Του Σεβ. Μητροπολίτου Μάνης κ. Χρυσοστόμου Γ'
Μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἔναρξης τῆς νέας σχολικῆς χρονιᾶς, θεωρῶ χρέος μου, ὡς Ἐπίσκοπος, νά κάμω ἔκκληση πρός τούς ἐκπαιδευτικούς τῆς Α'βάθμιας καί Β'βάθμιας Ἐκπαίδευσης τῆς Μητροπολιτικῆς μου περιφέρειας καί νά τούς ἐπισημάνω, ὅτι θά μποροῦσαν νά προχωρήσουν πρός τήν Ἱερωσύνη, ὅσοι τό νιώθουν μέσα τους.
Νά γίνουν κληρικοί, ἱερεῖς τοῦ Ὑψίστου. Νά ὑπηρετοῦν τήν ἐκπαίδευση, ὅπως ἤδη τό πράττουν, καί συνάμα νά λειτουργοῦν καί στό Ἱερό Θυσιαστήριο.
Ἡ ἔκκλησή μας αὐτή, εἶναι μία καθαρῶς πνευματική προτροπή καί εὐχή, γιά στήριξη τοῦ ὡραίου καί ἀξιόλογου αὐτοῦ θεσμοῦ, τοῦ ἱερέως καί ἐκπαιδευτικοῦ. Ἱστορικά, ἄλλωστε, πάντοτε ὑπῆρχε ὁ συνδυασμός αὐτός, τοῦ ἱερέως καί ἐκπαιδευτικοῦ, τοῦ «παπά-δάσκαλου», ὅπως λεγόταν.
Ἀξίζει νά ὑπενθυμίσουμε μερικές προσωπικότητες, πού εἶχαν τήν διπλή αὐτή ἰδιότητα καί προσέφεραν πολλά στήν ἑλληνική κοινωνία ὡς δάσκαλοι καί καθηγητές, ἐκπαιδευτικοί καί ἱεροδιδάσκαλοι.
Ἀναφέρουμε ὅλως ἐνδεικτικά τούς: Ἅγιο Νεκτάριο, διδάσκαλο στή Χίο, Ἠλία Μηνιάτη στή Βενετία, Νικηφόρο Θεοτόκη στή Κέρκυρα, Εὐγένιο Βούλγαρι στά Ἰωάννινα, Ἱερεμία Καβαδία στήν Κέρκυρα, Θεόφιλο Κορυδαλλέα στή Κων/λη, Εὐγένιο Αἰτωλό στό Καρπενήσι, Βησσαρίωνα Ροῦφο στήν Ἀθήνα, Ἱερόθεο Δενδρινό στή Σμύρνη, Κων/νο Οἰκονόμο ἐξ Οἰκονόμων στή Θεσ/κη καί ἀλλαχοῦ καί πολλούς ἄλλους.
Ὁ συνδυασμός αὐτός δέν ἀποτελεῖ περιφρόνηση καί ἀπαξίωση τοῦ ἔργου εἴτε τοῦ ἱερέως εἴτε τοῦ ἐκπαιδευτικοῦ. Τοὐναντίον, συνιστᾶ μεγάλη τιμή, τό διπλοῦν αὐτό λειτούργημα.
Ἄλλωστε καί σήμερα, πολλοί κληρικοί ὑπηρετοῦν στά σχολεῖα μας ὡς ἐκπαιδευτικοί καί μάλιστα διαφόρων εἰδικοτήτων, ὅπως μαθηματικοί, χημικοί, φιλόλογοι, φυσικοί κλπ.
Οἱ λόγοι, οἱ ὁποῖοι ὑπαγορεύουν τήν ἔκκλησή μας αὐτή, εἶναι κυρίως δύο: Πρῶτον, τό γεγονός, ὅτι εὑρίσκεται πλησιέστερα πρός τόν ἱερό κλῆρο, ὁ ἐκπαιδευτικός, ἀφ' ἑνός μέν, διότι, κατά τεκμήριον, γνωρίζει γράμματα, ἀφ' ἑτέρου δέ, διότι ἔχει ηὐξημένο τό αἴσθημα τῆς εὐθύνης καί τῆς σοβαρότητος τοῦ ἔργου του.
Δεύτερον, ἡ ὑπάρχουσα σήμερα ἐπιτακτική ἀνάγκη ἀντιμετωπίσεως τοῦ θλιβεροῦ φαινομένου, ἕνεκα ποικίλων λόγων καί ὅπου παρουσιάζεται, τῆς παραβατικῆς συμπεριφορᾶς μιᾶς μερίδας νέων στά σχολεῖα. Ἡ παρουσία τοῦ ἱερέως-ἐκπαιδευτικοῦ θά λειτουργήσει πολύ θετικά καί προληπτικά πρός ἀποφυγήν κακῶν πράξεων.
Θεωροῦμε, λοιπόν, ὅτι ἡ παρουσία τοῦ ἱερέως σέ μία σχολική κοινότητα εἶναι στήριγμα, ἐλπίδα, δύναμη γιά διδάσκοντες- συναδέλφους καί διδασκομένους.
Δέν εἶναι ἄρνηση. Εἶναι θέση. Συμβάλλει πραγματικά στήν ἐπίλυση συγχρόνων προβλημάτων τῆς νεότητος καί δή τῆς ἐφηβικῆς ἡλικίας, καθώς, ὁ ἐκπαιδευτικός-ἱερέας εἶναι ὁραματιστής ἀρχῶν καί ἀξιῶν.
Ἀρκεῖ βέβαια, νά διαθέτει ἀκέραιο, ἠθικό καί ἀδαμάντινο χαρακτῆρα, νά κατέχει ἄριστα τίς παιδαγωγικές καί ψυχολογικές ἀρχές καί νά λειτουργεῖ μέ πειθαρχία καί προσήλωση στό διπλό καθῆκον.
Ἀγαπητοί ἐκπαιδευτικοί, διδάσκαλοι τῶν παιδιῶν μας. Μή διστάζετε. Ἐλᾶτε νά χειροτονηθῆτε ἱερεῖς, ὅσοι ἔχετε τίς κατάλληλες προϋποθέσεις, μέ βάση ὅσα διακελεύουν οἱ Ἱεροί Κανόνες, καί συνεχίσατε τό σπουδαῖο ἔργο σας, στήν Ἐκπαίδευση καί τήν Ἐκκλησία.
Ἐλπίζουμε, τό ἁρμόδιο Ὑπουργεῖο Παιδείας, Θρησκευμάτων καί Ἀθλητισμοῦ νά ὑποστηρίξει, ὡς ἐκεῖνο γνωρίζει, τήν ἔκκλησή μας αὐτή.
πηγή ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ
