Χρειάστηκε η σωτήρια – όπως αποδείχθηκε αργότερα– παρέμβαση ενός επιβάτη, ο οποίος αντιλήφθηκε άμεσα ότι ο οδηγός αντιμετωπίζει πρόβλημα υγείας και με απόλυτη ψυχραιμία κατάφερε να ακινητοποιήσει το λεωφορείο.
«Ξεκινήσαμε το δρομολόγιο από Θεσσαλονίκη περίπου στις 8.15 και όλα έδειχναν να κυλούν ομαλά. Ωστόσο, περίπου 8 με 10 χιλιόμετρα έξω από την Κατερίνη (το θυμάμαι γιατί κοίταξα την οδική σήμανση) το λεωφορείο άρχισε μια αλλοπρόσαλλη πορεία. Κινούνταν μια αριστερά και μία δεξιά ενώ για λίγα εκατοστά δε χτυπήσαμε στις μπαριέρες. Την πρώτη φορά που συνέβη δεν έδωσα σημασία. Θεώρησα ότι κάτι θέλαμε να αποφύγουμε για να γίνει ένας τέτοιος ελιγμός» περιγράφει με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για την πορεία «τρόμου» που ακολούθησε το λεωφορείο.
«Μετά από λίγα μέτρα, οι ελιγμοί συνεχίστηκαν και εκεί πραγματικά φοβήθηκα. Πήγα μπροστά στον οδηγό για να δω τι συμβαίνει. Τον είδα κάθιδρο να κρατά το τιμόνι, να κοιτά μπροστά αλλά να μην έχει επαφή με το περιβάλλον. Στην αρχή δεν απαντούσε στις ερωτήσεις μου για το αν είναι καλά, αν συνέβη κάτι και συνέχισε την πορεία του. Ωστόσο πέρασε και την έξοδο για Κατερίνη και τότε του ζήτησα να σταματήσει το λεωφορείο. Εκείνος συνέχισε την πορεία, ενώ στο λεωφορείο επικράτησε πανικός», προσθέτει.
Συνεχίζοντας την περιγραφή για τις δραματικές ώρες που βίωσαν οι επιβαίνοντες του λεωφορείου στο GRTimes, ήταν από τους λίγους που διατήρησαν την ψυχραιμία τους. «Τη στιγμή που στο λεωφορείο επικράτησε πανικός, αποφάσισα ότι κάτι έπρεπε να κάνω. Κρατούσα το τιμόνι για να μπορέσουμε να μείνουμε σε ευθεία πορεία και έψαξα να βρω το πεντάλ του φρένου. Όταν το βρήκα, διαπίστωσα ότι από πάνω ήταν το πόδι του οδηγού. Άρχισα να πατάω πάνω του για να καταφέρω να το φρενάρω. Το λεωφορείο άρχισε σιγά – σιγά να κόβει ταχύτητα. Αυτή η διαδικασία διήρκεσε περίπου ένα τέταρτο όταν κατάφερα σχεδόν να το σταματήσω μέσα στο τούνελ της Κατερίνης».
