«Σήμερα μιλούν τόσο πολύ για την ειρήνη, όχι επειδή υπάρχει ειρήνη, αλλά επειδή η ειρήνη κινδυνεύει. Όπως για την εντιμότητα δε μιλάς πολύ όπου υπάρχει, και για την υγεία όσο την έχεις.
Τα δεδομένα περί πολεμικών εξοπλισμών στον κόσμο, επισκιάζουν κάθε έκκληση και αγαθή επιθυμία για την ειρήνη.
Ο κόσμος από οικονομικής πλευράς, δηλαδή από την πλευρά των δαπανών για πολεμικούς σκοπούς, βρίσκεται ήδη σε κατάσταση πολέμου.»
«Υπάρχει ένας αμείλικτος νόμος της αμαρτίας.
Ο πόλεμος του ανθρώπου εναντίον του συνανθρώπου του είναι αποτέλεσμα του πολέμου του ανθρώπου ενάντια στο Θεό.»
«Οι λεηλατούντες και βιαιοπραγούντες νικούν στον πόλεμο, όχι λόγω της δύναμής τους, αλλά λόγω της αμαρτίας του λαού που επιτίθονται.»
«Τη σωματική μοιχεία συνοδεύει και η πνευματική δηλαδή η πτώση από τον αληθινό Θεό και η παράδοση στους ψεύτικους θεούς.
Η μοιχεία και η μία και η άλλη επιφέρει δυστυχία στον πόλεμο.
Όταν ένας λαός απομακρύνεται από τον Έναν Ζώντα Θεό τότε στην ουσία καταντά νεκρός, η οντότητά του περιφέρεται σ’ αυτόν τον κόσμο σα σκιά, σα βελανιδιά ροκανισμένη ως τη ρίζα και ας μην έχει πέσει ακόμα. Μέχρι να γίνει ένας σεισμός, μία πλημμύρα ή ένας λοιμός ή ένας πόλεμος να φυσήξει τη σκιά, να φυσήξει το ροκανισμένο δέντρο για να θάψει τους νεκρούς. Αφού απομάκρυνση από τον Έναν Ζώντα Θεό σημαίνει πόλεμος ενάντια στο Θεό και ματαίωση ολόκληρου του νόμου Του.
Κανείς λαός δε μπορεί να αμαρτάνει ενάντια στο νόμο του Θεού και να ζήσει εν ειρήνη.
Η αμαρτία αποτελεί παράγοντα πολέμου, όσο κι αν ένας αμαρτωλός λαός αποδείχθηκε φιλειρηνικός, ο πόλεμος γι’ αυτόν θα έρθει.
Προκειμένου να τιμωρήσει ο Θεός έναν λαό που τον αρνείται και τον μάχεται χρησιμοποιεί κάποιες φορές λαούς από μεγάλη απόσταση.
Ο Κύριος των δυνάμεων απεχθάνεται τη λεηλασία στον πόλεμο.
Η λεηλασία στον πόλεμο από την πλευρά έστω και ενός ατόμου εμποδίζει την επιτυχία ολόκληρου στρατού.»
«Η εξωτερική υποδούλωση ενός λαού αποτελεί μονάχα σύμβολο της προηγηθείσας πνευματικής του υποδούλωσης.
Ο κανόνας είναι σαφής σα μαθηματική πράξη και έχει ως εξής: ένας λαός που υποδουλώνεται στον πόλεμο, άξιζε την υποδούλωση λόγω της άσωτης ζωής στην προηγηθείσα περίοδο ειρήνης.
Ένα ολόκληρο έθνος μπορεί να πέσει από το Θεό και να καταπατήσει το νόμο του Θεού.
Τα αμαρτήματα ενός λαού προκαλούν την υποδούλωσή του.
Ο ίδιος ο Δημιουργός και η Πρόνοιά Του για τους ανθρώπους είναι ο ζωντανός και με νόημα δεσμός ή ο ζωντανός και νοητικός σύνδεσμος των αιτιών και των συνεπειών στην πορεία των λαών.
Οι αιτίες είναι στα χέρια των λαών ενώ οι συνέπειες στη χείρα του Θεού.»
«Τα αμαρτήματα του ηγέτη του λαού προκαλούν τον πόλεμο και την ήττα.
Λόγω των αμαρτιών και των ανομιών των ασεβών αρχηγών του λαού υποφέρει ο λαός και καταρρέει το κράτος, η ανεξαρτησία και η ελευθερία του λαού.»
«Λόγω της αγαθότητας των καλών ηγετών ο Κύριος χαρίζει ειρήνη και ευημερία σ’ έναν λαό.
Λόγω της αγαθότητας των καλών ηγετών ο Κύριος αποκρούει τους εχθρούς και χαρίζει τη νίκη σ’ έναν λαό.
Όταν οι αγαθοί ηγέτες υπερηφανευτούν για τη δύναμή τους ή τη σοφία τους ή τον πλούτο τους (τα οποία ο Θεός τους χάρισε) και απομακρυνθούν από τον Κύριο τότε ο Θεός τιμωρεί αυστηρά τόσο τους ηγέτες όσο και το λαό.
Για να είναι καλός ένας ηγέτης του λαού σημαίνει ότι προσκολλάται στο Θεό, τον Έναν και Ζώντα και τηρεί καθ’ όλα τις εντολές Του.»
«Είναι πολύ συσκοτισμένη η συνείδηση πολλών κυβερνητών στη Δύση! Δίχως κανένα ηθικό και πνευματικό κριτήριο είναι έτοιμοι μπροστά στον κίνδυνο, ανά πάσα στιγμή να συμφωνήσουν με το διάβολο μόνο και μόνο για να νικήσουν.
Ο Άγιος Νικόλαος (Βελιμίροβιτς) έλαβε μέρος τον Αύγουστο του 1927 σε ένα συνέδριο στο Williamstown της Μασαχουσέτης (ΗΠΑ) με θέμα “Η δικτατορία ενάντια στη δημοκρατία στην Ευρώπη”. Η εντύπωση που προκάλεσε περιγράφεται από το δημοσιογράφο της τοπικής εφημερίδας με τα καλύτερα λόγια, τόσο για τις θέσεις που ανέπτυξε, όσο και εν γένει για το παρουσιαστικό του. Μετά το συνέδριο αποχώρησε συνοδευόμενος από μια παρέα για τη Νέα Υόρκη και από εκεί για μία ήμερα όλοι βρέθηκαν στην εξοχική κατοικία ενός μέλους της παρέας στη Βοστώνη. Την επομένη ο Άγιος ξεκίνησε το ταξίδι του για την Ευρώπη. Στη διάρκεια αυτού του ταξιδιού έγραψε το “Πόλεμος και Βίβλος” που για πρώτη φορά εξεδόθη το 1932.
Επιλεγμένα αποσπάσματα από το σπουδαίο αυτό σύγγραμμα είναι τα παραπάνω
