" Αυτή την μαρτυρία την είχαμε από συγγενικό πρόσωπο του μάρτυρα κληρικού αλλά με τα ίδια τα μάτια μας είδαμε στον Ιερό Ναό του ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ των Καλαβρύτων το Ιερό Ευαγγέλιο, το μόνο που διασώθηκε από την φωτιά που έβαλαν οι αντίχριστοι , σήμερα δήθεν πολιτισμένοι ..
Στην πίσω πλευρά του τελευταίου μισο καμένου φύλου του ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ σχηματίστηκε το ΠΡΟΣΩΠΟ του ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ .
ΚΑΙ κάτι άλλο οι απόγονοι αυτών δεν θα γλυτώσουν τον πνευματικό νόμο έστω και αν πέρασαν χρόνια ... τους έδωσε χρόνο μετάνοιας και φυσικά τους είδαμε στις μέρες μας πόσο τον χρησιμοποίησαν για να αποκαταστήσουν και να αποζημιώσουν τα θύματα και τα εγκλήματα που έκαναν.
Σήμερα αυτός ο πνευματικός νόμος του περικυκλώνει δραματικά μέχρι να πούνε ήμαρτον και να έρθουν να "προσκυνήσουν" τα ιερά και τα όσια εν Ελλάδι."
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Δευτέρα, 13 Δεκέμβρη του 1943. Η καμπάνα της Μητρόπολης Καλαβρύτων άρχισε να χτυπά από τα ξημερώματα. Σε λίγο ήρθε η διαταγή να συγκεντρωθούν όλοι οι κάτοικοι της πόλης στο Δημοτικό Σχολείο, έχοντας μαζί τους μια κουβέρτα και τρόφιμα για μια μέρα. Πάνω από 1.750 άνθρωποι, 350 οικογένειες. Νέοι, γέροι, γυναίκες και παιδιά συγκεντρώθηκαν, ανήσυχοι, στο Σχολείο.
Γύρω στις 9 το πρωί χώρισαν τα γυναικόπαιδα από τους άνδρες πάνω των 14 και έως 65 ετών. Κλείδωσαν τα γυναικόπαιδα, μερικούς ανάπηρους και λίγους υπερήλικες άνδρες στο διώροφο Δημοτικό Σχολείο, εκεί που σήμερα στεγάζεται το Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος, και οδήγησαν τον υπόλοιπο ανδρικό πληθυσμό λίγο έξω από την πόλη, σε έναν μικρό λόφο, στο χωράφι του δάσκαλου Καπή. Τους έβαλαν στη μέση και έστησαν γύρω – γύρω πολυβόλα.
