Σχετικά με αυτά που είδαν τα μάτια μας και αποτυπώσαμε αναρωτιόμαστε και εμείς προς τι η χρήση αυτού του παράδοξου ικριώματος; ήδη κυκλοφορούν φώτο στο διαδίκτυο.
Εκεί κοντά στην επίσημη αποδοχή της πρόσκλησης εκ μέρους του Ποντίφηκα της Ρώμης να επισκεφτεί την Ελλάδα και να συνεορτάσει ως επίσημο πρόσωπο τα 200 χρόνια μνήμης του 1821, αλλά και να βηματίσει στα βήματα του Αποστόλου Παύλου στην Ευρώπη δια μέσου της Μακεδονίας, επισκεφτήκαμε τον περίλαμπρο και ιστορικό Ιερό Ναό του ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ στην όμορφη πολιτεία της Καβάλας, την Αποστολική Νεάπολη των Πράξεων των Αποστόλων και την Χριστούπολη των Ρωμιών Βυζαντινών προγόνων μας.
Με του που βρισκόμαστε στην γενέτειρα μας πάντα προσερχόμαστε να ανάψουμε ένα κεράκι στον Ναό αυτόν ενώπιον της Εικόνος της Παναγίας της Φανερωμένης που έχει ακόμα και την προσωνυμία της Ελεούσσας και της Πορταίτισσας.
Όμως τα βήματα μας πάντα κατευθύνονται εις τον Ιερό αυτό Ναό του ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ και για ένα ακόμα λόγο, γιατί από το σημείο αυτό ξεκίνησαν και τα βήματα του ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ και των συνοδοιπόρων του Αποστόλων Σίλα , Τιμοθέου και Λουκά του Ευαγγελιστή προς την ΕΥΡΩΠΗ των Εθνών δια μέσου της Ελληνικοτάτης Μακεδονίας μας (άλλωστε αυτό το μαρτυρεί και το θαυμάσιο ψηφιδωτό - παγκόσμιο προσκύνημα που βρίσκεται παράπλευρα του Ναού - βλ. φώτο )
Βλέποντας τις εικόνες με την παράδοξη αυτή κατασκευή, προβληματιστήκαμε.
Άραγε τι είναι αυτό το ικρίωμα που μοιάζει με σκαμνί προσευχής που συναντήσαμε όμοιο του στα μουσεία - εκκλησίες της Παπικής Δύσης;
και πόσο μπορεί να συσχετιστεί αυτό με την επικείμενη επίσκεψη του Ποντίφηκα της Ρώμης που δρομολογείται να γίνει στα βήματα του Απόστολου Παύλου για τον Σεπτέμβριο που έρχεται , όπως προαναφέραμε;
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Φώτης Κόντογλου - Πρὸς ἑνωτικούς
(Ἐστάλη πρὸς τὸν Πατριάρχην Ἀθηναγόραν καὶ τοὺς σὺν αὐτῷ)
Ἡ ἐπιθυμία τῆς Ὑμετέρας Παναγιότητος καὶ τῶν σὺν ὑμῖν ὅπως ὑποταχθῇ ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία εἰς τὸν Πάπαν, καὶ ἡ ἐκ μέρους σας ἀνεξήγητος σπουδὴ πρὸς τοῦτο, ἐπλήρωσε τὰς καρδίας μας ἀφάτου θλίψεως, καὶ ἀθυμία κατέλαβεν ἡμᾶς, κατὰ τὸν προφητάνακτα, ἀπὸ ἁμαρτωλῶν, τῶν ἐγκαταλιμπανόντων τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ. Τὰ ὦτα μας συρίζουν ἀκόμη ἀπὸ τὸ φρικτὸν τοῦτο ἄκουσμα.
Ἡ Ὀρθόδοξος ποίμνη ἐδιχάσθη, καὶ σεῖς φέρετε τὸ κρίμα. Καὶ οἱ μέν, σᾶς ἠκολούθησαν εἰς τὴν εὐρύχωρον ὁδόν, τὴν ἀπάγουσαν εἰς τὴν ἀπώλειαν, οἱ δὲ παρέμειναν ἑδραῖοι καὶ ἀσάλευτοι εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν τῶν πατέρων των, ἀποστρέφοντες τὸ πρόσωπον καὶ ἀπὸ μόνην τὴν σκέψιν, ὅτι ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης ἐνηγκαλίσθη καὶ ἠσπάσθη τὸν γυναικοπρόσωπον Πάπαν, καὶ ἐμολύνθη ἀπὸ τὸ βδέλυγμα τοῦτο τῆς ἀσεβείας.
Ἐκεῖνοι, οἵτινες σᾶς ἠκολούθησαν, ἦσαν ἐκ τῶν προτέρων προδικασμένοι ὅτι θὰ σᾶς ἠκολούθουν, ὅντες ὑλόφρονες, ματαιόδοξοι, ἄπιστοι, ἀλαζόνες, ξενόδουλοι, κόλακες καὶ κολακευόμενοι. Λοιπόν, ἔσπευσαν νὰ συναχθῶσι μὲ τὸν «κόσμον», τὸν ἁμαρτωλὸν κόσμον τῆς ἐπιγείου ἀνέσεως, τῆς ἄνευ ταλαιπωριῶν καὶ ἀγῶνος ζωῆς, πιστεύοντες μόνον εἰς «τὴν ὦδε μένουσαν πόλιν, μὴ ἐπιζητοῦντες δὲ τὴν μέλλουσαν», ὡς ἀνύπαρκτον καὶ μὴ πιστευτὴν εἰς αὐτούς.
Οἱ δὲ ἄλλοι, οἱ πιστοί, ἔμειναν εἰς τὴν χῶραν τῆς πενίας, τῶν στερήσεων, τῶν πειρασμῶν, τῶν διωγμῶν, βέβαιοι ὄντες ὅτι ἐν μέσῳ αὐτῶν παρίσταται ὁ Κύριος, ὁ εἰπὼν ὅτι ἡ Ἐκκλησία Του θὰ εἶναι συνδεδεμένη μὲ τὸ μαρτύριον, τὴν περιφρόνησιν, τὴν πτωχείαν, τὸν ἐμπαιγμόν, τὰ ὁποῖα θὰ εἶναι ἡ ἀντιμισθία τῆς σθεναρᾶς ὁμολογίας τῶν εἰς τοῦτον τὸν κόσμον. Εἰς τὰ ὦτα των ἠχοῦν ἡμέρας καὶ νυκτὸς οἱ παρήγοροι λόγοι τοῦ Χριστοῦ· «Εἰ ἐμὲ ἐδίωξαν, καὶ ὑμᾶς διώξουσιν». Ὁ διωγμός, ἡ κακοπάθησις καὶ ὁ θάνατος εἶναι ὁ μακάριος κλῆρος τῶν γνησίων μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ. Τὸ πανάγιον στόμα Του εἶπεν ἐπίσης· «Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ βιάζεται καὶ οἱ βιασταὶ ἁρπάζουσιν αὐτήν». Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρχουν βιασταὶ καὶ ἀγωνισταὶ εἰς τὴν παράταξιν ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἔσπευσαν νὰ συνθηκολογήσουν μὲ τὸ ψεῦδος, διὰ νὰ ζήσουν ἐν ἡσυχίᾳ καὶ ἀπολαύσει τῶν ἐγκόσμιων ἀγαθῶν;
Καὶ σεῖς, οἱ ποιμένες τοῦ λαοῦ, τί εἴδους ποιμένες εἶσθε; Τὰ πρόβατα, τὰ ὁποῖα σᾶς ἐνεπιστεύθη ὁ Κύριος, ἰδού, τὰ παραδίδετε εἰς τοὺς λύκους. Συναυλίζεσθε μὲ τοὺς ἄρχοντας τοῦ κόσμου τούτου τοῦ ματαίου, τοῦ παρερχομένου, διότι ἐζηλώσατε τὴν δόξαν αὐτῶν καὶ οὐχὶ τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ. Ὑπετάξατε τὴν πίστιν εἰς τους ἁμαρτωλοὺς ἀνθρώπους τῶν κοσμικῶν ἐπιθυμιῶν, οἵτινες ἔχουν ὡς ὁδηγόν των τὸν σατανᾶν. Παρεδόθητε καὶ παραδώσατε τὰ πρόβατα εἰς τὸν ἄρχοντα τοῦ κόσμου τούτου, εἰς τὸν κατέχοντα τὴν ὑλικὴν ἰσχύν, τὸν χρυσόν, τὰς ἐφευρέσεις καὶ τὰς μηχανάς, αἱ ὁποῖαι καταπλήττουν τὰ πλήθη, ὡς θαύματα τοῦ Ἀντιχρίστου. Παρεδόθητε καὶ παρεδωσατε τὰ πρόβατα εἰς τὴν ψευδώνυμον γνῶσιν, «τὴν κενὴν ἀπάτην», τὴν διδασκομένην εἰς τὰς χώρας τῆς ἀθεῖας καὶ τῆς ἀπογνώσεως, ὅπου μήτε ὀσμὴ ὑπάρχει τῆς αἰωνίου ζωῆς καὶ τῆς ἀληθοῦς γνώσεως, τῆς γνώσεως τοῦ Θεοῦ.
* * *
«Ἀκούσατε ταῦτα, οἱ ἱερεῖς, καὶ προσέχετε,
ἐνωτίζεσθε, διότι πρὸς ὑμᾶς ἐστὶ τὸ κρίμα» (Ὠσηέ, Ε´, 1).
«Οὐαὶ αὐτοῖς, ἐνύσταξαν οἱ ποιμένες» (Ναοὺμ Γ´, 18).
Καὶ ταῦτα, διότι δὲν εἶσθε οἱ ποιμένες οἱ καλοί, οἱ θυσιάζοντες τὴν ζωήν των ὑπὲρ τῶν προβάτων καὶ ὁδηγοῦντες αὐτὰ εἰς τοὺς εὐώδεις λειμῶνας τῆς ἀθανάτου ζωῆς. Σεῖς εἶσθε «οἱ μισθωτοὶ ποιμένες», καὶ κατὰ τὸ πανάγιον στόμα τοῦ Κυρίου «ὁ μισθωτὸς ποιμὴν οὐκ ἐστὶ ποιμήν» (Ἰω. Ι´, 12). Εἶσθε μισθωτοὶ τῶν ἀρχόντων τοῦ κόσμου τούτου, διὰ τὴν δόξαν καὶ διὰ τὸν πλοῦτον τῶν ὁποίων ἐργάζεσθε.
Καὶ ἅπαξ εἶσθε δοῦλοι τοιούτων κυρίων, εἶσθε ὡπλισμένοι μὲ τὰ ὅπλα τῆς βίας, μὲ τὰ ὁποῖα ἀπειλεῖτε τὰ πιστὰ πρόβατα τοῦ Χριστοῦ, διὰ νὰ τὰ ἀναγκάσετε νὰ σᾶς ἀκολουθήσουν.
Ἀλλά, αὐτὰ τὰ μακάρια πρόβατα ἀπεκδέχονται τὸ μαρτύριον ὡς λύτρωσιν καὶ ὡς ἀψευδὲς σημεῖον, ὅτι θὰ λάβουν τὸν ἀμάραντον στέφανον ἀπὸ τὸν ἀγωνοθέτην Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν.
Ναί! Εἴμεθα ἕτοιμοι νὰ μαρτυρήσωμεν μετὰ χαρᾶς καὶ ἀγαλλιάσεως ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, τὴν ὁποίαν κρατῶμεν ὡς τὸν μέγαν θησαυρόν. Μακαρίζομεν ἑαυτούς, διότι θὰ διωχθῶμεν καὶ θ᾿ ἀποθάνωμεν ὑπὲρ πίστεως καὶ ἀληθείας.
Ἀκονίσατε τὴν μάχαιραν τῆς αἰσχύνης. Ἀποστείλατε τὰ ὄργανα τῆς βίας, τὰ ὁποῖα σᾶς δορυφοροῦν, καὶ μὲ τὰ ὁποῖα εἶναι πάντοτε πάνοπλος ἡ ἀποστασία. Ἤδη ἐνεφανίσθη τὸ αἱματωμένον φάσγανον τῆς βίας, διὰ νὰ ἐνσπείρῃ τὸν τρόμον εἰς τὰς ἁγίας καρδίας τῶν γερόντων, τῶν ἀσκητῶν καὶ ἐρημιτῶν, οἱ ὁποῖοι ἔζησαν ἐν δοκιμασίαις, ἐν στερήσει, ἐν ἀπαρνήσει τοῦ σαρκίου των, διὰ νὰ εὐαρεστήσουν τὸν Κύριον. Τὸ φρικτὸν πρόσωπον τῆς βίας ἐμφανίζεται, ὡς τὸ τῆς μυθικῆς κεφαλῆς τῆς Μεδούσης, εἰς τὸν ἡγιασμένον Κῆπον τῆς Παναγίας. Καὶ ὄπισθεν αὐτοῦ τοῦ φοβήτρου εὑρίσκεσθε σεῖς, «οἱ ποιμένες οἱ μισθωτοί», οἱ τρίδουλοι τῶν ἀρχόντων τοῦ σκοτεινοῦ κόσμου τοῦ χρήματος, τῆς ἀθεῖας, τοῦ ἐκφυλισμοῦ καὶ πάσης ἀκολασίας.
Σπαράξατε τοὺς ἀθώους καὶ ἁγίους ὁμολογητάς, ἀφοῦ ἐγίνατε λύκοι σεῖς οἱ ἴδιοι οἱ ποιμένες. Κατασπαράξατε τὴν ἁγίαν Ὀρθοδοξίαν μέσα εἰς τὸ Κολοσσαῖον, εἰς τὸ ὁποῖον παρίστανται οἱ Καίσαρες τῆς σημερινῆς κακούργου ἀθεῖας.
Ἀλλὰ εἶναι καιρὸς πλέον, ν᾿ ἀποβάλετε τὴν δορὰν τοῦ προβάτου, καθ᾿ ὅσον αὕτη οὐδένα ἀπατᾶ πλέον.
Ὃ ποιεῖτε, ποιεῖτε τάχιον!
Φώτιος Κόντογλου
Σημείωση: Μὲ τὴν συμπλήρωσι 40 ἐτῶν ἀπὸ τὴν ἐκδημίαν τοῦ ἀειμνήστου Φωτίου Κοντογλου, αἱ ἐκδόσεις «Ὀρθόδοξος Κυψέλη» ἐκδίδουν τὰ κείμενά του αὐτά (α. Πρὸς ἑνωτικούς, β. Ἡ Μοναδικότητα τῆς Παραδόσεως τῆς Ὀρθοδοξίας), εἰς μνημόσυνον αὐτοῦ καὶ ὠφέλειαν τῶν πιστῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας. Θεσσαλονίκη Ἀπρίλιος 2005.
«Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς» (Ματθ. 11,28).
Ἐνημερωτικὸ σημείωμα ἐκδότου
Ἡ Θεία Πρόνοια εὐδόκησε καὶ ἀρχὰς Μαρτίου τοῦ 2005 μᾶς ἐστάλησαν ἀπὸ μία ἱερὰ Μονὴ δυὸ ἄρθρα τοῦ ἀειμνήστου Φωτίου Κόντογλου, τοῦ γενναίου ὁμολογητοῦ καὶ ὑπερμάχου τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καὶ τῶν ἱερῶν παραδόσεων τῆς Ἐκκλησίας μας.
Τὰ ἐμπνευσμένα του λόγια, λόγια ἀληθείας, πίστεως καὶ φωτός, ἀποπνέουν ἄρωμα Ὀρθοδόξου πνευματικότητος καὶ εἶναι ἐξαιρετικῶς κατάλληλα στοὺς πονηροὺς καιρούς μας, προκειμένου ἐκτιμήσουμε, πρεπόντος, τὸν θησαυρὸν τῆς θεοσδότου, ἀποκαλυπτικῆς καὶ πατροπαραδότου πίστεως καὶ εὐσέβειας, τῆς Ὀρθοδοξίας μας.
Λόγῳ νεωτεριστικῶν τάσεων ἐνίων κληρικῶν καὶ λαϊκῶν κοσμικοφρονούντων, οἱ ὁποῖοι, μὲ τὸ πρόσχημα τῆς ἀνανεώσεως, τῆς ἁπλουστεύσεως καὶ ἄλλων προφάσεων, ἐπιδιώκουν τὴν εἰσαγωγὴν ἄλλων ἠθῶν καὶ ἐθίμων, διαφορετικῶν ἀπὸ ὅσα, μὲ αἱματηρὲς θυσίες, μᾶς παρέδωσαν οἱ θεόσοφοι καὶ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας Πατέρες, θεωρήσαμε ἱερὸν καθῆκον μας, ὅπως δημοσιεύσουμε τὰ κείμενα αὐτὰ πρὸς σωστὴ ἐνημέρωση τῶν πιστῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας μας.
Τὶς ξεκάθαρες αὐτὲς θέσεις, τὶς σύμφωνες μὲ τὸ ἀσκητικὸ φρόνημα τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ὀρθοδοξίας μας, καλούμεθα νὰ ἐνστερνισθοῦμε καὶ βιώσουμε, ἐὰν ἐπιθυμοῦμε ὄχι μόνο νὰ λεγώμεθα ἀλλὰ καὶ νὰ εἴμεθα ζωντανὰ μέλη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας.
Αἱ ἐκδόσεις «Ὀρθόδοξος Κυψέλη» ἐκφράζοντες τὸν σεβασμόν τους πρὸς τὸν ἐκλεκτὸν στρατιώτην τῆς παρατάξεως Κυρίου καὶ πιστὸν φρουρὸν τῶν ἱερῶν τῆς Ἐκκλησίας παραδόσεων, μακαριστὸν Φώτιον Κόντογλου, ἐκδίδουν τὸ τεῦχος αὐτὸ καὶ τὸ δίδουν εὐλογία, εἰς δόξαν Χριστοῦ, τιμὴν τοῦ καλοῦ ἐργάτου τοῦ Εὐαγγελίου Φωτίου καὶ ὠφέλειαν ψυχικὴν τῶν πιστῶς ἐχομένων τῆς πατρῴας εὐσεβείας, τῆς Ὀρθοδοξίας μας.
