Είπαμε να ξεκινήσουμε με όμορφες στιγμές με τον γνωστό σε όλους μας Παπα-Φώτη τον Λαυριώτη, αλλά οι απειλές του τούρκου κορυφώνονται τούτες τις ώρες. Για αυτό θα ξεκινήσουμε με αυτό που μας είπε την δεκαετία του 90, όταν τον ρωτήσαμε για τους γείτονες μας.
« τώρα μας συμφέρει να κάνουμε τον ψόφιο κοριό, ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ θα φέρει τα πράγματα έτσι που όταν μας επιτεθεί ο τούρκος θα έχει λύσσα αλλά όχι δόντια, μετά τα πράγματα θα πάρουν από μόνα τον δρόμο τους»
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Τον αγαπούσαν όλοι κληρικοί, αρχιερείς λαϊκοί γιατί είχε την εν ΑΓΙΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ απλότητα με την οποία νουθετούσε.
Σε μια τράπεζα που παρατέθηκε μετά από μια πανηγυρική ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ο Παπα- Φώτης βρέθηκε ανάμεσα σε Αρχιερείς . Πριν ακόμα σερβιρίσουν ο Παπα- Φώτης έλαβε ένα πιάτο και το έθεσε στο στήθος του και χαμογελώντας το έδειχνε σε όλους. Παραξενεύτηκαν όλοι και κάποιοι πήγαν να τον μαλώσουν
-« πάλι παππούλη ξεκίνησες να κάνεις τρέλες» του είπαν
ΚΑΙ αυτός μπροστά σε όλους απάντησε
-« να όλοι τους έχουν μεγάλα εγκόλπια, να μην έχω και εγώ ένα τέτοιο μεγάλο;»
Ο Παπα- Φώτης αγαπούσε την εκκλησία και γνώριζε που πρέπει να μπαίνουν κόκκινες γραμμές δίχως να σκανδαλίζουμε το Χριστεπώνυμο πλήρωμα .
Για αυτό τον αγαπούσαν και Πατριάρχες.
Σας μεταφέρουμε με ιδιαίτερο σεβασμό δυο γεγονότα με Πατριάρχες των Ιεροσολύμων.
Δεκαετία του 90
« Ημέρα της Παγκοσμίου Υψώσεως του Τιμίου ΣΤΑΥΡΟΥ δεκαετία του 90 στο ασκηταριό του γνωστού σε όλους ΠΑΠΑ – ΦΩΤΗ του Λαυριώτη στον όσιο Λουκά τον Νεομάρτυρα από τα Πάμφυλα της Λέσβου ( Γέροντα με τον οποίο συνδεόμουν επί 25ετια και πολλάκις ωφεληθήκαμε υπ αυτού )
Ρωτήσαμε και Ακούσαμε.
- ΠΑΠΑ- ΦΩΤΗ τι γνώμη έχεις για αυτά τα βιβλία των τηλεπωλήσεων που αγοράζει σωρηδόν ο κόσμος για να μάθει ;
Μας κοίταξε και χαμογέλασε μετά σοβάρεψε και δεν μας απάντησε έμμεσα. Τότε δεν καταλάβαμε τίποτε , αλλά τον αφήσαμε να πει αυτό που ήθελε.
- « τις προάλλες παιδί μου βρισκόμουν στα Ιεροσόλυμα και είδα τον Πατριάρχη μας Διόδωρο, γνωστό μου πνευματικό αδελφό για κανονίσουμε τις λεπτομέρειες να γίνει το ασκηταριό μου εδώ, με τον περίβλεπτο Ναό του Οσίου Λουκά του Νεομάρτυρα, ΜΕΤΟΧΙ του ΠΑΝΑΓΙΟΥ ΤΑΦΟΥ στην Λέσβο»
- « εκείνο που ανησυχούσε τον Πατριάρχη ήταν κάτι που το άκουγα παιδί μου για πρώτη φορά και φαινόταν σαν ένα καλοκουρδισμένο σχέδιο εναντίον της ΠΙΣΤΗΣ μας.»
- « Συμφέρει είπε ο Πατριάρχης σε κάποιους κύκλους να λένε ότι ο Χριστός και η Θεοτόκος έλκουν Ελληνικής Καταγωγής, ώστε να μπορούν να ισχυρίζονται στις μέρες μας, ότι δεν ήρθε ακόμα ο Εβραίος Χριστός να εκπληρώσει τις γραφές.»
Όταν τελείωσε ο ΠΑΠΑ- ΦΩΤΗΣ είπα μέσα μου, άραγε γιατί μου το είπε αυτό;
Δηλ. θα αλλάξουμε εμείς το ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ και τις ΘΕΙΕΣ ΓΡΑΦΕΣ και να επιλέξουμε θολά αιρετικά απόνερα;
Αρχές δεκαετίας του 2000 μέσα στο πλοίο της γραμμής για την Αγιοτόκο Λέσβο. Λίγες ημέρες πριν την εκλογή νέου Πατριάρχη στα Ιεροσόλυμα μετά την αποδημία του μακαριστού Πατριάρχη Διοδώρου.
« θα δεις παιδί μου, ότι θα βγει ο Ειρηναίος Πατριάρχης , είναι πολύ καλός, αλλά θα ταλαιπωρηθεί , ο ΘΕΟΣ θέλει να μας κάνει ΑΓΙΟΥΣ με τις δοκιμασίες»
« η Σιωνίτιδα Εκκλησία θα ταλαιπωρηθεί από τους Σιωνιστές , αλλά όχι από τους Εβραίους, αλλά δεν θα πάθει τίποτε . Επόμενοι Πατριάρχες μετά τον Ειρηναίο θα Δώσουν δείγματα ΑΓΙΌΤΗΤΑΣ. Ο ΚΥΡΙΟΣ μας δεν αφήνει το σκάφος του να το βολοδέρνουν τα κύματα μέσα στην Τιβεριάδα λίμνη»
Δεν κατάλαβα τότε τίποτε, αλλά σήμερα όλα βρίσκονται ενώπιον μας προς αξιολόγηση.
Να γιατί πάντα μας έλεγε « οι σιωνιστές εργάζονται , εμείς τι κάνουμε ;» μαρτυρία που μεταφέραμε από τον ΜΑΙΟ του 2013 εν μέσω μνημονιακής καταιγίδος.
Με το ¨ευλογείται Γέροντα¨ , αυτή την φράση μου έλεγε κάθε φορά που τον συναντούσα επί 20 και συναπτούς χρόνους γνωριμίας.
Τότε αναρωτιόμουν γιατί το έλεγε κατ επανάληψη και πεισματικά, σήμερα το βιώνουμε όλοι μας!!!
Όταν έλεγε αυτή την φράση το πρόσωπο του μόρφωνε συσπάσεις οργής , πονούσε πάρα πολλά χρόνια για τα δόλια σχέδια που εξύφαιναν εναντίον της Ορθοδοξίας και της Πατρίδας μας.
Στα γαλάζια μάτια του έβλεπες ΧΡΙΣΤΟ και ΕΛΛΑΔΑ.
Μετά την συζήτηση πάντα, μα πάντα, μας αποχαιρετούσε με το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ για την πατρίδα και καλή αντάμωση στην επουράνια Πατρίδα μας.
5-3-1988, συγκράτησα αυτή την ημερομηνία γιατί ήταν η πρώτη φορά που βρέθηκα στην Μυτιλήνη για να προσκυνήσω τους Νεοφανείς Αγίους της , τον ΑΓΙΟ ΡΑΦΑΗΛ, τον ΔΙΑΚΟΝΟ ΝΙΚΟΛΑΟ και την ΠΑΡΘΕΝΟΜΑΡΤΥΡΑ ΕΙΡΗΝΗ.
Τον πρώτο άνθρωπο που συνάντησα μόλις βγήκα από το πλοίο της γραμμής, εκεί κοντά στην καταπακτή , ήταν ένας ρακένδυτος Λευίτης με γυμνά πόδια που έσερνε ένα καροτσάκι με παλιοσίδερα και πέτρες.
Μα καλά τι έπαθε αυτός αναρωτήθηκα , τρελάθηκε;
Την απορία μου την έλυσε ο ταξιτζής « είναι ο Παπά Φώτης από τα Πάμφυλα και όλη μέρα γυρίζει μαζεύοντας από εδώ και από εκεί υλικά και με αυτά μόνος του κτίζει Εκκλησία.»
Πέρασε λίγος καιρός και σε επόμενο ταξίδι μου στην Μυτιλήνη έψαξα να τον βρω.
Τον βρήκα μέσα στον ελαιώνα των Παμφύλων, ήταν μεσοκαλόκαιρο και ο Γέροντας αναπαυόταν στην ψηφιδωτή από μαρμαράκια απλωταριά που είχε κτίσει με τα χεράκια του έμπροσθεν του Ιερού Ναίσκου του Αγίου Λουκά του Νεομάρτυρα του εκ Παμφύλων που είχε τον κατασκευαστικό ρυθμό των Ναών του Μυστρά.
« Ευλογείται Γέροντα, την EYXH σας»
του φώναξα έξω από τον βοτσαλωτό περιτείχισμα που περιέβαλε τα κτίσματα.
Δεν μου μίλησε, επέμενα και τότε με είδε αυστηρά και μου λέει
« εγώ δεν έχω ευλογία και ευχή»
και συνεχίζει
- « οι σιωνιστές εργάζονται παλληκάρι μου , εμείς τι κάνουμε;»
- « οι σιωνιστές εργάζονται παλληκάρι μου , εμείς τι κάνουμε;»
-« Τώρα το ρίξαμε στο ραχάτι σε λίγο να δεις τι θα γίνει.»
«Αμάν πέσαμε σε σαλεμένο μονολόγησα» , έκανα να φύγω « έλα μέσα να ξεκουρασθείς» μου λέει.
Από τότε αυτή η κατά ΧΡΙΣΤΟ σαλότητα, όσες φορές και κατά ΘΕΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ τον συνάντησα και σε όποιο μέρος τον συνάντησα πάντα με ανάπαυε και γιόμιζα με την άλλη Χαρά, φυσικά όχι αυτή του κόσμου.
Σε αυτές τις απρόσμενες συναντήσεις πολλές φορές μου εκμυστηρεύθηκε γεγονότα των βιωματικών διαδρομών του που λόγω χώρου επιλεκτικά αναφέρουμε .
-« ο Γέροντας μου ονόματι Παυλίδης ήταν γιατρός , σπουδαγμένος στο Παρίσι και στην Κωνσταντινούπολη, μόναζε στην Μεγίστη Λαύρα του ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ. Κάποια μέρα με φώναξε και μου ζήτησε να τον βοηθήσω να σχίσει τα πτυχία του, λέγοντας μου...αυτά δεν αξίζουν τίποτα μπροστά στο ΠΤΥΧΙΟ που δίνει Ο ΘΕΟΣ...»
-Γέροντα αυτή την εποχή ..ήταν μέσα δεκαετίας του 90.. βγαίνουν βιβλία για τον Γέροντα Παίσιο, τι γνώμη έχετε;
-« Αυτός παιδί μου είναι το διαμάντι της Εκκλησίας μας, τον γνώρισα καλά γιατί μαζί βοηθούσαμε τον Παπά Τύχωνα»
-« Εμείς είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε μεγάλους Γεροντάδες και μαζεύαμε το πνευματικό μέλι τους απλόχερα. Έτσι γνώρισα και τον Γέροντα ΑΓΙΟ ΣΙΛΟΥΑΝΟ και με έπιασε τότε μια όρεξη μέσα από τις Αγιορείτικες Βιβλιοθήκες και τα συναξάρια του ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ να συγκεντρώσω όλους τους γνωστούς μέχρι εκείνα τα χρόνια ΑΓΙΟΥΣ της Νήσου Λέσβου και βρήκα πολλούς Αγίους και Νεομάρτυρες της τοπικής Εκκλησίας. Όταν επέστρεψα στην Μυτιλήνη παρήγγειλα την πρώτη Εικόνα τους και την Ασματική Ακολουθία τους από το Άγιο Όρος.»
-«Επειδή καταγινόμουν με τους τοπικούς Αγίους , την εποχή που εργαζόμουν στην Ιερά Μητρόπολη με φώναξε ο Μακαριστός Ιάκωβος ο εκ Σιατίστης και με ρώτησε τι γνώμη έχω για τις Θαυμαστές Εμφανίσεις των Νεοφανών ΑΓΙΩΝ στον λόφο των Καρυών της Θερμής...ήταν το 59-60... , προσπαθώντας να λύσει τις απορίες του , πως είναι δυνατόν να εμφανίζονται οι Άγιοι Ραφαήλ, Νικόλαος και Ειρήνη ολοζώντανα σε απλοϊκούς ανθρώπους;»
-« Είπα στον Σεβασμιότατο να μην αμφιβάλλει καθόλου γιατί και εγώ μικρό προσφυγόπουλο από τα Βουρλά της Μ. Ασίας , όταν έβοσκα πρόβατα στον Ένηπτο λόφο των Καρυών αξιώθηκα να τους δω πολλές φορές μέσα σε ΦΩΣ ολοζώντανα δίχως να γνωρίζω τότε τα ονόματα τους . Αυτοί οι Άγιοι παιδί μου οι Νεοφανείς είναι πολύ μεγάλοι ΑΓΙΟΙ και κοσμούν το στερέωμα της Θριαμβεύουσας Εκκλησίας.»
-« Αυτό το νησί έχει μεγάλες Ευλογίες από την ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ γιατί κράτησε Εικονόφιλη στάση στους εικονομαχικούς χρόνους. Από σεβασμό στην ΜΗΤΕΡΑ του ΚΥΡΙΟΥ μας στην ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣΣΟΥ παρήγγειλα πριν πολλούς χρόνους στον Γέροντα Γεράσιμο τον Μικραγιαννίτη τον Παρακλητικό Κανόνα της Εφέστιας Εικόνας ΤΗΣ.»
Μου τα έλεγε αυτά και απέναντι μου έβλεπα έναν ρακένδυτο Αρχιμανδρίτη , πολλές φορές ανυπόδητο, όπως τον συναντούσα μέσα στις αστικές συγκοινωνίες των Αθηνών όταν κατέβαινε από την Λέσβο για να πάει να λειτουργήσει σε φυλακές και νοσοκομεία.
Διέδραμε με ένα τρίχινο ταγάρι όλη την Ελλάδα, όπου υπήρχε αναγκεμένος λαμβάνοντας άνωθεν πληροφορία.
Ο ίδιος μάλιστα μας είπε...
-« Την δεκαετία της φτώχειας του 40 με βαρύ χειμωνιά έπρεπε νύκτα να πάω από ένα χωρίο σε άλλο διασχίζοντας τις παγωμένες πεδιάδες του Κιλκίς , οι χωριανοί μου έδωσαν ένα φακό για τον δρόμο, αλλά στα μέσα του δρόμου με περικύκλωσε ένα κοπάδι λύκων, τρόμαξα και άρχισα να λέω τους ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ, τότε είδα κάτι πρωτόγνωρο οι λύκοι ερχόταν ένας-ένας και ακουμπούσαν με τις τρίχες τους το ράσο μου και με ξεπερνούσαν βαδίζοντας πιο μπροστά από μένα. Αυτό γινόταν όσο έλεγα τους ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ.
Τώρα που πλάκωσαν ¨βαρείς λύκοι ¨στην πατρίδα μας το ίδιο να κάνετε και εσείς!!!»
Ο Παπά Φώτης ήταν πολύ καλός γνώστης της Ελληνικής Ιστορίας και μάλιστα της Εκκλησιαστικής, όμως η αγάπη του για τους Δογματικούς Πατέρες της Εκκλησίας ήταν μοναδική, σε σημείο μάλιστα πάνω σε αποκόμματα χαρτονένια που τα έβρισκε από εδώ και εκεί να γράφει σε αυτά τους Λόγους των Θεοφόρων Πατέρων και να τα μοιράζει στον κόσμο αντί ευλογίας. Πάντα μέσα στο ταγάρι του είχε ένα μικρό ψαλιδάκι με το οποίο αποσπούσε από αποκόμματα εφημερίδων και περιοδικών Εικόνες Αγίων, γιατί θεωρούσε μεγάλη ασέβεια να ρίχνονται στα σκουπίδια.
Στις δογματικές εκτροπές ήταν λάβρος κατά πάντων και δεν έκανε εκπτώσεις. Προγνώριζε την επίσκεψη του Πάπα στην Ελλάδα και τι ¨ευλογίες¨ έφερνε αυτή η επίσκεψη...στην πατρίδα μας.
Στις αρχές της δεκαετίας του 90 τον ρώτησα « Παπά Φώτη τι θα γίνει με τους Τούρκους απέναντι»
-« Τώρα θα κάνουμε τον ψόφιο κοριό!! Λίγη υπομονή και θα γίνει το ΑΓΙΟ ΘΕΛΗΜΑ του ΘΕΟΥ σε αυτούς και σε εμάς. Όμως να ξέρεις κάτι την Μ. Ασία την χάσαμε το 20 γιατί ο Ελληνικός Στρατός έβριζε τα ΘΕΙΑ και οι ανώτεροι αξιωματικοί του κατέλυαν στα χαμαιτυπεία της εποχής που φρόντισαν οι Κεμαλιστές να έχουν κατασκόπους!!»
-« ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ θα φέρει τα πράγματα έτσι που όταν μας επιτεθεί ο τούρκος θα έχει λύσσα αλλά όχι δόντια, μετά τα πράγματα θα πάρουν από μόνα τον δρόμο τους»
Ιανουάριος του 2003, σε οικία πνευματικών αδελφών χαρίζω στο Παπά Φώτη ένα δώρο-κλειστό δέμα και αυτός σαν αντίδωρο μου χαρίζει ένα χαρτόνι πάνω στο οποίο με βυζαντινή γραφή και εκκλησιαστικές μικρογραφίες έχει γράψει το κατά ΙΩΑΝΝΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ που διαβάζεται στην ΑΝΑΣΤΑΣΗ.
¨ Παπά Φώτη, άνοιξε γρήγορα το δέμα που σου έδωσα¨
ο παπά Φώτης έκανε ¨υπακοή¨ άνοιξε το δέμα και ασπάσθηκε την εικόνα της ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ που του είχα χαρίσει.
Νοέμβριο του 2009 τον συναντώ για τελευταία φορά στο φιλόξενο σπίτι που τον γηροκομούσε με αγάπη στην Αθήνα.
Ο Γέροντας είχε το βλέμμα του προσηλωμένο αλλού . Αυτή την φορά δεν με υποδέχθηκε με την γνωστή φράση του
« οι σιωνιστές εργάζονται, εμείς τι κάνουμε;»
Απόλυτη σιωπή σε όλες τις ερωτήσεις μου που με αγωνία του εξέθετα καθότι η πατρίδα μας ένα μήνα πριν άρχισε να μπαίνει στο καμίνι των προ - δοκιμασιών της με τα μνημόνια.
Μόνο τραγουδούσε με την γλυκεία φωνή του¨ τα ρούχα τα μελιτζανιά¨.
Τότε μου είπαν ότι όταν είναι στενοχωρημένος τραγουδά αυτό το τραγούδι!!
Που να σκεφτώ τότε ότι κάποιοι ήδη φόρεσαν στην πατρίδα μας μωβ σάβανο...
Σε λίγο ο Γέροντας ανασηκώθηκε από το κρεβάτι και έδειξε απέναντι του μια πανέμορφη Εικόνα της Αναστάσεως του Κυρίου μας, χαμογέλασε γλυκύτατα και είπε ΩΡΑΙΟ, ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ, ΑΥΤΟ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ!!!
5-3-2010 έμαθα την Κοίμηση του ΠΑΠΑ ΦΩΤΗ .
Σαν να μου φάνηκε να τον είδα να σέρνει το καροτσάκι του, όπως την πρώτη φορά που τον αντίκρισα με την μόνη διαφορά, τώρα αστραποβολούσε και μέσα στο καροτσάκι του δεν είχε άχρηστα μπάζα, αλλά προσευχές και ικεσίες για να τις εναποθέσει στον Θρόνο του ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ να σώσει την ΠΙΣΤΗ και την ΠΑΤΡΙΔΑ, αυτά τα δύο για τα οποία νοιαζόταν σε όλη την επίγεια βιωτή του και πολεμούσε για αυτά με την κατά ΧΡΙΣΤΟ ΑΓΙΑ ΣΑΛΟΤΗΤΑ του .
ΑΙΩΝΙΑ ΣΟΥ Η ΜΝΗΜΗ ΓΕΡΟΝΤΑ
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
