Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ
" Με την υπογραφή του μνημονίου μεταξύ Ελλάδας, Βουλγαρίας και Ρουμανίας, υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, για τη δημιουργία του διαδρόμου Μαύρης Θάλασσας – Αιγαίου, η Αθήνα εντάσσεται πλέον ανοιχτά στον στρατιωτικό σχεδιασμό του ΝΑΤΟ.
Ο διάδρομος αυτός, με επενδύσεις 2,6 δισ. ευρώ, παρουσιάζεται επίσημα ως υποδομή μεταφορών, όμως χαρακτηρίζεται από τις Βρυξέλλες ως «η πρώτη γραμμή άμυνας της ΕΕ», με σαφή στόχο την ταχεία μεταφορά στρατευμάτων και οπλικών συστημάτων προς τα σύνορα Ουκρανίας και Μολδαβίας.Αυτή η εξέλιξη δεν είναι αποκομμένη από όσα συμβαίνουν στο μέτωπο.
Αντίθετα, συνδέεται άμεσα με τη συστηματική προσπάθεια της Δύσης να διατηρήσει τη στρατιωτική ικανότητα της Ουκρανίας, παρά τις βαριές απώλειες σε υποδομές και ανθρώπινο δυναμικό.
Η Ρωσία, αναγνωρίζοντας τον κομβικό ρόλο της εφοδιαστικής αλυσίδας, εστιάζει πλέον μεθοδικά στα σημεία που στηρίζουν την ουκρανική πολεμική μηχανή.

Ο θαλάσσιος και χερσαίος διάδρομος Αιγαίου–Μαύρης Θάλασσας και ο ρόλος της Ελλάδας
Ο λεγόμενος διάδρομος Μαύρης Θάλασσας–Αιγαίου δεν αποτελεί απλώς ένα έργο μεταφορών, αλλά εντάσσεται στη στρατηγική της ΕΕ και του ΝΑΤΟ για τη λεγόμενη «στρατιωτική κινητικότητα».
Πρόκειται για ένα πλέγμα λιμανιών, σιδηροδρομικών γραμμών, οδικών αξόνων και ενεργειακών υποδομών που επιτρέπουν τη γρήγορη μεταφορά στρατευμάτων, βαρέος εξοπλισμού και καυσίμων από τη Νότια Ευρώπη προς την Ανατολική πτέρυγα της Συμμαχίας.
Η θέση της Ελλάδας
Η Ελλάδα παίζει κεντρικό ρόλο στο νότιο σκέλος του διαδρόμου, κυρίως μέσω:
-του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης, το οποίο τα τελευταία χρόνια έχει μετατραπεί σε βασικό κόμβο μεταφοράς στρατιωτικού υλικού των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ προς Βουλγαρία, Ρουμανία και Ουκρανία
-των λιμανιών Θεσσαλονίκης και Καβάλας, που λειτουργούν συμπληρωματικά για μεταφορές φορτίων
- του ελληνικού σιδηροδρομικού δικτύου, το οποίο συνδέεται με Βουλγαρία και από εκεί με Ρουμανία και Μολδαβία
- ενεργειακών υποδομών, όπως ο FSRU Αλεξανδρούπολης, που ενισχύει τον εφοδιασμό της περιοχής με καύσιμα, κρίσιμα για στρατιωτικές επιχειρήσεις
Η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει χαρακτηρίσει τον διάδρομο ως κρίσιμο για την «ασφάλεια της ΕΕ», ενώ στρατιωτικοί αναλυτές τον εντάσσουν στο πλαίσιο αντικατάστασης ή συμπλήρωσης των επισφαλών θαλάσσιων διαδρομών της Μαύρης Θάλασσας, που βρίσκονται υπό ρωσικό έλεγχο.
Για τη Ρωσία πλέον η Ελλάδα δεν λειτουργεί πλέον ως «ουδέτερος μεσογειακός παίκτης» αλλά ως ενεργό τμήμα της νατοϊκής εφοδιαστικής αλυσίδας που στηρίζει έμμεσα τη συνέχιση του πολέμου
Η μετατροπή της χώρας σε κόμβο στρατιωτικής κινητικότητας αυξάνει το γεωπολιτικό της βάρος, αλλά ταυτόχρονα και την έκθεσή της σε κινδύνους, χωρίς να έχει λόγο στη στρατηγική κατεύθυνση του πολέμου.
Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΟΠΩΣ ΔΟΘΗΚΕ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΙΟ ΕΛΕΟΣ
Από το “ΗΓΓΙΚΕΝ”, 23 Σεπτεμβρίου 2012
Είχαμε την ευλογία να γνωρίσουμε έναν άνθρωπο ( τον Κ.Δ) που γνώριζε τον γέροντα Παΐσιο για δεκαπέντε χρόνια και είχε ιδιαίτερες σχέσεις μαζί του.
Κάναμε αρκετά χιλιόμετρα για να τον γνωρίσουμε από κοντά και το υλικό που μας εμπιστεύθηκε νομίζω πως είναι σημαντικό και θα προσπαθήσουμε να το προβάλλουμε σταδιακά.
Ξεκινάμε με μια μαρτυρία, λόγω επικαιρότητας που έχει σχέση με τα ελληνοτουρκικά. Από βαθιά ταπεινότητα και μόνο, ο εν λόγω κύριος δεν θέλησε να δημοσιεύσουμε ούτε το όνομά του, ούτε την πόλη που μένει :
«Βρισκόμαστε στο 1990 που είδα τον γέροντα. Ήταν η τελευταία φορά γιατί μετά από λίγο αρρώστησε. Με έβαλε μέσα στο κελλί του και καθόταν στο πάσι. Κάθε φορά που τον επισκεπτόμουν, του πήγαινα καμιά μάλλινη φανέλα για το κρύο. Πήρα και τον σάκκο μαζί μου και τον έβαλα σε μια γωνιά.
Μου λέει “μην τον πειράζεις τον σάκκο”…
Εγώ μέσα στον σάκκο είχα ένα μαγνητοφωνάκι που κατέγραφε από απόσταση συνομιλίες και είχα σκοπό μόλις πάω να βγάλω την φανέλα να το πατήσω και να αρχίσει να καταγράφει τα λόγια του γέροντα.
Μόλις σηκώθηκα μου λέει “Κ. μην το ανοίγεις, δεν πρόκειται να δουλέψει. Φέρ’ το εδώ να το δω κι εγώ.”
Αφού με κατάλαβε το πήρα και του το έδωσα. Μου λέει “τίνος είναι αυτό;”. Του λέω “είναι του φίλου μας του Β.” ο οποίος ήταν γνωστός του γέροντα. Άρχισε να το περιεργάζεται και λέει “είναι πολύ ωραίο αλλά να ξέρεις δεν θα λειτουργούσε. Αφού δεν είχες ευλογία δεν θα λειτουργούσε.”
Εκείνη την ώρα τον φώναξε κάποιος έξω από το κελλί κι εκεί είδα το μεσημεριανό του γέροντα που ήταν μισή ντομάτα, τρεις ελιές και μισή φέτα ψωμί.
Μόλις ήρθε μέσα του λέω «γέροντα, έχω έναν λογισμό. Τι θα γίνει με την Ελλάδα; Πες μου αν είναι ευλογημένο».
Μου λέει ο γέροντας «θα σου πω… Εγώ μου λέει δεν θα το δω, εσύ θα το δεις. Θα γίνει επί των ημερών σου! Εσύ θα το ζήσεις το γεγονός αυτό… Το πρόβλημα θα αρχίσει από την Θράκη.
Θα είναι ένα διπλωματικό επεισόδιο το οποίο δεν θα μπορεί να λυθεί.
Τότε όμως οι δήθεν «φίλοι» μας θα βοηθήσουν την Ελλάδα μας αλλά στην ουσία αυτοί θα έχουν το μυαλό τους στα Δαρδανέλια και στην Ευρωπαϊκή Τουρκία.
Από εκεί θα αρχίσει, από την Θράκη!».
Τον ρωτάω «εμείς θα λάβουμε μέρος σε ό,τι γίνει;»
«Όχι!», μου λέει. »Εμείς θα φτάσουμε μέχρι το σημείο της γενικής επιστράτευσης.
Χάρην των μικρών των παιδιών, των μοναχών και άλλων που προσεύχονται ο Θεός θα μας λυπηθεί και δεν θα μας αφήσει να λάβουμε μέρος στον πόλεμο που θα γίνει.
Θα την πατήσουν αυτοί οι δήθεν «φίλοι» μας και οι άλλοι…»
https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/2024/06/blog-post_49.html
ΣΤΩΜΕΝ καλώς