Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Δεν θα μιλήσουμε για μια κηδεία όπου περιφερόταν το σκότος από επάνω της μέσω παγκόσμιας τηλεοπτικής κάλυψης , αλλά θα μιλήσουμε για μια μαρτυρία που μας δόθηκε από άνθρωπο του Θεού πριν χρόνια και την αναρτήσαμε τότε, αλλά αυτή η ίδια μαρτυρία είναι διαχρονική.
Ήταν παραμονές Χριστουγέννων του 2015 και η Ελληνική Βουλή ψήφιζε νύκτα ένα νομοσχέδιο που έδινε κατά αρχάς δικαιώματα σε συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων ...την επόμενη ημέρα μας συνάντησε αυτή η ψυχή και μας περιέγραψε τι της συνέβη εκείνο το βράδυ.
" παιδί μου δεν ήταν ένα όνειρο, ήταν μια εμπειρία εγρήγορσης που με άφησε με το στόμα ανοικτό"
" ανέβαινα μια καταπράσινη πλαγιά και δίπλα μου βημάτιζε ένας άνδρας που ήταν όλος Φως και για αυτό δεν μπορούσα να διακρίνω τα χαρακτηριστικά του"
" κάποια στιγμή φτάσαμε στην είσοδο μιας σπηλιάς που ήταν κλεισμένη με μια μεγάλη ξύλινη πόρτα σαν αυτές που υπάρχουν στα μοναστήρια "
" μου λέει -τώρα δες προσεκτικά , όταν ανοίξει αυτή η πόρτα"
" με ένα νεύμα του η ξύλινη πόρτα τρίζοντας άνοιξε και ευθύς αμέσως βγήκε από το εσωτερικό της σπηλιάς κάτι που έμοιαζε με μαύρη ομίχλη, σαν ψηλαφητό σκότος "
" αυτή η μαύρη πάχνη μου έκανε τόσο εντύπωση που άπλωσα το χέρι να την ακουμπήσω και τότε με μια αστραπιαία κίνηση ο Φωτεινός αυτός Άγγελος μου άρπαξε το χέρι μου , λέγοντας μου - μην το πιάσεις , θα καείς άσχημα , μπορεί να φαίνεται μαύρο αλλά ζεματάει "
" τραβήχτηκα αμέσως και εκεί από έξω κατάλαβα ότι βρισκόμουν έξω από το έρεβος της κόλασης"
" μετά το σκοτάδι που έβγαινε από την σπηλιά, άρχισα να βλέπω τώρα μαζί με αυτό και ανθρώπινες φιγούρες και τι φιγούρες; δεν περίμενα να δω τέτοια πράγματα"
" έβγαιναν μέσα από εκεί αρχιερείς με όλη την αρχιερατική ενδυμασία τους ..συνέχεια"
" αισθάνθηκα πολύ άσχημα γιατί συνέχεια από την σπηλιά έβγαιναν αρχιερείς "
" κάποια στιγμή γνωρίζοντας που βρισκόμουν , ρώτησα τον Φωτεινό Άγγελο"
" - πότε βγαίνει ο Πάπας" και αυτός μου απάντησε "αργεί αυτός"
" μετά άρχισα να βλέπω και γνωστούς μου"
" δεν ήταν τόσο εύκολο να αντικρύζεις μια παρέλαση στην κόλαση "
" τότε είδα τον Άγγελο να φεύγει από δίπλα μου και κυριεύθηκα από φόβο με αποτέλεσμα να τρέχω κατοστάρι την πλαγιά απομακρυνόμενος από την σπηλιά αυτή"
" το Δέος μου όμως συνεχίστηκε γιατί όταν κατέβαινα, εγώ έβλεπα γνωστούς μου να ανεβαίνουν και να κατευθύνονται προς στην σπηλιά για να μπούνε τώρα αυτοί μέσα"
" με όσες δυνάμεις είχα τους φώναζα - μην πάτε προς τα εκεί"
" τίποτε, κανείς δεν άκουγε, σαν να ήταν όλοι τους ναρκωμένοι με κάποιο φάρμακο και δεν άκουγαν, ούτε αντιδρούσαν"
ΕΔΩ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΑΥΤΗ Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ
και ενώ πριν 10 χρόνια που την ακούσαμε , μας έκανε εντύπωση αφήνοντας μας πολλά ερωτηματικά , αυτό που ακολούθησε τα επόμενα χρόνια δεν μας άφησε καμιά αμφιβολία περί αυτής.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ και πεπτώκασι οι δαίμονες
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
