«Ἔζησα τὸ μαρτύριο τοῦ πρωτομάρτυρος ἁγίου Στεφάνου!
Τὸν ἀγαπῶ πολύ. Τὸν προσκυνῶ καὶ τοῦ φωνάζω: “Στεφανιό μου, Στεφανάκι μου... Δῶσε μου λίγη ἀπὸ τὴν ἀγάπη σου στὸν Χριστό”.
Φοροῦσε γαλάζιο ἀνοιχτὸ χιτώνα σὰν ἀντερὶ δικό σας. Οἱ πέτρες βροχή... Γεμάτος πληγές.
Θηρία οἱ κακοῦργοι. Ὅλα τὰ δαιμόνια εἶχαν μπεῖ μέσα τους. Κοίταζε ἀτάραχος τὸν οὐρανό.
Ὁ Σαοὺλ κρατοῦσε τὰ ροῦχα τῶν φονιάδων. Ἄλλα κρατοῦσε καὶ ἄλλα... εἶχε τὰ πόδια του σ᾿ ἕναν βράχο.
Εἶδα καὶ τὸ μαρτύριο τῶν ἁγίων Δέκα (τῶν ἐν Γορτύνη 23 Δεκεμβρίου). Πέρασαν μὲ χαρὰ ἀπὸ τὸ σπαθί. Παλληκάρι ὁ πρῶτος ἀλλὰ πιὸ παλληκάρι ὁ τελευταῖος ποὺ ἔζησε τὸν ἀποκεφαλισμὸ ὅλων τῶν ἄλλων καὶ δὲν δίστασε».
Οἱ ἅγιοι Δέκα μάρτυρες μαρτύρησαν τὸν 3ο αἰῶνα μ.Χ., ὅταν αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Δέκιος.
Ἀπὸ τὸ βιβλίο: Ἡ ὅσια Γερόντισσα Γαλάκτια τῆς Κρήτης παρακαταθήκη καὶ διδάγματα τῆς Γερόντισσας – Μαρτυρίες ἀνθρώπων ποὺ τὴ γνώρισαν σελ. 128 Ἐκδόσεις θεομόρφου Λευκωσία 2023
ΠΗΓΗ
