Γκόμα, στις 29/10/2025
ΟΙ ΜΗΤΕΡΕΣ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΓΚΟΜΑΣ
ΟΙ «ΜΕΛΙΣΣΕΣ» ΑΠΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΚΥΨΕΛΕΣ
Ο Αγ. Ιωάννης της Κλίμακος ονομάζει την αρετή στον ύψιστο βαθμό της «τελεία των τελείων ατέλεστη τελειότητα». Δηλαδή όσα και να πετύχουμε στην πνευματική ζωή έχουμε πάντα μακρύ δρόμο ( = ατελείωτο ) μέχρι την πληρότητα της αρετής. Το ζητούμενο είναι με σταθερά βήματα, σιγά-σιγά, να προχωράμε μπροστά.
Κάτι τέτοιο βλέπουμε και στην πνευματική πορεία της Επισκοπής μας. Η αγάπη και η αδελφοσύνη βασιλεύουν πλέον ανάμεσα στους πιστούς μας. Ειδικά δε ανάμεσα στις κυρίες, που σαν μητέρες και σύζυγοι είναι η πηγή της αγάπης στα σπίτια και τις κοινότητες. Οι κυρίες της Επισκοπής μας προέρχονται από διαφορετικές φυλές, σαν μέλισσες από διαφορετικές κυψέλες.
Αλλά εδώ στην Εκκλησία μας, αποτελούν μια ενιαία φυλή, τη φυλή του Χριστού. Και συνεργάζονται πλέον αρμονικά σαν μέλη ενός σώματος, όπως λέγει ο Απόστολος Παύλος (1 Κορ. 12-31).
Θυμάμαι ότι στο ξεκίνημά μας, μάλωναν συνεχώς μεταξύ τους. Μερικές φορές γινόμουνα μάρτυρας καβγάδων, διαπληκτισμών και προσβολών της μίας εις βάρος της άλλης. Και έπρεπε κάθε φορά να τις συμβουλεύω πνευματικά για να τις συμφιλιώσω και να αποκαταστήσω την ενότητα μεταξύ τους που ο εγωισμός και το κοσμικό φρόνημα διασάλευαν. Αλλά τώρα, τα πράγματα άλλαξαν!
Περνώντας ο καιρός, όλο και περισσότερο βλέπουμε «την αλλοίωση της δεξιάς του Υψίστου». Ο Χριστός παραμένει όλο και περισσότερο στις καρδιές τους. Η αγάπη βασιλεύει μεταξύ τους και αυξάνει όλο και περισσότερο. Και η αγάπη αυτή –καρπός της πνευματικής τους προσπάθειας- μεταδίδεται, χωρίς να είναι απαραίτητα τα λόγια, στα παιδιά τους και τους δικούς τους. Και μαθαίνουν και αυτοί με τη σειρά τους, εμπνεόμενοι από το παράδειγμα της μάνας και της συζύγου να αγαπούν ο ένας τον άλλον, βλέποντας στο πρόσωπό του όχι «κάποιον» αλλογενή αλλά έναν εν Χριστώ αδελφό. Και έτσι αποτελούν παράδειγμα ευγένειας και καλοσύνης σε μια κοινωνία διαλυμένη και τραυματισμένη από αδιάκοπους πολέμους.
Είμαστε περήφανοι για τις κυρίες της Ενορίας του Αγίου Νεκταρίου της Επισκοπής Γκόμας και Μεγάλου Κίβου. Δόξα τω Θεώ! Τι θαύμα έγινε με αυτές τις «μέλισσες» από διαφορετικές κυψέλες; Πώς τώρα μπορούν να συνυπάρχουν; Παλιότερα τι ίσχυε; «Ου συγχρώνται Ιουδαίοι Σαμαρείταις»
Είχαν η κάθε μια δική της κυψέλη, δικό της τρόπο λειτουργίας. Η κάθε μια ήταν μια αυτόνομη μονάδα, με δικές της φερορμόνες, με τη δική της βασίλισσα και βασιλεία, με διαφορετική «οσμή». Θα μπορούσε κάποιος να επαναλάβει το ερώτημα του Απ. Παύλου: «Άρα μεμέρισται ο Χριστός»;
Τώρα πλέον έχουν μια μόνον Βασιλεία: Την Ευλογημένη Βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος!
Η κυψέλη τους, η καταγωγή τους, ψεκάστηκε με το άρωμα του Χριστού, το μύρο του Χριστού, την «οσμήν της Χριστού ευωδίας», που είναι η αγάπη και η αδελφοσύνη. Καταλαβαίνουν οι κυρίες της Επισκοπής μας ότι έχουν την ίδια προέλευση και τον ίδιο προορισμό. Όλες έχουν την ίδια μυρωδιά, την ευωδία του Αγ. Χρίσματος. Τώρα κάθε «μέλισσα» δεν έχει τη δική της μυρωδιά που την διαφοροποιεί από τις άλλες. Ούτε πέφτει στην παγίδα να κάνει αυτά που κάνουν οι εργατικές αλλά «άλογες» μέλισσες που αν ανήκουν σε διαφορετικές κυψέλες μαλώνουν συνεχώς και δαγκώνονται.
Όλες οι κυρίες της Επισκοπής μας έχουν πλέον συνειδητοποιήσει ότι αναγεννήθηκαν στην ίδια κολυμβήθρα, είναι μέλη της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, τις συνδέει η ίδια Ορθόδοξη Πίστη, έχουν Πατέρα τον Χριστό. Ο δρόμος μέχρι εδώ ήταν μακρύς και γνωρίζουμε ότι η οδοιπορία μας είναι ακόμα μεγάλη. Όμως έχουμε την βεβαιότητα ότι με τη βοήθεια του Θεού όλα θα πάνε καλά. Αρκεί να δυναμώνουμε συνεχώς την αγάπη και την πίστη μας στον Χριστό.
Όταν οι μητέρες είναι ενωμένες, οι οικογένειές μας και οι κοινωνίες μας είναι δυνατές! Μπράβο στις Ορθόδοξες μητέρες της Γκόμας. Είναι πιά ενωμένες, βοηθούν η μία την άλλη, επισκέπτεται η μία την άλλη και την ενθαρρύνει να προχωρήσει με ελπίδα αυτές τις δύσκολες στιγμές που περνάει ο τόπος τους, η περιοχή του Βόρειου και Νότιου Κίβου. Για άλλη μια φορά, συγχαρητήρια στις κυρίες της Ενορίας του Αγίου Νεκταρίου Γκόμας!
† Ο Γκόμας και Μεγάλου Κίβου Τιμόθεος
