Ελληνορωμαϊκά!

ΑΡΘΡΑ του Δρ. Κωνσταντίνου Βαρδάκα Το ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ είναι το τέλος του μεγάλου παιδαγωγικού κανόνος του Ελληνικού Ορθόδοξου Γένους. Το ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ είναι η πραγματικότητα της επανεκκίνησης της συναλληλίας, του φιλότιμου και της αρχοντικής λεβεντιάς. Το ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ είναι η αναστήλωση του Ελληνοχριστιανικού πολιτισμού στην σωστή αποστολική του πορεία.

Τρίτη 14 Απριλίου 2020

πῶς δύναται οὗτος ἡμῖν δοῦναι τὴν σάρκα φαγεῖν;

Έχουμε ΠΟΛΕΜΟ με τον φονικό ιό και ΕΙΡΗΝΗ με τον Φιλάνθρωπον ΥΙΟΝ που σε λίγες ώρες ανεβαίνει επί του ΣΤΑΥΡΟΥ ως κακούργος για να σώσει το πλάσμα του από την διαστροφή των ημερών μας.

Ευχαριστούμε για τα παρακάτω Ευαγγελικά χωρία που μας επισήμανε σεβαστός Γέροντας με πόνο ψυχής.

Είναι άγιες μέρες που θα βρεθούμε ακοινώνητοι δεχόμενοι Ουράνιον Επιτίμιον, αλλά τουλάχιστον να κοινωνήσουμε – επικοινωνήσουμε με τους ζωηφόρους επίκαιρους λόγους του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

Κατά Ιωάννη κεφ. Στ΄ στ. 51-67

51 Ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος ὁ ζῶν ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς· ἐάν τις φάγῃ ἐκ τούτου τοῦ ἄρτου, ζήσεται εἰς τὸν αἰῶνα. Καὶ ὁ ἄρτος δὲ ὃν.

52 Ἐμάχοντο οὖν πρὸς ἀλλήλους οἱ Ἰουδαῖοι λέγοντες· πῶς δύναται οὗτος ἡμῖν δοῦναι τὴν σάρκα φαγεῖν;

53 Εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ φάγητε τὴν σάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πίητε αὐτοῦ τὸ αἷμα, οὐκ ἔχετε ζωὴν ἐν ἑαυτοῖς.

54 Ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἔχει ζωὴν αἰώνιον, καὶ ἐγὼ ἀναστήσω αὐτὸν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ.

55 Ἡ γὰρ σάρξ μου ἀληθῶς ἐστι βρῶσις, καὶ τὸ αἷμά μου ἀληθῶς ἐστι πόσις.

56 Ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἐν ἐμοὶ μένει, κἀγὼ ἐν αὐτῷ.

57 Καθὼς ἀπέστειλέ με ὁ ζῶν πατὴρ κἀγὼ ζῶ διὰ τὸν πατέρα, καὶ ὁ τρώγων με κἀκεῖνος ζήσεται δι' ἐμέ.

58 Οὗτός ἐστιν ὁ ἄρτος ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς, οὐ καθὼς ἔφαγον οἱ πατέρες ὑμῶν τὸ μάννα καὶ ἀπέθανον· ὁ τρώγων τοῦτον τὸν ἄρτον ζήσεται εἰς τὸν αἰῶνα.

59 Ταῦτα εἶπεν ἐν συναγωγῇ διδάσκων ἐν Καπερναούμ.

60 Πολλοὶ οὖν ἀκούσαντες ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ εἶπον· σκληρός ἐστιν οὗτος ὁ λόγος· τίς δύναται αὐτοῦ ἀκούειν;

61 Εἰδὼς δὲ ὁ Ἰησοῦς ἐν ἑαυτῷ ὅτι γογγύζουσι περὶ τούτου οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, εἶπεν αὐτοῖς· τοῦτο ὑμᾶς σκανδαλίζει;

62 Ἐὰν οὖν θεωρῆτε τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἀναβαίνοντα ὅπου ἦν τὸ πρότερον;

63 Τὸ πνεῦμά ἐστι τὸ ζωοποιοῦν, ἡ σὰρξ οὐκ ὠφελεῖ οὐδέν· τὰ ρήματα ἃ ἐγὼ λαλῶ ὑμῖν, πνεῦμά ἐστι καὶ ζωή ἐστιν.

64 Ἀλλ' εἰσὶν ἐξ ὑμῶν τινες οἳ οὐ πιστεύουσιν. Ἤδει γὰρ ἐξ ἀρχῆς ὁ Ἰησοῦς τίνες εἰσὶν οἱ μὴ πιστεύοντες καὶ τίς ἐστιν ὁ παραδώσων αὐτόν.

65 Καὶ ἔλεγε· διὰ τοῦτο εἴρηκα ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς δύναται ἐλθεῖν πρός με, ἐὰν μὴ ᾖ δεδομένον αὐτῷ ἐκ τοῦ πατρός μου.

66 Ἐκ τούτου πολλοὶ ἀπῆλθον ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ εἰς τὰ ὀπίσω καὶ οὐκέτι μετ' αὐτοῦ περιεπάτουν.

67 Εἶπεν οὖν ὁ Ἰησοῦς τοῖς δώδεκα· μὴ καὶ ὑμεῖς θέλετε ὑπάγειν;

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ;

ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ

« ὁ ἀδικῶν ἀδικησάτω ἔτι, καὶ ὁ ρυπαρὸς ρυπαρευθήτω ἔτι, καὶ ὁ δίκαιος δικαιοσύνην ποιησάτω ἔτι, καὶ ὁ ἅγιος ἁγιασθήτω ἔτι.» Αποκάλυψη Ιωάννη 22:11

ΚΑΙ ΕΣΥ ΑΓΙΕ ΝΕΚΤΑΡΙΕ τι γνώμη έχεις επί αυτών;

Για το μέγεθος και την αξία της Θείας Ευχαριστίας τα είπε όλα ο άγιος της συγγνώμης, ο Άγιος Νεκτάριος.

« Το Μυστήριο της θείας Ευχαριστίας που μας παραδόθηκε από τον Κύριο είναι ανώτερο όλων των Μυστηρίων.

Είναι το πιο θαυμαστό από όλα τα θαύματα που επιτέλεσε η δύναμη του Θεού· είναι το ανώτερο όλων όσα η σοφία του Θεού επινόησε·

είναι δε και το πολυτιμότερο από όλα τα χαρίσματα που η αγάπη του Θεού χάρισε στους ανθρώπους, γιατί αυτό υπερέχει όλων των άλλων μυστηρίων κατά την αριθμητική υπέρβαση των όρων της φύσεως, αφού όλα τα θαύματα προέρχονται από υπέρβαση κάποιων νόμων της φύσεως.

Το Μυστήριο της θείας Μεταλήψεως τα υπερβαίνει όλα. Γι’ αυτό δικαίως μπορεί να ονομασθεί και να θεωρηθεί θαύμα θαυμάτων και μυστήριο μυστηρίων.

Ο Αριστοτέλης, ορίζοντας τους τρόπους υπάρξεως των φυσικών πραγμάτων, τους ανάγει σε δέκα, τους οποίους ονομάζει κατηγορίες. Είναι δε οι εξής: ουσία, ποσόν, ποιόν, προς τι, που, πότε, κείσθαι, ευρίσκεσθαι, έχειν, ποιείν (ή ενεργείν) και πάσχειν!

Είναι θαύμα κατά την ουσία.

Ενώ τα άγια δώρα πριν από την ευλογία, είναι ουσία άρτου και οίνου, μετά την ευλογία και τον αγιασμό, είναι ουσία του σώματος και του αίματος του Χριστού

Το Μυστήριο της θείας Ευχαριστίας υπερβαίνει όλους τους προαναφερόμενους τύπους, γι’ αυτό και δικαίως μπορεί να ονομασθεί θαύμα θαυμάτων.

Ας δούμε την απόδειξη. Είναι θαύμα κατά την ουσία.

Ενώ τα άγια δώρα πριν από την ευλογία, είναι ουσία άρτου και οίνου, μετά την ευλογία και τον αγιασμό, είναι ουσία του σώματος και του αίματος του Χριστού.

Θαύμα κατά πόσον.

Είναι θαύμα, γιατί ολόκληρο το σώμα του Χριστού βρίσκεται σε όλο τον άγιο άρτο και ταυτοχρόνως ολόκληρο σε κάθε μερίδα.

Είναι θαύμα κατά ποιόν, γιατί αισθανόμαστε την ποιότητα του άρτου και του οίνου, αλλά τρώμε και πίνουμε το σώμα και το αίμα του Χριστού. Θαύμα κατά το προς τι, δηλαδή κατά τη σχέση· γιατί στη θεία Ευχαριστία είναι μεν ο ίδιος ο Υιός, τον Οποίο γέννησε η Παρθένος Μαρία σε ορισμένο χρόνο, πλην όμως, εδώ δεν γεννιέται κυρίως από Πατέρα ή Μητέρα, αλλά τελεσιουργείται Μυστήριο, ώστε στον τρόπο της μεταβολής του άρτου και του οίνου, σε σώμα και αίμα Του, δεν αναφέρεται ούτε σε πατέρα ούτε σε μητέρα.

Θαύμα κατά το που, διότι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός είναι και στον Ουρανό και στη γη και αυτός ο ίδιος στο ιερό μας θυσιαστήριο.

Θαύμα κατά το πότε, γιατί ως σώμα Χριστού είναι άφθαρτο και αθάνατο, ως αίμα Χριστού είναι πηγή αιώνιας ζωής, αλλά παραμένουν τα θεία χαρακτηριστικά μέσα στη θεία Ευχαριστία κατά τον χρόνο που παραμένει ο άρτος και ο οίνος.

Θαύμα κατά το κείσθαι, για τον λόγο ότι στη θεία Λειτουργία ο Ιησούς θεωρείται κείμενος μέσα στη φάτνη, κατά τη Γέννησή Του, κατά τη σταύρωσή Του, κατά τα πάθη Του, κατά την Ανάσταση Του, όπως και ανερχόμενος στους Ουρανούς, κατά την Ανάληψή Του και καθήμενος στα δεξιά του Πατέρα ως Υιός και Θεός.

Θαύμα κατά το έχειν, διότι το σώμα και το αίμα του Κυρίου έχουν εξωτερική περιβολή, τα είδη του άρτου και του οίνου.

Θαύμα κατά το ποιείν (η ενεργείν), διότι η μετάληψη των αχράντων Μυστηρίων αγγίζει μεν την αίσθηση, αλλά ενεργεί αγιάζοντας το πνεύμα.

Θαύμα, τέλος, κατά το πάσχειν, διότι ο θείος άρτος διαμελίζεται μεν, αλλά επειδή είναι σώμα Χριστού δεν διαιρείται, τρώγεται μεν, αλλά ως σώμα Χριστού δεν εξαντλείται.

Ως εκ τούτου, επειδή η θεία Ευχαριστία υπερβαίνει όλους τους όρους ή τις κατηγορίες με τις οποίες εκδηλώνονται οι νόμοι της φύσεως είναι το μεγαλύτερο όλων των θαυμάτων. Επίσης, είναι και το ανώτερο, γιατί υπερβαίνει κάθε αντίληψη.

Το μέγεθος αυτού του θαύματος θα μπορούσε να γίνει κατανοητό, εάν λάβουμε υπόψιν μας ένα άλλο θαύμα: τη γέννηση του Σωτήρα από Παρθένο, το οποίο είναι μεν θαύμα, γιατί δεν κατανοούμε με ποιον τρόπο γεννιέται μέσα στον χρόνο και από γυναίκα ο αΐδιος Θεός, κατανοούμε όμως ότι γεννιέται, γιατί τον βλέπουμε ως τέλειο άνθρωπο.

Ξεπερνάει μεν πολλούς όρους ή κατηγορίες, αλλά μένουν και κάποιες με τις οποίες Τον αντιλαμβανόμαστε. Στο Μυστήριο όμως της θείας Μεταλήψεως κρύβεται όχι μόνο η θεότητα αλλά και η ανθρωπότητα.

Ώστε είναι Μυστήριο των Μυστηρίων, αυτό που παραμένει με κάθε τρόπο απόκρυφο.

Το Μυστήριο που υπερβαίνει όλους τους όρους της φυσικής γνώσεως.

Με το Μυστήριο αυτό ο Θεός, ως όντως Δυνατός, φανέρωσε τη μέγιστη δύναμη της θείας Του παντοδυναμίας· ως όντως Σοφός, το απόλυτο ύψος της θείας παναγαθότητος.»

Γέροντας: Η εκκλησία ιδρύθηκε από τον Χριστό και είναι θεμελιωμένη στο αίμα του Χριστού και των μαρτύρων. Ο άρτος γίνεται πραγματικά σώμα Χριστού και ο οίνος γίνεται πραγματικά αίμα Χριστού. Μετά τον αγιασμό του άρτου και του οίνου έχουμε το μεταβάλλεσθαι και το μετουσιούσθαι. Ποιο σώμα μεταβάλλεται; Όπερ Εγεννήθη εν Βηθλεέμ εκ της Παρθένου, Εβαπτίσθη εν Ιορδάνη, Έπαθεν, Ετάφη, Ανέστη, Ανελήφθη, Μέλλει ελθείν επί των νεφελών του Ουρανού. Τον δε οίνον μεταποιήστε και μετουσιούσθαι εις αυτό το αληθές του Κυρίου αίμα όπερ κρεμαμένου επί του Σταυρού εχύθη υπέρ της του Κόσμου Ζωής. Αυτό λοιπόν μεταλαμβάνουμε για να το μάθουν όσοι το ξέρουν και όσοι δεν το ξέρουν. Το μαρτύριο βλέπεις ξεκινά όταν πηγαίνεις κόντρα στο ρεύμα όπως έλεγε και ο άγιος Λουκάς ο ιατρός. Όστις θέλει…..

Η Ανάσταση του Χριστού αποτελεί το θρίαμβο της ζωής επί του θανάτου. Τι είπε ο Αρχάγγελος Γαβριήλ πριν φτάσει ο Κύριος στον Άδη; «Άρατε πύλας οι άρχοντες υμών» και φώναξε έπειτα ο Αρχάγγελος Μιχαήλ «και επάρθητι πύλαι αιώνιοι». Τι είπαν οι άρχοντες του Άδη; «τις έστιν ούτος ο Βασιλεύς της δόξης;» και όλες οι Ουράνιες Δυνάμεις φώναξαν: « Κύριος κραταιός και δυνατός, Κύριος των Δυνάμεων, αυτός εστίν ο Βασιλεύς της δόξης»

Απόσπασμα από το βιβλίο: Περί επιμέλειας ψυχής-Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως, Εκδόσεις Άθως, 2013

https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/