Ελληνορωμαϊκά!

Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2023

ο Άρραφος Χιτών του Κυρίου μας - η Ιβηρία και η Αγία Νίνα εξαδέλφη του Αγίου Γεωργίου... αυτές ήταν οι πραγματικές βασιλικές οικογένειες μας.

ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΝΙΝΑΣ ΤΗΣ ΙΣΑΠΟΣΤΟΛΟΥ, ΦΩΤΙΣΤΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΡΙΑΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ, ΠΟΥ ΑΞΙΩΘΗΚΕ ΝΑ ΒΡΕΙ ΤΟ ΧΙΤΩΝΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ  ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤ' ΕΝΤΟΛΗ ΤΗΣ ΝΑ ΔΙΔΑΞΕΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΣΤΗ ΓΕΩΡΓΙΑ είναι η 14 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

ΤΙ ΟΜΟΡΦΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΡΎΒΕΙ ΑΥΤΗ Η ΑΓΙΑΚΑΙ Η ΖΩΗ ΤΗΣ 

Η Αγία ΝΙΝΑ (ή Νίνω) γεννήθηκε στην ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑ, όπου κατοικούσαν πολλοί Γεωργιανοί και φέρεται ως συγγενής του ΜΕΓΑΛ/ΡΑ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ (23/4). Ο πατέρας της, ΖΑΒΟΥΛΩΝ, ευσεβής και φημισμένος στρατιωτικός, πριν ακόμα νυμφευθεί, είχε φύγει από την πατρίδα του Καππαδοκία, για να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον αυτοκράτορα Μαξιμιανό. Η μητέρα της, ΣΩΣΑΝΝΑ, ήταν αδελφή του Επισκόπου Ιεροσολύμων Ιουβεναλίου. Ο πατέρας της, φλεγόμενος από αγάπη προς τον Θεό, έγινε με την συγκατάθεση της συζύγου του μοναχός στην έρημο του Ιορδάνη. Η μητέρα της τοποθετήθηκε ως διακόνισσα στο Ναό της Αναστάσεως (ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΕΙΝΑΙ ΑΓΙΟΙ ΚΑΙ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥΣ ΤΙΜΑΤΑΙ ΣΤΙΣ 20/5. Βλ. 3η φωτ.).
Την Αγία Νίνα την παρέδωσαν στην ευλαβέστατη Γερόντισσα ΝΙΟΦΟΡΑ, για να την αναθρέψει.
Όταν η Αγία μελετούσε το Ευαγγέλιο και έφθασε στο κεφάλαιο που έγραφε για την σταύρωση του Κυρίου, ο λογισμός της σταμάτησε στον χιτώνα του Χριστού κι αναρωτήθηκε: Πού να βρίσκεται, άραγε, Η ΕΠΙΓΕΙΑ ΠΟΡΦΥΡΑ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ; Της είπαν, λοιπόν, ότι κατά την παράδοση, αυτή φυλασσόταν στην πόλη ΜΙΤΣΧΕΤΗ ΤΗΣ ΙΒΗΡΙΑΣ (Γεωργίας). Τη μετέφερε εκεί ο ραβίνος της πόλεως που ονομαζόταν ΕΛΙΟΖ, ο οποίος την είχε παραλάβει από το στρατιώτη που την κέρδισε στην κλήρωση κάτω από το Σταυρό. Τα λόγια αυτά χαράχτηκαν βαθιά στην καρδιά της. ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΕ, ΛΟΙΠΟΝ, ΤΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟ ΝΑ ΤΗΝ ΑΞΙΩΣΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΙΒΗΡΩΝ, ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΙ ΤΟΝ ΧΙΤΩΝΑ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΤΗΣ .
Η Παναγία άκουσε την προσευχή της και εμφανίστηκε στον ύπνο της Αγίας. ΤΗΝ ΠΡΟΕΤΡΕΨΕ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΤΗΝ ΙΒΗΡΙΑ ΝΑ ΚΗΡΥΞΕΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΕΡΕ ΕΝΑ ΣΤΑΥΡΟ ΑΠΟ ΚΛΗΜΑΤΟΒΕΡΓΕΣ, ΠΟΥ ΘΑ ΗΤΑΝ Η ΑΣΠΙΔΑ ΚΑΙ Ο ΦΥΛΑΚΑΣ ΤΗΣ. Η ΑΓΙΑ ΞΥΠΝΗΣΕ ΚΑΙ ΕΙΔΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΤΟ ΣΤΑΥΡΟ. ΤΟΝ ΑΣΠΑΣΤΗΚΕ, ΕΚΟΨΕ ΜΙΑ ΚΟΤΣΙΔΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΛΕΞΕ Σ' ΑΥΤΟΝ. Κι αμέσως πήγε να συναντήσει το θείο της Επίσκοπο ΙΟΥΒΕΝΑΛΙΟ. Εκείνος διέκρινε το θέλημα του Θεού και της έδωσε την ευχή του. Έτσι μετά από εντολή τής Θεοτόκου, ΚΗΡΥΞΕ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΣΤΗ ΓΕΩΡΓΙΑ, περί τον 3ο αιώνα μ.Χ. Η αποστολική της δράση και το χάρισμα της θαυματουργίας οδήγησαν τους βασιλείς της Γεωργίας ΜΙΡΙΑΝ (265-342 μ.Χ.) και ΝΑΝΑ στην αλήθεια του Χριστού.
Η Αγία βρήκε τον τόπο, όπου είχε εναποτεθεί ο χιτώνας τού Χριστού , στον κήπο των ανακτόρων και εκεί ΑΝΗΓΕΙΡΕ ΤΟ ΝΑΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΤΥΛΟΥ.
Κοιμήθηκε οσίως "εν ειρήνη" και ο Θεός την δόξασε διατηρώντας το τίμιο λείψανό της άφθαρτο

Πηγή πληροφοριών: Ορθόδοξος Συναξαριστής

Το ΜΠΟΝΤΜΠΕ είναι ένα υπέροχο μικρό Μοναστήρι  (φωτ.), της Αγίας Νίνας Ισαποστόλου τής Γεωργίας, στο ανατολικό μέρος τής Γεωργίας, κοντά στα σύνορα με το Αζερμπαϊτζάν. Της πιο αγαπημένης Αγίας, κυρίως ΤΩΝ ΓΕΩΡΓΙΑΝΩΝ και προστάτιδας του έθνους τους. Ο Ναός είναι αφιερωμένος στον ΑΓΙΟ ΓΕΩΡΓΙΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΑΙΟΦΟΡΟ, συγγενή τής Αγίας. Εκεί βρίσκεται και Ο ΤΑΦΟΣ ΤΗΣ.
Κάτω από το λόφο τού Μοναστηριού Της είναι Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΠΗΓΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΝΙΝΑΣ, ΤΟ ΑΓΙΑΣΜΑ. Οι προσκυνητές βυθίζονται τρεις φορές στο ιαματικό νερό και ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΠΑΣΑ ΝΟΣΟ. Στην αρχή είναι παγωμένο, αλλά μετά άρρητη ευφροσύνη και ευφορία έρχεται στην ψυχή.

Ο πρώτος Ναός τής Αγίας Νίνας στην Ελλάδα κτίστηκε ΣΤΗΝ ΑΙΔΗΨΩ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ, στο Μοναστήρι τού Αγίου Γεωργίου, μαζί με της μητέρας τού Αγίου, ΑΓΙΑΣ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΑΣ.

ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΣΤΑΥΡΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΝΙΝΑΣ
Τον σταυρόν παραδόξως ον Σοι παρέδωκε, η Θεοτόκος Παρθένος, εν τω Ναώ της Σιών, της Τιφλίδος ΝΙΝΑ πάνυ ασπαζόμενοι, φέροντα τρίχας κεφαλής, της τιμίας Σου σεμνή, φωτίστρια Γεωργίας, ισχύν λαμβάνομεν θραύσαι, του πολεμήτορος τας ενέδρας (Ήχος πλ. α΄. Τον Συνάναρχον Λόγον).

ΑΓΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΠΡΕΣΒΕΥΕ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΑΠΑΝΤΟΣ. ΑΜΗΝ!


Σημ.: 
Αποτμήματα Ι. Λειψάνων Της υπάρχουν στον Ι. Ναό Αγ. Μαρίνας Θεσ/νίκης και Ι. Μονής Παν. Κύκκου Κύπρου.
Πηγή Στέλλα Ζαχαρογιανη