Οι
υπέροχες αυτές φώτο είναι από
https://www.dailysabah.com/gallery/15-must-see-islands-in-turkey/images
Το Μεσημέρι πέρασε, αλλά έβραζαν οι πέτρες και τα
μάρμαρα της αρχαίας Ελληνικής γης , οι δομοί του Βυζαντίου και άρχισαν να
βγαίνουν οι σκιές μόλις υποχώρησε το φως.
Τόσο ΦΩΣ δεν το άντεχαν οι κατακτητές ούτε και τις πέτρες
που φώναζαν στην πολύφωνη μοναξιά τους αυτές τις μέρες του φθινοπώρου.
« άντε ήρθε ο καιρός, είναι η γενιά σας που θα έρθει
να μας οικοδομήσει»
Γέμιζε ο τόπος με φωνές, κάθε πέτρα μια ψυχή , ένα
στόμα, σου έπαιρναν τα αυτιά.
Τι να τους πεις , τι να απαντήσεις στα εύλαλα άψυχα της
ευλογημένης μικρασιατικής γης;
Λες θα απαντήσω για να σταματήσει ο πέτρινος αυτός σπαραγμός και η αδημονία.
«γιατί
μας ξεκουφαίνετε ότι ήρθε ο καιρός, κάντε λίγο υπομονή και ο αγιασμός σας θε να
ρθή ,μαζί και η ΖΩΗ, το θυμίαμα και η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ»
Και ξαφνικά εσώπασαν εκτός από μια πετρούλα που σιγανά σαν παιδική φωνή
ζητούσε να της φέρω από την πατρίδα εκείνη την ψυχούλα που την έκτισε εδώ πέρα.
https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
(απόσπασμα από την ποιητική συλλογή του Κωνσταντίνου Βαρδάκα " τα εύλαλα άψυχα της μικρασιατικής γης" )
