Κι ο Πατριάρχης λέγει, «Πατέρες, καταλάβατε κάτι; Ότι ο Γέροντας είναι όντως άγιος», λέει. «Δεν παίζεται με τίποτα. Άντε»

 

Κι ο πατριάρχης λέγει, «Πατέρες, καταλάβατε κάτι; Ότι ο Γέροντας είναι όντως άγιος», λέει. «Δεν παίζεται με τίποτα. Άντε», λέει, « και δι’ ευχών του αγίου ημών Πορφυρίου του θαυματουργού, Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Θεός, ελέησον και σώσον ημάς. Αμήν»

Η μετά πολλών δακρύων αγιοκατάταξη του αγίου Πορφυρίου

                                                          

 

  Ο μακαριστός πατήρ Ανανίας Κουστένης υπογραμμίζει ότι ο άγιος του 20^ου αιώνα είναι ο άγιος Νεκτάριος και του 21^ου αιώνα ο άγιος Πορφύριος.

 Κάτι το οποίο συνηγορεί σε αυτό, εκτός των πολλών υπερθαυμαστών και εξαισίων που έρχονται συνεχώς στο φως για τον άγιο Πορφύριο, είναι και ο ασυνήθιστος τρόπος με τον οποίο έγινε η αγιοκατάταξή του. 

Ο πατήρ Ανανίας, με τον φαινομενικά απλό, αλλά χαριτωμένο και γλαφυρό λόγο του, μας ομιλεί  για το κλίμα το οποίο επικράτησε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο τη στιγμή της αγιοκατάταξης, στις 27 Νοεμβρίου του 2013. 

(Σημειωτέον ότι ο πατήρ  Ανανίας ευτύχησε να έχει πνευματικό πατέρα τον άγιο Πορφύριο). Μας λέει, λοιπόν:

 

  «Προχθές, στις 27 του παρελθόντος μηνός Νοεμβρίου, έγινε η αγιοκατάταξη απ’το Οικουμενικό Πατριαρχείο του αγίου Πορφυρίου … 

Άρχισε  η συνεδρία της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου και είπε ο Οικουμενικός ότι «ήλθαμε σήμερα, για να αγιοκατατάξουμε τον άγιο Πορφύριο». 

Είχανε πάνω στο τραπέζι, - μου τά ’λεγε συνοδικός αρχιερεύς πού ήταν παρών κι υπέγραψε κι αυτός- είχαν όλα τα βιβλία του. Το «Βίος και Λόγοι» έχει μεταφραστεί σε όλες τις γλώσσες. Ακόμη και στα Συριακά και στα αυτά. 

Είναι το καλύτερο μετά το Ευαγγέλιο. Έτσι λεν αυτοί που ξέρουν.

 

  Έγινε η πρόταση απ’ τον Αρχιγραμματέα, ο οποίος είχε πολλές εμπειρίες απ’ τον Γέροντα, τον άγιο, και πολύ τον είχε βοηθήσει. Έλεγε κι έκλαιγε. Σταμάτησε. 

Έλαβε άλλος Συνοδικός τον λόγο. Έλεγε κι αυτός αν τον είχε δει, κι αν δεν τον είχε δει, τι είχε πάρει μέσω της προσευχής ή μέσω του βιβλίου, έκλαιγε κι αυτός. 

Έφθασαν να κλαίνε όλοι με τη σειρά. Και στο τέλος, δεν μπόραγαν πια να πουν τίποτ’ άλλο. Έτσι είναι. Ήταν η παρουσία του Γέροντα, του αγίου.

 

  Κι ο πατριάρχης λέγει, «Πατέρες, καταλάβατε κάτι; Ότι ο Γέροντας είναι όντως άγιος», λέει. «Δεν παίζεται με τίποτα. Άντε», λέει, « και δι’ ευχών του αγίου ημών Πορφυρίου του θαυματουργού, Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Θεός, ελέησον και σώσον ημάς. Αμήν». 

Κι έτσι επεραιώθη η Σύνοδος. Τελείωσε η συνεδρία. Και υπέγραψαν όλοι την πράξη αγιοκατατάξεως πάλι μετά δακρύων.

 

  Πήγαν την επομένη, στις 28, για να συνεχίσουν το έργο των Συνοδικών με άλλα θέματα, τρέχοντα και μη. Μόλις μπήκε ο πατριάρχης, λέει, «Πατέρες, τι έγινε χθες; 

Αυτό δεν ήταν η χθεσινή μέρα. Ήταν Πάσχα. Ήτανε Ανάσταση. Ήτανε Λαμπρή. Έχω κάνει 100 αγιοκατατάξεις από τότε που έγινα πατριάρχης. Τέτοια αίσθηση δεν την έχω πάρει πάλι. Τέτοιο αίσθημα. Τέτοιο κλίμα».

 

  Και συνεχίζει στον λόγο του ο πατήρ Ανανίας: Καταλαβαίνετε τώρα τι είναι ο άγιος Πορφύριος; Είναι ένα δώρο Θεού. Είναι μια αγκαλιά.  Αγκαλιάζει όλους τους ανθρώπους. Όλους τους ανθρώπους! Με αγάπη που αφοπλίζει!

 

 

Απόσπασμα λόγου, που εξεφωνήθη την 3^η Δεκεμβρίου 2013, στον Άγιο Νικόλαο Φιλοπάππου. Ελήφθη από το βιβλίο «Λόγοι για τον                                                            Άγιο Πορφύριο, αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη», εκδ. «Ακτή», Λευκωσία, 2015.