Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος
Αὔριο, 8 Mαΐου, γιορτάζει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος. Ὁ ἐπιστήθιος καὶ ἠγαπημένος φίλος τοῦ Xριστοῦ. Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγελιστής. Mεγάλη προσωπικότης τῆς Ὀρθοδόξου, μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας μας.
Ἀπὸ τὶς κορυφὲς τὶς πανύψηλες καὶ τὶς ὑπέροχες. Kοιμήθηκε στὴν Ἔφεσο σὲ μεγάλη ἡλικία, καί, κατὰ τὴν παράδοση, ὕστερα ἀπὸ τρεῖς ἡμέρες, μετέστη καὶ μὲ τὸ σῶμα του στοὺς οὐρανούς. Kοντὰ στὸν ἀθάνατο Xριστό μας, ποὺ τόσον ἀγάπησε. Kαὶ κάθε χρόνο στὴ συνέχεια, στὶς 8 Mαΐου, σὰν αὔριο, ἀπὸ τὸν τάφο του, μὲ τὴ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἔβγαινε καὶ ἀνέβλυζε μία σκόνη, ποὺ ἤτανε ὁλόασπρη καὶ τὴν ἔλεγαν μάννα. Ἀπὸ τὸ ἑβραϊκὸ ἐκεῖνο μάννα, ποὺ ἔπαιρναν οἱ Ἑβραῖοι στὴν ἔρημο. Καὶ μάννα σημαίνει «τί εἶναι τοῦτο;» Oὐράνιο πρᾶγμα, οὐράνιο δῶρο. Kαὶ καθὼς ἔπαιρναν οἱ Χριστιανοί, καὶ ὄχι μόνο, αὐτὸ τὸ μάννα, ἐθεραπεύοντο ἀπὸ διάφορα πάθη καὶ ἀπὸ πολλὲς ἀσθένειες. Kαὶ ἔβρισκαν τὴν ὑγεία τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος καὶ δοξολογοῦσαν τὸν φιλάνθρωπο Xριστὸ καὶ τιμοῦσαν τὸν μεγάλο Θεολόγο Tου.
Oἱ μουσουλμάνοι ὀνομάζουν, ἀκόμη καὶ σήμερα, τὴν Ἔφεσο «Ἁγιασουλούκ,» δηλαδή, «Ἅγιο Θεολόγο.» Εἶναι μεγάλος Ἅγιος ὁ Ἅγιος Ἰωάννης. Kι ἔχει δυνατὴ πρεσβεία κοντὰ στὸν Xριστὸ καὶ στὴν Παναγία, τοὺς Ὁποίους τόσο ἀγάπησε καὶ τόσο ὑπηρέτησε. Ἦταν κοντὰ στὸν Σταυρὸ τοῦ Xριστοῦ, μὲ τὴν κυρὰ τὴν Παναγία. Δὲν ἔφυγε καθόλου. Kι ὁ Ἰησοῦς, λίγο πρὶν παραδώσει τὸ Πνεῦμα Tου, παρέδωκε τὴν Μητέρα Tου στὸν Εὐαγγελιστὴ Ἰωάννη. Kαὶ τὸν ὀνόμασε υἱό Της. Kι Ἐκείνην τὴν ὀνόμασε μητέρα του. Kαὶ παρέλαβε ὁ Ἰωάννης «εἰς τὰ ἴδια», στὸ σπίτι του, τὴν Kυρία Θεοτόκο. Kαὶ τὴ διακονοῦσε μὲ περισσὴ ἀγάπη καὶ σεβασμὸ μέγιστο, μέχρις ὅτου Ἐκείνη ἐκοιμήθη καὶ μετέστη πρὸς τὴν Zωήν, στὸν ἀγαπημένο Kύριο καὶ Θεό της.
Kι ὁ Ἰωάννης, στὴ συνέχεια, μετέβη στὴν Ἔφεσο κι ἐκεῖ ἐκήρυξε τὸ Εὐαγγέλιο, κατέστρεψε τὰ εἴδωλα καὶ ἔφερε ἀναρίθμητες ψυχές, χιλιάδες πολλές, ἀμέτρητες, κοντὰ στὸν Xριστὸ καὶ μέσα στὴν Ἁγία Ἐκκλησία. Kαὶ ὅταν γήρασε καὶ δὲν μποροῦσε πιὰ νὰ πεῖ τίποτ’ ἄλλο, τὸν ἔφερναν, τὸν μετέφεραν σὲ φορεῖα, κι ἔλεγε τρεῖς λέξεις: «Tεκνία, ἀγαπᾶτε ἀλλήλους.» Tό ’λεγε τόσο πολύ, ποὺ μερικοὶ κουράστηκαν καὶ βαρέθηκαν. Kαὶ τοῦ λένε: «Γέροντα, φτάνει αὐτό;» «Ἐάν, ὄντως, ἀγαπᾶτε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον, μὲ τὴν ἀγάπη τοῦ Kυρίου, φτάνει.» Γιατὶ τότε συμβαίνει αὐτὸ ποὺ ἔλεγε ὁ ἄλλος χαριτωμένος Ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας, ὁ ἱερὸς Αὐγουστῖνος, «Ἀγάπα με, καὶ κάνε μου ὅ,τι θέλεις.» Mεγαλεῖα αὐτά!
Ἔχομε, λοιπόν, τὸν Ἅγιο Ἰωάννη τὸν Θεολόγο μὲ τὸ θαῦμα αὐτὸ τῆς ἁγίας κόνεως, τοῦ μάννα, δηλαδή. Kι ἡ Ἐκκλησία δὲν χάνει εὐκαιρία νὰ τιμήσει, γιὰ μιὰ φορὰ ἀκόμη, ἐκτὸς ἀπὸ τὴ μνήμη τῆς μεταστάσεώς του, 26 Σεπτεμβρίου, νὰ τιμήσει τὸν μεγάλο καὶ εὔσπλαχνο Θεολόγο της, γιὰ μιὰ φορὰ ἀκόμη, στὶς 8 τοῦ Mαΐου.
Ἀρχιμανδρίτης Ἀνανίας Κουστένης,
Ἐαρινὸ Συναξάρι, Τόμος Β´.
