Ελληνορωμαϊκά!

Σάββατο 26 Αυγούστου 2023

"ΟΧΙ" στην ηλεκτρονική υποταγή της ψυχής

Ειναι πολλές οι προκλήσεις από τις ψηφιακές ταυτότητες, την τεχνητή νοημοσύνη, τις γονιδιακές θεραπείες με μηχανική νοημοσύνη, την αναπαραγωγή του μετά - ανθρώπου βαμπίρ, τις ανατροπές αιώνων , την νομοθέτηση της διαστροφής ,  την εκπαίδευση σε πρότυπα Όργουελ κ.α

ΔΙΑΒΆΖΟΥΜΕ στο άρθρο βλ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ

του Αρχιμανδρίτη Χριστόδουλου Αγγελόγλου

Πνευματικού και Λειτουργού του Ι. Ησυχαστηρίου

«Παναγία, η Φοβερά Προστασία»

24 Αυγούστου 2023

vasilinos.wordpress.com ....

Το Γένος των Ελλήνων έχει ένα σπουδαίο χαρακτηριστικό γνώρισμα: Σε όλα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα ανά τους αιώνες, έχει βροντοφωνάξει το μεγάλο «ΟΧΙ». Στην αυτοκρατορία των Περσών –η οποία ήθελε να κατακτήσει Ελλάδα και Ευρώπη– είπε: «Μολών λαβέ»! Και ο Λεωνίδας δεν περίμενε· πήγε στις Θερμοπύλες να τους αντιμετωπίσει, ενώ ο Θεμιστοκλής ετοιμαζόταν να τους δώσει το τελειωτικό κτύπημα στη Ναυμαχία της Σαλαμίνας, καθώς θα ηχούσε ο παιάνας: «Ίτε, παίδες Ελλήνων, ελευθερούτε πατρίδα… νυν υπέρ πάντων αγών».

Αργότερα, ο Μ. Αλέξανδρος (όπως είχε προφητεύσει γι’ αυτόν ο Προφήτης Δανιήλ), με μια χούφτα Μακεδόνες κατέλυσε την Περσική Αυτοκρατορία και δημιούργησε την Ελληνική. Ο στρατηγός του, ο Πτολεμαίος, έδωσε εντολή να γίνει η μετάφραση της Παλαιάς Διαθήκης στην ελληνική γλώσσα, μετάφραση με την οποία φωτίσθηκαν και γαλουχήθηκαν τα έθνη.

Στη συνέχεια, όταν η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία έγινε διώκτης του Χριστιανισμού, επαληθεύθηκε η πρόρρηση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού προς ευλαβείς Έλληνες προσκυνητές, οι οποίοι είχαν ζητήσει να Τον δουν: «ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο υιός του ανθρώπου» (Ιω. ΙΒ΄,23). Ο λόγος Του αυτός εκπληρώθηκε τρεις αιώνες αργότερα, με τη δική Του παρέμβαση, υποδεικνύοντας στον Μ. Κωνσταντίνο ότι: «Εν Τούτω Νίκα»! Έτσι, μετέφερε το «κέντρο βάρους» της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ανατολικά, ιδρύοντας την Κωνσταντινούπολη και «κατήργησε» τη Ρώμη και το πνεύμα της, διότι με «όχημα» τον ελληνικό πολιτισμό και την ελληνική γλώσσα, διαδόθηκε το Ευαγγέλιο του Χριστού και «εδοξάσθη ο Υιός του Ανθρώπου», με τη χιλιόχρονη επικράτηση του ελληνοχριστιανικού πνεύματος.

Κατόπιν, επί 400 χρόνια σκλαβιάς κάτω από τον ζυγό των Οθωμανών, οι Έλληνες δεν αλλοίωσαν ούτε κατ’ ελάχιστον την πίστη τους προς τον Χριστό και την αγάπη τους προς την Πατρίδα. Όταν οι άλλοι ασπαζόντουσαν τον άθεο Διαφωτισμό, οι Έλληνες συνειδητά επέλεξαν «το Φως το Αληθινόν». Με μοναδικό Σύμμαχο τον Κύριο και με σύνθημα: «Για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία», αποτίναξαν τον μουσουλμανικό ζυγό και ίδρυσαν το κράτος μας στο Όνομα της Αγίας και Ομοουσίου Τριάδος, στο Οποίο ομνύει ο Συνταγματικός μας νομοθέτης, ορίζοντας στο πρώτο Σύνταγμα –ως προϋπόθεση υπηκοότητας– ότι: «Πας τις Ορθόδοξος Χριστιανός είναι Έλλην»

ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ :
ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ..ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΉΓΕΙ..

Το μόνο σίγουρο είναι ότι πλέον για όλους μας «εδώ τελειώνουν τα ψέματα»! Τόσο η Ε.Ε., όσο και ο Κύριος Ιησούς Χριστός, απευθυνόμενοι προς εμάς, λένε: «ουδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν· ει γαρ τον έναν μισήσει και τον έτερον αγαπήσει, ή ενός ανθέξεται και του ετέρου καταφρονήσει»(Ματθ. ΣΤ΄,24).

Αγαπητοί μου αδελφοί, σε εμάς έλαχε να πούμε το μεγαλύτερο «ΟΧΙ» της Ιστορίας. Και πρέπει να το πούμε δυνατότερα από κάθε άλλη φορά. Δεν πρέπει να ακουσθεί μόνο στην Ευρώπη· αλλά να ακούσει όλος ο πλανήτης ότι «του Έλληνος ο τράχηλος ζυγόν δεν υποφέρει» και ότι ο Έλληνας δεν παραδίδει την θεόσδοτη ελευθερία του σε κανέναν εχθρό του Χριστού.

Τελειώνω, αγαπητοί μου αδελφοί, με μία υπόμνηση: Ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός –που σήμερα εορτάζει– κατά τον ξεσηκωμό του Γένους μας, δίδασκε, λέγοντας: «Χριστός και ψυχή μόνο σας χρειάζονται». Τώρα όμως, «μόνο Χριστός μάς χρειάζεται»! Την ψυχή ας την θυσιάσουμε γι’ Αυτόν, ο Οποίος λέει: «μείζονα ταύτης αγάπην ουδείς έχει, ίνα τις την ψυχήν αυτού θη υπέρ των φίλων αυτού» (Ιω. ΙΕ΄,13). Τώρα, αυτόν τον λόγο Του πρέπει να έχουμε κατά νου: «Μνημονεύετε της γυναικός Λωτ. ος εάν ζητήση την ψυχήν αυτού σώσαι, απωλέσει αυτήν. και ος εάν απωλέση αυτήν, ζωογονήσει αυτήν» (Λουκ. ΙΖ΄,32-33).