Γκόμα, στις 28/07/2024
ΟΜΙΛΙΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΙΝΣΑΣΑΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΗΣ Α.Θ.Μ. ΕΠΙ ΤΗ ΕΝΘΡΟΝΙΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΦ. ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΓΚΟΜΑΣ Τιμοθέου
Ημέρα εόρτια και πανευφρόσυνη η σημερινή, τόσο για την Ιερά Επισκοπή Γκόμα και Μεγάλου Κίβου όσο και για την Ορθόδοξη Εκκλησία του Κογκό. Ένα πολυετές όραμα για την Ορθόδοξη Εκκλησία του τόπου αυτού και ένας ευσεβής πόθος, για την δημιουργία Επισκοπής σε αυτές τις περιοχές, πραγματοποιούνται και ολοκληρώνονται σήμερα με την ενθρόνιση του πρώτου Επισκόπου του Θεοφιλεστάτου κ. Τιμοθέου.
Με πλήρη εμπιστοσύνη στην πρόνοια του Θεού και στη βοήθεια της Υπεραγίας Θεοτόκου, στις πρεσβείες του Αγίου Ιεράρχου Νεκταρίου Επισκόπου Πενταπόλεως, ευχόμαστε στον πρώτον Επίσκοπο της Γκόμα και του Μεγάλου Κίβου του παλαιφάτου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, επιτυχή ηνιοστροφία και ευκαρπία έργου ποιμαντικού, της νεοσόστου ταύτης Επισκοπής, αλλά με μεγάλες προσδοκίες για και εν πολλαίς προσδοκίαις της συγχρόνου κοινωνίας.
Έχεις, Θεοφιλέστατε Άγιε Αδελφέ, κάποια σπουδαία πλεονεκτήματα. Ανδρώθηκες πλησίον ενός, εμπείρου περί τα πνευματικά Ιεράρχου του Κογκό, του μακαριστού πλέον Μητροπολίτου Ιγνατίου, αρχικά Κεντρώας Αφρικής και στην συνέχεια εφησυχάζοντος υπό του τίτλου Πενταπόλεως. Εμαθήτευσες εις την περιάκουστον Αθωνιάδα Σχολή του Αγίου Όρους, γνώρισες αγίους Πατέρες και άκουσες λόγους πνευματικούς και ωφέλιμους. Επέστεψες στην Πατρίδα σου το Κογκό, και είχες την ευλογία να διακονήσεις την Αγία μας Εκκλησία τόσο κοντά στον μακαριστό Μητροπολίτη Πενταπόλεως τον οποίον και προανέφερα όσο και κοντά στον διάδοχό του Μητροπολίτη Κινσάσας Νικηφόρο που τώρα αναπαύεται στους ουρανούς. Ο Θεός όμως οδήγησε τα βήματα σου στην ευλογημένη μάνδρα του Προφήτου Ηλιού, Μοναστήρι της πόλεως της Πρεβέζης στην Ελλάδα, όπου κοντά του μακαριστού πλέον Μητροπολίτου Πρεβέζης Μελετίου, και του Ηγουμένου αυτής, και των Αγίων Πατέρων που εγκαταβιούν σε αυτή, απέκτησες γνώσεις πνευματικές που ήδη καρποφορούν στο ιεραποστολικό έργο της Επαρχία σου. Δια τον λόγο της αγάπης προς το πρόσωπό σου, η Ιερά Μονή του Προφήτου Ηλιού, απέστειλε κοντά σου τον ευλογημένο Αρχιμανδρίτη τον πατέρα Νικηφόρο, άνθρωπο αρετών, προσευχής, καλογερικής ζωής αλλά και θυσίας που ώς άλλος Σίμων Κυρηναίος θα σηκώσει μαζί σου τον σταυρό της Ιεραποστολής που σου ανέθεσε ο Πατριάρχης μας και η περί αυτού Ιερά Σύνοδος.
Χωρίς να θέλω, να υποκαταστήσω τον Γέροντά σου, θα ήθελα κι εγώ, ως εκ της θέσεώς μου, να σου υπενθυμίσω μερικά από τα καθήκοντά μας, που είναι κοινά, αφού κι οι δυο μας καλούμαστε να διαποιμάνουμε και να καθοδηγήσουμε ανθρώπους, “υπέρ ων Χριστός απέθανεν”.
Είναι, εν πρώτοις, γνωστή η υπενθύμιση του Μ. Αθανασίου προς τον Δρακόντιον, που ισχύει και για μας: «Δει ειδέναι τε και μη αμφιβάλλειν ότι πριν μεν κατασταθής σ’ αυτώ έζης, κατασταθείς δε, οις κατεστάθης» (Μ. Αθανάσιος προς Δρακόντιον 2,). Ως Επίσκοπος θα ζεις όχι για τον εαυτό σου, αλλά για τα πνευματικά τέκνα σου και τους ανθρώπους που θα αναπαύονται από τις νουθεσίες και το παράδειγμά σου, κάτω από το ωμοφόριο σου.
Κατά την εξάσκηση του ποιμαντικού έργου του Επισκόπου χρειάζεται σύνεση για να αποφεύγονται οι ακρότητες και να κρατείται το μέτρον. Χρειάζεται γρηγορούσα συνείδηση για να ακολουθείται η οδός της νομιμότητας και της δικαιοσύνης. Ο Επίσκοπος οφείλει κατά τον Γρηγόριο τον Θεολόγο να είναι “χρηστός άμα και αυστηρός, φοβερός και προσηνής, αδέκαστος και θεραπευτικός…” και άλλα πολλά. Κι όλοι οι τρόποι και οι διαφορετικές παιδαγωγικές μέθοδοι, που θα χρησιμοποιεί ένα και μοναδικό πρέπει να έχουν σκοπό: τη σωτηρία του εμπιστευθέντος ποιμνίου και την ορθή καθοδήγηση όσων προστρέχουν εις αυτόν.
Θα πρέπει, ως εκ τούτου, άγιε Αδελφέ, Επίσκοπε Γκόμα και Μεγάλου Κίβου, να σταθείς ακλόνητος στην νέα έπαλξη που σε ανεβάζει σήμερα η Εκκλησία με την ενθρόνισή σου, και με τον λόγο, τα έργα και την εν γένει πολιτεία σου να πυργώσεις ψυχές καθαρές που θα καταφεύγουν κοντά σου. Ουδέποτε να επιτρέψεις νυσταγμό στην ψυχή σου, ούτε να αφήσεις ποτέ το εκκλησιαστικό σου φρόνημα να κλονιστεί. Οφείλουμε όλοι, οι κατασταθέντες υπό του Θεού εις επιμέλειαν ψυχών, να περιφέρουμε «πάντοτε την νέκρωσιν του Κυρίου Ιησού εν τω σώματι ημών, ίνα και η ζωή του Ιησού φανερωθή εν τη θνητή σαρκί ημών».
Αδελφέ μου Τιμόθεε, εκπροσωπώντας σήμερα τον κανονικό και μόνο Ποιμενάρχη της Αφρικής, τον Μακαριώτατο Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρον τον Β΄, κατά την ημέρα όχι μόνο της προσωπική σου χαράς αλλά και της τοπικής Εκκλησίας, μαζί με τον Θεοφιλέστατο Άγιο Αδελφό Επίσκοπο Κισαγκάνι και Ανατολικού Κογκό κ. Πολύκαρπο, επιτρέψτε μας να εκφράσουμε την χαρά μας, την τιμή μας, την αγάπη μας, την προσευχή μας και προπάντων την συμπαράσταση μας ως αδελφοί Αρχιερείς και στην δική σου πνευματική έπαλξη.
Δύο χρόνια πέρασαν από τότε που ο Πατριάρχης της αγάπης, ο Πατριάρχης που μετρά κάθε φορά χιλιάδες χιλιόμετρα για να συναντήσει, να λειτουργήσει, να καταστήσει Επισκόπους, να ιδρύσει φιλανθρωπικές εστίες, να σκουπίσει τα δάκρυα των πονεμένων ανθρώπων, σου ανέθεσε την Επισκοπή Γκόμας προκειμένου να εργασθείς ως Πατριαρχικός Επίτροπος. Έδωσες εξετάσεις και πέρασες με άριστα. Σε σύντομο χρόνο έχτισες Ιερούς Ναούς για να αναπαύονται πνευματικά οι άνθρωποι, μοναστήρι για να αγωνίζονται πνευματικά όσες κοπέλες ποθούν των βίο της ασκήσεως και την ολοκληρωμένης αφοσιώσεως στην Εκκλησία, έτρεξες παντού να κατηχήσεις, να διδάξεις, να παρηγόρησής, να ελεήσεις, να βοηθήσεις, να χορτάσεις τα πεινασμένα στομάχια των ορφανών και φτωχών παιδιών. Σε καμάρωνα αδελφέ μου, όταν σε πολλές φωτογραφίες που προσφέρατε φαγητό στους φτωχούς, έβγαζες τον σταυρό από το στήθος σου και φορούσες την ποδιά όπως ο Χριστός και ο ίδιος πρόσφερες τροφή στους πεινασμένους αδελφούς.
Μετατρέπεις συχνά τους ναούς σου σε χώρους που οι πιστοί δεν δέχονται μόνο την πνευματική τροφή αλλά και την υλική και μπράβο σου για αυτό. Το βασικότερο όμως όλων είναι η αγάπη την οποία την εργάζεσαι με άριστο τρόπο σε όλους τους τομείς. Όλα αυτά και άλλα πολλά παρατήρησε ο Πατριάρχης μας και σε εξέλεξε μαζί με τα μέλη της Ιεράς Συνόδου πρώτον Επίσκοπον Γκόμας και Μεγάλου Κίβου.
Σου μεταφέρω μέσα από τα τρίσβαθα της καρδιάς, του Μακαριωτάτου Πάπα και Πατριάρχου μας , του οποία καρδιά, καίει σαν το ηφαίστειο της Γκόμα, την ευχή του, τη ευλογία του, την συμπαράσταση του και την αγάπη του.
Η ελαχιστότητα μου, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κισαγκάνι κ. Πολύκαρπος ως Ιεράρχες του Θρόνου της Εκκλησίας του Αποστόλου Μάρκου, είμαστε κοντά σου για να σου πούμε πως σε αγαπάμε, χαιρόμαστε με την χαρά σου, προσευχόμαστε για σένα και αναφωνούμε ‘Αξιος.
Μεταφέρω όμως σε όλους τους άρχοντες του τόπου που σήμερα έχουν κατακλίσει αυτόν τον Ιερό Ναό την πολλή αγάπη και την ευλογία του Πατριάρχου της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αφρικής κ.κ Θεοδώρου του Β΄.
Επίσης μεταφέρω την ευχή του Πατριάρχου μας σε όλους τους πιστούς της Επισκοπής αυτής που σήμερα χαίρονται που η Ορθόδοξη Εκκλησία εξέλεξε και έστειλε σε αυτούς πνευματικό Πατέρα και Επίσκοπο. Θα παρακαλέσω τις αρχές του τόπου πάντοτε να βρίσκονται στο πλευρό του Επισκόπου και να τον στηρίζουν στο έργο του, αλλά και τους πιστούς να στέκονται πάντοτε δίπλα του με σεβασμό και αγάπη όπως προβλέπεται η στάση των παιδιών προς τον πατέρα.
Θεοφιλέστατε αναφωνούμε ΑΞΙΟΣ και ο καλός μας Χριστός να σε δυναμώνει στον αγώνα σου.
Μεταξύ άλλων, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Γκόμας και Μεγάλου Κίβου, κ. Τιμόθεος, είπε στον ενθρονιστήριο λόγο του τα εξής: «Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Κινσάσας, κ. Θεοδόσιε, Εκπρόσωπε του Μακαριωτάτου Πατριάρχου μας Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, κ.κ. Θεοδώρου Β' ……. Ευλογημένε λαέ του Θεού,
Ο Θεός είναι αυτός που «ἔδωκε τοὺς μὲν ἀποστόλους, τοὺς δὲ προφήτας, τοὺς δὲ εὐαγγελιστάς, τοὺς δὲ ποιμένας καὶ διδασκάλους, πρὸς τὸν καταρτισμὸν τῶν ἁγίων εἰς ἔργον διακονίας, εἰς οἰκοδομὴν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ » (Εφεσ.4.11-12).
Μετά την Ανάληψή Του, ο Κύριος άφησε «εις θέσιν και τόπον » Του στην Εκκλησία τους Αγίους Αποστόλους και αυτοί με τη σειρά τους κληροδότησαν αυτόν τον τίτλο στους διαδόχους τους, που είναι οι Επίσκοποι. Ο Κύριος είπε στους Αποστόλους: « Ο ἀκούων ὑμῶν ἐμοῦ ἀκούει, καὶ ὁ ἀθετῶν ὑμᾶς ἐμὲ ἀθετεῖ· ὁ δὲ ἐμὲ ἀθετῶν ἀθετεῖ τὸν ἀποστείλαντά με » (Λκ.10.16)…..
Ο Επίσκοπος είναι Πατέρας, ένας Πατέρας που δημιουργεί, που γεννά, γιατί χάρη στον Επίσκοπο έχουμε νέους ιερείς, τους οποίους μόνο αυτός μπορεί να χειροτονήσει, για τη δημιουργία ενοριών, την εξέλιξη και τη διαιώνιση της Εκκλησίας.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι η πρώτη και παλαιότερη Εκκλησία. Είναι ιστορικά, η καθαυτή Εκκλησία που ίδρυσε ο Χριστός. Το λίκνο του Ορθόδοξου Χριστιανισμού είναι η Ελλάδα. Το Ευαγγέλιο γράφτηκε στα Ελληνικά και στη συνέχεια μεταφράστηκε επίσημα τον 4ο αιώνα από τα Ελληνικά στα Λατινικά από τον Άγιο Ιερώνυμο, τη μετάφραση που κοινώς ονομάζεται « Vulgata». Που σημαίνει ότι κατά τους πρώτους 4 αιώνες του Χριστιανισμού το Ευαγγέλιο ακουγόταν κυρίως μόνο στα Ελληνικά....
Η Ορθόδοξη Εκκλησία ιδρύεται στο Κονγκό από Έλληνες ιεραποστόλους. Επομένως παραλαμβάνουμε τον Χριστιανισμό στην καθαρή του μορφή και κατάσταση, από την πηγή, από το πρώτο χέρι. ….Όπως διαβάζουμε στο βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων (Πράξεις 17:16-23), ο Απόστολος Παύλος πήγε και κήρυξε τον Χριστό στην Αθήνα, την πρωτεύουσα της Ελλάδας, σε μια τοποθεσία που ονομάζεται Ακρόπολη, όπου χιλιάδες Χριστιανοί έρχονται κάθε χρόνο για να προσευχηθούν σε αυτό το ιστορικό τόπο, στη μνήμη του Αποστόλου των Εθνών Παύλου……
Ο Απόστολος Παύλος πήγε και στη Θεσσαλονίκη, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας. Στη συνέχεια απηύθυνε δύο Επιστολές του προς τους Χριστιανούς Έλληνες της Θεσσαλονίκης, τις προς Θεσσαλονικείς Επιστολές Παύλου. Εκεί επίσης αρκετοί Ιεροί Ναοί είναι αφιερωμένοι στον Άγιο Απόστολο Παύλο . Εκεί υπάρχει και η μεγάλη λεωφόρος που ονομάζεται «Εγνατία» από την οποία εισήλθε ο Απόστολος Παύλος στην πόλη της Θεσσαλονίκης, ένας ιστορικός τόπος του Χριστιανισμού…….
Ο Απόστολος Παύλος πήγε και στην Κόρινθο και εκεί απηύθυνε στους Έλληνες Κορινθίους 2 Επιστολές του, τις προς Κορινθίους Επιστολές του Παύλου. Πέρασε των χειμώνα στη Νικόπολη, όπως έγραφε στον μαθητή του Τίτο: «Οταν πέμψω ᾿Αρτεμᾶν πρός σε ἢ Τυχικόν, σπούδασον ἐλθεῖν πρός με εἰς Νικόπολιν· ἐκεῖ γὰρ κέκρικα παραχειμάσαι» (Τίτος 3:12)…….
……Από την Ιερά Μητρόπολη Νικοπόλεως έρχεται ο π. Νικηφόρος Κομπότης που βλέπετε εδώ μαζί μας, που εργάζεται μαζί μας στην Ιερά μας Επισκοπή Γκόμας και Μεγάλου Κίβου εδώ και αρκετούς μήνες…..
Πριν από αυτόν ήταν και ο Γέροντας π. Δαμασκηνός Γρηγοριάτης, οποίος διακόνησε με όλη την καρδιά του την Εκκλησία του Χριστού οικουμενικώς, σε Ελλάδα, Ρουμανία, Αλβανία, Μαδαγασκάρη, Τανζανία, Κολουέζι, Μπουρούντι και εδώ σε μας, στην Ιερά μας Επισκοπή Γκόμας και Μεγάλου Κίβου, όπου μας βοήθησε στην ανέγερση Ιερών Ναών και μοναστηριών, και τον ευχαριστούμε για τη θυσιαστική του αγάπη, σπάνια στον κόσμο μας. Τα έτη του να είναι πολλά!
ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΒΙΝΤΕΟ
Όλοι αυτοί οι Έλληνες Πατέρες ήρθαν εδώ σε εμάς, στο Κονγκό, για να μας μεταδώσουν τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό και το Ευαγγελικό μήνυμα, όπως το έλαβαν από τους Αγίους Αποστόλους, από γενιά σε γενιά.
Δεν δίδαξε όμως μόνο ο Απόστολος Παύλος στην Ελλάδα. Η πλειοψηφία των Αγίων Αποστόλων κήρυξε τον Χριστό στην Ελλάδα, κυρίως ο Άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής, ο οποίος έγραψε το βιβλίο του της Αποκαλύψεως στην Πάτμο, σε ένα ελληνικό νησί που φέρει μέχρι σήμερα το ίδιο όνομα. Ο Απόστολος Ανδρέας, αδελφός του Αποστόλου Πέτρου, κήρυξε τον Χριστό στην Πάτρα, την τρίτη μεγάλη πόλη της Ελλάδας, και εκεί πέθανε στο σταυρό. Ο σταυρός του είχε σχήμα Χ. Από την Πάτρα κατάγεται ο Μητροπολίτης μας Κινσάσας, κ. Θεοδόσιος.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι παντού στην Αφρική. Υπάρχει από τον πρώτο αιώνα στην Αλεξάνδρεια, όπου ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Μάρκος που ήταν ο πρώτος Επίσκοπος, που χειροτονήθηκε από τον Απόστολο Πέτρο το έτος 43 μ. Χ, πέθανε εκεί ως μάρτυρας στις 25 Απριλίου του έτους 68, αφού ίδρυσε την Αλεξανδρινή Εκκλησία, χειροτονώντας Επισκόπους, και από τότε η Ορθόδοξη Εκκλησία εξαπλώθηκε σε όλη την Αιθιοπία και την Υποσαχάρια Αφρική. Η Σύγχρονη Ορθόδοξη Ιεραποστολή ξεκινά στην Ουγκάντα, μετά στο Κονγκό και την Κένυα……
Αγαπητοί μου αδελφοί και αδερφές,
Η Επισκοπική διακονία είναι καλό έργο, κατά τον Απόστολο Παύλο. Λέει στον μαθητή του Τιμόθεο « Πιστός ὁ λόγος· εἴ τις ἐπισκοπῆς ὀρέγεται, καλοῦ ἔργου ἐπιθυμεῖ. » (1 Τιμ. 3.1). Είναι λοιπόν έργο , έργο επίπονο και όχι μια ανάπαυλα, μια χαλάρωση και αναψυχή. Ο Επίσκοπος πρέπει να εξαντλείται μέρα και νύχτα για το ποίμνιό του. Πρέπει να κηρύξει μετάνοια στον λαό. Το παράδειγμα του Προφήτη Ιωνά είναι εύγλωττο. Ο Θεός τον έστειλε στη Νινευή για να κηρύξει μετάνοια, αλλά αυτός προσπάθησε να ξεφύγει από την αποστολή του κατευθυνόμενος στην Ισπανία.
Ο Θεός τον επαναφέρει στην τάξη, αλλά μετά το κήρυγμα στη Νινευή, πηγαίνει , κάθεται και χαλαρώνει αμέριμνα κάτω από μια κολοκύθα, και για άλλη μια φορά ο Θεός τον επαναφέρει σε τάξη, ξηραίνοντας την κολοκύθα, κάτω από την οποία αναπαυόταν ο Ιωνάς. για να μπορέσει να εργαστεί, για να συνεχίσει να κηρύττει την μετάνοια στον λαό.
Όταν ο Χριστός απέστειλε τους μαθητές Του σε περιοδεία, αν και είχαν εργαστεί σκληρά για αρκετές μέρες, κατά την επιστροφή τους, «εἶπεν αὐτοῖς· δεῦτε ὑμεῖς αὐτοὶ κατ᾿ ἰδίαν εἰς ἔρημον τόπον, καὶ ἀναπαύεσθε ὀλίγον» (Μάρκος 6, 31). Δεν είπε απλά ξεκουραστείτε, αλλά ξεκουραστείτε λίγο.
Ο Επίσκοπος θα πάει στα νοητά βουνά να ψάξει το πρόβατο του Χριστού, είτε το απολωλός είτε το κάθε άλλο πρόβατο και θα το φέρει στον Χριστό, και γι’ αυτό θα κάνει τα πάντα εν όσο αναπνέει. Οι λόγοι του αγίου Ιωάννου, συγγραφέως της Κλίμακος, προς τον Ποιμένα και Επίσκοπο είναι πολύ διαφωτιστικοί: «Επίσκοπος Και ποιμήν στην κυριολεξία είναι εκείνος που μπορεί να αναζητήσει και να θεραπεύσει τα απολωλότα λογικά πρόβατα με την ακακία του, τον ζήλο του και την προσευχή του. Κυβερνήτης είναι αυτός που από τον Θεό και τούς κόπους του απέκτησε πνευματική δύναμη, και μπορεί όχι μόνο από την τρικυμία, αλλά και μέσα από την άβυσσο να ανασύρει και να σώσει το πλοίο» ( Άγ. Ιωάννου του Σιναῒτου, «Εις τον Ποιμένα», 2-3. )………
Με την ράβδο του θα κατευθύνει αλλά και θα διορθώνει, ανάλογα με την περίπτωση. Ο Επίσκοπος δεν πρέπει να ξεχνά ότι το ραβδί του είναι πάνω από όλα, μια λύση που του έδωσε ο Θεός εκ των προτέρων για να ξεπεράσει τις δυσκολίες και τις αντιξοότητες της ζωής της τοπικής Εκκλησίας, τις δοκιμασίες και τους πειρασμούς. Στον πορεία του με τον λαό του Θεού, προς τη Γη της Επαγγελίας, όταν θα βλέπει την Ερυθρά Θάλασσα των πειρασμών μπροστά του και τον διαβολικό στρατό του Φαραώ πίσω του, δεν πρέπει να πτοηθεί, να τρέμει και να τα χάσει, δεν θα πρέπει να αναγκάσει τον Θεό να τον ρωτήσει όπως έκανε στην περίπτωση του Μωυσή: «Μωυσή, τι κρατάς στα χέρια σου; » . «Είναι το ραβδί που σου έδωσα! Χτύπα αυτό το ραβδί με πίστη στην θάλασσα και θα χωρίσει ένθεν και ένθεν και θα περάσεις με τον λαό μου. Γι' αυτό σου έδωσα αυτό το ραβδί!»
Επιτρέψτε μου να ευχαριστήσω εκ μέσης καρδίας τον Μακαριώτατο Πατέρα και Πατριάρχη μας κ. κ. Θεόδωρο Β΄ , γιατί πάντα με περιβάλει με τη άπειρή Του αγάπη. Ιδού και τώρα, με μεγάλη χαρά, εξουσιοδότησε την υμετέρα Σεβασμιότητα από τον Ένδοξο Θρόνο του Αγίου Μάρκου Αλεξανδρείας για να με ενθρονίσετε στη πόλη Γκόμα, στον νεόδμητο Ιερό Ναό του Αγίου Νεκταρίου,
Με πολύ ιδιαίτερο τρόπο είναι μεγάλη τιμή για το ταπεινό μου πρόσωπο, Σεβασμιώτατε, το γεγονός ότι κάνατε τόσο μεγάλο ταξίδι στα πιο επικίνδυνα μέρη του Κονγκό, και ήρθατε για να με ενθρονίσετε, να ευλογήσετε την έναρξη της νέας εκκλησιαστικής μου διακονίας και την Αρχιερατεία μου και να μεταφέρετε τις πατρικές Ευχές ως και τις Πατριαρχικές Ευλογίες του Μακαριωτάτου Πατριάρχη μας Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, κ. κ. Θεοδώρου, προς τους πιστούς της Ιεράς αυτής Επισκοπής.
Πολλές ευχαριστίες από τα βάθη της καρδιάς μου, στον Μακαριώτατο Πατριάρχη μας και σε εσάς επίσης! Ήρθατε να εγκαινιάσετε επίσημα μια νέα σχέση που απαιτεί από εμένα η Αλεξανδρινή Εκκλησία με την τοπική Εκκλησία της νεοσύστατης αυτής Ιεράς Επισκοπής, για να μου ευχηθείτε μια σταθερή πρόοδο της ποιμαντορίας μου που ξεκινά επίσημα σήμερα.
Με όλα αυτά τα παραπάνω, Σεβασμιώτατε, εκφράζω ταπεινά τη δια βίου ευγνωμοσύνη μου και την υιική μου αφοσίωση στον Πατριάρχη μας για την ύψιστη διάκριση που μου απονέμει, αναθέτοντάς μου την διαποίμανση της νεοϊδρυθείσας αυτής Επισκοπής, στο Ανατολικό Κονγκό, με την ιστορική Σας παρουσία ανάμεσά μας ……
Αισθάνομαι πολύ μικρός μπροστά στην απεραντοσύνη και το βάρος αυτής της ευθύνης που, με την ψήφο της Ιεραρχίας και μέσω της εις Επίσκοπον χειροτονίας μου, έβαλε ο Αρχιποίμενας Χριστός στους αδύναμους ώμους μου…..
Ευχαριστώ όλους τους δωρητές μας που μας βοήθησαν στην ανέγερση του Ιερού Ναού του Αγίου Νεκταρίου Γκόμας, του Γραφείου της Ιεράς Επισκοπής και των πέριξ κτιρίων, στην τοποθέτηση ταβανιών και στη βαφή του Ιερού Ναού στα χρώματα της Ελληνικής σημαίας. Ο Θεός να ευλογεί όλους όσους μας στηρίζουν και να τους χαρίζει υγεία και ό,τι επιθυμούν, με τις πρεσβείες του Αγίου Νεκταρίου Αιγίνης, Επισκόπου Πενταπόλεως, Προστάτη και Εφόρου ημών….»
