Πάμε λοιπόν χριστουγεννιάτικα να ακούσουμε τι μας λέει μια ψυχούλα Πατερικής άσκησης.
Αυτός ο Γέροντας γεννήθηκε κάπου στην δεκαετία του 50 , ήταν από εύπορη οικογένεια και σαν παιδί βίωνε τις αμερικανιές που κατέκλυζαν την πατρίδα μας μετά τον Β'ΠΠ και τον εμφύλιο σπαραγμό.
Αυτό το ποτάμι λάσπης που έσπασε το φράγμα της νέας Βαβυλώνας βρωμούσε σιγά σιγά τον πλανήτη και στις μέρες μας έφτασε όχι μόνο στις μεγαλουπόλεις μας αλλά και στο πλέον απομεμακρυσμένο χωριό
Ας πάνε στον Γέροντα αυτόν και τι μας διηγήθηκε:
" Κάπου στο τέλος της δεκαετίας του 60, Χριστούγεννα η μητέρα μου στόλισε ένα λαμπρό δέντρο. Του έβαλε ένα κάρο φωτάκια και κορδέλες. Φυσικά έβαλε και την Φάτνη και το αστέρι .
Από την πρώτη κιόλας στιγμή κάτι με ενοχλούσε
Από βραδύς βλέπω ένα Λαμπρό Άνδρα να μου λέει:
"- παιδί μου ούτε και εμένα μου αρέσουν τα λαμπιόνια πάνω από την φάτνη μου. Ας τα βάζουν πιο πέρα , δεν ταιριάζει η Βασιλική Φτώχια μου με την πλούσια μιζέρια τους .
- ο κόσμος ξεκίνησε να γιορτάζει Χριστούγεννα δίχως Χριστό και για αυτό θα του λείψει η πραγματική χαρά αυτής της γιορτής "
-Μόλις τα είπε αυτά έγινε τόσο δα μωράκι και τον έχασα μέσα στην φάτνη του Χριστουγεννιάτικου δένδρου της μητέρας μου .
-Το πρωί σηκώθηκα και σε μια χριστουγεννιάτικη κάρτα έγγραψα:
"Χριστούγεννα δίχως Χριστό με την πολυτέλεια αρχηγό , ζωή δίχως ειρμό "
Την στόλισα την κάρτα πάνω στο δένδρο.
Όταν με ρώτησαν οι γονείς μου , τι παραξενιές είναι αυτές; τους είπα τι είδα και τι άκουσα .
Προβληματίστηκαν και άρχισαν να ξεστολίζουν το δένδρο από τα επί πλέον περιττά
-Αυτή την κάρτα την κράτησα για να θυμάμαι το Χριστουγεννιάτικο όνειρο που είδα και δυστυχώς σήμερα έγινε ένας Εφιάλτης γιατί μέρες της Θείας Ενσάρκωσης της Σωτήρα μας Ιησού Χριστού εμείς ΤΟΝ πολεμάμε ...
-ποιο είναι το μείζον; το πρόβλημα της "τεκνοθεσίας" που προέκυψε ή το πρόβλημα της υιοθεσίας μας από τον αντίχριστο μέσω των πλινθίων του;"
Αυτά μας είπε η ψυχούλα αυτή τίποτε άλλο
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδακας
