Το ΠΝΕΥΜΑ του Καποδίστρια φέρνει τους Γάλλους στις Ελληνικές
Θάλασσες με τα πολεμικά τους απέναντι στον τούρκο.
ΜΑΘΗΜΑ Ιστορίας και Ζωής
Το έχουν σαν υποχρέωση οι Γάλλοι να μας συ παρίστανται αυτές τις
στιγμές στην Αν. Μεσόγειο.
Αν
δεν υπήρχε ο λεβέντης Καποδίστριας δεν θα υπήρχε σήμερα η Γαλλία . Όλη η ΕΥΡΩΠΗ
θα ήταν μια απέραντη Γερμανία με ότι σημαίνει αυτό με τις ιστορικές αλληγορίες
δύο παγκοσμίων πολέμων.
Γράφει
ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
« θάρθουν κοκκινογέλεκοι,
να πολεμήσουν για σας»
« Εσείς θα σώσετε άλλους
και οι άλλοι εσάς» ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ ο Αιτωλός
Και να σου τσούπ ξεπρόβαλλαν οι Γάλλοι το προφητικό καλοκαίρι του 2020.
Ελληνικά και Γαλλικά σκάφη έκαναν «φύλλο και φτερό» τη NAVTEX για το Oruc
Reis
Πέρα
από τα ενεργειακά συμφέροντα και τα άλλα τα γεωπολιτικά υπάρχει και ο
Πνευματικός νόμος που κινητοποιεί τις συνειδήσεις Εθνών.
Αποσπάσματα από την σπουδαία ιστορική έρευνα του Παναγιώτη Πασπαλιάρη μας ξεναγούν μέσα σε στιγμές που αποφασίζονται διαμελισμοί Εθνών και εμφανίζεται ο μοιραίος εκείνος άνθρωπος που ανατρέπει τα πάντα και γράφει την ιστορία από την αρχή.
ΠΗΓΗ https://karavaki.wordpress.com/2013/11/30/capodistrias-france/
«Ποιος έσωσε τη Γαλλία; Ένα ανοιξιάτικο
ξημέρωμα του 1815 ένας ταχυδρόμος φέρνει στον υπηρέτη του Μέττερνιχ μια
επιστολή με την ένδειξη ΕΠΕΙΓΟΝ. Ο Μέττερνιχ παρέλαβε αμέσως την επιστολή, αλλά
κουρασμένος από τα πολλά επείγοντα γράμματα ξανακοιμήθηκε. Δυο ώρες αργότερα
άνοιξε το γράμμα. Ο Ναπολέων είχε εξαφανιστεί από την Έλβα. Δεν τον έβρισκε
κανείς. Το πιθανότερο ήταν ότι κατευθυνόταν προς το Παρίσι. Όταν μαθεύτηκε το
γεγονός ο πρώτος που αντέδρασε ήταν ο Λουδοβίκος ο ΙΗ΄. Το έσκασε αμέσως από το
Παρίσι. Ο Βοναπάρτης ανακατέλαβε το θρόνο. Έφτιαξε καινούριο στρατό και σε 100
ημέρες έδινε την τελευταία του μάχη. Τη μάχη του Βατερλό.
Ο Ταλλεϋράνδος και ο
αντικαταστάτης του 5ος δούκας του Ρισελιέ έβαλαν
σχεδόν τα κλάματα όταν διάβασαν τους νέους όρους των νικητών, που συνωστίζονταν
πια στο Παρίσι, συνεχίζοντας στην ουσία τις εργασίες του συνεδρίου της Βιέννης.
Η Γαλλία θα διαμελιζόταν, θα υπέφερε, θα γονάτιζε για πολλές γενιές. Ο
Λουδοβίκος είχε ξαναγυρίσει στο θρόνο του αλλά οι σύμμαχοι, και κυρίως οι
Πρώσοι δεν είχαν όρεξη για νέες περιπέτειες. Επιθυμούσαν την καίρια τιμωρία. Ο
στρατάρχης Μπλούχερ ναρκοθέτησε τη γέφυρα που είχε το όνομα της νίκης των
Γάλλων στην Ιένα.
Την κατάσταση προσπαθούσε πια να σώσει ο
Ρισελιέ. Πάντα εχθρός του Ναπολέοντα και της δημοκρατίας και πάντα φίλος των
Βουρβόνων. Ένας αξιόλογος πολιτικός. Αυτοεξορισμένος ως μοναρχικός από την
πατρίδα του, έφτασε στην Οδησσό, διορίστηκε κυβερνήτης, ρυμοτόμησε, στόλισε,
δυνάμωσε την πόλη εμπορικά και την έκανε το κυριότερο λιμάνι των Ρώσων στον
Εύξεινο Πόντο. Γνωρίστηκε με τον Καποδίστρια μετά το 1809 και ανέπτυξαν σχέση
αλληλοσεβασμού. Βοήθησε τους Έλληνες και δεν είναι τυχαίο ότι στην πόλη του
ιδρύθηκε η Φιλική Εταιρεία το 1814, ένα χρόνο μετά την επάνοδό του στη Γαλλία.
Ο Ρισελιέ επισκέφτηκε απελπισμένος τον
Καποδίστρια, ο οποίος ανέβαινε ραγδαία στην εκτίμηση του τσάρου. Σ’ αυτό
βοηθούσε η επιμονή του υπουργού του, του Νέσσελροντ να κάνει παρέα με τον
Μέττερνιχ και να μην αντιλαμβάνεται τις παγίδες που ο τελευταίος έστηνε στη
Ρωσία. Ο Καποδίστριας αντιπαθούσε όπως και ο τσάρος εκείνη την εποχή τον
Μέττερνιχ και την πολιτική του. Άκουσε ήρεμος τον Ρισελιέ και του είπε:
«Κατέχω ένα αλάνθαστο τρόπο για να σωθεί
η χώρα σας σήμερα. Αύριο θα είναι αργά. Θέλετε να τον ακούσετε;»
«Εννοείται» απαντά ο Ρισελιέ.
Ο Καποδίστριας πήγε στο διπλανό δωμάτιο
και υπαγόρεψε στον γραμματέα του, Αλέξανδρο Στούρτζα μια ψεύτικη επιστολή από
τον Λουδοβίκο ΙΗ΄ προς τον τσάρο. Σε αυτήν έλεγε πώς προτιμούσε να ακουμπήσει
την κορώνα κάτω από τον θρόνο για να την πάρουν οι σύμμαχοι παρά να παραδώσει
την Γαλλία ταπεινωμένη και διαμελισμένη σε αυτούς.
Ο Ρισελιέ πήρε την επιστολή και την
έδωσε στον βασιλιά του που την αντέγραψε με το δικό του χέρι. Την επομένη ο
Στούρτζα την έδωσε στον ειδοποιημένο Τσάρο την ώρα που συνεδρίαζε με τους
συμμάχους. «Όπως το περίμενα», αναφώνησε ο Τσάρος έκπληκτος. (Πρώτος ο Ναπολέων
είχε καταλάβει το ταλέντο του στην υποκριτική). «Είμαστε τώρα πιο ντροπιασμένοι
από ποτέ. Ο Λουδοβίκος παραιτείται και καλά κάνει. Η Γαλλία δεν έχει βασιλιά.
Βρείτε μου έναν άλλον αν μπορείτε. Όσον αφορά εμένα, δεν έχω καμία σχέση με
αυτό. Ήρθε ο καιρός να πάω σπίτι μου και όλο αυτό να τελειώσει».
Η
αποφασιστικότητα του Αλέξανδρου θορύβησε τους πάντες. Η οργή του καταλάγιασε τα
πάθη εναντίον της Γαλλίας. Εκείνη την ημέρα, εκείνη τη στιγμή σώθηκε η Γαλλία
από τον όλεθρο. Η πολιτική της Ρωσίας απέναντι στη Γαλλία ήταν εισήγηση του
Καποδίστρια στον Τσάρο. Έβλεπε τον ηττημένο γίγαντα ως ανάχωμα της αύξησης της
ισχύος της Αγγλίας και της Αυστρίας. Η Ρωσία αν είχε τη Γαλλία στο άρμα της και
κυρίως το δίκιο με το μέρος της, το σεβασμό δηλαδή ηθικών αρχών, μακροπρόθεσμα
θα κυριαρχούσε στα πολιτικά πράγματα της Ευρώπης.
Ο
τσάρος δεν ήταν σίγουρος, θεωρούσε το βήμα μετέωρο, προς στιγμήν όμως συμφώνησε
και κάπως έτσι σώθηκε η Γαλλία. Από τη Ρωσία.
16 χρόνια μετά τα γεγονότα δείχνουν ότι
η Γαλλία γνώριζε και διευκόλυνε το σχέδιο δολοφονίας του κυβερνήτη της Ελλάδας.
Το ενδιαφέρον του Καποδίστρια όμως; Αυτό
προέρχεται από τον στρατηγικό σχεδιασμό για την απελευθέρωση της πατρίδας του.
Βασικότερο εμπόδιο γι’ αυτήν δεν είναι οι Τούρκοι. Είναι οι Άγγλοι οι οποίοι
δεν καλοβλέπουν την ανάσταση της Ελλάδας και τον ανταγωνισμό των εμπόρων της
απέναντι στη δική τους μονοπώληση των θαλάσσιων δρόμων της Μεσογείου. Η Γαλλία
δε θα χρησιμεύσει μόνο στην σταθεροποίηση του Ρωσικού εκτοπίσματος στην Ευρώπη.
Χρησιμεύει και ως θετική δύναμη υπέρ της απελευθέρωσης των Ελλήνων.
Δεν μπορεί κανείς παρά να θαυμάσει τη
διαύγεια του πνεύματος και την απίστευτη διορατικότητα του πολιτικού άνδρα. Η
σωτηρία της Γαλλίας από τη μία διευκόλυνε την Ελληνική επανάσταση, καθώς οι Γάλλοι
δεν ήθελαν την «πάση θυσία» διατήρηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας όπως οι
Άγγλοι και στις κρίσιμες στιγμές, στο Ναυαρίνο, στον αγώνα κατά του Ιμπραήμ με
το σύνταγμα Μεζόν, και στο πρωτόκολλο της ανεξαρτησίας βοήθησαν τα αιτήματα της
Ελλάδας. Και σε Ευρωπαϊκό επίπεδο όμως, σκεφτείτε πόσο σοφή επιλογή ήταν η
σωτηρία της Γαλλίας. Η Ευρώπη έμεινε χωρίς μεγάλο πόλεμο για 99 χρόνια,
στηριγμένη στην ισορροπία αυτή των δυνάμεων
Ευτυχώς για τη Γαλλία, ευτυχώς για την
Ευρώπη, ο Καποδίστριας εμφανίστηκε την πιο κρίσιμη στιγμή.»
Όντως
το καλοκαίρι του 2020 είναι κατεξοχήν προφητικός.
Αδελφοί
θέλουν δεν θέλουν οι αντίχριστοι εχθροί της Ελλάδος το προφητευόμενον φυγείν
αδύνατον.
Το
ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ ξεπροβάλλει , υπάρχουν πολλές ψυχές που με τις πρεσβείαις τους άνωθεν
εύχονται για την συστολή του χρόνου και των γεγονότων προς αυτό.
https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/
ΣΤΩΜΕΝ
καλώς
Δρ.
Κωνσταντίνος Βαρδάκας
