Του Σπύρου Συμεών για την Romfea.gr
Όλοι έχουμε ακούσει και κάποιοι είχαν γνωρίσει από κοντά τον μακαριστό πλέον μητροπολίτη Σιατίστης Αντώνιο.
Αποτελούσε σκεύος θείας χάριτος κεκαλυμένο με απλότητα μοναδική. Ένας επίσκοπος που ο τρόπος της ζωής του σίγουρα δεν είναι του αιώνα μας.
Πριν λίγες ημέρες βρέθηκα στον αγιόνυμο Άθωνα για ένα μικρό προσκύνημα.
Δεν ήταν δυνατόν να μην περάσω μαζί με την ευλογημένη παρέα μου και από τον γέροντα Πρόδρομο του κελιού του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στις Καρυές.
Ένας γέροντας ταπεινός, με Χάρι και πάνω από όλα ένα κινητό γεροντικό με πλήθος ιστοριών από θαυμαστά γεγονότα που έγιναν στο Άγιο Όρος αλλά και αστείρευτες ιστορίες από τα παλιά και τους παλαιούς.
Εν μέσω άλλων αναφερθήκαμε και στον μακαριστό Σιατίστης αλλά ο νους του ευθύς αμέσως ήρθε σε ένα περιστατικό όχι ιδιαίτερα γνωστό ίσως και εν μέρει να μην είχε παρατηρηθεί από μερικούς το οποίος μας εξιστόρησε...
Είμαστε και από την Αιτωλοακαρνανία οπότε το περιστατικό που έφερε στην μνήμη του ο γέροντας ίσως ήταν για να μας αποκαλύψει και μια ευλογημένη ψυχή που έζησε στην περιοχή του Θέρμου Αιτωλοακαρνανίας και πέταξε προς τους ουρανούς πριν 25 χρόνια σαν αύριο 20 Ιουλίου.
Ο μακαριστός μητροπολίτης Σιατίστης πριν την εκλογή του ήταν ιεροκήρυκας της μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας πλησίον του μακαριστού πλέον μητροπολίτη Θεοκλήτου.
Λίγο διάστημα πριν την εκλογή του η οποία μόνο ως εκλογή αγίου πνεύματος μπορεί να θεωρηθεί αλλά και εκπλήρωση πρόρρησης μιας ταπεινής εργάτριας πλήθους αρετών, η μακαρία Σαλώμη αυτή η ταπεινή, ευλαβέστατη, γεμάτη ακτημοσύνη, ελεήμων, αθόρυβη διακόνισσα και κάτοχος της αδιάλειπτης προσευχής έμελε να μεταφέρει στον π. Αντώνιο Κόμπο αυτό που της είχε εκμυστηρευθεί ο ίδιος ο Άγιος Νεκτάριος ο οποίος της εμφανιζόταν συχνά.
Η Σαλώμη ήταν πνευματικό τέκνο του πατρός Αντωνίου και ο ίδιος γνώριζε τα χαρίσματα και τις αρετές της τα οποία έκρυβε επιμελώς από τον κόσμο.
Έτσι μία ημέρα η γερόντισσα Σαλώμη μιλώντας με τον πατέρα Αντώνιο του ανέφερε ότι σύντομα θα γίνει δεσπότης στην δυτική Μακεδονία, και μάλιστα της το είχε πει ο ίδιος ο Άγιος Νεκτάριος σε εμφάνιση του.
Ο π. Αντώνιος της ανέφερε ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει διότι δεν βρίσκεται στον κατάλογο των εκλόγιμων προς αρχιερατεία αλλά και πως δεν γνωρίζει κανέναν επίσκοπο στην Σύνοδο.
Η Σαλώμη βλέπει ξανά τον Άγιο Νεκτάριο ο οποίος της το αναφέρει εκ νέου και αυτή και πάλι το μεταφέρει στον π. Αντώνιο.
Άραγε θα αναρωτηθεί κανείς, γιατί δεν εμφανίσθηκε ο άγιος στον μακαριστό πατέρα Αντώνιο να του το αναφέρει;
Εξάλλου ο π. Αντώνιος βρισκόταν αρκετά υψηλά στην πνευματική σκάλα της ασκήσεως.
Μα πως θα φανέρωνε ο θεός για μια ακόμη φορά τα χαρίσματα και τις αρετές της Σαλώμης η οποία μέσα από την απλότητα της δεν τα αντιλαμβανόταν.
Πράγματι μετά από λίγο διάστημα γίνονται εκλογές στην Σύνοδο προκειμένου να πληρωθή η θέση της μητρόπολης Σιατίστης και Σισανίου η οποία ήταν κενή για δύο περίπου χρόνια.
Εξέλεξαν μητροπολίτη όμως που τότε εκείνα τα δύσκολα χρόνια για την κατάσταση της Ελλάδος δεν ήταν αρεστός στην κυβέρνηση επειδή είχε αναμιχθεί με τα πολιτικά οπότε οδηγήθηκαν ξανά σε εκλογές όπου και πάλι εξέλεξαν κάποιον που κι αυτός είχε ανάμειξη στα πολιτικά.
Εντός της Συνόδου ο τότε αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ με λίγο αγανακτισμένο ύφος αναφωνεί " μα καλά δεν υπάρχει ούτε ένας που να μην έχει ανάμειξη στα πολιτικά και να είναι αρεστός στην κοινωνία και την πολιτεία;
Για να λάβει την απάντηση από τον παντοντε αγέρωχο Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας Θεόκλητο "Ναι υπάρχει, υπάρχει ο π. Αντώνιος Κόμπος ιεροκήρυκας της μητροπόλεως που διακονώ".
Και τελικά έτσι η Σύνοδος εξέλεξε τον μακαριστό πατέρα Αντώνιο ως μητροπολίτη Σιατίστης και Σισανίου και χάρισε στο ορθόδοξο ποίμνιο της έναν αξιοθαύμαστο και αγιασμένο γέροντα επίσκοπο που εύχομαι να παραδειγματίσει κάθε επίσκοπο μα και κάθε πιστό.
Μα έτσι εκπληρώθηκε και η πρόρρηση της ταπεινής Σαλώμης η οποία θα ήταν αδιανόητο να γίνει πιστευτή μιας και ο π. Αντώνιος δεν βρισκόταν στον κατάλογο.
Άξιο μνείας όμως αποτελούσε και το γεγονός ότι μετα την κοίμηση της στις 20 Ιουλίου 1996, ως επίσκοπος ο π. Αντώνιος την μνημόνευε στην απόλυση μαζί με τους αγίους "..και της Οσίας μητρός ημών Σαλώμης της δια Χριστόν Σαλής..." κάτι που παραξένευε αρκετούς μιας και δεν γνώριζαν κάποια τέτοια Αγία.
Ο ίδιος όμως ως πνευματικός της πατέρας αλλά και αλλοτινός ιεροκήρυκας της μητροπόλεως στην οποία κατοικούσε η Σαλώμη είχε ακούσει, είχε δεί αλλά και είχε ζήσει την αγιότητα της.
Η ταπεινή Σαλώμη, αυτή η μαυροφορούσα που είχε κάνει βίωμα της την ευχή "Κύριε Ιησού Χριστέ...", η ταπεινή και κατά πολλούς "χαζή" κατάφερνε και έκρυβε τις αρετές της, αυτή που τα χέρια της μύριζαν πετρέλαιο από τα μανουάλια που καθάριζε, την έβλεπες να κρατά ή την σκούπα με το φαράσι που καθάριζε τα ξωκλήσια, τους ναούς μα και την Μονή της Παναγίας της Προυσιώτισσας ή το κομποσχοίνι, μια ασκήτρια με θαυμαστό βίο αλλά και θαυμαστά γεγονότα τα οποία θα αναφερθούν σιγά σιγά.
Η σιωπή της χάρισμα θεϊκό μα και οι συμβουλές της όταν έρχονταν στα αυτιά πολλών ήταν ως προερχόμενες από σκεύος θεϊκό.
Η ζωή της όλη ήταν μες την διακονία, την άσκηση και την προσευχή.
Σαλώμη, Σαλώμη συ γερόντισσα ταπεινή, του Θέρμου και του Προυσού διακόνισσα και ευχέτης φοβερή, αγίου Νεκταρίου φίλη αγιακή, της Παναγίας κόρη καλή πρέσβευε από εκεί ψηλά στο δικό σου το Θρονί μετά των αγίων θαυμαστή.
Πηγή ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ
