“Ἀναστήτω ὁ Θεός, καὶ διασκορπισθήτωσαν οἱ ἐχθροὶ αὐτοῦ,
καὶ φυγέτωσαν ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ οἱ μισοῦντες αὐτόν”. (Ψαλ. 67,2)
Η άκρα ταπείνωσις της
Ελλάδος θα φέρει και την Ανάστασή της.
Αποσπάσματα από λόγο του Ιερομονάχου
Γεωργίου Αλευρά
« Έντονα
έρχονται στο νου μου τα λόγια του Αγίου Πορφυρίου, που λίγο πριν κοιμηθεί μου
είπε: “Είναι να παίρνουμε τις σπηλιές και τα βουνά και να κλαίμε να
σώσει ο Θεός τον κόσμο, γιατί δεν ακούνε πλέον οι άνθρωποι”.
“Θαρσείτω, τοίνυν,
θαρσείτω λαός τοῦ Θεοῦ· καί γάρ αὐτός πολεμήσει τούς ἐχθρούς ὡς
παντοδύναμος” - (Απόσπασμα από την “Παγκόσμιον Δόξαν”
Δογματικόν Θεοτοκίον Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού).»
« Είναι
επιτακτικό να παίρνουμε θάρρος από έναν άνθρωπο που μιλούσε πάντα με
παραδείγματα από τις Γραφές, πάντα προέτρεπε να μελετούμε τους Προφήτες.
Έλεγε ο Άγιος
Παΐσιος ότι “Διὰ Σιὼν οὐ σιωπήσομαι καὶ διὰ Ἱερουσαλὴμ οὐκ ἀνήσω, ἕως
ἂν ἐξέλθῃ ὡς φῶς ἡ δικαιοσύνη μου, τὸ δὲ σωτήριόν μου ὡς λαμπὰς
καυθήσεται.” (Ησ. 62,1) και πάλι έλεγε «Κι αν μου πουν ότι δεν
υπάρχει Έλληνας, εγώ δεν ανησυχώ। Μπορεί ο Θεός να
αναστήσει έναν Έλληνα. Φτάνει ακόμη και ένας».
Ακόμη πίστευε
αλλά και το έλεγε : «Και ένας Χριστιανός να μείνει μόνο, ο Χριστός θα
κάνει το σχέδιό Του. Όταν οι άλλοι μιλούσαν για δυσάρεστες μελλοντικές
εξελίξεις στο Έθνος και έσπερναν τον φόβο, ο Γέροντας μετέδιδε αισιοδοξία και
ελπίδα. Μιλούσε για αναστημένη Ελλάδα και για ανάκτηση της Αγια Σοφιάς.
«Υπάρχει και Θεός. Τον Θεό που τον έχεις βάλει»; είπε σε κάποιον κληρικό που
έβλεπε το μέλλον της Πατρίδας ζοφερό.”
Άλλες φορές πάλι
έλεγε: «Αν ο Θεός άφηνε την τύχη του Έθνους στους πολιτικούς θα
καταστρεφόμασταν. Αλλά αφήνει λίγο τα πράγματα, για να φανούν οι διαθέσεις του
καθενός»
Πράγματι ο Θεός
άφησε τα πράγματα για να φανούν οι διαθέσεις όλων. Αρχόντων, κλήρου και λαού.
Τότε θα φανούν οι αληθινά ταπεινοί άνθρωποι.
Η συνάντηση των Ελλήνων με τον Χριστό λίγο
πριν το Πάθος, ήταν η αφετηρία για την κοινή πορεία στο μέλλον. Ότι έπαθε ο
Χριστός παθαίνει και η Ελλάδα. Ο Χριστός ζει την Άκρα Ταπείνωση πάνω στον
Σταυρό, αλλά όμως δοξάζεται και με την Ανάστασή του.
Η άκρα ταπείνωσις της Ελλάδος θα φέρει και
την Ανάστασή της.»
