτρέπουν να εκτεθούν, προκύπτει το μεγαλείον της προσωπικότητος του Μεγάλου Βασιλείου, αναδειχθέντος διά της όλης δράσεώς του, ως ελέχθη, εις πρότυπον και υπόδειγμα Ιεράρχου της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας, αληθώς μεγάλου εκκλησιαστικού Πατρός.

Συνετός, σοβαρός, ολιγόλογος, μεμετρημένος, ξένος προς πάντα κενόν θόρυβον και την ανόητον επίδειξιν, μηδέν το περιττόν λέγων, αλλά πάντοτε εις την ουσίαν των πραγμάτων εισερχόμενος και μένων, βαθέως σκεπτόμενος, βαθύτερον στοχαζόμενος, πλείστα ως εν ενοράσει διαισθανόμενος και δι’ ολίγων ταύτα εκφράζων· συνεπής εις τας πράξεις του, άκαμπτος εις τας απόψεις, αι οποίαι όμως ήσαν πάντοτε απαύγασμα μελέτης και σοβαράς αντιμετωπίσεως των θεμάτων, είχε καρδίαν εύπλαστον, ως ο κηρός, ιδία οσάκις απηυθύνετο προς τους μικρούς και ταπεινούς. Ο Μέγας Βασίλειος δεν ανήκεν εις την τάξιν των «τα πάντα πάσι χαριζομένων», κατά τον εύκολον και συνήθη τρόπον του ζην και ευδοκιμείν σήμερον· ανήκεν εις την τάξιν εκείνων, οι οποίοι γνωρίζουν να έρχωνται εις αντίθεσιν και εις σύγκρουσιν, προκειμένου να επικρατήση το αληθές, το ηθικόν και το δίκαιον· ανήκεν εις την τάξιν των «έστιν α και προσκρούειν ειδότων υπέρ του βελτίονος». Γνήσιος προασπιστής της Ορθής Πίστεως και των δικαίων της Εκκλησίας, ήτο πάντοτε έτοιμος να θυσιάση υπέρ αυτών και αυτήν την ζωήν του.

Ούτως επεβεβαίωσε διά της βιοτής αυτού το έτυμον του ονόματός του. Βάσις λαού. Βάσις ευσταθής και ακλόνητος. Θεμέλιος πνευματικός, επί του οποίου ο στηριζόμενος δύναται να έχη απόλυτον εμπιστοσύνην και χάρις εις τον οποίον ο προς αυτόν αποβλέπων δύναται μετά βεβαιότητος να αισθάνεται πλήρως ασφαλής. Πάσαι αι ιδιότητές του αύται υπήρξαν η αιτία της εις υπέροχον και μεγάλην προσωπικότητα αναδείξεώς του. Και η τοιαύτη περί αυτού αντίληψις προσέδωκεν εις αυτόν τεράστιον κύρος. Δικαίως απεκλήθη Μέγας, ήδη ζων, υπ’ αυτών των συγχρόνων του. Εφ’ ω και η ιερά μορφή του προσέλαβεν οικουμενικάς διαστάσεις και αιώνιος και αγήρως θα παραμένη η μνήμη του.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Λ. ΔΕΝΤΑΚΗΣ

Ορθόδοξος Τύπος, Έτος ΛΒ’, Αρ. Φύλλου 959, 10 Ιανουαρίου 1992

ΠΗΓΗ https://www.impantokratoros.gr/EF6F24CD.el.aspx

Καλή Χρονιά - Βοήθα ΠΑΝΑΓΙΑ , αυτά φέτος πάνε μαζί, ακόμα και για αυτούς που δεν πιστεύουν.

 

-         Πρώτα θα σου πω « ο ΘΕΟΣ βοηθός» και μετά Καλή Χρονιά . Τα ψέματα τελείωσαν, τώρα κλείνουν λογαριασμοί πολλών περασμένων ετών.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Αυτά τα γιορτινά συναπαντήματα έχουν το δικό τους ανεξίτηλο χρώμα.

Παραμονή Πρωτοχρονιάς επισκέφτηκα έναν ενενηντακοντούτης και βάλε παλαιό ναυτικό και αντί για κάλαντα άκουσα « κάλαντα»  από αυτόν.

-         Καλή Χρονιά Θείε

-         Τι καλή χρονιά παιδί μου , κάθε χρόνο το λέμε και οι χρονιές γίνονται χειρότερες και ξέρεις γιατί ;

-         Γιατί έλειψε η ανθρωπιά και περισσεύει η υποκρισία.

-         Άσε για την απανθρωπιά , αυτή πρωταγωνιστεί και έγινε  μόδα και τέχνη.

-         Πρωί – πρωί άνοιξα την τηλεόραση που έγινε αναγκαίο κακό για τους  μοναχικούς ηλικιωμένους.. και τι να ακούσω;

-     τραγωδίες δίχως σταματημό 

-         Δακρύζω με την ανθρώπινη τραγωδία  χρονιάρες μέρες και αναθυμήθηκα χρόνια δίσεκτα που περάσαμε και εμείς , λες και είναι η μοίρα μας να σταυρωνόμαστε και να συνερχόμαστε.

-         Αλλά σου τα λέω όλα αυτά για να δεις πόσο διαφέρει η Ελληνική ψυχή με τα κακά και τα στραβά της σε σχέση με άλλους άγριους.

-         Τελευταία μέρα Δεκεμβρίου 1943  ο μανιασμένος χιονιάς έξω από το Κάβο ντόρο μας ανάγκασε να δέσουμε στο λιμάνι της Καρύστου.

-         Εκεί βρήκαμε καταφύγιο για να σωθούμε από την χιονοκαταιγίδα μεσοπέλαγα.

-         Όλο το βράδυ χιόνιζε , ξημέρωνε Πρωτοχρονιά του 1944 και εμείς γενήκαμε ανθρώπινες παγοκολόνες στο αμπάρι του καϊκιού.

-         Το πρωί με το ξημέρωμα πήγαμε να βγούμε στο κατάστρωμα αλλά η πόρτα της καταπακτής φράκαρε από το παγωμένο χιόνι. Ήταν ακατόρθωτο να την ανοίξουμε.

-         Από το μικρό φινιστρίνι είδαμε στην προκυμαία μια γερμανική περίπολο που κάπνιζε αμέριμνα.

-         Σπάσαμε το τζάμι και αρχίσαμε να τους φωνάζουμε με όση δύναμη είχαμε.

-         Μας είδαν και ήταν ξεκαρδισμένοι στα γέλια.

-         Πιστέψαμε ότι  θα ερχόταν να μας βοηθήσουν.

-         Αντίθετα αυτοί έσβησαν τα τσιγάρα τους πατώντας τα με τις μαύρες μπότες τους και κάνοντας μια άσεμνη χειρονομία απομακρύνθηκαν , μέχρι που εξαφανίστηκαν.

-         Είμασταν πλέον όμηροι του χιονιού.

-         Στο αμπάρι μπροστά στο εικόνισμα της ΠΑΝΑΓΙΑΣ μας έπιασε όλους ένα παράπονο που βρισκόμασταν έτσι και μακριά από τις οικογένειες μας πρωτοχρονιάτικα.

-         Δεν πέρασε πολύ ώρα και ακούσαμε κάποιους να σπάνε τον πάγο πάνω από τα κεφάλια μας.

-         Ήταν δυο μικρά παιδιά ίσαμε 12 με 15 χρονών που με κασμάδες  κατόρθωσαν και άνοιξαν την καταπακτή .

-         Το τι χαρά κάναμε δεν περιγράφεται.

-         Ευχαριστήσαμε τα παιδιά και αυτά με την σειρά τους μας είπαν.

« - περιμένετε η χήρα μάνα μας ετοιμάζει κάτι για εσάς. ( τον πάτερα τους τον σκότωσαν οι γερμανοί σε ένα μπλόκο στην Αθήνα)

-         Αυτή ήταν η αιτία να έρθουμε εμείς σήμερα το πρωί και να σας ανοίξουμε.

-         Εχθές το απόγευμα σας είδε η μητέρα μας που μπήκατε στο λιμάνι  και είδε και το χιόνι που σας σκέπασε , είδε τους γερμανούς που δεν σας βοήθησαν και έστειλε εμάς.»

-Δεν είχαμε άλλη επιλογή γιατί ο βοριάς λυσσομανούσε, μείναμε στο λιμάνι της Καρύστου.

- Για φαγητό ούτε λόγος δεν μας έμεινε καμιά προμήθεια , ούτε ξερό παξιμάδι και το κρύο – κρύο.

- εκεί κοντά στο μεσημέρι της Πρωτοχρονιάς είδαμε μια μαυροφορεμένη γυναίκα να κατεβαίνει την κατηφοριά προς το λιμάνι και ερχόταν προς τα εμάς.

- στο κεφάλι της στήριζε ένα μεγάλο ταψί

- αφού μας πλησίασε ,μας είπε ότι ήτανε η μητέρα των δυο παιδιών που μας λευτέρωσαν από την ομηρία του χιονιού και μας πρόσφερε το ταψί για να φάμε μεσημεριανό, μας έδειξε και το σπίτι της για να επιστρέψουμε το ταψί.

- δεν είχαμε λόγια για να ευχαριστήσουμε την χήρα γυναίκα που μπορεί να στέρησε ακόμα και  το φαγητό αυτό από τα παιδιά της για να φροντίσει εντελώς ξένους ανθρώπους για αυτήν.

- στο τέλος επειδή ήμουν ο μικρότερος του πληρώματος με έστειλαν για να επιστρέψω το πολύτιμο ταψί.

- εκεί στο κατώφλι αυτού του σπιτικού η χήρα με τα παιδιά της γύρω  μου εκμυστηρεύθηκε αυτό που της συνέβη την ώρα που είχε στείλει τα παιδάκια της με κασμάδες για να μας απεγκλωβίσουν.

« παιδί μου παρουσιάστηκε ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ που είναι ο προστάτης της Καρύστου και με επιτακτικό τόνο φωνής μου είπε …δεν αρκεί να τους βγάλεις από το αμπάρι, αλλά πρέπει να τους ταΐσεις κιόλας , είναι το καλύτερο μνημόσυνο για τον άνδρα σου που τον σκότωσαν οι γερμανοί »   

Άκουγα τον Παππού- Θείο αποσβολωμένος και συγκινημένος ,γιατί και αυτός έκλαιγε.

- παιδί μου στην μετέπειτα ζωή μου τέτοια μέρα, μπήκα σε σαλόνια , παρακάθησα σε δείπνα της υψηλής κοινωνίας , σε ρεβεγιόν αλλά εκείνη  την Πρωτοχρονιά του μαύρου 44 δεν την ξέχασα ποτέ.

- ήταν η καλύτερη Πρωτοχρονιά της ζωής μου που μικρό παιδί ( ήμουν δεν ήμουν 18 χρονών)  κατάλαβα τι σημαίνει ανθρωπιά , τι σημαίνει απανθρωπιά και τι σημαίνει ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΝΩΘΕΝ.

- εγώ σε λίγο φεύγω , να ξέρεις ότι η Ελλάδα θα μείνει ζωντανή ότι και να της κάνουν γιατί έχει ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ και ζωντανούς ανθρώπους.

https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ – ΒΟΗΘΑ ΠΑΝΑΓΙΑ αδελφοί

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας    

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ 

" πες μας μια καλή είδηση - μια καλή είδηση, αν ξέρεις Γέροντα"

 

Από την άλλη γραμμή του τηλεφώνου λίγο πριν ξεκινήσει ο εσπερινός του Μεγάλου Βασιλείου σώπασε , σαν να κοντοστάθηκε και δεν ήθελε να  μας πει.

" αν επιτρέπεται Γέροντα" επαναλάβαμε 

Στα λίγα δευτερόλεπτα της σιωπής ακούσαμε: 

- ΦΕΥΓΕΙ - φεύγει , άργησε αλλά φεύγει 

- αφήνει κουρνιαχτό και δυσκολίες 

- τώρα είναι για παλληκάρια αυτός ο καιρός 

- κλείνουν λογαριασμοί σου είπα 

- φεύγει για να σωθούν οι επόμενες γενιές που έρχονται 

- μόνο ο Πατρό Κοσμάς γνώριζε και μας προείπε πριν αιώνες 

" έρχεται ένα ψευτορωμαίικο , μην το πιστέψετε θα φύγει πίσω" 

- εμείς το πιστέψαμε και το κάναμε τρόπο ζωής για αυτό άργησε να φύγει , τώρα που έρχονται οι δυσκολίες θα το καταλάβουμε 

- όλα είναι από πάνω, για να σωθούμε "εκεί επάνω" 

- ακόμα δεν γνωρίσαμε τι είναι μετάνοια, αλλά και την Οργή του ΘΕΟΥ δεν την γνωρίσαμε για να μάθουμε την Μεγάλη Αγκαλιά ΤΟΥ

- ήδη δεν προλαβαίνουμε τα τόσα παλαβά και θλιβερά που γίνονται.

- οι προφητείες και οι άγιες κουβέντες που μας δόθηκαν δεν είναι καζαμίας αλλά ΣΩΤΗΡΙΑ που μετά θα γίνει ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ όταν θα πραγματοποιηθούν.

- άντε ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ και η ΠΑΝΑΓΙΑ  να σκεπάζει 

ας είναι ευλογημένο Γέροντα 

https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ευχόμαστε 

Δρ. Κωνσταντίνος  Βαρδάκας 

Τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τέμενος θεωρεί το μεγαλύτερο επίτευγμα του ο Ρ.Τ.Ερντογάν! – «Ήταν αιχμάλωτη» «Σύμφωνα με την επιθυμία του Πορθητή» - ΜΕΤΡΑ ΜΕΡΕΣ - ΖΥΓΙΑΖΕΙ Η ΛΕΥΤΕΡΙΑ - ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ είναι η Ελεύθερη Χρονιά από όλους αυτούς

Ο ΑΓΙΟΣ ΡΑΦΑΗΛ ΚΑΙ Η ΤΙΜΙΑ ΚΑΡΑ ΤΟΥ - Ο ΠΡΩΤΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝ ΑΥΤΩ 

2024 ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΣΤΕ ΤΙ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ

2024 ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΦΑΝΤΑΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΤΙ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ

σφίγγουν τα πράγματα και κλείνεται ραντεβού με τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά

 

Η Ελλάδα δεν έχει πια Ραντεβού με την Ιστορία, αλλά με τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά. (τον θρύλο και την πραγματικότητα του)

Στα χρόνια που πέρασαν θυμόμαστε πολιτικούς ηγέτες να κλείνουν Ραντεβού με την Ιστορία στις συγκεντρώσεις τους και στα κομματικά σποτ  ,  αφού πρώτα έκλειναν Ραντεβού με τοκογλυφικούς οίκους , πάντα για το καλό της Ελλάδος και έτσι φτάσαμε σήμερα σε αυτό το σημείο της παρακμής.

Και δεν είναι τα ραντεβού μόνο της νεότερης ιστορίας μας , είναι και τα παλαιά ραντεβού , μιας χώρας κατάφορτα αδικημένης.

Ένας δρόμος αδικιών  από την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1204, την άλωση του 1453 που φτάνει στις ημέρες μας.

Όσο οι αδικίες αυτές δεν αποκαθίστανται , τόσο και ο πνευματικός νόμος θα γίνει αμείλικτος,  ως απάντηση της δικαιοσύνης του Θεού.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Τελικά οι ΑΓΙΟΙ είναι οι  ΗΓΕΤΕΣ που χρειάζεται άμεσα αυτή η κοιλάδα του Κλαυθμώνος και αν μοιάζει τούτο  με ουτοπία σε λίγο  από φοβερή  ανάγκη ή ανάγκες  θα το επιζητήσουμε.

« Γιατί   ηγέτης είναι εκείνος που έχει την εξουσία από τον Θεό, να οδηγεί έναν λαό, να ελέγχει πολιτικούς, βασιλείς, στρατιωτικούς, δικαστές και αυτοκράτορες.

Να υπερασπίζεται τον αμπελώνα του Θεού όταν κινδυνεύει από αδικίες.» γράφει ένας φίλος σε μήνυμα που μας έστειλε, λόγια που δανείστηκε, όπως μας είπε.

Μέσα στα παραμύθια της νέας εποχής που διαφημίζονται με ξεδιάντροπο ρεαλισμό , έρχονται οι ΘΡΥΛΟΙ της Ρωμιοσύνης για να συμπληρώσουν το μεγάλο κενό που αφήνει η κρυάδα  των πρώτων.

Όταν οι ΘΡΥΛΟΙ αυτοί φέρονται από  στόματα ΑΓΙΩΝ, μάλλον δεν είναι ΘΡΥΛΟΙ, αλλά προσέγγιση στο αύριο μας, δίχως να χρειαστεί να κάνουμε μεγάλα άλματα στο χρόνο, καθότι όλα συγκλίνουν σε μεγάλο οικονομικό , πολεμικό και τεκτονικό τράνταγμα.

Ο όσιος Παΐσιος για τον Μακρυγιάννη και ο Μακρυγιάννης για τον « ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΙΑ»

« Μα γιατί να μας φαίνεται παράξενο το να βλέπει θεϊκά οράματα ένας τόσο καλός άνθρωπος όπως ο Μακρυγιάννης με ψυχική καθαρότητα, ειλικρίνεια, θεϊκή δικαιοσύνη, αρχοντιά πνευματική, φιλότιμο, θυσία κ.α;

Από μικρό παιδάκι έκανε εδαφιαίες μετάνοιες αντί γυμναστική, προσκυνούσε τον Θεό με ευλάβεια, μέχρι τα γεράματα του μετάνοιες με τις ώρες, παρόλο που είχε και τραύματα, που άνοιγαν οι πληγές του προσκυνώντας τον Θεό και ζητώντας την βοήθεια για την σωτηρία του για την σωτηρία του κόσμου και την σωτηρία τού Έθνους, με πολύ ταπείνωση έβρεχε το πάτωμα με τα πολλά του δάκρυα.

Επόμενον ήταν να αναπαυθεί το Πνεύμα τού Θεού στον Στρατηγό Μακρυγιάννη και να τον χρησιμοποιήσει ο Θεός σαν νέο μωυσή να οδηγήσει τον νέο Ισραήλ (τον ελληνικό λαό) στην ορθόδοξη πάλι πορεία του μετά την τουρκική σκλαβιά.

Επέτρεψε δε ο καλός Θεός να δει πολλά οράματα: τον Χριστό, την Παναγία και πολλούς Αγίους για να καταλάβουμε εμείς οι μεταγενέστεροι τον μεγάλο κίνδυνο που διέτρεχε το Έθνος μας, και την μεγάλη προστασία τού Χριστού, της Παναγίας και των αγίων σαν να έκαναν «παγκοινιά» για να μη μας φραγκέψουν.»

1 Αυγούστου

Μνήμη των Αγίων Μακκαβαίων

1984 ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

Μοναχός Παΐσιος(περιοδικό Πολύτεκνη Οικογένεια, τεύχ.36, Μάρτιος 1986)

https://proskynitis.blogspot.com/2018/03/blog-post_984.html

Ίδρυμα της Εθνικής Τράπεζας- «Οράματα και Θάματα» και σημεία αναφοράς για τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά .

«…Τότε μου λέγει (σ.σ. ο Θεός): Μην κλαις, Γιάννη, και όσα περικαλιέσαι, και την πατρίδα σου θ’ αναστήσω και την θρησκεία σου και γενικώς την ανθρωπότη, με τον καιρό τους, Γιάννη, δεν είναι η ώρα η διορισμένη ακόμα. και θα ιδείτε, όλοι όσοι πηγαίνουν κόντρα της θελήσεώς μου. και δικούς σας και άλλους, θα σας λευτερώσω από τους αναθεματισμένους και θα σας δώσω την μεγάλη κορόνα»! σελ. 139

« Τότε, αδελφοί, εβλέπετε την μεγάλη οργή του Θεού και της βασιλείας του και την μεγάλην αγανάχτησην. Τότε έβλεπες βασιλείς λογιών των λογιών, και φραγκοφορεμένους και από τις δικές μας φορεσιές, οπού έλεγαν «Εις το πυρί» και πέφταν εκεί μέσα εις το πύρινον καμίνι, εις τους άγριου θεριού το στόμα. Τότε παρουσιάζει και τον βασιλέα μας (σ.σ. Όθωνα) και τους οπαδούς του και την βασίλισσά μας γυμνούς, και αφού τους γύμνωσαν, πάνε όλοι μέσα εκεί εις το πύρινο καμίνι, και ο Κωλέττης και οι οπαδοί του…..

…Αφού γύμνωσε τον βασιλέα μας και βασίλισσά μας, ευθύς έντυσε έναν γέρο με γένια και τον ευλόγησεν ο αφέντης μας και όλοι, και τον έβαλε εις τα δεξιά του…» σελ.143

«… Τότε κατεβαίνει ένα σύγνεφον, και ο αφέντης μας, καθώς ήταν όλοι ίσκιοι εις το κριτήριον, και πήγαμεν εις την Άγια- Σοφιά, και εκεί ευλόγησε εκείνον τον γέρον όπου ‘χε εις τα δεξιά του, και ήταν μια παράταξη, δεν μπορώ να σας παραστήσω. Τον ευλόγησε ο αφέντης μας και όλοι οι άλλοι και είπε: Τούτος είναι ο πρόεδρος της επιτροπής της βασιλείας μου. Και ξύπνησα. Αυτά είδα, αδελφοί, και όποιος αγαπάει ας πιστεύει, ειδέ είναι νοικοκύρης να κάμει ό,τι θέλει»! σελ. 144

 «Την Κυριακή ξημερώνοντας, ήρθε ο αφέντης μας (σ.σ. ο Πατήρ), ο Χριστός, η Θεοτόκο και όλοι οι άγιοι, με όλη αυτείνη την φωτόχυση, και πολύ χαρούμενος μου λέγει τρεις φορές: Γιάννη, Γιάννη, Γιάννη, τώρα, στοχάζομαι, με είδες και με τους οφθαλμούς σου και με απόλαψες και με γνωρίζεις. Ασφάλισες όσα νύχτα και ημέρα περικαλιέσαι περί της πατρίδος σου, της θρησκείας σου και γενικώς της ανθρωπότης. Σας άκουσα δια της παράκλησης του μονογενού μου και της μητρός του και των αγίων μου. η γης και η θάλασσα σαλεύει, όχι οι λόγοι μου. είδες τον πιτροπό μου, σας ανάστησα οπίσου. Όποτε θα ΄ρθει η διορισμένη η ώρα, όλα αυτά θα τ΄ απολάψετε, και την μεγάλη κορόνα» σελ 144

« Έκαμα τρεις μετάνοιες, το ίδιον και αυτός. Πήρα να του φιλήσω το χέρι του, δεν μου το ΄δωσε, μου είπε ότι δεν είναι γερωμένος… …Μου είπε ότι θα ΄ρθουνε βρωμερά έθνη αναντίον της πατρίδος και θρησκείας, να είστε προσεχτικοί και μεγάλη ομόνοια αναμεταξύ σας, και όταν να ιδείς τίποτας, τελειώνοντας αυτό να κινηθείς με όσους μπορέσεις…» σελ. 147 -148

« Τ΄ άιο-Κωνσταντίνου, στα 1844, τον πήραν και πήγαν εις την Κωνσταντινούπολη, και εις την Αγίας Σοφίαν τον χειροτόνησαν. βλέπει αυτά όλα εις τον ύπνο του. Περνώντας κάμποσος καιρός, του λένε να βρεθεί εις την Κωνσταντινούπολη. Πήγε εκεί και του έβαλαν την κορόνα, και του λέγει: Εσύ ΄σαι ο πρόεδρος της πιτροπής της βασιλείας μου, όταν θα ‘ρθει η ώρα μου η διορισμένη. Και του είπε να ‘χει δικιοσύνη, και άλλες πολλές διάτες. Του παρουσιάζουν τον σουλτάνο σ΄ ένα παλιό σκαμνί, και τον δικό μας τον βασιλέα το ίδιον, και του είπε τότε, θα πάνε εις το ιπύρι εις το εξώτερον και οι δύο ετούτοι. τον παίρνουν ύστερα – όχι εις τον ύπνον, ζωντανόν – και τον πάνε σε όλες τις εκκλησίες να τις φκιάσει, και σε όλα τα τζαμιά, και του είπαν, όταν είναι ο καιρός οπού θα πιτροπέψει, του είπαν το κάθε τζαμί τι εκκλησία να γένει. Τους λέγει: Πότε είναι; - Ούτε να ρωτάς δια τον καιρόν, ότι όθεν σε διατάττω, να είσαι έτοιμος και χωρίς να ξετάζεις…»

 «…Ο αφέντης μας μου είπε να ΄ρθω εδώ δια σέναν, πρώτα να μην λυπάσαι, και όταν είναι η ώρα του, είσαι σημαιοφόρος εσύ και θα σε ακολουθήσουνε πολλοί, και ο σταυρός ομπρός, και όταν να είναι αυτείνη η ώρα, πρώτα θα ιδείς ότι θα χαθεί τούτος ο Σαββατιανός από την οργή του αφεντός μας, ότι έχυσε και χύνει τόσα αθώατα αίματα, και τότε ματαφωτίζεσαι. και όταν κινηθείτε, να είστε δίκιοι και μονιασμένοι εις τον δρόμον, και θα βγούνε και πολλά κεκρυμμένα άγια κορμιά έξω, και τότε, έρχοντας και εσείς, θα μπω στην επιτροπή του αφεντός μας. και τώρα, με τα βρωμερά έθνη οπού θα σας πλακώσουνε και να σας χάσουνε, ομόνοιαν αναμεταξύ σας, να μην χαθείτε και χυθούνε και αθώα αίματα, ότι αυτό δεν τον θέλει ο αφέντης μας. αυτό μου είπε και μου λέγει, και είναι μπρος μας – ό,τι μου λέγει σου λέγω.

 Καθίσαμεν περίτου από πέντε ώρες. του λέγω: Δάσκαλε, δεν κάθεσαι εδώ απόψε; Δεν μπορώ, τέκνο μου, μου λέγει, ότι με βιάζει. θα κατέβω εις τον Περαία, και από κει μου είπε να πάγω εις την Ύδρα. τι θα κάμω και πού αλλού θα πάγω, και εγώ δεν ξέρω. Η ηλικία του ήταν ως εξήντα πέντε, εβδομήντα. Όχι γερής κράσης, μέτριο μπόγι, και όλο χαρούμενος, γλυκός άνθρωπος πολύ, και έφυγε και μου είπε: Πρώτα ο Θεός, θα σμίξομεν εκεί οπού θα βλογήσει ο αφέντης μας.»  http://www.noiazomai.net/ioio.html

Ομίλησαν τόσοι και τόσοι από παλαιόθεν για τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά ή τον φίλο του ΘΕΟΥ ή τον ΔΙΚΑΙΟ ή τον ΗΓΕΤΗ και μάλιστα πριν την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως το 1453. Πολλοί από αυτούς είναι ΑΓΙΟΙ της Εκκλησίας μας.

Όλοι αυτοί εκεί που βρίσκονται τώρα στα ΟΥΡΑΝΙΑ σκηνώματα γνωρίζουν την αλήθεια, όχι σαν θρύλο, αλλά την ψηλαφούν σαν πραγματικότητα που θα  μας αγγίξει στο τέλος αυτών των συγκλονιστικών γεγονότων που ξεκινούν στους δύσκολους καιρούς μας.

Ο τελευταίος άγιος πατέρας μας που ομίλησε για τον ΘΡΥΛΟ και  τώρα τον βλέπει σαν πραγματικότητα , είναι ο Γέροντας Εφραίμ από την Αριζόνα των ΗΠΑ.   

Γεροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης" …Ὑπάρχει κοιμώμενος Στρατηγὸς ὀνόματι Ἰωάννης, ὁ ὁποῖος, τότε ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαὴλ θὰ ὑποδείξει εἰς τοὺς Χριστιανοὺς ὅτι αὐτὸς θὰ βασιλεύσει τώρα.

Θὰ τοὺς ὑποδείξει μὲ τὸ δάχτυλό του τὸν τόπο καὶ θὰ τὸν καλέσουν νὰ ἡγηθεῖ καὶ νὰ βασιλεύσει εἰς τὸν ἑλληνικὸ καὶ ὀρθόδοξο λαό. Καὶ θὰ γίνει αὐτό.

Πρὶν ἀπὸ χρόνια εἰς τὸ Ἅγιον Ὅρος ἦταν ἕνας Ἀρχιερέας ὀνόματι Ἰερόθεος. Αὐτὸς ἦρθε ἀπὸ τὴν Μικρὰ Ἀσία. Καὶ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο τὸν ἔβαλε στὸ Ἅγιον Ὅρος νὰ κάνει χειροτονίες, μνημόσυνα, Λειτουργίες, κλπ.

 Ἦταν ἕνας ἅγιος Ἀρχιερέας, στὸν τύπου τοῦ Ἁγίου Νικολάου. Ἀπὸ αὐτὸν τὸν ἅγιον Ἀρχιερέα ἀξιώθηκα τῆς Ἱεροσύνης.

Ἀπὸ τὴν Μικρὰ Ἀσία. Εὐλογημένος ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ! Ἕνα θὰ σᾶς πῶ. Ἀγρυπνίες ποὺ κάμναμε! Δεκαπέντε ὧρες ἀγρυπνία, αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος, ὀγδοηκοντούτις γέρων, δὲν ἐκάθετο καθόλου στὸ κάθισμα.

Ἀπὸ τὸ θρόνο κατέβαινε στὸ στασίδι πάλι ὄρθιος.

Καὶ στὴν Λειτουργία τρεῖς ὧρες ποὺ ἀκολουθοῦσε μετὰ τὴν πολύωρη Ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου, ὄρθιος!

Τὸν βάζαμε μία καρέκλα νὰ καθίσει καὶ δὲν ἤθελε. Ἔλεγε «ἀκόμη ἡ Παναγία μας δὲν μὲ κούρασε» καὶ ἂς ἔτρεμε ὅλος ἀπὸ τὴν κούραση.

Αὐτὸς ὁ ἅγιος Ἀρχιερέας, αὐτὸς μας εἶπε. Αὐτὸς εἶδε τὸν κοιμώμενο αὐτὸν Στρατηγὸ Ἰωάννη, ποὺ θὰ ἀναστηθεῖ ὅταν θὰ γίνει ὁ 3ος μεγάλος αὐτὸς Παγκόσμιος Πόλεμος!

Τὸν εἶδε!. Διότι χείλη ἀρχιερέως καὶ ἱερέως οὐ ψεύδονται. Λοιπὸν μᾶς εἶπε τὴν ἀλήθεια. Καὶ τὸν ρωτήσαμε.

Διότι ζοῦσε τότε καὶ ὁ μακαριστός μου καὶ ὁ ἅγιος γέροντάς μου (σ.σ. ὁ περίφημος Ἰωσὴφ Ἡσυχαστὴς καὶ Σπηλαιώτης) καὶ ὅλοι μαζὶ συνοδεία, τὸν εἴχαμε πάρει στὸ ἐκκλησάκι μας καὶ ἐκεῖ καθίσαμε καὶ τὸν κάμναμε τὶς ἐρωτήσεις. Καὶ μᾶς τὰ ἔλεγε.

Τὰ ἀκούσαμε μὲ τὰ αὐτιά μας.

Λέει «ὑπάρχει αὐτὸς ὁ κοιμώμενος βασιλεὺς καὶ θὰ ἀναστηθεῖ»! Τοῦ λέμε «ποτὲ Γέροντα; Πότε ἅγιε Ἀρχιερέα τοῦ Θεοῦ»; Λέει, «ὅταν θὰ γίνει ὁ 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος»!

Καὶ ἐπίσης μᾶς εἶπε ὅτι «τὸ δεξί του χέρι εἶναι στὴ λαβὴ τοῦ σπαθιοῦ! Τὸ ὁποῖο σπαθὶ εἶναι μὲς στὴν θήκη».

Καὶ μᾶς ἔλεγε «ὅταν τὸ σπαθὶ βγεῖ ἀπὸ τὴ θήκη του, τότε θὰ ἀρχίσει ὁ 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος».

 Καὶ ἐμεῖς ἀπὸ τὴν περιέργειά μας τοῦ λέγαμε: «Σεβασμιότατε πόσο ἀπέχει τὸ σπαθὶ ἀπὸ τὴν θήκη»; «Ὀλίγοι πόντοι ἐναπέμειναν γιὰ νὰ βγεῖ» λέει…"!

Τα παραπάνω  μας επισημαίνει ο μακαριστός Γέροντας Εφραίμ ο Αριζονίτης που είναι ΑΓΙΟΣ στην συνείδηση των πιστών.

Σύνδεσμος Βίντεο

https://youtu.be/gIPwlvc40is?si=PSFTKl9QPkbEoliG

«  όμως Αδελφοί το σπαθί βγήκε και ξεκινάει πρώτα από τον γενίτσαρο που είναι στα πράγματα της τουρκίας και μετά  συνεχίζει με άλλους γενίτσαρους»  , όπως μας είπε σεβαστός ασκητής.. « όλα πάνε εκεί που οι περισσότεροι  σήμερα δεν το πιστεύουν» συμπλήρωσε .

https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/

ΣΤΩΜΕΝ καλώς

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας