Ελληνορωμαϊκά!

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2025

ΝΕΑ ΑΓΡΟΤΙΣΣΑ - "16 κιλά στάρι για να αγοράσω ένα καφέ- κάτι δεν πάει καλά" ΒΙΝΤΕΟ " να το πάτε μέχρι τέλους , είμαστε μαζί σας"

 


ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΒΙΝΤΕΟ https://www.facebook.com/reel/2278602265900298

ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ ΨΥΧΗ 

ξυπνάτε γιατί στην Θάσο και στην ευρύτερη περιοχή δεν θα μείνει "κολυμπηθρόξυλο" αν κάνει ...

 

✅ Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου
📢 Συλλαλητήριο στην Καβάλα: Όλοι μαζί για την προστασία του τόπου μας!
✅ Ο Δήμος Θάσου και όλοι οι φορείς εξασφάλισαν ΔΩΡΕΑΝ μεταφορά για μαζική συμμετοχή. Επιλέξτε την καλύτερη επιλογή
Σας περιμένουμε όλους στην Καβάλα, Πλατεία Καπνεργάτη, 12:00 μ.μ.!
👉 Η παρουσία μας θα στείλει ηχηρό μήνυμα για την προστασία του νησιού και του νομού μας.
Ο Δήμος Θάσου και όλοι οι φορείς
Dear residents of Thassos,
✅ Thursday, December 11
📢 Rally in Kavala: All together for the protection of our land!
✅ The Municipality of Thassos and all the organizations have ensured FREE transportation for mass participation. Choose the best option
We are waiting for you all in Kavala, Kapnergati Square, 12:00 pm!
👉 Our presence will send a strong message for the protection of the island and our prefecture.
The Municipality of Thassos and all the organizations

"ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΓΙΟΣ Ο ΟΣΙΟΣ ΔΑΝΙΗΛ Ο ΣΤΥΛΙΤΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΕΠΙΚΑΛΕΙΣΤΕ"

 

"ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΓΙΟΣ 
Ο ΟΣΙΟΣ ΔΑΝΙΗΛ Ο ΣΤΥΛΙΤΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΕΠΙΚΑΛΕΙΣΤΕ" μας είπε ασκητής 
Ένα χρόνο μάλιστα ο χειμώνας ήταν φοβερός. Οι άνεμοι δυνατοί και τα χιόνια σφοδρότατα. Ο ουρανοπολίτης Δανιήλ υπέμενε όλη εκείνη την κακοκαιρία ολόγυμνος και άστεγος. Γιατί και το δερμάτινο κουκούλιο που είχε, το πήραν οι άνεμοι και το έριξαν στα φαράγγια. Όλη τη νύχτα δεχόταν στη σάρκα του το χαλάζι και το φοβερό κρύο. Το πρωί πλήθυνε η βροχή και μετά το χιόνι, ώστε οι μαθητές του δεν μπορούσαν να βγουν έξω για τρεις μέρες. Την τρίτη μέρα σταμάτησε λίγο η κακοκαιρία και έβαλαν τη σκάλα οι μαθητές του στη κολώνα για να ανεβούν. Αλλά, όταν έφτασαν στην κορυφή, είδαν τον Όσιο παγωμένο και κρυσταλλωμένο. Όλο το κορμί του ήταν απονεκρωμένο και ασάλευτο, σαν να ήταν κρύσταλλο ή πάγος. Ζέσταναν τότε νερό και τον ράντισαν. Σε λίγη ώρα συνήλθε ο Όσιος και τους λέγει: «Γιατί με ενοχλήσατε ενώ κοιμόμουν γλυκύτατα; Επικαλέστηκα τον Κύριο σε βοήθεια και αποκοιμήθηκα».
Μνήμη Αγίου 11 Δεκεμβρίου 

πως ο ΑΓΙΟΣ ΜΗΝΑΣ του Δεκεμβρίου ενώνει την Αθήνα με την Ελευθερούπολη μέσω Αλεξάνδρειας Αιγύπτου και θέλει να φωτίσει τους δημοσιογράφους αν αυτοί το θέλουν

 


διαβάζουμε 
AΓΙΟΣ ΜΗΝΑΣ Ο ΚΑΛΛΙΚΕΛΑΔΟΣ.
Ο Άγιος Μηνάς ο Καλλικέλαδος γεννήθηκε στην Αθήνα στα χρόνια του αυτοκράτορα Μαξιμίνου του Β', γύρω στο 311.
Σπούδασε κοντά σε μεγάλους φιλοσόφους, απέκτησε μεγάλη μόρφωση και έπειτα στράφηκε στη μελέτη των χριστιανικών συγγραμμάτων ενώ σαγηνευμένος από το Ευαγγέλιο και τη χριστιανική θεολογία έγινε χριστιανός και επιδόθηκε στην ιεραποστολή, επίσης ήταν ικανός χειριστής του λόγου και ρήτορας, από όπου πήρε και το επίθετο «Καλλικέλαδος».



Την εποχή εκείνη ο Μαξιμίνος, μη γνωρίζοντας ότι είναι χριστιανός, τον έστειλε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου ως έπαρχο, με ειδική αποστολή να συμβιβάσει τους κατοίκους της πόλης που είχαν στασιάσει και αλληλοσπαράσσονταν.
Φθάνοντας εκεί ο Μηνάς κατέστειλε την επανάσταση και παρότρυνε τους χριστιανούς να είναι θερμότεροι στην πίστη. Όταν ο Μαξιμίνος διέταξε διωγμούς των χριστιανών στην περιοχή της Αιγύπτου, ο Μηνάς αντιτάχθηκε στη διαταγή του, κήρυττε την πίστη στον Χριστό και ενίσχυε τους πιστούς με τη διδασκαλία του.
Οργισμένος ο Μαξιμίνος με την προδοσία του Μηνά απέστειλε νέο έπαρχο στην Αλεξάνδρεια, τον Αθηναίο λόγιο Ερμογένη, ο οποίος βασάνισε σκληρά τον Μηνά.
Διέταξε τους στρατιώτες του να του αποκόψουν τα πέλματα και τη γλώσσα και να του βγάλουν τα μάτια και στη συνέχεια να τον κλείσουν στη φυλακή για να πεθάνει.
Κατά την παράδοση, το βράδυ εκείνο εμφανίσθηκε στο Μηνά ο Χριστός, του έδωσε θάρρος και δύναμη και του ανέπλασε την γλώσσα, τα μάτια και τα πόδια.
Την άλλη ημέρα έστειλε ο Ερμογένης στρατιώτες για να διαπιστώσουν αν πέθανε ο Μηνάς.
Έκπληκτοι όλοι παρατήρησαν, ότι ο Μηνάς όχι μόνο δεν είχε πεθάνει αλλά και οι πληγές του είχαν εντελώς θεραπευθεί.
Τότε δημόσια στο στάδιο της πόλεως τον ρώτησε πως έγινε αυτό και ο Μηνάς απάντησε ότι θεραπεύθηκε την ώρα που πεσμένος στο έδαφος με δάκρυα έψαλλε στον Θεό: «Εάν γαρ και πορευθώ εν μέσω σκιάς θανάτου ου φοβηθήσομαι κακά ότι συ μετ΄ εμού ει Κύριε».
Η απάντηση συγκίνησε πολύ τον Ερμογένη, ο οποίος εκείνη την ώρα πίστεψε στο Χριστό, ομολόγησε την πίστη του και βαπτίσθηκε, όπως και άλλοι κάτοικοι της πόλης.
Βλέποντας ο αυτοκράτορας ότι υπήρχε κίνδυνος όλη η πόλη να αποστατήσει, διέταξε τον αποκεφαλισμό του αγίου Μηνά.
Στις 17 Φεβρουαρίου κάθε έτους γιορτάζεται, κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, η εύρεση των λειψάνων του αγίου.
Κατά την παράδοση τα λείψανά του βρέθηκαν όταν σε κάποια νυχτερινή οπτασία ο άγιος Μηνάς υπέδειξε σε κάποιον που ονομαζόταν Φιλομμάτης τον τόπο όπου βρισκόταν το λείψανό του.
Όταν το όραμα έφτασε και στα αυτιά του αυτοκράτορα Μαρκιανού (450 - 457), ότι δηλαδή στο γιαλό προς την Ακρόπολη κάτω από τη γη κρύπτονται τα τίμια λείψανα του αγίου Μηνά, κατασκάφτηκε ο τόπος και βρέθηκαν μέσα σε σιδερένια λάρνακα με επιγραφή που δήλωνε το πού έπρεπε αυτά να κατατεθούν.
Ο Άγιος Μηνάς θεωρείται προστάτης της Ελευθερούπολης, κωμόπολης του νομού Καβάλας που εκεί, παραμονή της εορτής του Αγίου, πραγματοποιείται περιφορά της εικόνας του και προσφέρεται στους πιστούς το παραδοσιακό "κουρμπάνι"


Δοξασίες αναφέρουν ότι, στα χρόνια που η Ελευθερούπολη μαστίζονταν από τη χολέρα, κάτοικοι είδαν τον Άγιο Μηνά να σέρνει από τα μαλλιά μια βρώμικη και άγρια στην όψη γυναίκα, έξω από την πόλη στα βουνά.
Λένε πως εκείνη ήταν η χολέρα κι ότι μετά από εκείνο το περιστατικό σταμάτησε η επιδημία στην πόλη.
Ο άγιος Μηνάς ως Καλλικέλαδος θεωρείται επίσης προστάτης των δημοσιογράφων.
Η εκκλησία μας τιμά την μνήμη του στις 10 Δεκεμβρίου μαζί με τους αγίους Ερμογένη και Ευγράφου, ενώ τιμά και την Εύρεση των λειψάνων του στις 17 Φεβρουαρίου.
Απολυτίκιον.
Ήχος γ’. Την ωραιότητα.
Η καλλικέλαδος, θεόφρον γλώσσα σου, λαμπρώς κηρύξασα, Χριστού την σάρκωσιν, συναθλητάς σοι ευκλεείς, ειλκύσατο εν σταδίω, Μηνά παμμακάριστε, Ερμογένην τον ένδοξον, και τον θείον Εύγραφον, μεθ’ ων χαίρων ηγώνισαι. Και νυν την Παναγίαν Τριάδα, υπέρ ημών εκδυσωπείτε.
πηγή Βαγγελίτσα Βασιλείου ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ

ούτε κάν καταλάβατε αντίχριστοι τι μήνυμα έδωσε ο Ουρανός με το κοπάδι του Κώστα Θεοφίλου

  

ΤΟ  ΜΗΝΥΜΑ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΛΟΓΙΑΣ ΑΛΛΆ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΙΑ ΟΤΙ ΛΑΟΣ ΞΥΠΝΑΕΙ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑ - ΣΤΩΜΕΝ καλώς - Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας 


Εγώ είμαι ο καλός Ποιμένας.Ιωάννου κεφ. 10 (ι΄) στίχοι 1-42

1 (1)Ἀμὴν ἀμὴν(2) λέγω ὑμῖν, ὁ μὴ εἰσερχόμενος(3) διὰ τῆς θύρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων(4), ἀλλὰ ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν(5), ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶ καὶ λῃστής(6)·
1 «Σας βεβαιώνω: εκείνος που δεν μπαίνει από την πόρτα στη μάντρα των προβάτων, αλλά πηδάει μέσα απ’ αλλού, είναι κλέφτης και ληστής.



2 ὁ δὲ(1) εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας(2) ποιμήν(3) ἐστι τῶν προβάτων.
2 Αυτός όμως που μπαίνει από την πόρτα είναι ο βοσκός των προβάτων.


3 Τούτῳ ὁ θυρωρὸς ἀνοίγει(1), καὶ τὰ πρόβατα τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούει(2), καὶ τὰ ἴδια πρόβατα καλεῖ κατ' ὄνομα(3) καὶ ἐξάγει αὐτά(4). έδωσε ο 
3 Ο φύλακας του ανοίγει και τα πρόβατα αναγνωρίζουν τη φωνή του· τα φωνάζει το καθένα με τ’ όνομά του και τα οδηγεί έξω.


4 Καὶ ὅταν τὰ ἴδια πρόβατα ἐκβάλῃ(1), ἔμπροσθεν αὐτῶν πορεύεται(2), καὶ τὰ πρόβατα αὐτῷ ἀκολουθεῖ(3), ὅτι οἴδασι τὴν φωνὴν αὐτοῦ(4)·
4 Όταν βγάλει έξω τα πρόβατά του, μπαίνει αυτός μπροστά κι εκείνα τον ακολουθούν, γιατί αναγνωρίζουν τη φωνή του.





5 ἀλλοτρίῳ(1) δὲ οὐ μὴ ἀκολουθήσωσιν, ἀλλὰ φεύξονται(2) ἀπ' αὐτοῦ, ὅτι οὐκ οἴδασι τῶν ἀλλοτρίων(3) τὴν φωνήν(4).
5 Έναν ξένο δεν θα τον ακολουθήσουν, αλλά θα φύγουν μακριά του, γιατί δεν αναγνωρίζουν τη φωνή των ξένων».


6 Ταύτην τὴν παροιμίαν(1) εἶπεν αὐτοῖς(2) ὁ Ἰησοῦς· ἐκεῖνοι δὲ οὐκ ἔγνωσαν(3) τίνα ἦν(4) ἃ ἐλάλει αὐτοῖς.
6 Αυτή την παραβολή τούς είπε ο Ιησούς· εκείνοι όμως δεν κατάλαβαν για ποιο πράγμα τους μιλούσε.


7 Εἶπεν οὖν(1) πάλιν(2) αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐγώεἰμι ἡ θύρα τῶν προβάτων(3).
7 Τους είπε λοιπόν πάλι ο Ιησούς: «Σας βεβαιώνω πως εγώ είμαι η θύρα για τα πρόβατα.


8 Πάντες(1) ὅσοι ἦλθον(2) πρὸ ἐμοῦ(3), κλέπται(4) εἰσὶ καὶ λῃσταί(5)· ἀλλ' οὐκ ἤκουσαν αὐτῶν τὰ πρόβατα(6).
8 Όλοι όσοι ήρθαν πριν από μένα ήταν κλέφτες και ληστές· έτσι, τα πρόβατα δεν τους αναγνώρισαν.



9 Ἐγώ(1) εἰμι ἡ θύρα(2)· δι' ἐμοῦ ἐάν τις(3) εἰσέλθῃ(4), σωθήσεται(5), καὶεἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται(6), καὶ νομὴν εὑρήσει(7).
9 Εγώ είμαι η θύρα· όποιος περάσει από μένα θα βρει σωτηρία· και θα μπαίνει και θα βγαίνει και θα βρίσκει βοσκή.


10 Ὁ κλέπτης(1) οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀπολέσῃ(2)· ἐγὼ(3) ἦλθον ἵνα ζωὴν(4) ἔχωσι καὶ περισσὸν(5) ἔχωσιν(6).
10 Ο κλέφτης δεν έρχεται, παρά μόνο για να κλέψει, να σφάξει και να εξολοθρέψει· εγώ όμως ήρθα για να έχουν τα πρόβατά μου ζωή, και μάλιστα ζωή περίσσια.


11 Ἐγώ εἰμι(1) ὁ ποιμὴν(2) ὁ καλός(3). ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς(4) τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν(5) ὑπὲρ τῶν προβάτων(6)·
11 Εγώ είμαι ο καλός ποιμένας· ο καλός ποιμένας θυσιάζει τη ζωή του για χάρη των προβάτων.


12 Ὁ μισθωτὸς(1) δὲ καὶ οὐκ ὢν(2) ποιμήν(3), οὗ οὐκ εἰσὶ τὰ πρόβατα ἴδια, θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίησι τὰ πρόβατα(4) καὶ φεύγει(5)· καὶὁ λύκος ἁρπάζει(6) αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα(7).
12 Ο μισθωτός όμως, που δεν είναι ο βοσκός και δεν είναι δικά του τα πρόβατα, όταν βλέπει το λύκο να έρχεται, αφήνει τα πρόβατα και φεύγει. Έτσι ο λύκος τ’ αρπάζει και τα διασκορπίζει.


13 Ὁ δἑ μισθωτὸς φεύγει(1), ὅτι μισθωτός ἐστι(2) καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων(3).
13 Ο μισθωτός φεύγει, γιατί είναι μισθωτός και τα πρόβατα δεν είναι δικά του.


14 Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν(1) ὁ καλός(2), καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν(3),
14 Εγώ είμαι ο καλός βοσκός και γνωρίζω τα δικά μου και γνωρίζομαι από τα δικά μου.


15 καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ(1) κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα(2), καὶ(3) τὴν ψυχήν μου τίθημι(4) ὑπὲρ τῶν προβάτων.
15 Όπως ο Πατέρας αναγνωρίζει εμένα κι εγώ αναγνωρίζω τον πατέρα και θυσιάζω τη ζωή μου για χάρη των προβάτων.


16 Καὶ ἄλλα πρόβατα(1) ἔχω, ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης(2)· κἀκεῖνά(3) με(4) δεῖ(5) ἀγαγεῖν(6), καὶ τῆς φωνῆς μου(7) ἀκούσουσι(8), καὶ γενήσεται μία ποίμνη(9), εἷς ποιμήν(10).
16 Έχω κι άλλα πρόβατα, που δεν ανήκουν σ’ αυτή την μάντρα· πρέπει κι εκείνα να τα οδηγήσω. Θα γνωρίσουν τη φωνή μου και θα γίνουν ένα ποίμνιο με έναν ποιμένα.


17 Διὰ τοῦτο(1) ὁ πατήρ με ἀγαπᾷ(2), ὅτι ἐγὼ(3) τίθημι τὴν ψυχήν μου(4), ἵνα(5) πάλιν λάβω αὐτήν.
17 Γι’ αυτό ο Πατέρας με αγαπάει, γιατί εγώ θυσιάζω τη ζωή μου, ώστε να την ξαναπάρω πίσω.


18 Οὐδεὶς αἴρει αὐτὴν ἀπ' ἐμοῦ(1), ἀλλ' ἐγὼ τίθημι αὐτὴν ἀπ' ἐμαυτοῦ(2)· ἐξουσίαν ἔχω(3) θεῖναι αὐτήν(4), καὶ ἐξουσίαν ἔχω πάλιν λαβεῖν αὐτήν(5)· ταύτην τὴν ἐντολὴν(6) ἔλαβον παρὰ τοῦ πατρός μου(7).
18 Κανείς δε μου την παίρνει· εγώ από μόνος μου την προσφέρω. Από μένα εξαρτάται να την προσφέρω κι από μένα εξαρτάται να την ξαναπάρω πίσω. Αυτήν την εντολή έλαβα από τον Πατέρα μου».


ΟΙ ΦΩΤΟΣΥΝΘΕΣΕΙΣ ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΟΣΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΙ ΤΡΕΧΕΙ 

πηγή φώτο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ



πηγή φώτο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ 




ΣΤΩΜΕΝ καλώς 

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας 


ΚΡΥΠΤΟΓΡΑΦΗΜΕΝΟ μήνυμα μέσα σε μια θαυματουργή Εικόνα...

 Νέα Έρευνα Αποδεικνύει - Ένα  Μυστικό αποκαλύπτεται!


Μια φθαρμένη εικόνα του Αγίου Λαζάρου, του Φίλου του Χριστού, κρύβει έναν ανεκτίμητο ιερό θησαυρό...

  • Πώς η μορφή του Αγίου λειτουργεί ως «λειψανοδείκτης»;
  • Τι αποκαλύπτουν τα γυμνά μέρη και η μυστηριώδης παρουσία ενός Αμνού;
  • Ποια είναι η γυναικεία μορφή πίσω του;

100 χρόνια μετά την εγκατάσταση των Μικρασιατών προσφύγων στην Ελλάδα, έρχεται στο φως ο αθάνατος ύμνος στο πνεύμα τους και η ιερή τους κληρονομιά.

Καθώς πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, η αποκάλυψη αυτού του κειμηλίου υπενθυμίζει την Ελπίδα και την Αλήθεια που έρχονται στο φως.

Σοκαριστικές αποκαλύψεις και στο τέλος σχόλιο Αγιορείτη Πατέρα!

Σύνδεσμος βίντεο

https://youtu.be/K6uvRDLCfSU

" να παρακαλούμε να μην μας πλησιάσει τέτοια φρίκη" - Έρχονται ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ και σκοτώνονται χριστιανοί

 


Παρακαλούμε να μας έχετε στις προσευχές σας. Οι πιστοί μας και όλος ο λαός του Κίβου υποφέρουν εξαιτίας της ραγδαίας προέλασης των ανταρτών της M23, που υποστηρίζονται από τη Ρουάντα και άλλες γειτονικές και μακρινές χώρες, με το συνένοχο βλέμμα των μεγάλων δυνάμεων. Χθες και μέχρι σήμερα, υπήρξε εκτεταμένη εκτόπιση του πληθυσμού στην Ουβίρα, την τρίτη μεγαλύτερη πόλη μετά την Γκόμα και το Μπουκάβου, η οποία συγκλονίζεται από βόμβες, εκτοξευτές πυραύλων, εκρήξεις και πυροβολισμούς. Ο πληθυσμός έχει εγκαταλειφθεί. Στην Ουβίρα, έχουμε μια πολύ μεγάλη ορθόδοξη κοινότητα και μια εκκλησία αφιερωμένη στον Άγιο Βασίλειο. Η κατάσταση στην περιοχή είναι χαοτική και δραματική.

πηγή ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΓΚΟΜΑΣ - ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΙΒΟΥ Μητροπολίτης Τιμόθεος 

Διακόσιες χιλιάδες άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους στην ανατολική Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό τις τελευταίες ημέρες, δήλωσαν τα Ηνωμένα Έθνη, καθώς αντάρτες υποστηριζόμενοι από τη Ρουάντα προελαύνουν προς μια στρατηγική πόλη μερικές μόλις ημέρες αφότου ο Ντόναλντ Τραμπ υποδέχθηκε τους ηγέτες της Ρουάντας και της ΛΔ Κονγκό για να ανακοινώσει ειρήνη.

Σε ανακοίνωση που δημοσιοποιήθηκε αργά χθες, Δευτέρα, ο ΟΗΕ ανέφερε ότι τουλάχιστον 74 άνθρωποι σκοτώθηκαν, κυρίως άμαχοι, και 83 εισήχθησαν στο νοσοκομείο με τραύματα από τις κλιμακούμενες συγκρούσεις στην περιοχή τις τελευταίες ημέρες.

πηγή https://www.cnn.gr/kosmos/story/509235/ohe-200-000-anthropoi-feygoun-gia-na-glitosoun-apo-tous-antartes-sto-kongko-para-ti-symfonia-tramp


Αντάρτες του Κινήματος της 23ης Μαρτίου (M23), που φέρεται να υποστηρίζεται από τη Ρουάντα, εισήλθαν το βράδυ στην Ουβίρα, μια πόλη καίριας σημασίας στο ανατολικό τμήμα της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό, κοντά στα σύνορα με το Μπουρούντι. Σύμφωνα με πληροφορίες από στελέχη των δυνάμεων ασφαλείας, οι μαχητές εμφανίστηκαν στα βόρεια προάστια της πόλης, όπου κατοικούν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι.

Η προώθηση του M23 δημιουργεί σοβαρές ανησυχίες για την τύχη της ειρηνευτικής συμφωνίας που είχε επιτευχθεί ανάμεσα στη ΛΔ Κονγκό και τη Ρουάντα, με τη διαμεσολάβηση των Ηνωμένων Πολιτειών.

Μόνο την τελευταία εβδομάδα περισσότεροι από 30.000 Κονγκολέζοι εγκατέλειψαν τα σπίτια τους και πέρασαν στο Μπουρούντι, αναζητώντας ασφάλεια μακριά από τις συγκρούσεις γύρω από την Ουβίρα. Αξιωματούχος του Μπουρούντι, υπό καθεστώς ανωνυμίας, ανέφερε ότι μέσα σε δύο ημέρες καταγράφηκαν πάνω από 8.000 νέες αφίξεις. Συνολικά, οι αφίξεις της εβδομάδας αγγίζουν τις 30.000, αριθμό που επιβεβαίωσε και εκπρόσωπος της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR).

Στις αρχές της χρονιάς, το M23 είχε ήδη θέσει υπό τον έλεγχό του τη Γκόμα και το Μπουκάβου, τις μεγαλύτερες πόλεις της ανατολικής ΛΔ Κονγκό — μιας περιοχής πλούσιας σε φυσικούς πόρους αλλά καθηλωμένης σε συνεχή ένοπλη βία εδώ και περίπου τρεις δεκαετίες.

Πηγή https://www.ertnews.gr/eidiseis/diethni/ld-kongko-antartes-tou-m23-eisvalloun-stin-ouvira-xiliades-amaxoi-diafeygoun-sto-mpourounti/

1960 παιδάκι με πήγε ο παππούς μου στο χωριό του και μου έδειξε την Εκκλησία του ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ που μέσα στο Ιερό της, όταν ήταν παπαδάκι του εμφανίστηκε ο ΑΓΙΟΣ

 

Αυτός ο ΑΓΙΟΣ μαζί με την ΠΑΝΑΓΙΑ  διέσωσε τον Κωνσταντίνο Μίσιο στο Αλβανικό Μέτωπο , μετά στην Γερμανική και Βουλγαρική Κατοχή και λίγο πριν αναχωρήσει από την ζωή του εμφανίστηκε η ΠΑΝΑΓΙΑ και του είπε:"όσοι πολέμησαν το 40 είναι παιδιά μου,  θα σε πάρω μόλις μπει η γιορτή μου" και τον παρέλαβε την  1η Αυγούστου, όταν ξεκινούσε ο Δεκαπενταύγουστος.

Μπορεί από τον πατέρα μου να είμαι Μικρασιάτης της Ιωνίας, αλλά από την μάνα μου είμαι συνδεμένος άρρηκτα με την Μακεδονία ..έτσι σήμερα επιτρέψατε μας αυτή την αναδρομή μέσα στην ιστορία γιατί την θεώρησα μια προσωπική ανάγκη να πούμε και να δούμε όμορφα πράγματα , όμορφα και μαρτυρικά μέρη σε μια εποχή που τα σκιάζει το πέπλο του αντίχριστου πνεύματος.

ΣΤΩΜΕΝ καλώς 

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας   

ΕΝΑ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΜΝΗΜΗΣ -  ΙΣΤΟΡΙΑΣ - ΓΕΩΓΡΑΦΙΑΣ - ΠΙΣΤΗΣ


 σε κάθε εκκλησάκι της Ελληνικοτάτης Μακεδονίας μας αδιατάρακτη η ιστορική συνέχεια 


Ο εξοχικός ναός της Αναστάσεως του Κυρίου στον Γέρμα Καστοριάς {+ 13 Σεπτεμβρίου}.



Ο εξεταζόμενος ναός
τής Αναστάσεως του Κυρίου.

Οι ευσεβείς κάτοικοι του Γέρμα Καστοριάς, από την εποχή ίδρυσης του χωριού τους (15ος αιών;) κι έως τα τέλη του 19ου αιώνα, εόρταζαν το Πάσχα στην όμορφη εξοχική περιοχή «Πηγαδάκι» του βουνού «Πάσχος». Εκεί είχαν κτίσει ένα μικρό εξωκκλήσι αφιερωμένο στην Ανάσταση του Χριστού και τελούσαν εντός του την ιερή ακολουθία της Δεύτερης Ανάστασης. Το εν λόγω εξωκκλήσι το κατέστρεψαν ολοσχερώς οι Τούρκοι περί το τέλος του 19ου αιώνα κι έκτοτε χάθηκαν τα ίχνη του.
Ύστερα από εκατό χρόνια περίπου, το έτος 1977 (;), ο αείμνηστος Γερμανιώτης Λάζαρος Βούρδας είδε ένα αποκαλυπτικό ενύπνιο για το σημείο ύπαρξης των ερειπίων του αναφερόμενου ναΐσκου και κατόπιν τούτου παρακίνησε κι έπεισε μερικούς κατοίκους του Γέρμα να σκάψουν εκεί για να τα βρούνε. Και αυτό έγινε επιτυχώς. Έσκαψαν όπου τους υπέδειξε ο ευλαβής Λάζαρος και  βρήκαν τα θεμέλια του ναού.
Η εικόνα της Αναστάσεως  του Χριστού,
αφιέρωμα της αείμνηστης Ζωής Κυρατζή
εις μνήμη του συζύγου της Ιωάννη.
Αμέσως μετά την εύρεση του ερειπωμένου ναού, ο αείμνηστος Γερμανιώτης αγρονόμος Πρόδρομος Θεοχάρης πήρε την πρωτοβουλία να ανεγείρει έναν νέο σύγχρονο ναό πλησίον του πρώτου. Και πράγματι, τον ανήγειρε με τη συμπαράσταση όλων των απανταχού ευρισκόμενων Γερμανιωτών εντός 2 – 3 ετών, σε κτήμα που δώρισε γι’ αυτόν τον σκοπό ο αείμνηστος Αριστοτέλης Κουτσούκης.
Ο θεματικός ναός, στα πρώτα χρόνια μετά την ανέγερσή του πανηγύριζε την Τρίτη ημέρα του Πάσχα (Τρίτη της Διακαινησίμου), ενώ τελευταίως πανηγυρίζει στις 13 Σεπτεμβρίου, ημέρα Ανάμνησης των εγκαινίων του Ιερού ναού Αναστάσεως του Κυρίου Ιεροσολύμων, οπότε τελείται σ’ αυτόν Θεία Λειτουργία, την οποία παρακολουθούν πολλοί κάτοικοι του Γέρμα που μεταβαίνουν πρόθυμα εκεί με τα αυτοκίνητά τους.
Για την ιστορία αναφέρουμε, ότι το ναό έκτισε ο άριστος μάστορας Κότσιος Τσαχτσίρας, τα οικοδομικά του υλικά τα μετέφερε εκεί με το όχημά του ο κ. Σταύρος Κωστόπουλος, πρώτοι δωρητές του υπήρξαν οι αδελφοί Δημητρίου Γκίνου, κάτοικοι Καναδά, και αμισθί εργαζόμενοι ήταν οι Γερμανιώτες, Νίκος Αχ. Πρώιος, Δημήτριος Μπατσούκας, Ζήσης Δαραβίγκας, Τριαντάφυλλος Αλεξίου και αρκετοί άλλοι, των οποίων τα ονόματα γνωρίζει ο Κύριος.

Σημείωση Το βουνό «Πάσχος» έλαβε αυτήν την ονομασία, επειδή στις πλαγιές του εόρταζαν παραδοσιακά οι παλαιοί Γερμανιώτες το λαμπρό Πάσχα.

Γιώργος Τ. Αλεξίου.
Το τέμπλο του ιερού ναού Αναστάσεως του Κυρίου.

Τα ερείπια του παλαιού ναού.

Ο άξιος  ιερέας του Γέρμα π. Αθανάσιος Στυλιάδης
τελών τη Θεία Λειτουργία στο ναό της Αναστάσεως.

Η εικόνα του Χριστού, 
δωρεά κ. Ιωάννου Τζήμα
εις μνήμην των γονέων του.

Άποψη του ναού της Αναστάσεως του Κυρίου.
Η εικόνα της Παναγίας,
δωρεά της οικογένειας
Αριστείδη  Αθ. Σανάτσιου.

Η εικόνα του αγίου Ιωάννου Προδρόμου,
αφιέρωμα του κτήτορα του ναού
αείμνηστου Πρόδρομου Θεοχάρη.




Όμορφο αγριολούλουδο που ανθίζει πέριξ του ναού.

Και άλλη άποψη του ναού της Αναστάσεως.


Ο Γέρμας είναι οικισμός της Περιφερειακής Ενότητας Καστοριάς στη Μακεδονία. Διοικητικά ανήκει στη Δημοτική Ενότητα Ίωνος Δραγούμη του Δήμου Άργους Ορεστικού.[1] Το χωριό Γέρμας πήρε το όνομά του από τον Μακεδονομάχο Νικόλαο Τσοτάκο, ο οποίος είχε το ψευδώνυμο Καπετάν Γέρμας, λόγω της καταγωγής του από τη Γέρμα Λακωνίας. Σύμφωνα με την απογραφή του 2021 το χωριό έχει 380 μόνιμους κατοίκους.[2] Η πρώην ονομασία του χωριού ήταν Λόσνιτσα.[3]

Οι κάτοικοι του Γέρμα είναι Μακεδόνες γηγενείς και ομιλούν ένα γλωσσικό ιδίωμα, που ανήκει στα Βόρεια ελληνικά ιδιώματα. Ο γλωσσολόγος και ακαδημαϊκός Νικόλαος Ανδριώτης, ο οποίος μελέτησε το εν λόγω ιδίωμα, αναφέρει, ότι αυτό παρουσιάζει φωνητικούς και λεξιλογικούς αρχαϊσμούς, που αποδεικνύουν, ότι η περιοχή του Γέρμα ήταν ανέκαθεν ελληνόφωνη.[4]

Το χωριό βρίσκεται σε υψόμετρο 777 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας στο όρος Άσκιο.
Ο Γέρμας πρωτοκατοικήθηκε κατά τη Νεολιθική εποχή. Αυτό το μαρτυρούν τρεις προϊστορικές ακροπόλεις, που βρίσκονται στα νότια του χωριού, και συγκεκριμένα, δύο στην τοποθεσία «Μελίσσι» και μία στην τοποθεσία «Καστρί».

Στα χρόνια των Μακεδόνων βασιλέων Φιλίππου Β΄ και Μεγάλου Αλεξάνδρου υπήρχε στον Γέρμα ένας σημαντικός οικισμός, στην τοποθεσία «Μπίλια – Κεράσοβο». Εκεί σώζονται πάμπολλα ερείπια της Ελληνιστικής, Ρωμαϊκής και Πρωτοβυζαντινής περιόδου. Ο οικισμός αυτός, που κατά την παράδοση υπήρξε η πρώτη έδρα της Ιεράς Μητροπόλεως Σισανίου και Σιατίστης, καταστράφηκε γύρω στο έτος 500 μ. Χ., απ’ τους Γότθους του Αλάριχου.[4]

Κατά τους πρώτους αιώνες της τουρκοκρατίας, οι κάτοικοι του Γέρμα ήταν διασκορπισμένοι στα γύρω δασωμένα όρη και διέμεναν σε μικρούς κτηνοτροφικούς οικισμούς. Οι σπουδαιότεροι απ’ τους οικισμούς αυτούς ήταν, η Λόσνιτσα, η Πυράσσα, ο Άι-Λιας, η Κρανιά και ο Πόρος. Περί το έτος 1650 μ. Χ., οι κάτοικοι όλων των προαναφερόμενων οικισμών συγκεντρώθηκαν, για περισσότερη ασφάλεια, κι εγκαταστάθηκαν στη Λόσνιτσα. Τότε έκτισαν σ’ αυτήν δύο ορθόδοξους ναούς, τον Άγιο Γεώργιο, εντός του οικισμού, και τον Άι-Θανάση στον ομώνυμο λόφο. 



Κατά τη 15ετία 1763 – 1777, επισκέφτηκε τον Γέρμα δύο φορές ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός. Στην πρώτη επίσκεψή του ο Πατροκοσμάς ίδρυσε το σχολείο του χωριού, που συνεχίζει μέχρι σήμερα αδιάκοπα τη λειτουργία του.[4] 

Το έτος 1761 οι κάτοικοι επέκτιναν τον ενοριακό ναό του Αγίου Γεωργίου και λίγο αργότερα, το 1775, τον στόλισαν με ξυλόγλυπτο τέμπλο και φορητές εικόνες μεταβυζαντινής τέχνης.[5]


Κατά την Ελληνική επανάσταση του 1821, πολλοί νέοι του Γέρμα έλαβαν τα όπλα εναντίον των Οθωμανών και αρκετοί έχυσαν το αίμα τους για την ελευθερία. Απ’ αυτούς μνημονεύονται τρεις, ο Μίσιος, που φονεύτηκε στη Νάουσα, και ο Δόβας και ο Κατσιάπης, που έπεσαν κατά την ηρωική έξοδο του Μεσολογγίου.

Στην επανάσταση που κήρυξαν οι Μακεδόνες το 1878, για να ενωθεί η ιδιαίτερη πατρίδα τους με την Ελλάδα και ν’ αποτραπεί η ίδρυση της «Μεγάλης Βουλγαρίας», οι κάτοικοι του Γέρμα πρωτοστάτησαν. 

Ο εκπρόσωπός τους ιερέας Απόστολος Ζουντίκος υπόγραψε εκ μέρους τους κι έστειλε, μαζί με άλλους κατοίκους της Ιεράς Μητροπόλεως Σισανίου και Σιατίστης, έντονη διαμαρτυρία προς τις Μεγάλες Δυνάμεις, για την τότε σχεδιαζόμενη προσάρτηση των μακεδονικών εδαφών στο Βουλγαρικό κράτος.[5]

Ο Γέρμας στα χρόνια του Μακεδονικού Αγώνα 1904 – 1908, υπήρξε η βάση και το κρησφύγετο πολλών ελληνικών ανταρτικών σωμάτων, που μάχονταν στις γύρω του επαρχίες ΚαστοριάςΦλώρινας και Κοζάνης

Στην περιοχή του διεξήχθηκαν κατά την περίοδο αυτή σημαντικές μάχες, κυρίως μεταξύ Ελλήνων και Οθωμανών. Απ’ αυτές, η φονικότερη και πλέον καταστροφική για τους Μακεδονομάχους, ήταν η λεγόμενη «Μάχη του Καλογερικού», κατά την οποίαν έπεσε ηρωικά μαχόμενος ο οπλαρχηγός Νικόλαος Τσοτάκος (Καπετάν Γέρμας), καθώς και 21 από τους άνδρες του.

 Όλοι οι νεκροί ενταφιάστηκαν στη Λόσνιτσα, η οποία μετά την απελευθέρωση της Μακεδονίας έλαβε την ονομασία. «Γέρμας», προς τιμήν του αναφερόμενου ήρωα Καπετάνιου.

Το χωριό Γέρμας απελευθερώθηκε στις 13 Οκτωβρίου 1912, απ’ το ένοπλο σώμα του Μακεδονομάχου Στέφανου Γρηγορίου (Καπετάν Στέφου). 

Αργότερα, κατά την εκστρατεία στη Μικρά Ασία (1920 - 1922), αρκετοί στρατιώτες απ’ τον Γέρμα έλαβαν μέρος σ’ αυτήν και πολέμησαν ηρωικά. Ένας απ’ τους εν λόγω γενναίους στρατιώτες, ο Γεώργιος Πρώιος, φονεύτηκε στη μάχη του ποταμού Σαγγάριου.

Κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο 1940 - 41, πολλοί κάτοικοι του χωριού πολέμησαν με αυτοθυσία στα βουνά της Αλβανίας, απ’ όπου γύρισαν όλοι ζωντανοί.

Στα χρόνια της Κατοχής 1941 - 1944, οι κάτοικοι υπόφεραν πολύ απ’ τους Γερμανούς, Ιταλούς και Κομιτατζήδες, και θρήνησαν 10 νεκρούς συγχωριανούς τους. Αμέσως μετά, κατά τον Εμφύλιο πόλεμο (1946 - 1949), ο Γέρμας βρέθηκε στο επίκεντρο των συγκρούσεων και γι’ αυτό είχε πολλές απώλειες, μέτρησε συνολικά 48 νεκρούς, άνδρες και γυναίκες. ΠΗΓΗ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ