" Το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Regnum, το οποίο προειδοποιεί πως όλα μπορεί να φουντώσουν ξαφνικά και στην Τουρκία καθώς υπάρχουν κοινά σημεία μεταξύ των δύο χωρών στα εσωτερικά προβλήματα, αφού προηγουμένως παραθέτει απόσπασμα της Habertürk για εξελίξεις και «στο Ανατολικό Τουρκεστάν» σε μια προειδοποίηση προς όλους.
Η οξεία κρίση στο Καζακστάν, το ενδιάμεσο αποκορύφωμά της με την ανάπτυξη στη χώρα αυτήν των ένοπλων δυνάμεων του Οργανισμού Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας (CSTO), ο οποίος, σύμφωνα με τον καταστατικό χάρτη, «μπορεί να δράσει μόνο σε περίπτωση απειλής ή επίθεσης», έχουν προκαλέσει το αυξημένο ενδιαφέρον σε όλο τον κόσμο, μεταξύ των πολιτικών και των εμπειρογνωμόνων, γράφει το ρωσικό πρακτορείο Regnum."
ΑΝΑΛΥΤΙΚΟΤΕΡΑ από την πρώτη πηγή βλ. https://regnum.ru/news/polit/3470645.html
" Το πιο απροσδόκητο για τους ειδικούς μπορεί να είναι η συμμαχία των αρχηγών Ρωσίας και Τουρκίας προς την κατεύθυνση του Καζακστάν. Και το γεγονός ότι οι προσδοκίες κάποιων δυνάμεων για τη σύγκρουση μεταξύ Μόσχας και Άγκυρας θα ακυρωθούν από τα συμφέροντα της τρέχουσας στρατηγικής αλληλεπίδρασης.
STANISLAV TARASOV, 8 Ιανουαρίου 2022, 13:35 - REGNUM
Η Τουρκία είναι μια από αυτές τις χώρες που, όπως γράφει η εφημερίδα Habertürk, «παρακολουθεί με ενθουσιασμό τι συμβαίνει στο Καζακστάν». Εξωτερικά, όλα φαίνονται αξιοπρεπή. Αλλά υπάρχουν ορισμένες σημαντικές αποχρώσεις. Ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είχε τηλεφωνική συνομιλία με τον Καζακστάν ομόλογό του Kassym-Jomart Tokayev, του υποσχέθηκε υποστήριξη με "τεχνικές γνώσεις και εμπειρία εάν χρειαστεί" και εξέφρασε την ελπίδα ότι στο Καζακστάν σύντομα "θα αρθούν οι εντάσεις" και "μια νέα κυβέρνηση θα εμφανιστείτε."... Νωρίτερα, ο Ερντογάν συζήτησε επίσης την κατάσταση στο Καζακστάν με τους ηγέτες του Αζερμπαϊτζάν, της Κιργιζίας και του Ουζμπεκιστάν. Με τη σειρά του, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου είπε ότι «επείγουσα συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών του Οργανισμού Τουρκικών Κρατών (STG) έχει προγραμματιστεί να πραγματοποιηθεί στις 11 Ιανουαρίου για να συζητηθούν τα γεγονότα στο Καζακστάν». Είναι αλήθεια ότι κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί μια τέτοια συνάντηση ονομάζεται «έκτακτη» και ποια συγκεκριμένα μέτρα σκοπεύει να λάβει η STG στο μέλλον.
«Μαζί με το Καζακστάν, όχι μόνο επεκτείναμε τα σύνορα του τουρκικού κόσμου, αλλά αρχίσαμε να καθορίζουμε τους κανόνες του παιχνιδιού στην Κεντρική Ασία», λέει η τουρκική έκδοση του Akit. «Όμως όταν ήρθε η στιγμή του παιχνιδιού, δεν μπήκαν τα τουρκικά κράτη, αλλά η Ρωσία με τους εταίρους της στο CSTO». Ο πρώην επικεφαλής του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών και της κυβέρνησης, νυν αρχηγός του αντιπολιτευόμενου Κόμματος του Μέλλοντος, Αχμέτ Νταβούτογλου, έκανε πιο ειλικρινείς κρίσεις. «Είμαι βαθιά λυπημένος για τα γεγονότα στο φιλικό και αδελφικό Καζακστάν. Είναι επίσης ανησυχητικό ότι η Αστάνα έχει στραφεί στον CSTO, με επικεφαλής την Αρμενία, σε σχέση με αυτά τα γεγονότα, έγραψε στο Twitter. - Το ιστορικό καθήκον της Τουρκίας και του Οργανισμού Τουρκικών Κρατών είναι να συμβάλουν στην υπέρβαση των εντάσεων, σεβόμενοι τις εσωτερικές υποθέσεις του Καζακστάν. Το γεγονός ότι δεν έχουν γίνει ακόμη επαρκή βήματα προς αυτή την κατεύθυνση, μιλά για την αδυναμία της εσωτερικής αλληλεγγύης του τουρκικού κόσμου». Οι πηγές μας στην Τουρκία, σχολιάζοντας αυτή τη δήλωση, πιστεύουν ότι ορισμένες δυνάμεις στην Άγκυρα πίστευαν ότι η σύγκρουση στο Καζακστάν θα καθυστερούσε, όλα θα ακολουθούσαν το ουκρανικό σενάριο και η Άγκυρα, ως κράτος μέλος του STG, θα είχε την ευκαιρία να βγει με τις ειρηνικές μεσολαβητικές της προσπάθειες. Ο Νταβούτογλου λειτουργεί ως επαναλήπτης αυτού του έργου.
Δεν υπήρχε άλλη επιλογή, αφού η δημιουργία ενός στρατιωτικού σώματος ειρηνευτικών παντός Τουρκίας, όπως ανακοινώθηκε νωρίτερα, καθυστερούσε. Τώρα, σύμφωνα με πηγές, η τουρκική αντιπολίτευση θα επιτεθεί στον Ερντογάν από τη θέση «μιας αναδυόμενης ρωγμής στην τουρκική συμμαχία». Πόσο δίκαιες όμως είναι αυτές οι κατηγορίες; Πολλοί Τούρκοι ειδικοί σημειώνουν ότι υπό ευρεία έννοια, η Άγκυρα εξακολουθεί να επιβεβαιώνεται μόνο ως ηγέτης της περιοχής. Θεωρητικά, θα μπορούσε να γίνει ενοποιητική αρχή για το ασταθές τμήμα της αραβικής περιοχής, συμπεριλαμβανομένης της συριακής κατεύθυνσης (ωστόσο, η Τουρκία έχει πλέον χάσει σχεδόν όλους τους κύριους μοχλούς επιρροής της εκεί). Όσο για την εντεινόμενη κοινή τουρκική κατεύθυνση στην εξωτερική πολιτική της Άγκυρας, σύντομα έγινε σαφές ότι η Ρωσία από όλες τις απόψεις είναι ισχυρότερη από την Τουρκία, της οποίας η επιτυχία είναι δυνατή μόνο εάν υπάρχουν κοινά σύνορα με το ένα ή το άλλο τουρκικό κράτος. Πράγματι, η χριστιανική Γεωργία παρασύρθηκε στην τουρκοαζερμπαϊτζανή ένωση και σύντομα σε αυτήν μπορεί να βρεθεί και η Αρμενία, η οποία γίνεται γεωγραφική «γέφυρα» μεταξύ Αζερμπαϊτζάν και Τουρκίας μέσω του διαδρόμου Zangezur. Ωστόσο, τα γενικά τουρκικά γεωπολιτικά σχέδια του Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγιεφ εγείρουν πολλά ερωτήματα, ειδικά όταν μίλησαν για τη δυνατότητα δημιουργίας μιας εναλλακτικής συμμαχίας στην Ευρασιατική Ένωση, μέχρι και μια στρατιωτικοπολιτική ένωση.
Άρα οι δεδηλωμένες γεωπολιτικές φιλοδοξίες της Τουρκίας στην ασιατική κατεύθυνση έρχονται σε αντικειμενική αντίφαση με τις πραγματικές της δυνατότητες. Ως εκ τούτου, ακόμη και το Μπακού, που είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στην Άγκυρα, συνεχίζει να ελίσσεται μεταξύ αυτής και της Μόσχας. Το Καζακστάν, από την άλλη, είναι μέλος του CSTO, του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης, της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης και συμμετέχει ενεργά στις διαδικασίες ολοκλήρωσης στον μετασοβιετικό χώρο. Παράλληλα, βρίσκεται σχεδόν στην πρώτη γραμμή των διαδικασιών ένταξης στο STG. Αυτή η διφορούμενη κατάσταση απαιτεί μια λεπτή εξωτερική πολιτική, καθώς μια προκατάληψη προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση απειλεί να προκαλέσει σοβαρές γεωπολιτικές και εσωτερικές πολιτικές αναταράξεις. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Nazarbayev αγωνίστηκε να ισορροπήσει προκειμένου να διατηρήσει τη γεωπολιτική και εσωτερική πολιτική σταθερότητα. Αλλά ήταν επίσης αδύνατο για την Τουρκία να παίξει το «εκτός έδρας παιχνίδι» σύμφωνα με τους δικούς της κανόνες. Στην πραγματικότητα, αυτή είναι η ουσία των πολιτικών αποχρώσεων που προσπαθούν να παρατηρήσουν η Ρωσία και η Τουρκία. Και το πιο απροσδόκητο για τους ειδικούς σε αυτό το σχήμα είναι ότι οι προσδοκίες ορισμένων δυνάμεων για μια σύγκρουση μεταξύ Μόσχας και Άγκυρας ακυρώνονται από τα συμφέροντα της τρέχουσας στρατηγικής αλληλεπίδρασης."
