ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ:
Σε υψηλό επίπεδο συναγερμού βρίσκεται η Τουρκία, μετά την αποκάλυψη από την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΜΙΤ), σε συνεργασία με την Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία (TEM) της Τουρκικής Εθνικής Αστυνομίας, εκτεταμένης επιχείρησης κατασκοπείας που θυμίζει τις μεθόδους της Mossad κατά της Hezbollah στον Λίβανο.
Όπως έγινε γνωστό, οι ύποπτοι χρησιμοποιούσαν ψεύτικα προφίλ και τηλεφωνικές γραμμές που αποκτήθηκαν από τουρκική εταιρεία κινητής τηλεφωνίας για να συλλέξουν ευαίσθητα δεδομένα προσωπικού και ανώτατων Τούρκων αξιωματούχων που εργάζεται σε κρίσιμους κυβερνητικούς θεσμούς, όπως η αμυντική βιομηχανία και το Υπουργείο Εξωτερικών.
Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της Γενικής Εισαγγελίας της Κωνσταντινούπολης, τρεις από τους τέσσερις ύποπτους με καταγωγή από τα ΗΑΕ συνελήφθησαν, ενώ για τον τέταρτο, που βρίσκεται στο εξωτερικό, εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης.....
Η χρονική στιγμή της επιχείρησης δείχνει τις εντάσεις στις σχέσεις Τουρκίας–ΗΑΕ, παρά την πρόσφατη οικονομική συνεργασία.
Εν προκειμένω αξίζει να σημειωθεί πως οι σχέσεις των μυστικών υπηρεσιών των ΗΑΕ με τη Mossad είναι ΑΡΙΣΤΕΣ.
Και εύλογα, η εξέλιξη αυτή έχει σημάνει συναγερμό, καθώς υπενθυμίζει ότι η πρόσβαση της Mossad σε βιογραφικά στοιχεία στελεχών της Hezbollah, αλλά και ανώτατων κρατικών αξιωματούχων του Ιράν, είχε οδηγήσει πριν από λίγους μήνες στην εξουδετέρωσή τους.
έλαβε χώρα η έξης συνομιλία μεταξύ του Γέροντος και εμού:
«Γέροντα, πώς βλέπετε τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας»; «Έ, καλό θα βγει για την
Ελλάδα». «Τι γίνεται με το "μουσουλμανικό τόξο"; Υπάρχει κίνδυνος για μας;»
«Καλό και απ' αυτό θα βγει». Επειδή προβληματίσθηκα και δεν κατάλαβα το νόημα των
λόγων του, μου εξήγησε στη συνέχεια ότι:
«Ο διάβολος επιθυμεί την καταστροφή του ανθρώπου. Πάντα, όμως, ο Θεός δεν
επιτρέπει να γίνει έτσι, όπως το θέλει ο διάβολος. Άλλα τι κάνει; Παραχωρεί στο διάβολο το
δικαίωμα να κάνη κακό μέχρις ενός σημείου, γιατί από το κακό αυτό θα προκύψει κάτι καλό.
Είπε πώς ό,τι έπαθε το Ιράκ, το ίδιο θα πάθει και η Τουρκία από μία συμμαχική δύναμη
και κυρίως από τους Αμερικανούς. Θα χάσει ακόμη και τους πατροπαράδοτους φίλους
της, τους Γερμανούς».
Αμερική. Η Αμερική μοιάζει μ' έναν αργαλειό, που αφομοιώνει όλα τα κουρέλια, ενώ
στην ΕΟΚ υπάρχουν αντιτιθέμενα και διαπλεκόμενα συμφέροντα. «Πήγατε, Γέροντα,
στην Τουρκία»; «Ναι, πήγα. ο πατέρας μου πολέμησε τους Τσέτες». «Άραγε, Γέροντα, θα
ξαναπάμε πίσω»;
έφερε ένα μικρό τετραδιάκι, γραμμένο στα φαρασιώτικα ή στα τούρκικα, με προφητείες του
αγίου Αρσενίου (του Καππαδόκη) από το 1901 έως το 1923. Το τετραδιάκι εκείνο
περιελάμβανε γεγονότα που συνέβησαν την εποχή εκείνη, καθώς και προφητείες
μελλοντικές. Ο Γέροντας μου έδειξε τι έγραφε για το 1922: «Φέτος η πατρίδα μας θα χαθεί
και θα μας διώξουν, αλλά θα πάμε πάλι». (σελ. 279)
Ο Γέροντας Παίσιος ο Αγιορείτης(μαρτυριες)
Μαρτυρίες Προσκυνητών
Όσιος Παίσιος ο Αγιορείτης (1924-1994) Μαρτυρίες προσκυνητών τ.Α΄.
Ο συγγραφέας, επισμηναγός ε.α. Νικόλαος Α. Ζουρνατζόγλου σημειώνει στον πρόλογό του:
«Τo ιστορικό της όλης προσπάθειάς μου, καρπός της οποίας υπήρξε το παρόν βιβλίο, έχει ως εξής: Γνώρισα τον μακαριστό Γέροντα Παΐσιο το 1988. Στα χρόνια που ακολούθησαν, ακούγοντας προσκυνητές και αγιορείτες πατέρες να αφηγούνται διάφορες προσωπικές εμπειρίες για τον θεοφόρο Γέροντα, αισθάνθηκα την ανάγκη νσ συγκεντρώσω τις μαρτυρίες αυτές. Με θέρμη καρδίας άρχισα τη συλλογή, η οποία υπήρξε επίπονη, διότι απαιτούσε πολύ χρόνο καί συχνές μετακινήσεις στούς τόπους διαμονής των ανθρώπων που προσφέρθηκαν να καταθέσουν τις μαρτυρίες τους. Πολύ σύντομα, στην ἀρχή ακόμη της έρευνάς μου, συνειδητοποίησα τον πνευματικό θησαυρό που έκρυβαν οι μαρτυρίες των προσκυνητών. Διότι σε κάθε μαρτυρία βρίσκει κανείς απαντήσεις σέ διάφορους προβληματισμούς, ενώ παράλληλα μας προετοιμάζουν, ενδυναμώνουν καί μας εμψυχώνουν για τα επερχόμενα, που τόνιζε κατ᾿ επανάληψιν ο Γέροντας ότι θα ζήσουμε».
Δοχείον Θείας Χάριτος
Στον πρόλογο του βιβλίου ο μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης κ. Αντώνιος σημειώνει:
“… Θεωρούµε, όµως, οφειλήν προς τον αγιορείτην Γέροντα Παΐσιον και εις µνηµόσυνον τούτου, να είπωµεν µετά βεβαιότητος, ότι εις το πρόσωπόν του συνεκέντρωνεν την ποικιλίαν του ἀποστόλου, του προφήτου, του ευαγγελιστού, του διδασκάλου και, προ πάντων, του πατρός. Όλη η ζωή του Γέροντος ήτο αναστάσιµος. Εµαρτύρει την Ανάστασιν, ήτο δηλαδή, «τύπος Αναστάσεως», ο οποίος επτέρωνε µε ελπίδας όλους ανεξαιρέτως τους ανθρώπους που τον επεσκέπτοντο.
…ο Γέροντας Παΐσιος είχε και τα αληθή χαρίσµατα της διοράσεως, της διακρίσεως και της προοράσεως του Παρακλήτου.
… Καί τούτο, διότι ο πατήρ Παΐσιος έζη µε ταπεινοφροσύνην, αγάπην, νηστείαν, προσευχήν αδιάλειπτον, µε καρδιακόν πένθος, υπακοήν και µε συχνήν συµµετοχήν εις το Μυστήριον της Θείας Ευχαριστίας. Έγινε, δηλαδή, δοχείον της Θείας Χάριτος᾽᾽.
