Για να μην ξεχνιόμαστε.
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Οκτώβριος του 1862
« 1862… Ψήφισμα του Έθνους. Τη νύχτα 10 προς 11 Οκτωβρίου εκδίδεται
Ψήφισμα του Έθνους για την κατάργηση της Βασιλείας του Όθωνα. Ο βασιλιάς Όθων
εκθρονίζεται και εγκαταλείπει την Ελλάδα μαζί με τη σύζυγό του Αμαλία. Την
εξουσία αναλαμβάνει η επαναστατική “Τριανδρία”, αποτελούμενη από τους Δημήτριο
Βούλγαρη, Κωνσταντίνο Κανάρη και Μπενιζέλο Ρούφο. (Μεσοβασιλεία)»
Οκτώβριος του 1944
« 12 Οκτωβρίου 1944, ημέρα Πέμπτη. Ύστερα από 1264 μέρες Κατοχής η Αθήνα είναι και πάλι
ελεύθερη. Οι Γερμανοί υποστέλλουν τη σημαία τους από την Ακρόπολη στις 9:45 το
πρωί της 12ης Οκτωβρίου ενώ
την ίδια στιγμή τμήμα του γερμανικού στρατού καταθέτει στεφάνι στο μνημείο του
Άγνωστου Στρατιώτη»
Οκτώβριος του 2020 ; (από το στόμα σας και στου ΘΕΟΥ το αυτί Γέροντα).
Αλλά ας ακούσουμε Μακρυγιάννη που άκουγε για Όθωνα και ανατρίχιαζε.
ΠΡΙΝ δυο σχεδόν εκατονταετίες ο Μακρυγιάννης με την
ταπεινή προσευχή του ελάμβανε τα μηνύματα του ΟΥΡΑΝΟΥ που γίνονται επίκαιρα
στις μέρες μας και αφορούν το πλάσμα του ΘΕΟΥ.
« Πάγω να συγυρίζω εις τις εικόνες, και
κλαίγοντας τελείωσα.
Τηράγω
απάνω και βλέπω τον αφέντη μας, τον σταυρόν ,τον σταυρωμένον ,την Θεοτόκον και
Αγίους ,και μετάνοιες η Θεοτόκο και οι άγιοι, και γονατιστοί και με τα χέρια
και κλαμούς¨ ¨
Τότε βλέπω όπου κοίταγα απάνω όλες αυτές τις λάψες . βγαίνει κατάμπροστά εις το
στήθος του αφέντη μας γράμμα και έλεγε:
''Η ελπίς εις τον Θεόν"
''η ελπίς εις τον Θεόν θα σώσει την πατρίδα
σας και θρησκεία και όλα τα έθνη και συντρίβει τους ασεβείς και
δικιώνεστε"….
όσες φορές το διάβασα και το διαβάζω, έτσι
το έβγαλα.
Την άλλη μέρα έβλεπα πάλι όλα τα ίδια.
Είχαν περάσει τα μεσάνυχτα, βλέπω και
φέγγει όλη η κάμαρή μου, και ο αφέντης μας και ο Χριστός και η Θεοτόκο και όλοι
οι άγιοι.
Αναγνώστες, αναγνώστες, αναγνώστες διαβάστε
σας παρακαλώ, με προσοχή αυτά που σημειώνει ο χειρότερος απ' ούλο το πλάσμα του
Θεού και αγράμματος.
δεν
είναι παραμύθια της Χαλιμάς, είναι αγανάκτηση Θεού και οδηγίες σε μας τους
αμαρτωλούς. ανθρώπους, όποιας θρησκείας και αν είμαστε, και ήθα παθαίναμεν και
δεν ελπίζω να μείνομεν χωρίς να πάθομεν και να χυθούν αίματα ανθρώπινα ποτάμι
και η εσπλαχνία της παντοδυναμίας του, δια της πρεσβείας …της αγαθής Θεοτόκος
τα κλάματα και οι αγώνες, και όλων των αγίων, ίσως και μας σώσουνε.
ανάμεσα τον αφέντη μας και εις τον Χριστόν
εφάνη ένας σταυρός, τον πήρε ο Χριστός εις το χέρι,
και ευτύς βγαίνει ένας και είχε μία μεγάλη
τρομπέτα και την έβαλε εις το στόμα του και φώναξε πρώτα αριστερά και δεύτερα
δεξιά, και ευτύς κίμησαν δύο καβαλαραίγοι με τις σημαίες, και συγχρόνως ο
σταυρός, και ακολουθούσαν μαζί τους από πίσω στρατεύματα
ύστερα άρχισε μία θάλασσα και γιομάτη όλο
καράβια, μεγάλα και τρανά ,με διάφορες σημαίες, και πλήθος από αυτά ,πνιμένη
όλη η θάλασσα, όλο διάβαιναν
ύστερα άρχισαν μυρμήγκοι στρατευμάτων,
μαύροι, κόκκινοι και τα εξής:
Διαβαίνοντας και αυτά πολλή ώρα,
παρουσιάζεται μία σαν αντάρα, καπνός πολύς, και ένας μεγάλος ποταμός όλο αίμα και
τελειώνοντας αυτά ,άρχισαν τούρκικα γράμματα
ο τουράς τους πρωτοβήκε και κίνησε ομπρός ,και
κοντά τα γράμματα. Τελειώνοντας αυτά, περνούν γράμματα δικά μας, έλεγαν:
"Παίρνει
τέλος.''
Πάλε βλέπω: ''παίρνει τέλος το βασίλειον" .
"τέλος τούτο έβγαλα"
''Θεία δίκη δίνει τέλος εις την ασέβειαν"
Δι αυτό της Τουρκίας, είναι καιρός οπού
είδα εις τον ύπνο μου ότι ένας λαμπροφορεμένος ως δεσπότης μου δίνει δύο χαρτιά
τούρκικα και μου λέγει:
Δώστα
του Σπυρίδωνα, ότ' είναι τα παλιά προικοσύφωνα της Τουρκίας και να της τα
δώσει, ότι εγώ έκαμα νέα. Αυτά είδα
και σήμερα, Παρασκευή, εις την προσευχή μου οπού έγραψα, καράβια και άλλα, και
το πενήντα θαμπωμένο.
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ''ΟΡΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΘΑΜΑΤΑ'' ΤΟΥ
ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ. Από ΣΕΛ.197-199. http://www.apokrifaperasmata.gr/
Στα
ΕΣΩΦΥΛΛΑ της ψυχής του Μακρυγιάννη είναι καταγεγραμμένο και το τέλος της
Τουρκίας ( όπως πολλών άλλων) δίπλα στα
μεγάλα αιματηρά γεγονότα που φαίνεται πάνε να ξεσπάσουν στην ανθρωπότητα των
ημερών μας για να πάρει τέλος το « μυστήριο της ασεβείας».
https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/
ΣΤΩΜΕΝ καλώς
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
