«Τα αμαρτήματα του ηγέτη του λαού προκαλούν τον πόλεμο και την ήττα.
Από τον διαχρονικό και προφητικό λόγο του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς (St. Nikolaj Velimirović) – “Πόλεμος και Βίβλος”
Ακολουθούν επιλεγμένα αποσπάσματα από το σπουδαίο αυτό σύγγραμμα.
Λόγω των αμαρτιών και των ανομιών των ασεβών αρχηγών του λαού υποφέρει ο λαός και καταρρέει το κράτος, η ανεξαρτησία και η ελευθερία του λαού.»
Στην πλευρά των αδίκων κυριαρχεί ο φόβος, ενώ σ’ αυτή των δικαίων το θάρρος.
«Τη σωματική μοιχεία συνοδεύει και η πνευματική δηλαδή η πτώση από τον αληθινό Θεό και η παράδοση στους ψεύτικους θεούς.
Η μοιχεία και η μία και η άλλη επιφέρει δυστυχία στον πόλεμο.
Όταν ένας λαός απομακρύνεται από τον Έναν Ζώντα Θεό τότε στην ουσία καταντά νεκρός, η οντότητά του περιφέρεται σ’ αυτόν τον κόσμο σα σκιά, σα βελανιδιά ροκανισμένη ως τη ρίζα και ας μην έχει πέσει ακόμα. Μέχρι να γίνει ένας σεισμός, μία πλημμύρα ή ένας λοιμός ή ένας πόλεμος να φυσήξει τη σκιά, να φυσήξει το ροκανισμένο δέντρο για να θάψει τους νεκρούς. Αφού απομάκρυνση από τον Έναν Ζώντα Θεό σημαίνει πόλεμος ενάντια στο Θεό και ματαίωση ολόκληρου του νόμου Του.
Κανείς λαός δε μπορεί να αμαρτάνει ενάντια στο νόμο του Θεού και να ζήσει εν ειρήνη.
Η αμαρτία αποτελεί παράγοντα πολέμου, όσο κι αν ένας αμαρτωλός λαός αποδείχθηκε φιλειρηνικός, ο πόλεμος γι’ αυτόν θα έρθει..
«Σήμερα μιλούν τόσο πολύ για την ειρήνη, όχι επειδή υπάρχει ειρήνη, αλλά επειδή η ειρήνη κινδυνεύει. Όπως για την εντιμότητα δε μιλάς πολύ όπου υπάρχει, και για την υγεία όσο την έχεις.
Τα δεδομένα περί πολεμικών εξοπλισμών στον κόσμο, επισκιάζουν κάθε έκκληση και αγαθή επιθυμία για την ειρήνη.
Ο κόσμος από οικονομικής πλευράς, δηλαδή από την πλευρά των δαπανών για πολεμικούς σκοπούς, βρίσκεται ήδη σε κατάσταση πολέμου.»
«Υπάρχει ένας αμείλικτος νόμος της αμαρτίας.
Ο πόλεμος του ανθρώπου εναντίον του συνανθρώπου του είναι αποτέλεσμα του πολέμου του ανθρώπου ενάντια στο Θεό.»
«Οι λεηλατούντες και βιαιοπραγούντες νικούν στον πόλεμο, όχι λόγω της δύναμής τους, αλλά λόγω της αμαρτίας του λαού που επιτίθονται.»
«Η εξωτερική υποδούλωση ενός λαού αποτελεί μονάχα σύμβολο της προηγηθείσας πνευματικής του υποδούλωσης.