«Ο Υιός και Λόγος του Θεού, αν και απαθής, έγινε άνθρωπος, χωρίς να μεταβληθεί καθόλου η θεία φύση Του. Αλλά τι να πω και τι να διηγηθώ; Ξυλουργό και φάτνη βλέπω, και βρέφος, και σπάργανα, και τοκετό παρθένου η οποία στερείται όλα τα απαραίτητα, όλα να κυριαρχούνται από φτώχεια, όλα να είναι γεμάτα ανέχεια. Είδες πλούτο μέσα σε τόση πολλή φτώχεια; Πως, ενώ είναι πλούσιος, επτώχευσε για μας; Πως χωρίς κρεβάτι, χωρίς στρώμα, είχε ριχθεί σε γυμνή ξηρή φάτνη; Ω πτωχεία, πηγή πλούτου! ω πλούτε αμέτρητε που φέρει κάλυμμα φτώχειας! Κείτεται μέσα σε φάτνη και την οικουμένη συγκλονίζει· είναι τυλιγμένος με σπάργανα και της αμαρτίας διαρρυγνύει τα δεσμά· πριν ακόμη αρθρώσει τις πρώτες λέξεις, και τους μάγους δίδαξε και τους παρακίνησε προς επιστροφή (προς τον αληθινό Θεό)».Λόγοι Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου
