Δίνουμε το περιστατικό της μαρτυρίας όπως την διαβάσαμε :
Ενας αδερφός ειχε ενα παιδακι 5 χρονων
με συνδρομο down.
Ο πατερας αγαπουσε πολυ τον Αγιο Παισιο
και το παιδακι τον αγαπουσε πιο πολυ.
...και ο Αγιος Παισιος αγαπουσε και τους δυο
Έπαιρνε συχνα το παιδακι και πηγαιναν στην Παναγουδα.
Με το που εφταναν , το παιδακι φωναζε παππου, παππού και ορμούσε ...και χανοταν στην αγκαλια του Αγιου.
Μια φορα ειχαν φερει ενα δαιμονισμενο στον Αγιο που ειχε αγριεψει απο την παρουσια του Αγιου και εκανε πολλες αγριεμενες παλαβομαρες.
Ο γέροντας καθε τοσο τον συμμαζευε με ενα λογο του για να μην αγριευονται οι προσκυνητές.
"Σιωπη, κατσε κατω"...του ελεγε
Σε καποια στιγμη λεει στο μικρο παιδακι...
"Πηγαινε παιδακι μου να κανεις μια αγκαλιά αυτον τον ανθρωπο"... για το δαιμονισμενο...
"Οχι γεροντα μου", φωναζει ο πατερας του παιδιου ανησυχος, "φοβαμαι"
"Πηγαινε παιδι μου" ξαναλεει ο Αγιος.
"Ναι παππουλη" λεει χαρουμενο το παιδακι...
Και ορμαει με τα χερακια του ανοιγμενα και αγκαλιαζει τον δαιμονισμενο ...
...και το δαιμονιο εγκατελειψε αμεσως τον άνθρωπο!
Δεν αντεξε την γεματη αγαπη αγκαλια
της αγιας αυτης ψυχουλας...
(Και της εντολης του Αγίου)
