Βίντεο του Κωνσταντίνου Καρακατσάνη πρ. καθηγητή Πυρηνικής Ιατρικής ΑΠΘ
ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΒΙΝΤΕΟ https://mega.nz/file/HclHnC7I#LJ6hRWpEX10CLfoNAEgm7pcJI00Ip8bdCCRtZRZVd2I
( ΤΟ 1976 ΤΟΝ ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΣΤΟ ΑΠΘ - ΜΑΣ ΕΚΑΝΑΝ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΟΙ ΓΝΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΛΛΑ Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΟ ΚΑΘΗΓΗΤΙΚΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ - ΠΟΥ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΤΟΤΕ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΙΣΙΟΥ; - Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας)
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΜΙΛΟΥΝΤΑ ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ
Γεννήθηκε στήν Καλαμάτα τό ἔτος 1946 (ἀπό πρόσφυγες γονεῖς καταγομένους ἀπό τίς Κυδωνίες τῆς Μικρᾶς Ἀσίας). Τίς σπουδές του στή Μέση Ἐκπαίδευση ἐτελείωσε μέ κρατική ὑποτροφία. Εἶναι πτυχιοῦχος (μέ τόν βαθμό «ἄριστα») τῆς Ἰατρικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καί διδάκτωρ τῆς ἴδιας Σχολῆς μέ τόν ἴδιο βαθμό («ἄριστα»).
Μετεκπαιδεύτηκε τρεῖς φορές -τήν πρώτη φορά μέ ὑποτροφία τῆς Διεθνοῦς Ἐπιτροπῆς Ἀτομικῆς Ἐνεργείας- σέ Πανεπιστημιακά Νοσοκομεῖα τοῦ Λονδίνου στό γνωστικό ἀντικείμενο τῆς Πυρηνικῆς Ἰατρικῆς. Διορίσθηκε ὡς Ἐπιμελητής στήν Ἰατρική Σχολή τοῦ Α.Π.Θ. τό ἔτος 1976 καί ἀφοῦ ἀνῆλθε προοδευτικῶς ὅλες τίς πανεπιστημιακές βαθμίδες, ἐξελέγη Καθηγητής τῆς Πυρηνικῆς Ἰατρικῆς στό ἴδιο Πανεπιστήμιο τό ἔτος 2007.
Ἀπό τό ἔτος 1995 ἕως καί τόν Αὔγουστο τοῦ ἔτους 2013 ὑπῆρξε ἐκλεγμένος Διευθυντής τοῦ Α΄ Πανεπιστημιακοῦ Ἐργαστηρίου τῆς Πυρηνικῆς Ἰατρικῆς. Συνταξιοδοτήθηκε τόν Σεπτέμβριο τοῦ ἔτους 2013, ἀφοῦ ὑπηρέτησε ἐπί τριάντα ὀκτώ συναπτά ἔτη στήν Ἰατρική Σχολή τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Τό ἔργο του περιελάμβανε διδασκαλία τῶν φοιτητῶν στήν Ίατρική Φυσική καί στήν Πυρηνική Ίατρική, κλινικο-εργαστηριακό ἔργο στό Νοσοκομεῖο καί ἔρευνα στό γνωστικό ἀντικείμενο τῆς Πυρηνικῆς Ἰατρικῆς.
Ἔχει ἐπίσης ἀσχοληθῆ στό παρελθόν μέ διάφορα θέματα βιοηθικῆς, στά ὁποῖα περιλαμβάνονται ἡ ὑπογεννητικότητα καί οἱ ἀμβλώσεις (γιά τό θέμα αὐτό ἔχει συγγράψει καί βιβλίο), ἡ "Ὁμοιοπαθητική" καί ὁ προβληματισμός σχετικῶς μέ τήν ἔννοια τοῦ "ἐγκεφαλικοῦ θανάτου" καί τῶν μεταμοσχεύσεων ζωτικῶν ὀργάνων, τά ὁποῖα λαμβάνονται ἀπό τούς ἀποκαλούμενους "ἐγκεφαλικῶς νεκρούς" ἀσθενεῖς. Ἐπίσης, ἔχει συγγράψει βιβλίο γιά τήν θεώρηση τῆς ψυχιατρικῆς ὑπό τό φῶς τῆς ἐμπειρίας Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας.
Γιά τό θέμα τοῦ "ἐγκεφαλικοῦ θανάτου" ἔχουν δημοσιευθῆ ἄρθρα του τόσο σέ ἰατρικά καί νομικά περιοδικά -ἑλληνικά καί ξενόγλωσσα- ὅσο καί στόν κοινό περιοδικό τύπο. Στά ξενόγλωσσα ἄρθρα του παραπέμπουν διάφοροι ἀνά τόν κόσμο ἐρευνητές, ὅπως ἐπίσης καί τό Ἐθνικό Συμβούλιο Βιοηθικῆς τῶν Η.Π.Α.
Γιά τό ἴδιο θέμα (τῆς μεταμόσχευσης ζωτικῶν ὀργάνων ἀπό «ἐγκεφαλικῶς νεκρούς ἀσθενεῖς») ἔχει συγγράψει στήν ἀγγλική καί στήν ἑλληνική καί ἕνα βιβλίο. Τέλος, τά τελευταῖα χρόνια, εἶναι πολύ συχνές (σαράντα πέντε καί πλέον) οἱ τιμητικές προσκλήσεις πού τοῦ ἀπευθύνονται, γιά συμμετοχή του σέ παγκόσμια συνέδρια σχετιζόμενα μέ τό θέμα τοῦ "ἐγκεφαλικοῦ θανάτου" καί τῶν μεταμοσχεύσεων ζωτικῶν ὀργάνων ἀπό «ἐγκεφαλικῶς νεκρούς» ἀσθενεῖς. Ὑπηρέτησε τήν στρατιωτική του θητεία (28 μῆνες) στό ἀρχηγεῖο τῆς Ἀεροπορίας. Εἶναι ἔγγαμος οἰκογενειάρχης καί πατέρας τεσσάρων τέκνων.
