Ελληνορωμαϊκά!

Σάββατο 16 Αυγούστου 2025

τα χάλια μας θα τα φτιάξει η ΑΓΙΟΤΗΤΑ και δυστυχώς ο πόλεμος

 


Τον κόσμον ΜΟΝΟΝ ο πόλεμος θα τον ΔΙΟΡΘΩΣΕΙ, όπου ήδη θα έλθη ή και ΕΡΧΕΤΑΙ μετά ΚΑΛΠΑΣΜΟΥ! Η δυστυχία θα φέρει πολλούς εις ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΙΝ, οι δε αμετανόητοι, αναπολόγητοι...

Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής • μνήμη 16 Αυγούστου

Ο Όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής που γέμισε τον πλανήτη με αγίους  εορτάζει την επόμενη της ΠΑΝΑΓΙΑΣ .. λίγο πριν βγει ο Δεκαπενταύγουστος του 1959 κοιμήθηκε Οσιακά 


Όλοι μας μπορούμε να γίνουμε άγιοι

Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής
Το πρώτο, πού κάνει κάθε άνθρωπος, όταν τον καλέση ο Θεός στην επίγνωσί Του, είναι να ερευνήση με ακρίβεια τον εαυτό του για να ιδή, ότι πράγματι στην ζωή του πολλές ενέργειες του ήσαν έξω από το θέλημα του Θεού.
Και από αυτή την στιγμή αρχίζει το έργο της μετανοίας. Η μετάνοια αρχίζει από την κατάπαυσι της αμαρτωλής ζωής και φθάνει μέχρι αυτής της θεώσεως, η οποία δεν έχει τέλος.
Ο Θεός δεν έχει περιγραφή και τέρμα• ούτε και οι ιδιότητές Του είναι δυνατό να έχουν. Μπαίνοντας ο άνθρωπος, δια της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος, μέσα στους κόλπους της θεώσεως, πάσχει όλες αυτές τις ιδιότητες τις ατέρμονες, τις αψηλάφητες, τις ανεξιχνίαστες, τις απέραντες.
Γι’ αυτό είπα ότι η μετάνοια δεν έχει τέρμα.
Πολλές φορές συμβαίνει στον αγωνιζόμενο, να μην ημπορή να νικήση τον παλαιό άνθρωπο, διότι είναι τόσο πολύ αιχμαλωτισμένος από τα πάθη του, παρ’ όλο πού αυτός τα μισεί, τα αποστρέφεται, δεν τα θέλει• και αυτή η κατάστασι θεωρείται κατά την παράδοσι της Εκκλησίας, ζωή μετανοίας.
Τότε μόνο δεν θεωρείται μετάνοια, όταν παύση ο άνθρωπος να αγωνίζεται και λέγει: «Δεν ημπορώ πλέον. Δεν υπάρχει για μένα τίποτε».
Αυτό λέγεται απόγνωσι και το καταδικάζει η Εκκλησία ως βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος• περικόπτει και απορρίπτει αυτό το μέλος ως σάπιο, ως βλάσφημο, στρεφόμενο κατά της αγαθότητας του Θεού.
Δεν πρέπει λοιπόν, σε καμμιά περίπτωσι να συστέλλωμε την πίστι μας. Ουδέποτε να σκεφθή κανείς, ότι είναι αδύνατο να φθάσουμε στην ολοκληρωτική μετάνοια στην οποία μας εκάλεσε ο Χριστός μας. Θα φθάσωμε χάριτι Χριστού.
Ουδέποτε είναι ικανή μόνη η ανθρώπινη ενέργεια και προσπάθεια να φθάση εκεί. Αυτό είναι εγωιστικότατο και οι Πατέρες το κατεδίκασαν.
Ο Μέγας Μακάριος λέγει ότι τόση είναι η δύναμι της προθέσεως του ανθρώπου, τόσο μόνο ημπορεί ο άνθρωπος, μέχρι πού να αντιδράση προς τον διάβολο.
Προκαλούμενος υπό του σατανά, υπό μορφή προσβολής «κάνε αυτό», τόσο μόνο ημπορεί να πή ο άνθρωπος• «όχι δεν το κάνω». Μέχρι εκεί ημπορεί να πάη ο άνθρωπος. Από εκεί και πέρα είναι έργο της Χάριτος. Γι’ αυτό ο Ιησούς μας, ετόνιζε με έμφασι ότι, «χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν».
Άρα ποτέ να μην συσταλήτε, ποτέ να μην κατεβαίνετε στην μικροψυχία, εφ’ όσο «δια πίστεως βαδίζομεν». Ποτέ να μην λέγετε: «Δεν θα φθάσωμε εμείς στην απάθεια, δεν θα φθάσωμε στον αγιασμό, δεν θα μιμηθούμε τους Πατέρες μας».
Αυτό είναι βλάσφημο. Θα τους φθάσωμε επειδή το θέλομε και εφ’ όσο το θέλομε θα μας το δώση ο Χριστός μας.
Μένοντας πιστοί και μη υποχωρούντες κατά πρόθεσι, οπωσδήποτε θα το επιτύχωμε. Αυτή είναι η πραγματικότης.
Έξω από αυτή την γραμμή οι Πατέρες δεν παραδέχονται άλλη. Έξω από αυτή, θεωρείται πλέον απόγνωσι. Δεν υπάρχει το «δεν μπορώ πλέον». Πώς δεν μπορείς; Δια του Χριστού ισχύομε.
«Πάντα ισχύομεν εν τω ενδυναμούντι ημάς Χριστώ». «Πάντα», είπε ο Παύλος, για να μην αφήση κανένα περιθώριο, μήπως πή κάποιος «εγώ δεν ημπορώ».
Αφού είναι «μεθ’ ημών ο Θεός, τις καθ’ ημών; Ει Θεός ο δικαιών, τις ο κατακρίνων;»
askitikon
Πηγή Θήβαιος Πολίτης ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ


Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. α ́. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Τὴν ψυχὴν ἐκκαθάρας συντόνοις σκάμμασι, σκληραγωγίᾳ, νηστείᾳ, ἀδιαλείπτῳ εὐχῇ, ἀγρυπνίᾳ καὶ πεντάδος τῶν αἰσθήσεων θεοφρουρήτῳ φυλακῇ ἄρτι, μάκαρ Ἰωσήφ, ἀπῆλθες Χριστῷ συνεῖναι, Ὃν δυσωπεῖς ὑπὲρ πάντων, Ἡσυχαστά, νῦν εὐφημούντων σε.

ὴν παραμονὴν τῆς κοιμήσεώς του -14 Αὐγούστου 1959- ἐπέρασε νὰ τὸν ἴδη ὁ κ. Σχοινᾶς ἀπὸ τὸν Βόλον· ἦσαν γνώριμοι πολύ.

- Τί κάμετε, τοῦ λέγει, πῶς ἔχει ἡ ὑγεία σας;

- Αὔριον, Σωτήρη, ἀναχωρῶ διὰ τὴν αἰώνιαν πατρίδα. Ὅταν ἀκούσῃς τὶς καμπάνες, νὰ ἐνθυμηθῆς τὸν λόγον μου.

Τὸ βράδυ εἰς τὴν ἀγρυπνίαν τῆς Κοιμήσεως τῆς Παναγίας μας ὁ Γέροντας συνέψαλλε ὅσον ἠδύνατο μὲ τοὺς πατέρας. Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν τὴν ὥραν ποὺ ἐκοινώνησε τὰ Ἄχραντα Μυστήρια εἶπε· «ἐφόδιον ζωῆς αἰωνίου».

Ξημέρωσε 15η Αὐγούστου. Ὁ Γέροντας κάθεται στὴν μαρτυρική του πολυθρόνα στὴν αὐλὴ τοῦ ἡσυχαστηρίου μας. Περιμένει τὴν ὥραν καὶ τὴν στιγμήν. Εἶναι σίγουρος διὰ τὴν πληροφορίαν ποὺ τοῦ εἶχε δώσει ἡ Παναγία μας, ἀλλὰ βλέποντας τὴν ὥραν νὰ περνᾶ καὶ τὸν ἥλιον νὰ ἀνεβαίνη τοῦ ἔρχεται κάτι ὡσὰν στενοχώρια, ὡσὰν ἀγωνία διὰ τὴν βραδύτητα.

Εἶναι ἡ τελευταία ἐπίσκεψις τοῦ πονηροῦ. Μὲ φωνάζει καὶ μοῦ λέγει: «Παιδί μου, γιατί ἀργεῖ ὁ Θεὸς νὰ μὲ πάρη; Ὁ ἥλιος ἀνεβαίνει καὶ ἐγὼ ἀκόμη εἶμαι ἐδῶ!». Βλέποντας ἐγὼ τὸν Γέροντά μου νὰ λυπῆται καὶ σχεδὸν νὰ ἀδημονῇ, τοῦ λέγω μὲ θάρρος: «Γέροντα μὴ στενοχωρῆστε, τώρα ἐμεῖς θὰ κάνωμε εὐχὴ» καὶ θὰ φύγετε».

Ἐσταμάτησαν τὰ δάκρυά του. Οἱ πατέρες, ὁ καθένας τὸ κομποσχοίνι του καὶ ἔντονον τὴν εὐχήν. Δὲν ἐπέρασε ἕνα τέταρτο καὶ μοῦ λέγει: «Κάλεσε τοὺς πατέρες νὰ βάλουν μετάνοιαν, διότι φεύγω». Ἐβάλαμε τὴν τελευταίαν μετάνοιαν. Ἔπειτα ἀπὸ λίγο ἐσήκωσε τὰ μάτια του ὑψηλὰ καὶ ἔβλεπε ἐπιμόνως ἐπὶ δυὸ λεπτὰ περίπου. Κατόπιν γυρίζει καὶ πλήρης νηφαλιότητος καὶ ἀνεκφράστου ψυχικοῦ θάμβους μᾶς λέγει:

«Ὅλα ἐτελείωσαν, φεύγω, ἀναχωρῶ, εὐλογεῖτε!» Καὶ μὲ τὶς τελευταῖες λέξεις ἔγειρε τὸ κεφάλι του δεξιά, ἀνοιγόκλεισε δυὸ τρεῖς φορὲς ἤρεμα τὸ στόμα καὶ τὰ μάτια, καὶ αὐτὸ ἦταν. Παρέδωκε τὴν ψυχήν του εἰς χεῖρας Ἐκείνου, τὸν ὁποῖον ἐπόθησε καὶ ἐδούλευσεν ἐκ νεότητος.

Θάνατος ὄντως ὁσιακός. Εἰς ἡμᾶς ἐσκόρπισε ἀναστάσιμον αἴσθησιν. Ἐμπροστά μας εἴχαμε νεκρὸν καὶ ἥρμοζε πένθος, ὅμως μέσα μας ἐζούσαμε ἀνάστασιν. Καὶ τοῦτο τὸ αἴσθημα δὲν ἔλειψε πλέον· μὲ αὐτὸ συνοδεύεται ἔκτοτε ἡ ἐνθύμησις τοῦ ἀειμνήστου ἁγίου Γέροντος». ΜΑΡΤΥΡΙΑ Οσίου Γέροντος Εφραίμ του Αριζονίτη

"δεν υπάρχει ακόμα συμφωνία, ¨συμφωνούνε¨ σε πρώτη φάση για να μην δείξουνε ότι διαφωνούνε"

 

ΟΤΑΝ ΣΚΟΤΩΝΟΝΤΑΙ ΑΘΩΟΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΣΥΜΦΩΝΕΙΣ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΠΑΥΣΗ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣ ...ΑΛΛΑ ΤΟΥΣ ΕΝΔΙΕΦΕΡΕ ΜΟΝΟ ΤΟ IMAGE ΤΟΥΣ 

Πλήρης απουσία της φράσης «κατάπαυση του πυρός» και της λέξης «εκεχειρία» στις δηλώσεις Τραμπ-Πούτιν


" Ο Τζον Μπόλτον, πρώην σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, δήλωσε σήμερα ότι ήταν σαφές ποιος βγήκε νικητής από τη σημερινή συνάντηση μεταξύ του Τραμπ και του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν. Οι δύο ηγέτες προέβησαν σε σύντομες δηλώσεις μετά τη σημερινή, εξαιρετικά κρίσιμη συνάντησή τους στην Αλάσκα.

«Ο Τραμπ δεν έχασε, αλλά ο Πούτιν σαφώς κέρδισε», είπε ο Μπόλτον, προσθέτοντας ότι «ο Τραμπ δεν έφυγε με τίποτα, εκτός από περισσότερες συναντήσεις».

Εν τω μεταξύ, ο Πούτιν «έχει κάνει πολλά για την αποκατάσταση της σχέσης, κάτι που πάντα πίστευα ότι ήταν ο βασικός του στόχος», δήλωσε ο Μπόλτον.

«Διέφυγε από τις κυρώσεις. Δεν αντιμετωπίζει κατάπαυση του πυρός. Η επόμενη συνάντηση δεν έχει οριστεί. Ο (Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ) Ζελένσκι δεν ενημερώθηκε για όλα αυτά πριν από αυτή τη συνέντευξη Τύπου. Δεν έχει τελειώσει τίποτα, αλλά θα έλεγα ότι ο Πούτιν πέτυχε τα περισσότερα από αυτά που ήθελε. Ο Τραμπ πέτυχε πολύ λίγα», είπε ο Μπόλτον." 

https://edition.cnn.com/politics/live-news/trump-putin-meeting-news-08-15-25


ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥΣ ...

πριν μερικές ώρες επισημάναμε: 

βλ. https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/2025/08/blog-post_39.html

 Γράφει ο Δρ.Κωνσταντίνος Βαρδάκας 

" 99 με τον πόλεμο μια με την πένα " ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ ο Αιτωλός 
" όταν λείπει ο Χριστός όλα επιτρέπονται "
" καλύτερος ο πόλεμος παρά μια άτιμη ειρήνη που οδηγεί την ανθρωπότητα στο παγκόσμιο σφράγισμα του αντίδικου"
" θέλουν να τα βρουν αλλά για τα συμφέροντα τους"
" το κέρδος τους είναι η προβολή του εγώ τους "
" Θα τα βρουν όχι για να κάνουν ειρήνη αλλά για να επιστρέψουν πίσω ως  δήθεν νικητές στα ΜΜΕ και σε λίγο πάλι θα συναντηθούν στα πολεμικά πεδία "
" Θέλησαν να συναντηθούν της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου και η Παναγία με όσα θα ακολουθήσουν θα τους δείξει ποιος κάνει κουμάντο..όχι φυσικά οι πύραυλοι τους αλλά όταν συναντήσουν την Θεϊκή Οργή δεν θα έχουν χρόνο να βγάλουν κιχ μετανοίας .."
ΣΤΩΜΕΝ καλώς 
Δρ.Κωνσταντίνος Βαρδάκας 
ΥΓ. στο αμέσως επόμενο διάστημα μιας εικονικής Ειρήνης στην Ουκρανία φορτώνουν οι δαίμονες τα δυτικά Βαλκάνια και το Αιγαίο ... 

΄

Παρασκευή 15 Αυγούστου 2025

"τρία προσκυνήματα στην ΑΓΙΑΣΣΟ (Αγία Σιών) ισοδυναμούν με ένα πρόσκυνημα στα Ιεροσόλυμα "έλεγαν οι απέναντι Μικρασιάτες

 

η ΤΗΝΟΣ του Δεκαπενταύγουστου για τους Μικρασίατες προγόνους μας ήταν η ΑΓΙΑΣΣΟ της Λέσβου
ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ 

Το πανηγύρι της Παναγιάς στην Αγιάσο της Λέσβου πριν από έναν αιώνα – «Του ανταποκριτή μας» στις τοπικές εφημερίδες

Γράφει ο Στρατής Μπαλάσκας

Εδώ και πολλά χρόνια, η Παναγία της Αγιάσου συγκεντρώνει τον Δεκαπενταύγουστο πλήθος προσκυνητών από κάθε γωνιά της Λέσβου και όχι μόνο. Το πανηγύρι της Παναγιάς δεν ήταν και δεν είναι απλώς μια θρησκευτική γιορτή, μια μέρα προσευχής, είναι και μέρα κοινωνικής συνάντησης, εμπορίου, ακόμα και ειδησεογραφικού ενδιαφέροντος.Οι εφημερίδες της Μυτιλήνης συνήθιζαν, ιδιαίτερα κατά την περίοδο του μεσοπολέμου, να στέλνουν στην Αγιάσο ανταποκριτές, ώστε να καλύψουν το γεγονός από κοντά. Με σημειωματάριο στο χέρι, κατέγραφαν όχι μόνο τις εκδηλώσεις μέσα στο ναό, αλλά και όλο το ταξίδι, αφού άλλοι πήγαιναν πεζοί και άλλοι με αμάξια. Κατέγραφαν, επίσης, τους δρόμους, το χωριό, τα πρόσωπα, τα ήθη.


Μέσα από αυτά τα ρεπορτάζ, με τις γλαφυρές περιγραφές και τις ανθρώπινες στιγμές, ξεδιπλώνεται μια πολύχρωμη εικόνα, άλλοτε με θρησκευτική κατάνυξη, άλλοτε ως λαϊκό πανηγύρι, που διασώζει ωστόσο το πνεύμα μιας άλλης εποχής όπου μπορούμε να ξαναζήσουμε με λεπτομέρεια την εμπειρία του πανηγυριού όπως την έζησε μια ολόκληρη γενιά.

Η Δημόσια Κεντρική βιβλιοθήκη Μυτιλήνης, όπως λέει στο ΑΠΕ ΜΠΕ η διευθύντριά της, Μαρία Γρηγορά, αξιοποιώντας το πλούσιο αρχειακό και έντυπο υλικό της, ανοίγει ένα παράθυρο στο παρελθόν της Λέσβου και αναδεικνύει ιστορίες από την καθημερινή ζωή, τα έθιμα και τις παραδόσεις του νησιού. Μέσα από το πλούσιο υλικό της, μας φέρνει κοντά στους ανθρώπους, στις συνήθειες και στις χαρές τους μιας άλλης εποχής και μας επιτρέπει να περπατήσουμε ξανά στους δρόμους, στις πλατείες και στα πανηγύρια του νησιού, ζωντανεύοντας στιγμές που έχουν χαραχτεί στη μνήμη των κατοίκων του. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το πανηγύρι της Παναγιάς της Αγιάσου, όπως περιγράφεται στα εκτενή αφιερώματα των εφημερίδων «Ελεύθερος Λόγος» το 1925 και «Ταχυδρόμος» το 1926.

Όλοι οι δρόμοι της Λέσβου, όπως μας λένε στις ανταποκρίσεις τους οι δημοσιογράφοι της εποχής, οδηγούσαν προς την Αγιάσο. Από τα χαράματα, παρέες, οικογένειες, ακόμα και μοναχικοί προσκυνητές έπαιρναν τον δρόμο για την Αγιάσο. Δρόμοι κακοτράχαλοι, αδιάβατοι σε ορισμένα σημεία. Ο δρόμος είναι γεμάτος κοσμάκη. Άντρες, γυναίκες με τα μικρά τους στην αγκαλιά, ξυπόλητες και μαντηλικωμένες, παιδάκια, γριούλες με μαύρα τσιμπέρια στο κεφάλι και γέροι με άλικα κόκκινα φέσια, καβαλικεμένοι πάνω σε γαϊδουράκια και μουλάρια, παληκάρια φορτωμένα μαύρα κριάρια που τα πάνε «κουρμπάνια» στη χάρη της, άλλοι με χήνες, πάπιες, πετεινούς, περιστέρια, ταξίματα της Παναγιάς, σε μεγάλες και χαρούμενες παρέες τραβούνε σιγά σιγά. Προσπερνούμε πολλά τέτοια καραβάνια και με το ρόδισμα της ανατολής φτάνουμε σ’ ένα καφενεδάκι στου «Κλίτα», μας πληροφορεί ο ανταποκριτής του Ταχυδρόμου το 1926.

Άλλοι πάλι με δεμένα πισθάγκωνα τα χέρια τους ή κρατώντας μια πέτρα εκτελούν το τάμα τους: «Αξπόλτσα τσι διμέν’ πστάγκνα, θαν έρτου στ’ χαρς» (*Ξυπόλυτη και πισθάγκωνα δεμένη θα έρθω στη χάρη σου), τάμα που λύνεται μόνο μπροστά στην Παναγιά. Στην Καρύνη, κάτω από τους αιωνόβιους πλατάνους και τα τρεχούμενα παγωμένα νερά, ήταν η πρώτη μεγάλη ανάπαυλα. Από εκεί οι προσκυνητές συνεχίζουν, όπως άλλωστε συμβαίνει ακόμη και σήμερα την ανάβαση της Πατωμένης, τoυ πλακόστρωτου ανηφορικού μονοπατιού που οδηγεί στην Αγιάσο.


Φτάνοντας στο χωριό, ο επισκέπτης συναντούσε την πρώτη μεγάλη χαρά: τις Αγιασώτισσες στα γιορτινά τους. Καθισμένες μπροστά στις πόρτες, με πολύχρωμα σαλβάρια σε κάθε απόχρωση, κίτρινα, μπλε, ροζ, κόκκινα, πράσινα, όλα συνδυασμένα θαυμάσια με τα ροδοκόκκινα πρόσωπα και τα τσακίρικα μάτια τους. Αρμαθιές φλουριά, πεντόλιρα και τρακοσάρες λίρες στον λαιμό, πλατιά μαλαματένια βραχιόλια στα χέρια. Οι δρόμοι γέμιζαν από την παρουσία τους και, όπως σημείωναν οι παλιοί ρεπόρτερ, θα ενθουσίαζαν κάθε ζωγράφο ή φωτογράφο της εποχής.


Περπατούσαν με λεβέντικο και αργό βήμα, χαμογελώντας παιχνιδιάρικα στους νεαρούς που συναντούσαν. Συχνά κοντοστέκονταν, αντάλλασσαν χαιρετισμούς:

— «Γειά σας», έλεγαν τα παλικάρια.

— «Γειά σας…», απαντούσαν εκείνες με συρτή, παιχνιδιάρικη φωνή.

Άλλοτε πάλι, όταν συναντούσαν νεαρούς από τη Μυτιλήνη, έπαιρναν πρώτες τον λόγο:

— «Ε, παλκάρια! Καστρινοί, σαστι*;» (Είσαστε)

Κι όταν οι «Καστρινοί», οι του κάστρου της Μυτιλήνης κάτοικοι δηλαδή, έμεναν άναυδοι, ξεσπούσαν σε δυνατά γέλια.

Η Αγιασώτισσα, έγραφαν οι τότε ανταποκριτές, είχε μια χαρακτηριστική «αντάρτικη» θηλυκή αυθόρμητη εκδήλωση, γεμάτη χιούμορ και πείραγμα. Κανένα σκαλοπάτι ή πεζούλι δεν έμενε άδειο. Παντού κοπέλες καταστολισμένες, γελαστές, εύθυμες και μαργιόλες, που «κατατρώνε» τον περαστικό με το βλέμμα, κουβεντιάζουν, γελούν δυνατά και τσατίζουν τους πρωτευουσιάνους μυτιληνιούς με ένα δυο λόγια που θα πουν.

Το χωριό ασφυκτιούσε από κόσμο. Ο επισκέπτης έπεφτε πάνω σε μια σκηνή πρωτόγνωρη: δρόμοι ασφυκτικά γεμάτοι, μαγαζιά και καφενεία ανοιχτά ως τα ξημερώματα, και κάθε σπίτι να φιλοξενεί δεκάδες ανθρώπους. Οι τυχεροί έβρισκαν στέγη σε συγγενείς ή φίλους, οι υπόλοιποι κοιμούνταν όπου υπήρχε χώρος, σε αυλές, σε σοκάκια, ακόμα και μέσα στην εκκλησία. Κάθε σπίτι φιλοξενεί από δέκα πέντε και είκοσι άτομα. Οι απόκεντροι δρόμοι είναι όλοι στρωμένοι, από ανθρώπινα σώματα, που ήλθον να ταλαιπωρηθούν και να προσευχηθούν. Οι αγρυπνούντες χορεύουν υπό τους ήχους του ζουρνά και του νταουλιού.


Χιλιάδες κόσμου χορεύει ως το πρωί, γιατί δεν έχει που να κοιμηθεί.

Οι ανταποκριτές περιγράφουν ανθρώπους να έχουν στρώσει κουβέρτες μέσα στο ναό, ο οποίος είναι ασφυκτικά γεμάτος από κόσμο. Δεξιά και αριστερά κοιμούνται, δεν αγρυπνούν, πιστοί. «Προχωρούμε με ευλάβεια προς τον ιερόν τόπον, αλλά και με προσοχή να μην πατήσουμε τους ονειρευομένους. Πάρα-πέρα μικρά παιδιά κλαίγουν. Ζητούν να βυζάξουν. Ένας άλλος βγάζει άξαφνα μια φωνή άγρια πόνου και εκτοξεύει μιαν ύβριν. Άλλος ροχαλίζει, άλλος τρώγει, άλλος ομιλεί, άλλος ψάλλει, άλλος κάμνει κόρτε, άλλος προσπαθεί να κλέψη τα φλουριά της Αγιασσώτισας που κρέμουνται στον τράχηλό της κι’ άλλοι άλλα. Ο θόρυβος και ο αναβρασμός -έγραφε ο ανταποκριτής- θύμιζαν εβραϊκή χάβρα ή σκηνές διωγμού. Μέσα σε αυτό το χάος και αφού με δυσκολία κατάφεραν να εισέλθουν στην εκκλησία ο ίδιος και οι συνοδοί αναρωτιούνται: “Μήπως είμεθα αμαρτωλοί; Μήπως η μεγαλόχαρη δεν δέχεται την προσευχή μας;”

Αδύνατο, η Παναγία αγαπά εξίσου αγνούς και αμαρτωλούς. Και κείνους που μπαίνουν και δέονται γονατιστοί στα πόδια του εικονίσματός της, και κείνους που μπαίνουν αγέρωχοι με το μέτωπο υψηλά».

Ενώ περιγράφουν και ένα αστείο περιστατικό που συνέβη μέσα στην εκκλησία, όταν ξαφνικά κάποιος τους άγγιξε στον ώμο. Γυρνώντας, είδαν μια γνώριμη φυσιογνωμία, ντυμένη στα λευκά.

– «Την ευλογία σου, αδελφέ μου. Έχεις χειροτονηθεί; Φοράς τα ιερά άμφια;»

– «Όχι», αποκρίθηκε εκείνος. «Φοράω το νυχτικό μου. Κοιμούμαι με τη γυναίκα μου και τα παιδιά μου στον οίκο του Θεού».

– «Βοήθειά σου, αδελφέ μου», του απάντησαν.

Στο μεταξύ, το γλέντι συνεχιζόταν σε όλους τους καφενέδες. Νταβούλια, κλαρίνα, τρομπόνια, απ’ παντού ανακατωμένοι ήχοι ξεχύνονται, ενώ ένας αλαλαγμός γεμίζει ολόκληρη την αγορά. Μεθυσμένες παρέες τραγουδούν αμανέδες εδώ, ο «Λέανδρος» παρεκεί, καντάδες παραπέρα. Το κέφι είναι ζωηρό, γενικό και αδιάκοπο. Οι καμπάνες της εκκλησιάς χτυπούν ασταμάτητα, οι μικροπωλητές φωνάζουν να πουλήσουν τα προϊόντα τους και η ατμόσφαιρα είναι γεμάτη ζάλη και ένταση, όπου χωρίς να είσαι μεθυσμένος, ζαλίζεσαι και γυρνάς σαστισμένος από δω κι από κει.


Οι περισσότεροι ξημερώνουν με αδιάκοπο, τρελό γλέντι. Από τα μεσάνυχτα και ύστερα, λίγοι ήταν εκείνοι που στέκονταν καλά στα πόδια τους και περπατούσαν με σταθερότητα. Στις «μικρές ώρες», μέσα στο διαβολεμένο μεθύσι και τον ενθουσιασμό, φαινόταν η ψυχή του χωριανού Αγιασσώτη: αγνή, πλούσια ψυχή απαλλαγμένη από κάθε επήρεια, γεμάτη πάθος, αίσθημα και ζωή. Τον ακούσαμε να τραβά αμανέδες, τον είδαμε να χορεύει τον «Καρσυλαμά», τον «τζάμικο» και τον συρτό, πετώντας σαν ζαρκάδι πάνω από τη γη, να σέρνει μαζί του τη γυναίκα του, την αρραβωνιαστικιά του, την αδερφή του στον χορό. Τον είδαμε στο μεθύσι του και τον αγαπήσαμε.

Ξημέρωσε, και άλλους τους βρήκε η μέρα γύρω από τραπεζάκια, άλλους στον αυλόγυρο της Παναγιάς και πολύ λίγους στα σπίτια τους. Με το χτύπημα της καμπάνας για τη λειτουργία σταματά κάθε κλαρίνο και κάθε τραγούδι. Ο χωριανός πηγαίνει στο μαγαζί του κι ο προσκυνητής στην εκκλησιά. Ο πολύς κόσμος ξεχύνεται στις γειτονιές, αγοράζοντας ένα κουμαράκι χρωματιστό, ένα πήλινο ανθοδοχείο, ένα βαζάκι ή λίγα φρούτα για να τα πάει στο σπίτι του.

Τα τσουκαλάδικα συγκεντρώνουν τη μεγαλύτερη κίνηση, πωλητές που με κάθε τρόπο θέλουν να εξυπηρετήσουν τον πελάτη, ώστε κανείς δεν φεύγει με άδεια χέρια. Ο κόσμος κάνει τα ψώνια του, καθίζει έξω από την Παναγιά περιμένοντας να τελειώσει η λειτουργία για να προσφέρει το τελευταίο «αντέτι». Μετά την απόλυση, η εικόνα της μεγαλόχαρης, παμπάλαια και καπλαντισμένη με πολλά ασημένια διακοσμητικά και τάματα, κρέμεται στην είσοδο της εκκλησιάς, ανάμεσα στις μεσαίες κολώνες. Όσοι βγαίνουν περνούν κάτω από την εικόνα, σκύβουν και την φιλούν, ολοκληρώνοντας έτσι με σεβασμό και δέος την εμπειρία του πανηγυριού.

ΓΑΖΑ "κόβω ρούχα σε λωρίδες για να κάνω σερβιέτες στην κόρη μου"

 Οι απειλές της λιμοκτονίας και των βομβαρδισμών που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή η Λωρίδα της Γάζας δεν είναι οι μοναδικές, ειδικά για τις γυναίκες. Ακόμα και η έλλειψη σε βασικά είδη προσωπικής υγιεινής όπως οι σερβιέτες, τα ταμπόν και το σαπούνι δημιουργούν προκλήσεις που οι περισσότερες από εμάς δεν μπορούμε καν να φανταστούμε.

Το CNN σε ένα πρόσφατο ρεπορτάζ του επιχείρησε να δώσει απάντηση στο ερώτημα: Τι κάνουν οι γυναίκες της Γάζας όταν έχουν περίοδο; Όπως απαντούν στο αμερικανικό μέσο, νιώθουν «αμηχανία» και ντροπή από τις συνθήκες στις οποίες ζουν. Δεν έχουν να αντιμετωπίσουν μόνο τον κίνδυνο λοιμώξεων αλλά και το ταμπού που αποτελεί μέχρι σήμερα η έμμηνος ρύση στην κοινωνία τους.

Ανάμεσα σε αυτές που μιλούν στο CNN είναι μια μητέρα έξι παιδιών, η Ghadeer Nassar, η οποία αναγκάστηκε να κόψει σε λωρίδες παλιά ρούχα για να δημιουργήσει αυτοσχέδιες σερβιέτες για την έφηβη κόρη της. «Κάποιες φορές μπορώ να αγοράσω στην κόρη μου σερβιέτες, άλλες όμως δεν μπορώ, οπότε καταλήγω να κόβω σε λωρίδες ρούχα, να τις πλένω, να τις απολυμαίνω και να της λέω να χρησιμοποιεί αυτές»

Πάνω από 700.000 γυναίκες και κορίτσια στη Γάζα αντιμετωπίζουν μια υγειονομική κρίση που συνδέεται με την περίοδό τους, σύμφωνα με στατιστικές, καθώς μπορεί να μην έχουν πρόσβαση ούτε καν σε καθαρό νερό. Μετά από μήνες απομόνωσης από το Ισραήλ, οι προμήθειες σε σερβιέτες και ταμπόν έχουν σχεδόν στερέψει.

«Η κατάσταση στον καταυλισμό μας φέρνει σε δύσκολη θέση» προσθέτει η Nassar. «Μας γεμίζει άγχος το να πρέπει να απλώνουμε έξω τα εσώρουχά μας. Η κόρη μου θα αναστατωθεί αν δει κάποιος τα δικά της. Είμαστε στοιβαγμένοι, διαρκώς περικυκλωμένοι από άλλους, είναι εξαντλητικό».

Ακόμα και αν οι αυτοσχέδιες λύσεις για την περίοδο είναι προσωρινές στη Γάζα, όπως προειδοποιούν τα Ηνωμένα Έθνη, μπορεί να προκαλέσουν μακροπρόθεσμες συνέπειες στην υγεία των γυναικών και των κοριτσιών. ΠΗΓΗ https://www.marieclaire.gr/art-lifestyle/body-mind/gaza-ti-kanoun-i-ginekes-otan-echoun-periodo/

Δείτε το βίντεο:

τους κόπηκαν τα χαμόγελα και πρώτα - πρώτα του ΤΡΑΜΠ ..φώτο

 

ερωτήθηκε από δημοσιογράφο μόλις είχε καθίσει δίπλα στον Αμερικανό πρόεδρο Ν.Τραμπ,  «Κύριε Πουτιν πόσο έδαφος θα ελέγχει ο Ζελένσκι όταν αυτό τελειώσει;»

Και ο Β.Πούτιν κεραυνοβόλησε του πάντες όχι απλώς κάνοντας με τις παλάμες του χωνί για να μπορέσει μέσα στην αίθουσα, αλλά φώναξε δυνατά”Zero”- («Μηδέν») και εν συνεχεία έκανε το σχήμα «0» με τον αντίχειρα και τον δείκτη του! ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ


ΟΙ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ ΑΚΟΜΑ ΔΙΑΡΚΟΥΝ - ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΙ ΘΑ ΒΓΑΛΟΥΝ 

Τα σενάρια εξέλιξης

1. Αποτυχία της Συνόδου (Πιθανό σενάριο)

Καμία ουσιαστική συμφωνία, αλλά άνοιγμα διαλόγου. Χαμηλό βραχυπρόθεσμο αντίκτυπο στις αγορές.

2. Προσωρινή εκεχειρία με εδαφικά ανταλλάγματα

Θετική για αγορές και ενεργειακά, αλλά προκαλεί πολιτική θύελλα σε Ουκρανία και Ευρώπη. Ρίσκο αποσταθεροποίησης.

3. Κλιμάκωση

Αν καταρρεύσουν οι συνομιλίες, πιθανή αναζωπύρωση εντάσεων, αύξηση τιμών ενέργειας, και πιθανές στρατιωτικές κινήσεις (ήδη έχουν μετακινηθεί αμερικανικά πυρηνικά υποβρύχια).

4. Συνολική ειρηνευτική συμφωνία (Πολύ Απίθανο)

Απαιτεί μαζικές παραχωρήσεις και συμμετοχή της Ουκρανίας. 

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ

ΑΛΑΣΚΑ - οι επόμενες ώρες αναμένεται να γράψουν ένα από τα πιο απρόβλεπτα ΣΗΜΕΙΑ της σύγχρονης ΙΣΤΟΡΙΑΣ…τι μας μετέφεραν

Γράφει ο Δρ.Κωνσταντίνος Βαρδάκας 
" 99 με τον πόλεμο μια με την πένα " ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ ο Αιτωλός 
" όταν λείπει ο Χριστός όλα επιτρέπονται "
" καλύτερος ο πόλεμος παρά μια άτιμη ειρήνη που οδηγεί την ανθρωπότητα στο παγκόσμιο σφράγισμα του αντίδικου"
" θέλουν να τα βρουν αλλά για τα συμφέροντα τους"
" το κέρδος τους είναι η προβολή του εγώ τους "
" Θα τα βρουν όχι για να κάνουν ειρήνη αλλά για να επιστρέψουν πίσω ως  δήθεν νικητές στα ΜΜΕ και σε λίγο πάλι θα συναντηθούν στα πολεμικά πεδία "
" Θέλησαν να συναντηθούν της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου και η Παναγία με όσα θα ακολουθήσουν θα τους δείξει ποιος κάνει κουμάντο..όχι φυσικά οι πύραυλοι τους αλλά όταν συναντήσουν την Θεϊκή Οργή δεν θα έχουν χρόνο να βγάλουν κιχ μετανοίας .."
ΣΤΩΜΕΝ καλώς 
Δρ.Κωνσταντίνος Βαρδάκας 
ΥΓ. στο αμέσως επόμενο διάστημα μιας εικονικής Ειρήνης στην Ουκρανία φορτώνουν οι δαίμονες τα δυτικά Βαλκάνια και το Αιγαίο ... 

ΑΛΑΣΚΑ- με μήνυμα την Σοβιετική Ένωση στο στήθος ..τα λέει όλα

Όλα τα είπε η Αγία Ματρώνα η Ρωσίδα 

Βίντεο που δημοσίευσε το πρακτορείο TASS δείχνει τον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ να εισέρχεται σε ξενοδοχείο της αμερικανικής πόλης όπου θα διαμείνει κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής, φορώντας ένα φούτερ με την ένδειξη «CCCP». Πρόκειται για τη ρωσική συντομογραφία για την Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (ΕΣΣΔ).
 Η επιλογή της ενδυμασίας προκάλεσε αίσθηση, δεδομένου ότι ο Ψυχρός Πόλεμος μεταξύ ΗΠΑ και Σοβιετικής Ένωσης σημάδεψε το δεύτερο μισό του 20ούΗΘΟΥΜΕ  αιώνα,ΥΜ μέχρι την κατάρρευση του κομμουνιστικού καθεστώτος και την ίδρυση της Ρωσικής Ομοσπονδίας το 1991.ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ
ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΤΙ ΕΙΠΕ Η ΑΓΙΑ ΜΑΤΡΩΝΑ Η ΡΩΣΙΔΑ
" θα φτάσετε να κάνετε και το μνημόσυνο του Τσάρου στην Κόκκινη Πλατεία αλλά ..μετά "
" θα ξανάρθουν οι παλαιοί "
ΣΤΩΜΕΝ καλώς 

ανήμερα της Παναγίας οι δαίμονες δεν αντέχουν ...

Μήνυμα από την Ιεραποστολική Μητρόπολη Γκόμας 
"Σήμερα την νύχτα, στην Καμανιόλα, κοντά στον Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου! Οι κάτοικοι δεν έκλεισαν μάτι, όλη την νύκτα. Η περιοχή αυτή όπως και η Γκόμα και και το Μπουκάβου είναι στα χέρια των ανταρτών!
Χρόνια πολλά, βοήθειά μας η Παναγία μας!
Μητροπολίτης Γκόμας Τιμόθεος "
Περισσότερα ..
 Σφοδρές μάχες βρίσκονται σε εξέλιξη στην ανατολική Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, με τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας και τοπικές παραστρατιωτικές ομάδες να συγκρούονται με τους αντάρτες του κινήματος M23, παρά τη συμφωνία ειρήνης που υπεγράφη νωρίτερα το καλοκαίρι. Την πληροφορία μετέδωσαν στο Γαλλικό Πρακτορείο πηγές από την περιοχή και τις δυνάμεις ασφαλείας.