Τίποτε δεν μπορούσε να περάσει από το μυαλό τους καθότι ο ταπεινός αυτός Λευίτης δεν φορούσε κανένα χρυσοποίκιλτο εγκόλπιο.
Όταν σηκώθηκε μετά από ώρα και την ώρα που σκούπιζε τα δάκρυα του αναγνώρισαν ότι είχαν έμπροσθεν τους το τότε Μητροπολίτη Αιτωλίας κ.κ. Κοσμά.
Μετά κάποια ΜΜΕ "πανηγύριζαν " γιατί κοιμήθηκε από τις επιπλοκές του κορονοιου ο "αντιστασιακός Δεσπότης" αλλά ούτε καν ψιλιάστηκαν ότι μαζί με αυτούς πανηγύριζε πραγματικά η Θριαμβεύουσα Εκκλησία.
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Διαβάζουμε:
Ο Επίσκοπος καλόγερος…ο ταπεινός και άκακος…ο γεμάτος αγάπη πνευματικός πατήρ !!! Ο ενδακρυς λειτουργός των Μυστηρίων του Θεού. Ο αμετακίνητος στην Πίστη και την Παράδοση. Ο σύγχρονος Ομολογητής που δεν φοβήθηκε απειλές και δικαστήρια. Ο μικρός στο δεμας αλλά τεράστιος εις το πνεύμα.
Ο κληρικός που όπου κι αν βρισκόταν, έφευγε μακρυά απ’ όλους και γονάτιζε προσευχόμενος στον ουράνιο Πατέρα. Για λίγο που τον γνωρίσαμε, νιώσαμε τα απείρου κάλλους χαρίσματα, τα οποία όμως κάλυπτε με το ταπεινό του φρόνημα. Μακρυά από κοσμικές τιμές και πολυτελή διαβίωση…
Έζησε έως τέλους στην ολίγων τετραγωνικών ισόγειο πατρική οικία, με τα παμπάλαια απλά έπιπλα, διακονώντας την τυφλή αδελφή του…με την οποία “έφυγαν” σχεδόν μαζί, για το αιώνιο ταξίδι.
Ο Άγιος της Αιτωλοακαρνανίας που λείπει από το σώμα της Ελλαδικής Ιεραρχίας και κυρίως από τα πάμπολλα πνευματικα του τέκνα…
Ας έχουμε την πολύτιμη ευχή του…
π.Γεώργιος Πετράκης.
