«Η δουλειά του παπά είναι να διαβάζει ονόματα, χιλιάδες ονόματα, ειδικά των
κεκοιμημένων.
Οι ζωντανοί όλο και κάποιον θα βρουν να του πουν τον πόνο τους, όλο και
κάποιος θα τους στηρίξει έστω λίγο. Στην άλλη ζωή όλοι είναι εν μετανοία, αλλά
δεν μπορούν οι ίδιοι να κάνουν τίποτα.
Δουλειά του παπά, είναι να μνημονεύει ονόματα κεκοιμημένων στην
Προσκομιδή».
«Μια φορά», έλεγε ο παπά-Εφραίμ, κοιμήθηκε ένα καλογέρι μου. Είδα κατόπιν
ότι το καλογέρι δεν είχε πάει σε καλό μέρος… Έκανα λοιπόν μεγάλη προσευχή για
την ψυχή του καλογεριού μου.
Το βράδυ εμφανίζεται ο Χριστός και μου λέει:
«Σταμάτα να προσεύχεσαι για το καλογέρι σου, γιατί αυτός έχει τελειώσει».
Ο παπα-Εφραίμ, τίποτα. Συνέχιζε ακάθεκτος τις προσευχές και τα κομποσχοίνια
και τη μνημόνευση του καλογεριού του στην Προσκομιδή.
Του εμφανίζεται ξανά ο Χριστός μας και του λέει:
«Σε παρακαλώ, σταμάτα να τον μνημονεύεις. Αυτός δεν θα αλλάξει μέρος».
Ο παπα-Εφραίμ συνέχιζε την προσευχή για το καλογέρι, του οποίου η ψυχή δεν
είχε πάει στον Παράδεισο. Έρχεται ο Χριστός μας για τρίτη φορά στον παπα-Εφραίμ
και του λέει:
«Σ΄αγαπώ, γιατί μου μοιάζεις! Το καλογέρι σου δεν αξίζει ό,τι ζητάς, αλλά
θα γίνει, επειδή μου μοιάζεις!».
Αγιος Εφραίμ Κατουνακιώτης
Διαμάντια
από το fb Βαγγελιτσα Βασιλειου
