Χείλη Αρχιερέως ου ψεύδονται. Το 2016 μας περιέγραψε τα παρακάτω γεγονότα ο ίδιος προσωπικά. Τα μεταφέραμε από τότε αρθρογραφώντας συγκινημένοι και σήμερα ενόψει συγκλονιστικών γεγονότων γίνονται πιο επίκαιρα.
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Η Κωνσταντινούπολη θα γίνει Ελληνική ομολόγησε σε πάρα πολλούς ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ, και ήδη η ΠΟΛΗ είναι από πολύ καιρό ¨Ελληνική¨ γιατί το ΣΧΕΔΙΟ του ΘΕΟΥ δουλεύει μυστικά πάνω από την Βασιλεύουσα.
Τον ΜΑΙΟ του 2016 ανήμερα της άλωσης της ΠΟΛΗΣ μεσημέρι βρίσκομαι στην πλατεία Μητροπόλεως στην Αθήνα. Από το στενάκι της Αγίας Φιλοθέης ξεπροβάλλει η φιγούρα ενός γνωστού μου κληρικού με τεράστιο φιλανθρωπικό έργο στην περιοχή των Αθηνών.
Μετά τους χαιρετισμούς με προτείνει να με φιλέψει για μεσημέρι στο ίδρυμα – οικοτροφείο του με την προτροπή …
-έλα και δεν θα χάσεις, θα πάρεις και ευλογία από Αρχιερέα του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων.
Όταν μου είπε το όνομα του Δεσπότη, χάρηκα διότι γνώριζα εξ ακοής την αγιότητα και την σεμνότητα του ανδρός τούτου.
Στην μεγάλη αίθουσα του οικοτροφείου μας περίμενε ο Αρχιερέας του Πατριαρχείου των Ιεροσολύμων.
Μια φυσιογνωμία λάμπουσα με ένα παιδικό χαμόγελο που μας μετέφερε μέσα στον χωροχρόνο της ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ Ειρήνης και Καταλαγής .
Και από εδώ αρχίζουν οι εκπλήξεις …
Την ώρα που δεχόμασταν την ευλογία του, μας λέει
-σε περίμενα
-το βράδυ ο νέος Άγιος της Εκκλησίας μας , ο Άγιος Παίσιος μού είπε…
" σε αυτόν που θα σε επισκεφτεί αύριο , θα του πεις το περιστατικό που έζησες μαζί με τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων στην Κωνσταντινούπολη"
" γιατί θα το κάνει γνωστό σε πολλούς προς ΔΟΞΑ ΘΕΟΥ"
Άκρα του τάφου σιωπή στην μεσημβρινή τράπεζα από τα παρακάτω λεγόμενα του Δέσποτα.
- η τουρκία θα διαλυθεί και ήδη είναι ένα αποσαθρωμένο ψηφιδωτό από παλιά .
- κατ επίφαση είναι κράτος γιατί κάποιοι κολλούσαν πρόχειρα αυτές τις ψηφίδες.
- Ένα μεγάλο κομμάτι αυτού του ψηφιδωτού το προσέχει ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ γιατί είναι οι από αιώνων κρυπτοχριστιανοί από γενεά σε γενεά.
- Μαζί με τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Διόδωρο βρεθήκαμε στον Οικουμενικό Θρόνο κατόπιν πρόσκλησης του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως.
- Στο ξενοδοχείο της ΠΟΛΗΣ όπου διαμέναμε ζήτησε να μας συναντήσει ένας κληρικός του Οικουμενικού Πατριαρχείου με την σύσταση ότι ήταν συντοπίτης και γνωστός του Πατριάρχη από την Χίο
- Ο Λευίτης αυτός μετά την ευλογία του Πατριάρχη εμφανώς συγκινημένος μας αποκάλυψε συγκλονιστικά γεγονότα που του συνέβησαν Παραμονή και Ανήμερα Χριστουγέννων
« -Μακαριότατε, φέτος απόγευμα παραμονή των Χριστουγέννων άκουσα δυνατά κτυπήματα στην πόρτα της οικίας μου.
-από το παραθυράκι μου είδα ένα στρατιωτικό τζιπ με τούρκους στρατιώτες παρκαρισμένο στο δρόμο.
-η ψυχή μου πάγωσε.. τέτοια μέρα που ξημέρωνε ..τι να με ήθελαν άραγε…; δίσταζα για να ανοίξω.. στο μυαλό μου είχα το ποίμνιο μου που σε λίγες ώρες θα με περίμενε στην Εκκλησία.
– σαστισμένος άνοιξα την πόρτα, δύο βλοσυροί αξιωματικοί ζήτησαν τα χαρτιά μου και αφού τα ήλεγξαν , απαίτησαν να τους ακολουθήσω αμέσως.
-επιβιβαστήκαμε στο στρατιωτικό όχημα και διασχίζοντας γνωστές διαδρομές βρεθήκαμε μπροστά σε μια ανακαινισμένη μονοκατοικία με θέα τον Βόσπορο.
-στη αυλή του σπιτιού υπήρχε φρουρά και αυτό επέτεινε την αγωνία μου γιατί οι υπηρεσίες της τουρκίας χρησιμοποιούν τέτοια σπίτια.
-με άφησαν και περίμενα αρκετή ώρα σε μία αίθουσα.
-το μυαλό μου ήταν στην Θεία Λειτουργία των Χριστουγέννων που έπρεπε να τελέσω σε λίγες ώρες για το ποίμνιο μου.
-αίφνης άνοιξε μια μεγάλη πόρτα και στο βάθος έβλεπα ένα γραφείο και πίσω από αυτό έναν ανώτατο αξιωματικό που όλοι έμπροσθεν του στεκόταν προσοχή.
-με οδήγησαν μπροστά του και μας άφησαν μόνους.
Τότε ο στρατηγός με κοίταξε αυστηρά στα μάτια και μου είπε…
¨-Πάτερ, σήμερα θα μείνεις μαζί μας.¨
-μα πως αφού για εμάς τους Χριστιανούς ξημερώνει μεγάλη εορτή και πρέπει να βρίσκομαι σε λίγες ώρες στην Εκκλησία μου , του είπα με θάρρος.
Και η απάντηση του Στρατηγού
¨-και εμείς τι θα κάνουμε, πως θα εορτάσουμε;¨
-Δεν καταλάβαινα τίποτε, πέρασε ένας αδιόρατος φόβος από μέσα μου ,μήπως εορτάσουν ¨ανακρίνοντας με ¨
-Μου κόπηκαν τα πόδια, αλλά τα σοκ διαδεχόταν το ένα το άλλο.
-Με οδήγησαν μέσω διαδρόμων σε ένα υπόγειο και υγρό χώρο.
-τώρα ήρθε το τέλος μου, μονολόγησα.
-Αλλά όταν σήκωσαν μια μεγάλη καταπακτή μου ήρθε έντονη η ευωδία θυμιάματος.
-κατεβαίνοντας τα σκαλοπάτια ενός άλλου υπόγειου διαδρόμου βρέθηκα σε ένα Λαμπροστολισμένο μικρό Ορθόδοξο Ιερό Ναό.
-Αναμμένα κεριά , πολυέλαιοι, ντυμένη η ΑΓΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ, λουλούδια μπροστά στις Άγιες Εικόνες του Τέμπλου.
-Τα πάντα ήταν έτοιμα μέσα σε αυτόν τον υπόγειο Ιερό Ναό για να λειτουργήσει.
Τότε ο Στρατηγός που με συνόδευε μου είπε..
¨-να γιατί πάτερ σε θέλουμε σήμερα μαζί μας¨
-Σε λίγο ο χώρος του Ιερού Ναού γέμισε με οικογένειες.
-Όλοι με διαβεβαίωσαν ότι ήταν βαπτισμένοι Ορθόδοξα.
-Κάποιοι μου ζήτησαν να εξομολογηθούν για να συμμετάσχουν στο Μυστήριο της ΘΕΙΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΣ.
-ήμουν άφωνος , το στόμα μου στέγνωσε, ζούσα σαν σε ένα όνειρο , φόβος, έκπληξη , δέος με διακατείχαν. Όλα τα έκανα μηχανικά διότι η λογική μου υπερέβαινε όλα αυτά.
-αφού τελείωσα την ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ των ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ( την ώρα του δικού μας Εσπερινού) με ένα ψάλτη τούρκο αξιωματικό που τα έλεγε σπαστά και κομπιαστά, αλλά στα Ελληνικά.
-είδα το ρολόι μου, σε λίγες ώρες το ξημέρωμα έπρεπε να βρίσκομαι στην Εκκλησία μου , στο ποίμνιο μου.
-πήρα το λιγοστό θάρρος που μου απέμεινε και το είπα στον Στρατηγό που τώρα μετά την ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ και την μετάληψη των ΑΧΡΑΝΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ φαινόταν αλλοιωμένος.
¨ - δεν έχεις να πας πουθενά αν δεν μας ευλογήσεις και το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι¨ μου είπε
-αφού έκανα την Κατάλυση, μέσα από τους ίδιους διαδρόμους γυρίσαμε στα σαλόνια της μονοκατοικίας που έβλεπαν τα μεγάλα παράθυρα της τον Βόσπορο.
-Ευλόγησα την εορταστική τράπεζα και αφού ένας-ένας πέρασαν και πήραν την ευχή μου, μαζί με τα χρόνια πολλά, ο ίδιος ο στρατηγός με συνόδεψε στην έξοδο .
– στα χέρια του κρατούσε ένα μεταξωτό μαντήλι σαν να είχε κάτι βαρύ μέσα και μου το έδωσε .
-τράβηξα το χέρι μου και δεν το πήρα.
¨-αν δεν το πάρεις αυτό δεν πρόκειται να φύγεις από εδώ¨
-Μου είπε ο στρατηγός, προτρέποντας να το ανοίξω.
-το άνοιξα και το μαντήλι ήταν γεμάτο με κοσμήματα.
¨-αυτά όλα είναι τάματα, όλων αυτών που σήμερα Λειτούργησες για να τα βάλεις στην Εικόνα της ΜΑΝΑΣ του ΘΕΟΥ γιατί αυτή φροντίζει και για εμάς, σαν τα χελιδόνια που ξεκόπηκαν από την ομάδα-κοπάδι τους¨
-το στρατιωτικό τζιπ με άφησε λίγα μέτρα από τον Ιερό Ναό και σε μισή ώρα θα ξεκινούσε η Θεία Λειτουργία των Χριστουγέννων.
-νόμιζα Μακαριότατε, ότι ξύπνησα από ένα καλό ολοζώντανο όνειρο , αλλά στα χέρια μου κρατούσα τα κοσμήματα-τάματα των άγνωστων σε εμένα πιστών και αυτό με ξυπνούσε.
-σε όλη την ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ έκλαιγα, αλλά περισσότερο ξαφνιάστηκε το εκκλησιαστικό πλήρωμα μου , όταν είδε στο τέλος της Κατάλυσης να στολίζω την Εικόνα της ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ στο Τέμπλο με χρυσά ακριβά κοσμήματα –τάματα.
-στην ερώτηση των πιστών ..τι είναι αυτά Πάτερ;
– από μέσα μου βγήκε μαζί με κλάμα η απάντηση.
¨ είναι τα τάματα της ΡΩΜΙΟΣΥΝΗΣ που έρχεται¨
29 ΜΑΙΟΥ 2016 ακούγαμε αυτά από τον Αρχιερέα του Πατριαρχείου των Ιεροσολύμων και είχαμε μεταφερθεί στη θέση και στο πρωτόγνωρο βίωμα –μαρτυρία του που μας μετέφερε κατόπιν προτροπής του ΑΓΙΟΥ ΠΑΙΣΙΟΥ.
Αυτό το μήνυμα ήθελε να μας μεταφέρει και ο Όσιος Παίσιος ο Αγιορείτης στις κρίσιμες μέρες μας…
Η ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ ΕΡΧΕΤΑΙ…. Ακάθεκτη.»
ΧΡΟΝΙΑ σας ΠΟΛΛΑ και ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
( 1η δημοσίευση 2016 - μεταγενέστερη στα ΕΛΛΗΝΟΡΩΜΑΙΚΑ 23 Δεκεμβρίου 2019)
