Γκόμα, στις 22/06/2023
ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΤΟ 2000 ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΚΑΣΑΪ
Αυτήν την εβδομάδα που εορτάζουμε τους Αγίους Αγιορείτες Πατέρες, θυμήθηκα ένα θαύμα του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου, που έγινε στη Περιοχή του Κασάϊ το 2000. Το αναφέρω, όπως μου το διηγήθηκε ο Ιερέας πατέρας μου, π. Θεοφάνης Ntumba, το 2000.
Μετά από αυτό το γεγονός γύρισα στην Ελλάδα για το Πανεπιστήμιο. Επέστρεψα μετά, το 2004 στο Κονγκό. Και ήμουν πλέον στην Κινσάσα με τον Μακαριστό Μητροπολίτη Ιγνάτιο Μανδελίδη. Η τελευταία φορά που είδα τον πατέρα μου στο διάστημα αυτό ήταν το 2012, όταν είχα ήδη διοριστεί Υπεύθυνος του Ιεραποστολικού Έργου στη Μπούνια από τον Μακαριώτατο Πατριάρχη μας κ. κ Θεόδωρο Β'. Πήγα στην Κανάνγκα το 2012 για να πάρω την ευλογία του πατέρα μου και επέστρεψα αμέσως στη Μπούνια, και από τότε, αν και ζούμε στην ίδια χώρα, δεν βλεπόμαστε, μιλάμε μόνο στο τηλέφωνο περιστασιακά.
Και μου δίνει τις συμβουλές του. Το Κονγκό είναι μια χώρα ηπειρωτικών διαστάσεων. Είναι και τεράστια τα έξοδα αεροπορικώς από το Ανατολικό Κονγκό προς την Κανάνγκα. Άλλος τρόπος δεν υπάρχει. Έχουν περάσει 11 χρόνια από την τελευταία φορά που είδα τον πατέρα μου. Πιστεύω, αν θέλει ο Θεός, θα τον δω σε λίγους μήνες.
Σε αυτές τις φωτογραφίες που δημοσιεύω, είναι ο ιερέας π. Θεοφάνης Ntumba, ο μπαμπάς μου. Σε μερικές από αυτές τις φωτογραφίες φοράει στο κεφάλι του το μάλλινο καλογερικό σκούφο που μου είχε δώσει ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης το 1992, όταν τον είχα επισκεφτεί στο κελί του, στην Παναγούδα, και ήταν χειμώνας, έκανε πολύ κρύο. Είχα πάει για να του δείξω μερικές ξύλινες εικόνες που είχα αγιογραφήσει στην Αθωνιάδα Σχολή. Καθόμασταν στο Αρχονταρίκι του αλλά κρύωνα, κάποια στιγμή, μπήκαμε στο Παρεκκλήσι Του, ψάλαμε μερικούς ύμνους, και βγαίνοντας για να επιστρέψω στη Σχολή, μου έδωσε μεταξύ άλλων ένα μάλλινο σκούφο και μου είπε να το πάρω και να το φοράω για να μην κρυώνω.
Όταν, στα τέλη του 1994, μετά την κοίμηση του Αγίου Παϊσίου, επέστρεψα στο Κονγκό, στην Κανάνγκα, στην γενέτειρα μου, έδωσα αυτό το ιερό κειμήλιο στον μπαμπά μου, τον πατέρα Θεοφάνη Ntumba, για να έχω και την ευλογία του πατέρα μου, διότι «ο Πατήρ μου μείζων μου εστί» ( Ιων.14.28). Σε κάποιες από αυτές τις φωτογραφίες το φοράει.
Σε μια από αυτές τις φωτογραφίες, ο πατήρ Θεοφάνης είναι σε μια πιρόγα, φεύγει από την Κανάνγκα προς τη Λουίζα, 280 χμ, για να διδάξει την Ορθοδοξία και να βαφτίσει τους πιστούς, είναι στον ποταμό Λουαλάμπα. Αυτό το ποτάμι είναι πολύ βαθύ και γεμάτο κροκόδειλους και ιπποπόταμους μέσα του, που μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα αρπάζουν και σκίζουν τη λεία τους . Στο μοναστηριακό του τουρβά, έχει όλα τα απαραίτητα για βαπτίσεις (Άγιο Μύρο, σταυρούς βάπτισης, κ.λπ.).
Ενώ έπλεαν, όταν ήταν ήδη στη μέση του ποταμού, ένας από τους άντρες που ήταν στη πιρόγα, από απροσεξία και κούραση, πήγε για να καθίσει στην άλλη πλευρά προς το μέρος που κοιτάει ο πατέρας μου (στη φωτογραφία), και η πιρόγα έχασε αμέσως την ισορροπία του και ήδη αναποδογύριζε στη μέση του ποταμού. Εκείνη τη στιγμή ο πατήρ Θεοφάνης είπε αμέσως φωναχτά: «Γέροντα, Παΐσιε, βοήθησέ μας», και την ίδια στιγμή, στο κλάσμα δευτερολέπτου, ενώ επικαλούταν τον Άγιο, ένιωσε πίσω του, μια αόρατη δύναμη, κάποιου ανθρώπου, που πήγε και κάθισε στην άκρη της πιρόγας, στην απέναντι πλευρά, κάνοντας ένα αντίβαρο και δημιουργώντας την ισορροπία της πιρόγας, και καθιστώντας αδύνατη η ανατροπή της πιρόγας στον ποταμό. Και αμέσως το άτομο που επρόκειτο να προκαλέσει το δράμα, τον καταποντισμό, πρόλαβε να ξανασηκωθεί, να τρέχει και να σταθεί όρθιος στη αρχική του θέση στο μέρος που είναι στην φωτογραφία, δίπλα στον πατέρα Θεοφάνη. Όταν ο πατέρας μου επέστρεψε στην Κανάνγκα, μας διηγήθηκε το θαύμα αυτό του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου. Εκείνη την περίοδο, πριν από αυτό το θαύμα, μάζευα κόσμο στην Ενορία της Αναλήψεως του Κυρίου Κανάνγκας, την Ενορία όπου εφημέρευε ο πατέρας μου, τους διάβαζα κάθε απόγευμα τα βιβλία του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου. Εκείνες τις μέρες διαβάζαμε το βιβλίο «Περί Προσευχής».
Ήταν το 2000. Είχα σημειώσει τότε στο προσωπικό μου ημερολόγιο αυτό το θαύμα του Αγίου Παϊσίου. Μετά, μου είπε ο μπαμπάς μου ότι πολλές φορές, όταν έχει πονοκέφαλο, και είναι σε μέρη που δεν μπορεί να βρει φάρμακο, φοράει το σκούφο του Αγίου Παΐσιου και οι πονοκέφαλοι περνούν, χωρίς φάρμακο.
«Άγιε Πατήρ ημών Παΐσιε, πρέσβευε υπέρ πάντων ημών».
Αρχιμ. Τιμόθεος Ntumba, Πατριαρχικός Επίτροπος Ιεράς Επισκοπής Γκόμας