Ονομάζομαι Ἀντώνης Μπέζος. Τήν Κυριακή 04/07/21, ἦρθα γιά πρώτη φορά στό μοναστήρι τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ ( στην νήσο ΘΑΣΟ). Ἕνας φίλος μου μοῦ εἶχε μιλήσει γιά τό Ἁγίασμα καί εἶχα μεγάλη ἐπιθυμία νά κατέβω ἐκεῖ. Ὅμως ἕνας πρόσφατος τραυματισμός στό πόδι μου μέ ἔβαλε σέ δίλημμα, γιά τό ἄν θά μποροῦσα νά κατέβω. Εἶχα κάταγμα ἀστραγάλου μέ βαρειά κάκωσιη πρίν 10 μέρες. Τό Σάββατο, πού ἦρθα στό νησί, ἤμουν πολύ κουρασμένος καί ἔλεγα: «Πῶς θά κατεβῶ στό Ἁγίασμα;» Εἶχα ἀγωνία γιά τό πόδι μου, νά μή πάθη κι ἄλλο κάταγμα καί ἔλεγα: «Ἀρχάγγελοι Μιχαήλ καί Γαβριήλ βοηθῆστε με νά κατέβω!» .
Τήν Κυριακή ἤρθαμε στό μοναστήρι. Καθίσαμε ἔξω ἀπό τή Μονή στό παγκάκι δίπλα στήν πύλη μέ τήν οἰκογένειά μου καί συζητούσαμε γιά τό ἄν θά μπορέσω νά κατέβω. Βέβαια ἡ γυναίκα μου δέν μέ ἄφηνε, γιατί φοβόταν νά μή πάθω κάτι. Ἦταν ἡ ὥρα 11π.μ.
Τότε ἐμφανίσθηκαν δύο παιδιά, δύο νεαροί, πού κατέβαιναν μέ φόρα γιά τό Ἁγίασμα καί μοῦ λένε: «Θέλεις νά ἔρθης μαζί μας;» Καί τούς λέω: «Βεβαίως».
Στήν ἀρχή τούς εἶπα γιά τόν φίλο μου, ὁ ὁποῖος μοῦ μίλησε γιά τό Ἁγίασμα. Τούς εἶπα ὅτι λέγομαι Ἀντώνης καί τούς ρώτησα: «Ἐσᾶς;» Καί μόνο ὁ ἕνας ἀπάντησε «Γαβριήλος» (Γαβριήλ) ἐνῷ ὁ ἄλλος δέν ἀπάντησε. Ἀλλἀ μετά ἄκουσα τόν Γαβριήλο, πού τόν φώναζε Μάϊκλ. Στό μονοπάτι, ὅπως κατεβαίναμε, σέ ὅλη τή διαδρομή μέ εἶχαν στή μέση. Μπροστά ἦταν ὁ Μάϊκλ, μετά ἐγώ στή μέση καί πίσω ὁ Γαβριήλος. Ἀλλά πάντα ἦταν ὁ Μάϊκλ μπροστά. Ἐπίσης νά σᾶς πῶ ὅτι ὁ Μάϊκλ μοῦ εἶπε πώς κι αὐτός ἦταν νά ἐρθη τό Σάββατο, ἀλλά ἦταν πολύ κουρασμένος, ὅπως ἀκριβῶς ἔνοιωθα κι ἐγώ τό Σάββατο!
Ἡ ἐνδυμασία τους ἦταν φυσιολογική. Ὁ Γαβριήλ φοροῦσε χακί παντελόνι καί μαύρη μπλούζα. Ὁ Μιχαήλ μαύρο παντελόνι καί μαύρη μπλούζα. Σέ ἡλικία ἦταν περίπου 26 ὁ Μιχαήλ καί περίπου 23-24 ὁ Γαβριήλ.
Καθώς προχωρούσαμε μοῦ εἶπαν ὅτι μένουμε κοντά, χωρίς νά τούς πῆ κανείς ἀπό ποῦ εἶμαι· καί μοῦ εἶπαν:
«Ἀπό Μακεδονία δέν εἶσαι;»
Καί ἐγώ τούς ρώτησα:
«Ἐσεῖς ἀπό ποῦ εἶστε;»
Ὁ Γαβριήλος μοῦ εἶπε ἀπό Γιαννιτσᾶ
καί ὁ Μάϊκλ ἀπό Βέροια.
Ἐν τῷ μεταξύ ἐγώ εἶμαι ἀπό Νάουσα
καί πηγαινοέρχομαι καθημερινά στά Γιαννιτσᾶ, γιατί ἐκεῖ ἐργάζομαι.
Ψιλοσυζητούσαμε στό δρόμο καί
τούς ρώτησα: «Γιατί μόνο ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαήλ παίρνει τίς ψυχές καί ὄχι ἄλλος;» Τότε μοῦ εἶπαν γιά τήν πτώση τῶν ἀγγέλων, πού εἶπε ὁ Μιχαήλ· «Στῶμεν καλῶς, στῶμεν μετά φόβου…» Καί ἔτσι σταμάτησε ἡ πτώση τῶν ἀγγέλων· καί ἀπό τότε ὁ Θεός τόν ὥρισε νά παίρνη τίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων γιά τήν ἄλλη ζωή.
Μετά μοῦ εἶπαν γιά τήν ἱστορία τοῦ Ἁγιάσματος. Ὅτι ἐπί Τουρκοκρατίας μπῆκαν Τούρκοι στήν Ἐκκλησία μέ κακό σκοπό καί ὁ ἕνας ἀπ’αὐτούς οὔρησε μέσα στό Ἁγίασμα, πού μέχρι τότε ἔρρεε μέσα στήν Ἐκκλησία, γιατί ἐκεῖ ἦταν ἡ πηγή του. Τότε ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαήλ τοῦ πῆρε τήν ψυχή μέ τό σπαθί Του. Κι ἀμέσως ἄρχισαν ἀστραπές καί κραδασμοί, σάν σεισμός μέσα στό ναό. Ἀπό τή στιγμή ἐκείνη τό Ἁγίασμα στέρεψε ἀπό τήν Ἐκκλησία καί βρέθηκε κάτω στή θάλασσα.
Τούς ρώτησα καί γιά τό ἐμβόλιο γιά τόν κορονοϊό, ἄν τό ἔχουν κάνει καί ὅτι ὥς τόν Σεπτέμβριο θά μᾶς ἀναγκάσουν νά τό κάνουμε.
Καί τότε ὁ Μάϊκλ μοῦ εἶπε: «Ἀντώνη, ξέρεις πότε θά πεθάνης;» Καί τοῦ ἀπαντῶ: «Ὄχι». Καί τότε μοῦ λέει: «Ποῦ ξέρεις τί θά γίνη μέχρι τόν Σεπτέμβριο!»
Ὅταν φτάσαμε στό Ἁγίασμα περίπου 13.00μ.μ., μοῦ εἶπε ὁ Μάϊκλ ὅτι πρῶ-τος θά μπῆ ὁ Γαβριήλος. Μπῆκε, ἔκατσε περίπου 8 λεπτά καί μετά βγῆκε. Μετά μπῆκα ἐγώ. Ὅμως πρίν μπῶ, ὁ Μάϊκλ μοῦ εἶπε: «Ἀντώνη, τί θά ζητή-σης;» «Τί ἄλλο ἀπό ὑγεία!» Τότε μοῦ εἶπε ὁ Μάϊκλ: «Ζήτα, ὅ,τι θές καί θά σοῦ τό δώση!» Αὐτό θά μοῦ τό εἶπε ἴσως καί 15 φορές περίπου. Ἐγώ ἔκατσα μέσα περίπου 10 λεπτά. Ὅταν βγῆκα, μπῆκε καί ὁ Μάϊκλ. Ἔκατσε 10-15 λεπτά περίπου καί βγῆκε. Τούς λέω: «Μπορῶ νά ξαναμπῶ;» Καί μοῦ λένε: «Μπές καί κάτσε ὅση ὥρα θέλεις κι ἐμεῖς θά σέ περιμένουμε». Ὅταν βγῆκα, τούς εἶπα νά φύγουμε. Αὐτοί μέ ρώτησαν τί αἰσθάνθηκα μέσα ἐκεῖ κι ἐγώ τούς εἶπα: «Ἠρεμία ψυχῆς καί γαλήνη· αὐτό τό αἰσθάνθηκα ξανά στό Ἅγιον Ὄρος!» Καί τούς ρωτάω: «Ἔχετε πάει;» Δέν μοῦ ἀπάντησαν· κοιτάχθηκαν καί χαμογέλασαν μεταξύ τους.
Ἐπειδή ἦταν Κυριακή, ὅταν βγῆκα ἀπό τό Ἁγίασμα, τούς λέω: «Ἔχει πολύ κόσμο σήμερα ἐπάνω!» Καί μοῦ λέει ὁ Μάϊκλ: «Βλέπεις Ἀντώνη, πάνω χιλιάδες κόσμος, ἐδῶ κάτω μετρημένοι!»
Ἐπίσης μοῦ εἶπαν πώς δέν ἔχουν τηλεόραση, κινητό καί δέν ἀσχολοῦνται μέ αὐτά. Αὐτό μοῦ τό εἶπαν, γιατί ἐγώ πῆγα νά βγάλω τό κινητό καί νά κάνω live μετάδοση. Ἐπίσης μοῦ εἶπαν ὅτι αὐτά εἶναι νά τά δείχνης στόν Θεό καί ὄχι στούς ἀνθρώπους.
Στήν ἐπιστροφή ἔβγαλα τό Ἁγίασμα νά πιῶ, γιατί δίψασα· καί μοῦ λέει ὁ Μάϊκλ: «Τό νερό ξεδιψάει τό σῶμα· τό Ἁγίασμα τήν ψυχή!» Καί τότε ἐγώ κατάλαβα καί δέν ἤπια, ἀλλά στή συνέχεια μοῦ πέρασε καί ἡ δίψα.
Ἀνεβαίνοντας πρός τή Μονή, ἀφοῦ μέ πέρασαν ἀπό τό δύσκολο μονοπάτι, μοῦ εἶπαν: «Ἀνέβα ἐσύ ἐπάνω. Σέ περιμένει ἡ οἰκογένειά σου· κι ἐμεῖς θά καθίσουμε ἀκόμη λίγο». Μέ ἄφησαν, ὅταν ἄρχιζε ἡ ἀνηφόρα γιά τό μονα-στήρι. Πρίν μέ ἀφήσουν, μοῦ εἶπαν: «Χαρήκαμε γιά τή γνωριμία· νά προσέ-χης!» Κι ἐγώ τούς εὐχαρίστησα καί πάλι καί τούς εἶπα: «Ὁ Θεός σᾶς ἔστειλε!» Καί αὐτοί κοιτάχθηκαν καί χαμογέλασαν. Ὅπως περπατοῦσα 4-5 μέτρα μπροστά, ὁ Μάϊκλ μέ φώναξε καί μοῦ εἶπε: «Ἀντώνη, Καλό Παράδεισο!» Γυρίζω καί τόν κοιτάζω μέ περιέργεια καί μοῦ λέει: «Μή τρομάζεις! Εὐχή σοῦ δίνω!»
Τέλος νά σᾶς πῶ, πώς σέ ὅλη τή διαδρομή, ἐγώ αἰσθανόμουν πώς ἦταν μαζί μου οἱ Ἀρχάγγελοι Μιχαήλ καί Γαβριήλ, γιατί δέν φοβήθηκα ἀπό τήν παρουσία τους, ἀλλά ἔνοιωθα γαλήνη ὅσο περπατούσαμε μαζί. Καί τό θαυμαστό εἶναι ὅτι μέ τό πόδι μου δέν ἔνοιωσα καμμία ἐνόχληση, παρά τή δυσκολία τῆς διαδρομῆς. Κάθε μέρα πηγαίνοντας στή δουλειά μου, ἐγώ προσεύχομαι στόν Μιχαήλ καί τόν Γαβριήλ νά μέ φυλᾶνε.
Φεύγοντας μοῦ εἶπαν νά δώσω Ἁγίασμα καί στόν φίλο μου, πού μοῦ εἶχε πῆ ὅτι εἶναι πολύ θαυματουργό. Ἐπιστρέφοντας στό σπίτι μου ἔδωσα στόν φίλο μου τό Ἁγίασμα, ὅπως μέ συμβούλεψε ὁ Μαϊκλ. Ἐκεῖνος κατευθεῖαν πῆγε τό Ἁγίασμα στή μητέρα του, πού ἦταν στό νοσοκομεῖο στή Θεσσα-λονίκη. Εἶχε ἕνα σοβαρό πρόβλημα μέ τά ἔντερα (εἰλεό) καί ἦταν ἕτοιμη γιά χειρουργική ἐπέμβαση. Ὅταν λοιπόν ἤπιε ἀπό τό Ἁγίασμα αἰσθάνθηκε καλά καί τήν ἑπόμενη μέρα τό πρόβλημα εἶχε ἐξαφανισθῆ θαυματουργικά πρός ἔκπληξιν τῶν γιατρῶν. Καί τελικά τήν ἑπομένη πῆρε ἐξιτήριο ἀπό τό νοσοκομεῖο καί ἀπέφυγε τό χειρουργεῖο. Οἱ γιατροί εἶπαν ὅτι πρόκειται γιά θαυμαστό γεγονός.
Εὐχαριστῶ πολύ καί τούς δύο Ἀρχαγγέλους, γιατί τό ἤθελα μέ τήν ψυχή μου νά κατέβω στό Ἁγίασμα.
(Μαρτυρία ἄλλης οἰκογένειας, πού κατέβαινε πρός τό Ἁγίασμα τήν ἴδια ὥρα
καί μέρα, πού συνέβη αὐτό τό θαῦμα στόν Ἀντώνη).
Στίς 04/07/21 εἴχαμε ἔρθει στόν Ἀρχάγγελο καί μετά τή Θεία Λειτουργία κατεβήκαμε στό Ἁγίασμα οἰκογενειακῶς. Κατεβαίνοντας συναντήσαμε τρεῖς ἄνδρες, πού ἐπέστρεφαν. Ὅταν ἀνεβήκαμε στό μοναστήρι μάθαμε ἀπό τίς ἀδελφές γιά τήν ἐμφάνιση τῶν Ἀρχαγγέλων στόν Ἀντώνη. Ἐπικοινώνησα τηλεφωνικῶς μαζί του καί ἐπιβεβαίωσα τό ὅτι συναντηθήκαμε μαζί τους στή διαδρομή.
Ὅταν ἐμεῖς πηγαίναμε αὐτοί ἐπέστρεφαν. Μπροστά κατέβαιναν τά κορί-τσια μας καί πίσω ἀκολουθοῦσα ἐγώ μέ τό σύζυγό μου καί τόν μικρό μας Ἄγγελο, πού εἶναι 5 χρονῶν καί τόν πήραμε γιά πρώτη φορά μαζί μας.
Ὁ Ἀντώνης εἶδε τά κορίτσια, ὅταν συναντήθηκαν, καί τούς εἶπε:
«Μπράβο κορίτσια! Καλό κουράγιο!» Τότε ὁ Μάϊκλ ἔβαλε τό χέρι του πάνω στό κεφάλι τοῦ κοριτσιοῦ, πού προπορευόταν. Ὅταν εἶδαν κι ἐμᾶς, μᾶς ρώτησε ὁ Ἀντώνης ἄν εἶναι δικά μας τά κορίτσια καί ὁ «πιτσιρίκος» ὁ Ἄγγελος. Τούς ἀπαν-τήσαμε ὅτι πρώτη φορά ἔρχεται καί ὁ Ἄγγελος καί τούς εὐχηθήκαμε: «Βοήθειά σας!», χωρίς ὅμως νά πάρουμε ἀπάντηση. Ὁ Μάϊκλ καί ὁ Γαβριήλος δέν μᾶς μίλησαν· ἁπλῶς μᾶς κοιτοῦσαν καί χαμογελοῦσαν. Τό ἀξιοσημείωτο εἶναι ὅτι κανένας μας δέν θυμᾶται τά πρόσωπά τους! Θυμόμαστε τήν παρουσία τριῶν ἀτόμων, ἀλλά τίποτε ἄλλο ἀπό χαρακτηριστικά προσώπου!
Ἕνα ἄλλο στοιχεῖο, πού μοῦ διηγήθηκε ὁ Ἀντώνης, εἶναι ὅτι ἔβγαλε μιά φωτογραφία (selfy), πού φαινόταν καί οἱ τρεῖς. Ὅταν ἐπέστρεψε στήν εἴσοδο τοῦ μοναστηριοῦ καί εἶδε τίς φωτογραφίες, πού τράβηξε, φαινόταν μόνο αὐτός καί γύρω του δέν ὑπῆρχε κανείς ἄλλος παρά μόνο ΦΩΣ, ὅπως βγαίνει ἡ φωτογραφία, ὅταν πίσω εἶναι ὁ ἥλιος!!!
Ἀκόμη μοῦ εἶπε ὅτι στήν ἀρχή τῆς διαδρομῆς τους ὁ Μάϊκλ δίχως νά γυρίση τό κεφάλι του πίσω νά δῆ τόν Ἀντώνη, τοῦ εἶπε: «Ἀντώνη, τά κορδόνια σου νά δέσης!»
Ἐπίσης ἐντυπωσιακό εἶναι ὅτι ὁ Ἀντώνης, ὅπως μοῦ εἶπε, εἶχε νοιώσει μέσα του ὅτι αὐτοί εἶναι οἱ Ἀρχάγγελοι καί σκεπτόταν: «Αὐτός πίσω εἶναι ὁ Γαβριήλ!» Γυρνοῦσε τό κεφάλι του καί ὁ Γαβριήλος τοῦ χαμογελοῦσε! «Αὐτός μπροστά μου εἶναι ὁ Μιχαήλ!» Γυρνοῦσε ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαήλ καί τοῦ χαμογελοῦσε! Ὅποτε τούς ἔλεγε: «Εὐχαριστῶ παιδιά·
ὁ Θεός σᾶς ἔστειλε!»,
κοιταζόντουσαν καί χαμογελοῦσαν…
Ἀπό τήν ὅλη ἐπικοινωνία μου μέ τόν Ἀντώνη, κατάλαβα ὅτι ἔχει ἁπλή καί ἁγνή πίστη κι ὅτι ἀγαποῦσε ἀπό παλιότερα τούς Ἀρχαγγέλους καί τούς ἐπεκαλεῖτο καθημερινά!
Εὐχαριστοῦμε κι ἐμεῖς τούς Ἀρχαγγέλους, πού μᾶς ἀξίωσαν τῆς εὐλογίας τῆς παρουσίας τους.
