Αφορμή για την πραγματεία αυτή ήταν ένας διάλογος με αδελφούς, όπου θυμηθήκαμε πολλά .
Είχαμε παλαιότερα διαβάσει ότι ο Άγιος Παϊσιος έλεγε το εξής :
" οι Αμερικανοί ξοδεύουν τόνους καυσίμων για να πάνε στα άστρα, ενώ εμείς με ένα παξιμάδι πάμε εκεί πάνω "
Σε πρώτη φάση αυτό ακουγόταν παράδοξο και μόνο πνευματικώ τω τρόπω θα μπορούσε να εξηγηθεί .
Μετά μάθαμε ότι ο Άγιος Πορφύριος είχε την δυνατότητα θεία Χάριτι να περιέρχεται το σύμπαν .
Και πάμε λίγα χρόνια πριν όταν ένα γνωστό μας Γεροντάκι στο Άγιο Όρος ρώτησε :
- ποια είναι η μεγαλύτερη ταχύτητα παιδιά μου ;
Και αυτοί απάντησαν:
-του φωτός Γέροντα
- όχι παιδιά μου , η μεγαλύτερη ταχύτητα είναι της σκέψης της προσευχής .
- μια φορά στεκόμουν κάτω από τον έναστρο ουρανό και το βλέμμα μου είχε προσηλωθεί σε ένα συγκεκριμένο αστέρι ..
- σαν να το αγάπησα αυτό το αστέρι και δεν ξεκολλούσε η ματιά μου από το φως του .
- και τότε εντελώς αιφνίδια μεταφέρθηκα πάνω σε αυτό το Αστέρι.
- δεν μπορούσα να αρθρώσω Δοξολογία στον Δημιουργό του Σύμπαντος , μόνο το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ φώναζα μέσα σε αυτήν την μοναδική απεραντοσύνη .
ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ αδελφοί
Δρ.Κωνσταντίνος Βαρδάκας
