Γράφει ο Δρ Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Οικονομία του Αγίου Θεού γνωρίσαμε αυτό τον άνθρωπο "Δώρο του Ουρανού" για τις ημέρες μας από τον οποίο ευεργετήθηκαν πλείστοι όσοι και ευεργετούται με την Παρρησία που διαθέτει μετά την Εκδημία της που συνοδεύτηκε με θαυμαστά Σημεία .
Πολλά γράφτηκαν , πολλά ειπώθηκαν και περισσότερα θα γράφουν από ανθρώπους που γνώρισαν την αείμνηστη Μαρία Τσολάκη " Σκεύος Επιλογής " του Ουρανού για να υπηρετήσει αλλά και να πρωταγωνιστήσει στο συγκλονιστικό συναξάρι της ανεύρεσης των Χαριτοβρυτων Ιερών Λειψάνων των Νεοφανών Αγίων του Λόφου των Καρυών του Αγίου Ραφαήλ , του Διακόνου Αγιου Νικολάου και της Παρθενομάρτυρος Αγίας Ειρηνούλσς που οι πρώτες καταγραφές του έγιναν στις αρχές του 60 από τον κυρ Φώτη Κόντογλου στο βιβλίο του " Σημείον Μέγα ".
Το κεράκι ή η λαμπαδούλα της αείμνηστης κυρίας Μαρίας Τσολάκη πόσο κόσμο έσωσε... και η ίδια τα απέδιδε στην θαυματουργική παρουσία των Αγίων..δεκάδες, εκατοντάδες τέτοια περιστατικά έκτακτων θεοσημείων , θαυμάτων που συγκλόνιζαν και αλλοίωναν τους ανθρώπους προς συντριπτική μετάνοια.
Προσωπικά είμαστε οι ελάχιστοι για να γράψουμε για αυτό το Δώρο του Ουρανού , απλώς μεταφέρουμε κάποια γεγονότα του επίγειου βίου της από αυτά που μας διηγήθηκε η ίδια προσωπικά.
Κάθε φορά που μας διηγείτω αυτά που έζησε, μεταφερόμασταν και εμείς ( και το εννοούμε στην κυριολεξία ) πίσω στον χρόνο ..δεν γνωρίζουμε πως γινόταν αυτό, αλλά γινόταν με ανερμήνευτο τρόπο.
" Κώστα όταν ήμουν μικρό παιδάκι λίγες μέρες πριν έρθουν τα Γερμανικά στρατεύματα Κατοχής στο νησί της Λέσβου , είδα μια μαυροφόρα ( έτσι της παρουσιαζόταν η Παναγία από εκείνη την ηλικία ) και μου είπε : έρχονται οι Γερμανοί , να μην φοβηθείτε κόρη μου , εγώ θα είμαι μαζί σας και δεν σας λείψει τίποτα "
Και όχι μόνο τους έλειψε, αλλά η κυρία Μαρία Τσολάκη από μικρό παιδάκι βοηθούσε όλους τους αναγκεμένους.
Συνέχισε να μου λέει ...
" ήταν δύσκολα χρόνια και μετά τον πόλεμο ακολούθησε φτώχεια και δυσκολία ..κάθε μέρα έξω από την αυλή μας περνούσαν άνθρωποι που τους έλειπε το φαγητό , είχαν μάλιστα ένα δισάκι για να τους βάζουμε λίγο φαγητό και ένα μπουκαλάκι για να τους βάζουμε λάδι "
" αυτό γινόταν κάθε μέρα και εγώ κατέβαινα στο κατώγι για να γεμίζω τα άδεια μπουκαλάκια τους από το μεγάλο δοχείο του λαδιού που είχαμε εκεί "
" το έκανα συνέχεια, αλλά κρυφά από την μητέρα μου Ελένη για να μην με μαλώσει που έδινα το λάδι έτσι απλόχερα "
" μια μέρα που κατέβηκα είδα ότι άδειασε το μεγάλο δοχείο του λαδιού και σφίχτηκε η καρδιά μου γιατί θα με μάλωνε η μητέρα μου"
" Παναγία μου , τι θα κάνω τώρα , αναφώνησα"
" Και τότε ακούστηκε ένας θόρυβος μέσα από τα δοχείο στο κατώγι και αυτό μονομιάς γέμισε με λάδι που ξεχείλιζε "
" ποτέ δεν πρόκειται να μας αφήσει η Παναγία παιδί μου αρκεί εμείς να είμαστε στην στράτα του Θεού "
Κάπου αδελφοί στις αρχές της δεκαετίας του 90 συνάντησα την κ.Μαρία Τσολάκη και η τηλεόραση τότε έδειχνε πλάνα από την αθρόα είσοδο των Αλβανών στην Ελλάδα μέσω των μονοπατιών του ορεινού όγκου της Ηπείρου ..
Την ρωτάω , αυθόρμητα...
Κυρία Μαρία , που θα βγει αυτό;
Και μου απαντά:
" αυτό δεν είναι τίποτε , στη Ελλάδα θα έρθουν όλες οι φυλές της γης και θα χωνέψουν"
Πόσο την θυμόμουνα τα επόμενα χρόνια !!!
Τέλος του 2014 οι ειδήσεις μετέδιδαν τα μεγάλα γεγονότα στο Κίεβο με την ανατροπή της εκεί κυβέρνησης ...
Είπα να την ρωτήσω , τι θα γίνει ..
Δεν μας απάντησε για το Κίεβο, αλλά για την Αθήνα, λέγοντας μας:
" θα έρθει μια εποχή που οι σκουπιδοτενεκέδες στην Αθήνα δεν θα προλαβαίνουν να γεμίζουν γιατί θα αδειάζουν μονομιάς από τους πεινασμένους"
Πάντα όμως έλεγε:
" ότι καλό κάνουμε σε τούτο τον κόσμο o ίδιος ο Κύριος μας, μου είπε .. ότι τίποτε δεν πάει χαμένο"
ο τάφος της Αείμνηστης Μαρίας Τσολάκη στον προαύλειο χώρο της Ιεράς Μόνης Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης της Γρίβας στην Γουμένισσα Μακεδονίας
Από χρόνια πριν μας έλεγε επανειλημμένα:
"Όσο μένουμε εδώ , έχουμε πνευματική ζημιά "
Και άλλες φορές μας τονίζε: " όταν Κώστα θα φύγω, θα ξεκινήσουν ... "
Κοιμήθηκε εν Κυρίω στις 15 Ιουνίου του 2024
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
