Τό Σάββατο 28.9.2024, ἂρχισαν οἱ λαμπρές λατρευτικές Ἐκδηλώσεις, στήν πόλη τῶν Πατρῶν, πρός τιμήν τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου ἐπί τῇ ἐξηκοστῇ ἐπετείῳ, ἀπό τῆς Ἐπανακομιδῆς τῆς Τιμίας Κάρας του, ἀπό τήν Ρώμη στήν Πάτρα (26.9.1964).
Τό πρωί τοῦ Σαββάτου ἐλιτανεύθη ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου ἡ πανσεβάσμια Κάρα του καί ἐτοποθετήθη στό μέσον τοῦ Ναοῦ πρός προσκύνησιν ὑπό τοῦ εὐσεβοῦς Λαοῦ.
Η ΤΙΜΙΑ ΚΑΡΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ
Ο Απόστολος Ανδρέας, όπως είναι γνωστό, μαρτύρησε στην Πάτρα. Τα Ιερά του Λείψανα μεταφέρθηκαν στην Κωνσταντινούπολη όταν αυτοκράτορας ήταν ο γιος του Μ. Κωνσταντίνου, Κωνσταντιος. Τη μεταφορά ανέλαβε ο αξιωματούχος Αρτέμιος (Άγιος Αρτέμιος) και έγινε στις 3 Μαΐου 357. Η Κάρα του Αγίου Ανδρέου, ή έμεινε στην Πάτρα, ή επεστράφη αργότερα τον 9ο αιώνα από τον αυτοκράτορα Βασίλειο Α΄τον Μακεδόνα.
Στις 11 Απριλίου 1462 ο ηγεμόνας της πόλεως των Πατρών Θωμάς Παλαιολόγος, ο τελευταίος δεσπότης του Μωρηά και αδελφός του τελευταίου αυτοκράτορα του Γένους Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, φεύγει από την Πάτρα και πηγαίνει στη Δύση, καθώς και η Πελοπόννησος είχε υποδουλωθεί πλήρως στους Τούρκους (1460). Ο Θωμάς Παλαιολόγος είχε πάρει μαζί του και την Τιμία Κάρα του Πρωτοκλήτου Αποστόλου για να μην πέσει στα χέρια των Τούρκων, και την παρέδωσε στους Λατίνους για ασφαλέστερη φύλαξη. Ο Θωμάς Παλαιολόγος παρέδωσε αρχικά την Αγία Κάρα στον απεσταλμένο του πάπα Καρδινάλιο στην Αγκώνα. Από εκεί μεταφέρθηκε προσωρινά στην πόλη Νάρνη της Ομβρικής, όπου παρέμεινε παραπάνω από ένα χρόνο, μέχρις ότου απελευθερωθεί η περιοχή της Ρώμης, ώστε να γίνουν ανεμπόδιστα οι μεγαλοπρεπείς τελετές. Το ιερό λείψανο μεταφέρθηκε από τη Νάρνη στα πρόθυρα της Ρώμης, εκεί όπου άλλοτε ο Μ. Κωνσταντίνος είχε δει το όραμα "εν τούτω νίκα" . Εκεί το παρέλαβε ο Πάπας, και με μεγάλη πομπή μετακομίστηκε στη Ρώμη. Η κάρα του Πρωτοκλήτου παραδόθηκε στον πάπα Πίο τον Β' από τον έλληνα καρδινάλιο Βησσαρίωνα, ο οποίος εκφώνησε και υψηλό λόγο κατά την απόθεση της Τιμίας Κάρας στο ναό του Αγίου Πέτρου.
Πέρασαν 500 χρόνια. Το 1962 η Ι. Μητρόπολις Πατρών και ο Δήμος Πατρέων κατέβαλαν πολλές προσπάθειες προκειμένου η Ρώμη να αποδώσει τον "Θησαυρόν των Πατρέων" στην πόλη του μαρτυρίου του Πρωτοκλήτου. Η ανταπόκριση ήταν θετική. Ο μεγαλεπήβολος πάπας Παύλος ο ΣΤ' αποφάσισε να επιστρέψει στην Πάτρα την Τιμία Κάρα, εις ένδειξη καλής θελήσεως. Αντιπροσωπεία του Πάπα Παύλου με επικεφαλής τον Καρδινάλιο Μπέα μετέφεραν την Τιμία Κάρα του Αποστόλου Ανδρέου από το ναό του Αγίου Πέτρου της Ρώμης και την παρέδωσαν στον Μητροπολίτη Πατρών Κωνσταντίνο στις 26 Σεπτεμβρίου 1964, στην πλατεία Τριών Συμμάχων, ενώπιον χιλιάδων λαού, 20 αρχιερέων, του Προέδρου της Κυβερνήσεως Γεωργίου Παπανδρέου, του κλήρου της Ι. Μητροπόλεως και πολλών άλλων επισήμων. Στη συνέχεια η Τιμία Κάρα με μεγαλειώδη πομπή μεταφέρθηκε στο Ναό του Αγίου Ανδρέου, όπου εψάλη Δοξολογία με την παρουσία της διαδόχου Ειρήνης.
Ολόκληρο το χρονικό της επανακομιδής της Τιμίας Κάρας του Αποστόλου Ανδρέου στην Πάτρα, έγραψε ο τότε Αρχιμ. Νικόδημος Βαλληνδράς (ο πρ. Μητροπολίτης Πατρών), ο οποίος έγραψε και την Ασματική Ακολουθία για το γεγονός αυτό.
Το χρονικό δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Εκκλησία" (15 Οκτωβρίου 1964, αριθ. 20) ενώ η Ακολουθία εκδόθηκε από την Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος (Αθήναι 1964).
Η Ι. Μητρόπολις Πατρών είχε εκδώσει την εποχή εκείνη δύο ενημερωτικά φυλλάδια:
Το Χρονικόν των Τιμίων λειψάνων του πολιούχου Αποστόλου Ανδρέου (1963)
Αναμνηστικόν της Επανακομιδής της Ιεράς Κάρας Ανδρέου του Πρωτοκλήτου Πολιούχου Πατρών (1964).
Πρωταγωνιστικό ρόλο στο γεγονός της επιστροφής της Τιμίας Κάρας στην Πάτρα διαδραμάτισε ο τότε Πρωτοσύγκελλος της Μητροπόλεως Αρχιμ. Ιερόθεος Τσαντίλης ( πρ. Μητροπολίτης Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης). Τους επίσημους λόγους του Μητροπολίτου Πατρών Κωνσταντίνου μετέφραζε στα γαλλικά ο αρχιμ. Δημήτριος Τρακατέλλης (νυν Αρχιεπίσκοπος Αμερικής). Μεταξύ των προσκεκλημένων Αρχιερέων ήταν και ο εκ Πατρών μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας Ιεζεκιήλ, ο οποίος και προέστη της παννυχίδος "ευγνωμοσύνης και ευχαριστιών", της πρώτης δηλαδή νυκτερινής Θείας Λειτουργίας, που τελέστηκε στον παλαιό Ναό του Αγίου Ανδρέου, με τη συμμετοχή πλήθους πιστών, προσκυνητών της Τιμίας Κάρας του Αποστόλου.
Ο τότε Μητροπολίτης Πατρών Κωνσταντίνος έγραψε σε σχετική εγκύκλιό του: "Συγκίνησις δυσπερίγραπτος πληροί τας ψυχάς. Παλμοί ιεροί διατρέχουν την πόλιν. Δάκρυα κυλούν εις τους οφθαλμούς. Επανέρχεται μετά 500 έτη από την Βασιλικήν του Αγίου Πέτρου Ρώμης εις την Βασιλικήν του Αγίου Ανδρέου Πατρών η Τιμία Κεφαλή του Πολιούχου ημών. Ουδέποτε άλλο άγγελμα συνήγειρε βαθύτερον την πόλιν ημών. Εις το βάθος του ορίζοντος εμφανίζονται τα οράματα των Παλαιολόγων, διαγράφει κύκλους ο Βυζαντινός δικέφαλος αετός. Κυματίζει εις την αύραν του Πατραϊκού η σημαία της πόλεως με τον χιαστόν Σταυρόν. Νεανίσκοι και παρθένοι, πρεσβύτεροι μετά νεωτέρων, άρχοντες και πάντες λαοί αινέσωμεν το όνομα Κυρίου. Άσωμεν αυτώ άσμα καινόν".
Η Ελλάδα «ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΗ» στα βάσανα και τις δόξες σαν τον πόστολο Ανδρέα.
Η Ελλάδα «ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΗ» στα βάσανα και τις δόξες σαν τον Ηλλάδα «ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΗ» στα βάσανα και τις δόξες σαν τοΑπόστολο Ανδρέα.όστολο Ανδρέ//epanastasilae.blogspot.gr/2017/11/blog-post_357.html
Αυτός με τον έτερο Απόστολο Φίλιππο « σύστησαν» το Έθνος μας στον Θεάνθρωπο Κύριον ημών Ιησού Χριστό λίγο πριν το εκούσιο ΠΑΘΟΣ και έτσι το Ευαγγέλιο του Ιωάννου, αποκαλύπτει πως η ιστορική πορεία του Χριστιανισμού ήταν δεμένη με τον Ελληνισμό.
Ο Ιωάννης είναι ο μόνος Ευαγγελιστής, ο οποίος περιλαμβάνει το περιστατικό της συναντήσεως του Ιησού με τους Έλληνες αμέσως μετά τη θριαμβευτική του είσοδο στην Ιερουσαλήμ :
«῏Ησαν δέ τινες ῞Ελληνες ἐκ τῶν ἀναβαινόντων, ἵνα προσκυνήσωσιν ἐν τῇ ἑορτῇ. Οὗτοι οὖν προσῆλθον Φιλίππῳ τῷ ἀπὸ Βηθσαϊδὰ τῆς Γαλιλαίας, καὶ ἠρώτων αὐτὸν, λέγοντες· Κύριε, θέλομεν τὸν ᾿Ιησοῦν ἰδεῖν. Ἔρχεται Φίλιππος, καὶ λέγει τῷ ᾿Ανδρέᾳ, καὶ πάλιν ᾿Ανδρέας καὶ Φίλιππος λέγουσι τῷ ᾿Ιησοῦ. Ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς ἀπεκρίνατο αὐτοῖς λέγων· ἐλήλυθεν ἡ ὥρα, ἵνα δοξασθῇ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου.»
«ἐλήλυθεν ἡ ὥρα, ἵνα δοξασθῇ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου»
Για αυτή την μοναδική στιγμή επιλέχθηκαν δύο Απόστολοι με Ελληνικά Ονόματα ΑΝΔΡΕΑΣ και ΦΙΛΙΠΠΟΣ.
Επιλέχτηκαν για να γίνουν μάρτυρες αυτού του ΛΟΓΟΥ του ΥΨΙΣΤΟΥ και για να γίνουν αργότερα Μεγαλο μάρτυρες σε Ελληνικά Εδάφη χύνοντας σπονδή το αίμα τους για τον ΚΥΡΙΟ και την διάδοση του Ευαγγελίου.
Ο Απόστολος Ανδρέας ο επονομαζόμενος και Πρωτόκλητος ως Απεσταλμένος για την διάδοση του Ευαγγελίου ΘΕΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ οριοθετεί με τα βήματα του την χιλιόχρονη Ρωμαίικη Αυτοκρατορία και μάλιστα αναδεικνύει την μελλοντική πρωτεύουσα της την Κωνσταντινούπολη.
Είναι ο πρώτος που διδάσκει ΧΡΙΣΤΟ στην μικρή αποικία των Μεγαρέων το Βυζάντιο την μετέπειτα λαμπρή Βασιλεύουσα των Πόλεων στις ακτές του Βοσπόρου.
Φυσικά για τον λόγο αυτό θεωρείται και ο πρώτος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως και Πατριάρχης πασών των γενεών των Ρωμιών.
Η παρουσία του ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΟΥ στην μοναδική πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας μας ευλογεί και την μελλοντική λαμπρότητα της στα μετέπειτα πολιτισμικά και γεωπολιτικά δρώμενα.
Μετά ο Πρωτόκλητος κατηφορίζει στην Νότια Ελλάδα και τον βρίσκουμε κατάκοπο να αναπαύεται στο σημερινό Λουτράκι διψασμένος .
Εκεί ΧΑΡΙΤΙ ΘΕΟΥ ανοίγει Αγίασμα για να ξεδιψάσει τον Απόστολο και έκτοτε αυτό γίνεται μέχρι τις μέρες μας Ιαματικό εξ ου και το περίφημο νερό του Λουτρακίου.
Στην Πόλη των Πατρέων διδάσκει – ευλογεί και μαρτυρεί Σταυρούμενος με την αγνή Κεφαλή του προς τα κάτω, να ακουμπά ουσιαστικά το έδαφος της Ελλάδος και να το ευλογεί εσαεί.
Ο Απόστολος Ανδρέας ο Πρωτόκλητος με το Ελληνικό όνομα που έχει σχέση με την λέξη ΑΝΔΡΕΙΟΣ δίνει την ευλογία του σε ΕΘΝΟΣ από πολλών χρόνων Ανδρειωμένων .
Οι ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΕΣ ΕΥΛΟΓΙΕΣ μένουν παρακαταθήκη στους αιώνες των αιώνων για αυτό και ο μακροχρόνιος ΦΘΟΝΟΣ και οι επαναλαμβανόμενες ΑΔΙΚΙΕΣ και τα ιστορικά βάσανα μας.
Να σε πιο υπόβαθρο στηρίχτηκαν οι Άγιοι Πατέρες μας για να μας πουν τα παρακάτω:
Έλεγε μετά παρρησίας ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ο Επίσκοπος Πενταπόλεως ο Θαυματουργός:
«Ναὶ ὁ Ἕλλην ἐγεννήθη κατὰ θείαν πρόνοιαν διδάσκαλος τῆς ἀνθρωπότητος· τοῦτο τὸ ἔργον ἐκληρώθη αὐτῷ· αὕτη ἦν ἡ ἀποστολὴ αὐτοῦ· αὕτη ἡ κλῆσις αὐτοῦ ἐν τοῖς ἔθνεσιν· μαρτύριον ἡ ἐθνικὴ αὐτοῦ ἱστορία· μαρτύριον ἡ φιλοσοφία αὐτοῦ· μαρτύριον ἡ κλίσις αὐτοῦ· μαρτύριον αἱ εὐγενεῖς αὐτοῦ διαθέσεις· μαρτύριον ἡ παγκόσμιος ἱστορία· μαρτύριον ἡ μακροβιότης αὐτοῦ, ἐξ ἣς δυνάμεθα ἀδιστάκτως νὰ συμπεράνωμεν καὶ τὴν αἰωνιότητα αὐτοῦ, διὰ τὸ αἰώνιον ἔργον τοῦ Χριστιανισμοῦ μεθ᾿ οὗ συνεδέθη ὁ Ἑλληνισμός·
διότι ἐνῷ ὅλα τὰ ἔθνη τὰ ἐμφανισθέντα ἐπὶ τῆς παγκοσμίου σκηνῆς ἦλθον καὶ παρῆλθον, μόνον τὸ Ἑλληνικὸν ἔμεινε ὡς πρόσωπον δρῶν ἐπὶ τῆς παγκοσμίου σκηνῆς καθ᾿ ὅλους τοὺς αἰῶνας·
καὶ τοῦτο, διότι ἡ ἀνθρωπότης δεῖται αἰωνίων διδασκάλων·»
Τὸ ἔργον τοῦτο ἀληθῶς ἀνετέθη τῇ Ἑλληνικῇ φυλῇ· τοῦτο μαρτυρεῖται ὑπὸ τῆς ἱστορίας· ἓν μόνον βλέμμα ῥιπτόμενον εἰς τὴν ἱστορίαν τοῦ χριστιανισμοῦ ἐπαρκεῖ ὅπως πιστώση τὴν ἀλήθειαν ταύτην.
Ἐν τῇ ἱστορίᾳ τοῦ χριστιανισμοῦ ἀπὸ τῆς πρώτης σελίδος αὐτῆς ἀναφαίνεται ἡ τῆς Ἑλληνικῆς φυλῆς ἐν τῷ χριστιανισμῷ δρᾶσις, καὶ ἡ κλῆσις αὐτῆς, ἵνα ἀναλάβῃ τὸ μέγα της ἀποστολῆς τοῦ χριστιανισμοῦ ἔργον.
Οἱ θεῖοι τοῦ Σωτῆρος λόγοι «νῦν ἐδοξάσθη ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου», ὅτε ἀνηγγέλθη αὐτῷ, ὅτι Ἕλληνες ἤθελον ἰδεῖν αὐτόν, ἐνεῖχον βαθεῖαν ἔννοιαν· ἡ ῥῆσις ἦν προφητεία, πρόῤῥησις τῶν μελλόντων· οἱ ἐκεῖ ἐμφανισθέντες Ἕλληνες ἦσαν οἱ ἀντιπρόσωποι ὅλου τοῦ Ἑλληνικοῦ ἔθνους· ἐν τῇ παρουσίᾳ αὐτῶν διεῖδεν ὁ θεάνθρωπος Ἰησοῦς τὸ ἔθνος ἐκεῖνο, εἰς ὃ ἔμελλε νὰ παραδώσῃ τὴν ἱερὰν παρακαταθήκην, ἵνα διαφυλαχθῇ τῇ ἀνθρωπότητι.» ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ- ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΩΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΝ
Ένθυμείστε ότι είπε, τί είπε ό Χριστός, όταν επήγαν τίνες Έλληνες, όταν επήγε ό Ανδρέας καί ό Φίλιππος;
Ένθυμείστε τώρα που είπανε, τίνες άνδρες Ιδείν θέλουνε τόν Κύριο καί είπε: «Νύν έδοξάσθη ό ΥΙός τού Άνθρώπου», Καί γιατί;
Πώς γιατί; τά πράγματα μαρτυρούν γιατί, Είπαμε ότι διότι δέν εχύθηκε αίμα, διότι μετά πιστών φιλοσόφων επλησίαζαν τόν Θεό μερικοί.
Καί διά τούτο, ήταν ετοιμασμένοι καί ωραίαι ψυχαί.
Εις αυτές τίς ωραίες ψυχές λοιπόν θέλησε ο Θεός τίς ολίγες νά πλέξει τό εγκώμιο,
Άμα λοιπόν, διά τούτο καί φυλάει ό Θεός τήν Ελλάδα, τώρα ιδιαιτέρως νά τήν δοξάσει, αν καί πάντοτε έδειχνε τό μεγαλείον όταν εγινότανε πόλεμος, αλλά καί τώρα ιδίως πού πρόκειται λοιπόν άπαντες διά παντός.
Όχι ότι θά τήν μεγαλώσει ό Θεός. Θά τήν ανυψώσει, θά την δοξάσει οπότε επέρχεται η κάθαρσις, έχουμε ολίγες ημέρες νά μην έρχονται σέ απόγνωση!
μόνο οφείλουμε να κηρύττουμε παντού καί νά λέγωμε παντού ότι καί πολλά καλά θέλουμε,
Έχει πει καί ό Θεός ότι «ουδέ θρίξ της κεφαλής δέν θά πειραχθή εις τους μετανοούντας», αλλά όχι μετάνοια όπως τήν θέλουμε.
Άρα λοιπόν, αγαπητοί, οφείλουμε νά γνωρίσουμε ότι, μή φοβηθούμε ό,τι λέγουν, ό,τι κάνουν καί ότι γίνεται, «ταύτα δει γενέσθαι».
Καταλάβατε; Πρέπει νά γίνουν αυτά!!!
Ήλθε η ώρα πλέον νά καθαρίσει, όχι η Δευτέρα Παρουσία, νά καθαρίσει τήν ήρα άπό τό στάρι.
Καί ή πρώτη, η πρώτη Ελλάς αυτήν πού θά υποστεί από τους Τούρκους μια Μικρή, μια μικρή αυτήν όπως είπομεν προσβολή, αλλά είναι ό τάφος τους όμως της Τουρκίας!
Άρα λοιπόν, άρα λοιπόν, νά είμεθα ετοιμασμένοι, χαρούμενοι, ότι ό μετανοών άνθρωπος, δέν πρόκειται νά ύποστή τίποτα.
Να είμεθα χαρούμενοι, διότι εγνωρίσαμε τόν Χριστό, αλλά όχι όμως νά τόν λατρεύουμε όπως θέλει καθένας και λέγονται χριστιανοί άνθρωποι» Προφητεία του Γέροντα Σίμωνα Αρβανίτη, Μονής Αγίου Παντελεήμονα Νέας Πεντέλης, παρμένη από το βιβλίο του Μοναχού Ζωσιμά: “Ιερομόναχος Σίμων Αρβανίτης 1901-1988, η ζωή και το έργο του
Αδελφοί ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
Οι ΕΛΛΗΝΕΣ είναι διαβατάρικα πουλιά στον χωροχρόνο της αιωνιότητας και της καθημερινότητας και έχουν μεγάλες ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΕΣ Ευλογίες.
Με Πίστη και Ελπίδα
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
