τι συμβαίνει στην τουρκία ΤΩΡΑ - CNN 115 συλλήψεις υπόπτων για συμμετοχή στο ISIS σε εφόδους σε όλη τη χώρα ενόψει των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς

 

ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ 

Κωνσταντινούπολη

  

Η τουρκική αστυνομία συνέλαβε 115 ύποπτους ως μέλη της τζιχαντιστικής οργάνωσης ISIS σε συντονισμένες επιδρομές σε όλη τη χώρα για φερόμενα σχέδια που συνδέονται με τους εορτασμούς των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς.

Εντάλματα σύλληψης εκδόθηκαν για 137 υπόπτους, αφού οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μέλη του ISIS, γνωστού και ως Ισλαμικό Κράτος, σχεδίαζαν επιθέσεις στην Τουρκία κατά την περίοδο των εορτών, ανέφερε σε ανακοίνωσή της την Πέμπτη η Εισαγγελία της Κωνσταντινούπολης.

«Βρέθηκαν πληροφορίες ότι η ένοπλη τρομοκρατική οργάνωση ISIS σχεδίαζε να πραγματοποιήσει ενέργειες με στόχο τη χώρα μας, ιδίως μη μουσουλμάνους, στο πλαίσιο των επερχόμενων εορτασμών των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς», ανέφερε η δήλωση.

«Βρίσκονταν σε επαφή με ζώνες συγκρούσεων στο πλαίσιο δραστηριοτήτων τρομοκρατικών οργανώσεων», προστίθεται στην ανακοίνωση.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ στο https://edition.cnn.com/2025/12/25/world/turkey-detains-115-isis-suspects-ahead-of-holidays-intl-latam

ΤΕΛΙΚΑ ΟΙ ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΕΣ ΠΟΙΟΥΣ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΚΑΙ ΤΙ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ;

«Μοναχή Θεοτέκνη και Μονή Μεγάλου Μετεώρου: Ιστορία, Μνήμη και Παρακαταθήκη»

Γεώργιος Αποστολάκης, αντιπρόεδρος ΑΠ ε.τ.

Με ιδιαίτερη συγκίνηση και βαθύ αίσθημα ευγνωμοσύνης καταθέτω αυτές τις γραμμές με αφορμή την έκδοση του νέου βιβλίου της λογίας μοναχής Θεοτέκνης, μέλους της αδελφότητας της Ιεράς Μονής Αγίου Στεφάνου Μετεώρων. Το έργο αυτό, τέταρτος και τελευταίος τόμος της μνημειώδους σειράς «Το πέτρινο δάσος», αφιερωμένος στη Μονή Αγίου και Μεγάλου Μετεώρου, δεν αποτελεί απλώς μία ακόμη επιστημονική συμβολή, αλλά ένα έργο ζωής, καρπός μακράς έρευνας, προσευχής και πνευματικής ωρίμανσης.

Σε έναν καιρό όπου η ιστορική μνήμη συχνά αποσπασματοποιείται και η παράδοση αντιμετωπίζεται είτε επιφανειακά είτε εργαλειακά, η μοναχή Θεοτέκνη προσφέρει ένα έργο σπάνιας πληρότητας και ακρίβειας. Οι επτακόσιες σελίδες του τόμου αυτού δεν είναι απλώς συσσώρευση πληροφοριών· είναι μια οργανική σύνθεση ιστορίας, θεολογίας, φιλολογίας και βιωματικής γνώσης του μοναστικού πολιτισμού των Αγίων Μετεώρων. Οι πηγές που αξιοποιούνται, πολλές εκ των οποίων δυσπρόσιτες ή παραγνωρισμένες, φωτίζουν πτυχές της ιστορίας της Μονής του Μεγάλου Μετεώρου με τρόπο πρωτότυπο και τεκμηριωμένο, καθιστώντας το βιβλίο σημείο αναφοράς για κάθε μελλοντική μελέτη.

Η συγγραφέας, γνωστή ήδη από προηγούμενες επιστημονικές της ανακοινώσεις σε μοναστικά και ιστορικά συνέδρια, αποδεικνύει και στον παρόντα τόμο την ικανότητά της να γεφυρώνει τον ακαδημαϊκό λόγο με το εκκλησιαστικό ήθος. Η γραφή της είναι νηφάλια, αυστηρή όπου απαιτείται, αλλά και διαποτισμένη από μια εσωτερική ευγένεια που μαρτυρεί όχι μόνο γνώση, αλλά και βίωμα. Δεν πρόκειται για ψυχρή καταγραφή γεγονότων, αλλά για μια ερμηνευτική προσέγγιση που σέβεται το πνεύμα του τόπου και των ανθρώπων που τον σφράγισαν.

Ιδιαίτερη μνεία αξίζει να γίνει στη συμβολή της μοναχής Θεοτέκνης στη σύγχρονη υμνογραφία. Ως συγγραφέας και υμνογράφος, γνωρίζει σε βάθος τη γλώσσα της Εκκλησίας, όχι μόνο ως αντικείμενο μελέτης, αλλά ως ζώσα εμπειρία. Για όσους είχαμε την ευλογία να μαθητεύσουμε κοντά της, η προσφορά της υπήρξε καθοριστική. Με υπομονή, διάκριση και αληθινή ταπείνωση, μας δίδαξε όχι απλώς τεχνικές σύνθεσης υμνογραφημάτων, αλλά έναν τρόπο εκκλησιαστικού φρονήματος: να ακούμε την Παράδοση πριν επιχειρήσουμε να μιλήσουμε με τη δική μας φωνή.

Η προσωπική μου ευγνωμοσύνη προς το πρόσωπό της είναι βαθιά και ανεξίτηλη. Ό,τι τυχόν καλό υπάρχει στη μικρή και ασήμαντη, δική μου, πορεία στον χώρο της υμνογραφίας φέρει, άμεσα ή έμμεσα, το αποτύπωμα της διδασκαλίας της. Και ακριβώς γι’ αυτό αισθάνομαι χρέος, αλλά και τιμή, να καταθέσω δημόσια τον σεβασμό μου για το έργο αυτό, το οποίο ξεπερνά κατά πολύ τα όρια μιας απλής επιστημονικής έκδοσης.

Παρά τη σπουδαιότητα και το εύρος της προσφοράς της, η ίδια παραμένει πιστή στο μοναχικό ήθος της αφάνειας. Δεν επιζητεί προβολή ούτε επαίνους. Ωστόσο, η Εκκλησία και ο επιστημονικός κόσμος οφείλουν να αναγνωρίσουν ότι τέτοια έργα δεν γράφονται συχνά. Το «Πέτρινο δάσος», και ιδίως ο παρών τόμος, θα μείνει ως παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές: ως υπόδειγμα σοβαρής έρευνας, ως μαρτυρία αγάπης προς την ιστορία των Μετεώρων και ως σιωπηλή ομολογία ότι η αληθινή γνώση γεννιέται εκεί όπου συναντώνται η επιστήμη και η προσευχή.

Με βαθύ σεβασμό και ευγνωμοσύνη, αποδίδω στη μοναχή Θεοτέκνη τις πρέπουσες τιμές, γνωρίζοντας ότι η μεγαλύτερη τιμή για εκείνη είναι να συνεχίσει να διακονεί αθόρυβα την αλήθεια, την Εκκλησία στο μοναστικό πεδίο και τον πολιτισμό μας. Το έργο της ήδη μιλά — και εύχομαι να συνεχίσει να μιλά — για πολλά χρόνια ακόμη, όσα της δώσει ο Καλός Θεός!

Θερμά συγχαρητήρια και στο Ιερό Κοινόβιο του Αγίου Στεφάνου Μετεώρων, έκδοση του οποίου είναι το βιβλίο. Πάντα πρωτοπόρες!

Τρίκαλα, Χριστούγεννα 2025.

" το τι χαρά έκαναν οι Αιγύπτιοι που πήγε το ΘΕΙΟ ΒΡΕΦΟΣ στην χώρα τους δεν περιγράφεται, αλλά ο Κύριος με αξίωσε να δω αυτήν την υποδοχή του εκεί μέχρι και τα δένδρα ελύγισαν για να ΤΟΝ προσκυνήσουν"

 

Φυγή Ιησού Χριστού στην Αίγυπτο

Ημερομηνία Εορτής: 26/12/2025

ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΠΟΥ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΟΥΝ ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΑΣΚΗΤΗ ΠΟΥ ΤΕΤΟΙΑ ΜΕΡΑ ΤΟ ΕΝΘΥΜΟΥΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΑΥΤΗ ΧΑΡΑ.

Ἥκοντα πρὸς σέ, τὸν πάλαι πλήξαντά σε,

Αἴγυπτε φρίττε, καὶ Θεὸν τοῦτον φρόνει.

Όταν οι μάγοι προσκύνησαν το Χριστό, αναχώρησαν για την πατρίδα τους, χωρίς να περάσουν από το βασιλιά Ηρώδη. Τότε άγγελος Κυρίου φάνηκε σε όνειρο στον Ιωσήφ και του είπε να πάρει το παιδί με τη μητέρα του και να φύγει στην Αίγυπτο (Ευαγγέλιο Ματθαίου, Β' 13-18). Και έμειναν εκεί, μέχρι πού πέθανε ο Ηρώδης, για να επαληθευθεί έτσι εκείνο που ελέχθη δια του προφήτου Ωσηέ: «Ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τὸν υἱόν μου» (Ωσ. Ια’ 1).

Μετά τη φυγή του Κυρίου στην Αίγυπτο, ο Ηρώδης έστειλε στρατιώτες και θανάτωσαν όλα τα παιδιά που ήταν στη Βηθλεέμ και τα περίχωρά της, από ηλικίας δύο ετών και κάτω. Διότι τόσο είχε υπολογίσει την ηλικία του Χριστού, Τον οποίο φοβόταν ότι θα του έπαιρνε τη βασιλεία.

Επίσης, η φυγή του Κυρίου στην Αίγυπτο, κατά τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη, φράσσει και τα στόματα των αιρετικών. Διότι όπως λέει, αν δεν έφευγε ο Κύριος και φονευόταν από τον Ηρώδη , θα είχε εμποδιστεί η σωτηρία των ανθρώπων. Αν πάλι τον συνελάμβαναν και δεν φονευόταν, θα έλεγαν πολλοί ότι δε φόρεσε ανθρώπινη σάρκα, αλλά μόνο κατά φαντασία. Γράφει συγκεκριμένα: «Διατί ανίσως δεν έφευγεν ο Kύριος, αλλά ήθελε πιασθή από τον Hρώδην, ει μεν και εφονεύετο από εκείνον, βέβαια ήθελεν εμποδισθή η σωτηρία των ανθρώπων. Eι δε και δεν εφονεύετο διά να τελειώση την οικονομίαν, βέβαια ήθελε φανή εις τους πολλούς, ότι δεν εφόρεσε την ανθρωπίνην φύσιν πραγματικώς και κατά αλήθειαν. Aλλά μόνον κατά δόκησιν και φαντασίαν. Eπειδή αν εφόρει σάρκα αληθή, βέβαια ήθελε κοπή από το σπαθί. Aνίσως λοιπόν οι άθλιοι αιρετικοί ετόλμησαν να ειπούν τούτο, ότι δηλαδή κατά φαντασίαν ο Kύριος εγεννήθη, ως ο θεομάχος Mάνης, και οι τούτου οπαδοί Mανιχαίοι· και μόλον οπού δεν έλαβον εις τούτο, καμμίαν αιτίαν και αφορμήν· πόσω μάλλον ήθελαν ειπούν τούτο, και εάν εύρισκον αιτίαν; Διά τούτο λοιπόν φεύγει ο Kύριος εις την Aίγυπτον διά τας ρηθείσας δύω αιτίας. Kαι προς τούτοις, ίνα συντρίψη και τα εν Aιγύπτω ευρισκόμενα είδωλα».

Τέλος, ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης σημειώνει και τα εξής για την Φυγή του Ιησού:

«Σημειούμεν δε ενταύθα τα χαριέστατα και αξιοσημείωτα ταύτα. Δηλαδή ότι ο Kύριος φεύγωντας εις την Aίγυπτον, όχι μόνον τα είδωλα εκείνης συνέτριψε, αλλά και τα φυτά έκαμε να τον προσκυνήσουν. Γράφει γαρ ο Σωζόμενος εις το πέμπτον βιβλίον της Eκκλησιαστικής Iστορίας, εν κεφαλαίω εικοστώ, ότι ο Xριστός φεύγωντας εις την Aίγυπτον διά τον φόβον του Hρώδου, όταν έφθασεν εις την πόρταν Eρμουπόλεως της Θηβαΐδος, μία περσική μηλέα, ήτοι ροδακινέα, έκλινεν έως κάτω την κορυφήν της και επροσκύνησεν αυτόν. Eπειδή γαρ το φυτόν αυτό διά το μεγαλείον και κάλλος του επροσκυνείτο και ελατρεύετο από τους κατοίκους της πόλεως, διά τούτο ο εις το φυτόν αυτό κατοικών δαίμων, αισθανόμενος την παρουσίαν του Kυρίου, εφοβήθη και έφυγε. Φεύγοντος δε του δαίμονος, έμεινε το φυτόν αυτό ιατρείας πολλάς εργαζόμενον, εάν μόνον έγγιζεν εις τους ασθενείς, φύλλον, ή φλούδα, ή κομμάτι από αυτό. Kαι τούτου μάρτυρες είναι και Παλαιστινοί και Aιγύπτιοι.

Γράφει δε ο Bουρχάριος εν τη περιγραφή της Iερουσαλήμ, ότι αναμέσον της Hλιουπόλεως και της Bαβυλώνος, της αιγυπτιακής δηλαδή, ευρίσκεται κήπος του βαλσάμου ωραιότατος, όστις ποτίζεται από μίαν βρύσιν μικράν, εις την οποίαν άδεται λόγος, ότι η Θεοτόκος έπλυνε τα σπάργανα του Xριστού, όταν έφευγε διά τον φόβον του Hρώδου. Kοντά δε εις την βρύσιν ταύτην είναι και μία πέτρα, επάνω εις την οποίαν ήπλωσε τα σπάργανα του Xριστού η Θεομήτωρ διά να ξηρανθούν. Tον δε τόπον εκείνον έχουσιν εις πολλήν ευλάβειαν, τόσον οι Xριστιανοί, όσον και οι Σαρακηνοί. Προσθέττει δε και Aντώνιος ο Mάρτυς εν τη των Iεροσολύμων περιόδω, ότι περνώντας ο Kύριος εις τον κάμπον του εν Aιγύπτω Tάνεως, εκλείσθη από λόγου της η πόρτα ενός μεγάλου ειδωλικού ναού. H οποία ύστερον με δύναμιν ανθρώπων, δεν εδύνετο να ανοιχθή. (Όρα σελ. 28 της νεοτυπώτου Eκατονταετηρίδος.)

Περιττοί δε τη αληθεία και πέραν του δέοντος κριτικοί πρέπει να ονομάζωνται, οι τοις θαύμασι και τοις σημείοις τούτοις αντιλέγοντες, προβαλλόμενοι τάχα, ότι αν αυτά ήτον αληθή, δεν ήθελε λέγεται πρώτον σημείον του Kυρίου, το εν Kανά γενόμενον. Aλλ’ ω ούτοι, ήθελεν ειπή τινας προς αυτούς, πρώτον σημείον λέγεται τούτο του Kυρίου, μετά την διά του Bαπτίσματος ανάδειξιν, και ουχί προ της αναδείξεως. Kαθότι προ της αναδείξεως του Kυρίου, πολλά σημεία και θαύματα τη δυνάμει τούτου εγένοντο. Kαι διά να σιωπήσω την ασπόρως και εκ Πνεύματος Aγίου γενομένην του Kυρίου σύλληψιν, όπερ εστί το θαύμα των θαυμάτων. Kαι το ακόπως αυτόν εν τη κοιλία φέρειν την Mητέρα. Kαι το αφθόρως γεννήσαι. Θαύμα της δυνάμεως του Kυρίου ήτον, οι εν τη γεννήσει αυτού, δόξα εν υψίστοις κραυγάζοντες Άγγελοι, και τοις ποιμέσιν ευαγγελιζόμενοι. Θαύμα ήτον, το υπέρ φύσιν και παράδοξον σκίρτημα, οπού επροξένησεν ο Kύριος κυοφορούμενος εις τον εν κοιλία φερόμενον Iωάννην. Θαύμα ο υπερφυσικός αστήρ ο τους Mάγους οδηγήσας. Θαύμα το 

το να μην ιδή θάνατον ο Συμεών έως ου να βαστάση αυτόν. Θαύμα αι προφητείαι του αυτού Συμεών, και αι ανθομολογήσεις της θεοπνεύστου Άννης, μαρτυρούσης Σωτήρα τον Xριστόν, κατά τον Aμβρόσιον.

Tο φυτόν δε του ανωτέρω βαλσάμου (διά να ειπούμεν εδώ κατά παρέκβασιν), πρώτον έφερεν η βασίλισσα Σαββά εις τον Σολομώντα ως δώρον βασιλικόν, και αυτός το εφύτευσεν εις την Iεριχώ, και ευρίσκετο μέχρι του καιρού του Tίτου. O οποίος έλαβεν εκ της Iερουσαλήμ τα δένδρα του βαλσάμου, και εστέφθη με αυτά κατά μίμησιν Πομπηΐου του μεγάλου, όταν εκυρίευσε πρώτον την Iερουσαλήμ. Ως μαρτυρεί ο Σελίνος εις το ιστορικόν του. Έστι δε ο καρπός του βαλσάμου κοκκινωπός, και τα φύλλα του παρόμοια με τα φύλλα της μαστίχης. Iστορεί δε ο Iώσηπος ότι ακούσασα η Kλεοπάτρα η βασίλισσα, η ερωμένη του Aντωνίου, την φήμην του τόσον θαυμαστού δένδρου, επεθύμησε να έχη και αυτή το τοιούτον ευωδέστατον φυτόν. Όθεν ο Hρώδης, ίνα πληρώση την επιθυμίαν της βασιλίσσης, απέστειλεν εις αυτήν μερικά φυτά, ομού και σπόρον αυτού. Λέγει δε και ότι, Aλέξανδρος ο βασιλεύς περνώντας από τα Iεροσόλυμα, έλαβε πολύ από τον σπόρον του βαλσάμου τούτου. Kοπτόμενον δε το φυτόν τούτο με κοπτερόν κέρατον, και με πετρίνην μάχαιραν, και όχι με σιδηρούν μαχαίριον, έτζι δακρύει, και ποιεί το καλούμενον οποβάλσαμον, ήτοι το πηκτόν υγρόν του βαλσάμου.

Eι δε και ζητεί τινας να μάθη πόσους χρόνους διέτριψεν ο Kύριος εις την Aίγυπτον, αποκρινόμεθα, ότι περί τούτου είναι γνώμαι διάφοροι. O μεν γαρ Παμφίλου Eυσέβιος υπέθετο εν τοις χρονικοίς, ότι πέντε χρόνους εν Aιγύπτω ο Kύριος διέτριψε, ή τέσσαρας ή τουλάχιστον τρεις. O δε θείος Eπιφάνιος (αιρέσ. να΄) αποφασίζει, ότι δύω χρόνους. Tω γαρ λγ΄ έτει (λέγει) γεννάται ο Kύριος. Tω λε΄, ήλθον οι Mάγοι, και τω λζ΄ τελευτά ο Hρώδης. O δε Θηβαίος Iππόλυτος εν τω Συντάγματι τω χρονικώ ούτω χρονολογεί· «Από της ενανθρωπήσεως του Xριστού μέχρι της των Mάγων παρουσίας έτη δύω. Kαι εκ της εις Aίγυπτον αναχωρήσεως μέχρι της τελευτής Hρώδου υιού Aντιπάτρου, έτη τρία ημέρας πέντε. Παρώκησαν δε εν Aιγύπτω, εν Hλιουπόλει τη κατά Mέμφιν, ό,τε Iωσήφ και η Mαρία συν τω Iησού, έτη τρία, και ημέρας είκοσιν». (Όρα εν τη νεοτυπώτω Eκατονταετηρίδι.) ».

Χριστός Ετεχθη χρόνια πολλά Ευλογημένα

 Αμήν!!!!

ΠΗΓΗ

" φροντίζουμε με τον μοντέρνο πόλεμο να βρεθείτε όλοι ξάπλα μια και έξω αρκεί να μας αδειάσετε την γωνιά"

 

κάνοντας τους μοντέρνους γινόμαστε μοντέλα του πονηρού...

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας 

Πλέον μέσα στους λόγους και τα λογύδρια εμφιλοχωρούν νέες λέξεις , νέες εκφράσεις για να επεξηγήσουν νέες έννοιες και εν δυνάμει πειραματικές εφαρμογές πάνω στο ταλαίπωρο πλάσμα του Αγίου Θεού.

Έτσι και ο εκκλησιαστικός λόγος πρέπει και αυτός να τα χρησιμοποιήσει αυτά ή να συνοδοιπορήσει ή να αντιταχθεί σε σχέση με αυτά.

Οι λέξεις και οι φράσεις  όπως "τεχνητή νοημοσύνη" " μετάνθρωπος "  "ενσυναίσθηση"  άρχισαν να γίνονται ψωμοτύρι, αλλά δίχως να δίνουν τις άλλες επικίνδυνες  διαστάσεις που ενδημούν για τους ανθρώπους ....

Μάλιστα κάποιοι εκκλησιαστικοί φτάνουν στο σημείο να λένε ότι θα τα χρησιμοποιήσουμε όλα αυτά με τρόπο σωστό για να γίνουν ωφέλιμα.

Αλλά δεν μας απαντούν, όμως ποιες δυνάμεις τα έφτιαξαν όλα αυτά και με σκοπό να εξυπηρετήσουν τα πονηρά σχέδια τους ..και εμείς θέλουμε όλα αυτά να τα κάνουμε "ωφέλιμα ";

Αυτό μας θυμίζει κάτι αδελφοί, όταν πριν τρεις δεκαετίες ακούγαμε από άμβωνος εκκλησιαστικούς λόγους που μας διαφήμιζαν το όραμα της ενωμένης Ευρώπης και ότι εμείς ως Ορθόδοξοι βάζοντας μέσα σε όλα αυτά Χριστό θα "κάναμε"  θαύματα και θα σώζαμε την Ευρώπη.

Το μόνο " θαύμα " που έγινε ήταν να φτάσει η  πατρίδα μας , η κοινωνία και οι παραδόσεις μας σε αυτήν την εξαθλίωση και διαστροφή και δεν μιλούμε και για το  "θαύμα" της οικονομικής πενίας.

Τότε όλοι αυτοί οι εκκλησιαστικοί δεν γνώριζαν τι έλεγε ο Άγιος Παϊσιος για  θηρίο των Βρυξελλών; 

Μπροστά  ήταν τα οικονομικά πακέτα του θηρίου που όλοι το θυμιάτιζαν με καλά λόγια και άχυρα για το μυαλό μας . 

Σήμερα θέλουμε νέα θαύματα από τους θαυματοποιούς της νέας εποχής, πιο επικίνδυνα και τοξικά .

Αν δεν γίνουμε άγιοι δεν θα μπορέσουμε να γλυτώσουμε από το τσουνάμι της πλάνης .

Όταν ζήσουμε τις συνέπειες της πλάνης τότε είναι αργά και φέρνουμε ευθύνες για αυτούς που παίρνουμε στο λαιμό μας.

Η πανδημία  και η απίστευτη ευθυγράμμιση να διαφημιστούν γενετικά τροποποιημένα σκευάσματα από μη αρμόδιους ρασοφόρους (γιατί σε αυτούς θα πίστευαν οι πιστοί ) σήμερα σκιαγραφούν την αρχή της σημερινής τραγωδίας.

Η  σημερινή ψηφιακή απογραφή μας σαν την απογραφή και την σφαγή των νηπίων του Καίσαρα και του Ηρώδη αντίστοιχα, είναι το πρελούδιο της νέας ηθικής αταξίας των πραγμάτων της νέας εποχής.

Η θεοποίηση της τεχνητής νοημοσύνης σε ημέρες που βάλθηκαν να πολεμήσουν την κοινή λογική και την εκπαίδευση της νιότης μαζί με την νομιμοποιημένη ανηθικότητα είναι το εκρηκτικό μίγμα της ανεξέλεγκτης οργής που έρχεται καταπάνω των ηθικών αυτουργών της κατάπτωσης των ηθών.

Η προτεραιοποίηση της κλιματικής αλλαγής και της ΠΑΝΑΙΡΕΣΗΣ από  εκκλησιαστικά κέντρα που ταυτίζονται με τα στρατηγικά κέντρα λήψης αποφάσεων δείχνει τον ξεπεσμό μας και την αγωνία μας τι μας ξημερώνει με τέτοιες κεφαλές.

και τελικά ο διαφημιζόμενος μοντέρνος πόλεμος με τα πυρηνικά είναι σαν να μας λένε:  

"δεν θα πονέσετε καθόλου , θα βρεθείτε μια και καλή όλοι  ξάπλα, αρκεί να μας αδειάσετε την γωνιά γιατί δεν θέλουμε σεσωσμένες ψυχές  που αναγεννούνται με τον τεχθέντα Ιησού Χριστό"  

Συμπέρασμα : καμία εμπιστοσύνη και  υπακοή στα νεοποχίτικα προϊόντα του πονηρού ..εμπιστοσύνη μόνο στον Τεχθέντα Εμμανουήλ γιατί αυτός είναι πάντα μεθ ημών .

ΣΤΩΜΕΝ καλώς 

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας 

πηγή Φώτο ΘΗΒΑΙΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ

μας είπε τα κάλαντα η τουρκία " Για τις παραβιάσεις στο Αιγαίο ευθύνεται η... ελληνική προσέγγιση!"

 

φώτο - μπορεί να τους πούμε και εμείς τα κάλαντα -έχουμε μπροστά μας τα κάλαντα της ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ και των ΦΩΤΩΝ 

ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ: 
" Να υποβαθμίσει τη σημασία της πρόσφατης τριμερούς συνόδου στην Ιερουσαλήμ ανάμεσα σε Ισραήλ, Ελλάδα και Κύπρο, επιχειρεί εκ νέου η Άγκυρα, ενώ, την ίδια ώρα, διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα, επιρρίπτει τις ευθύνες για τις τουρκικές παραβάσεις και παραβιάσεις στο Αιγαίο... στην Ελλάδα!

Πιο συγκεκριμένα, κατά την καθιερωμένη εβδομαδιαία ενημέρωση του υπουργείου Άμυνας της Τουρκίας, ο εκπρόσωπος Τύπου, υποναύαρχος Ζεκί Ακτούρκ, επέμεινε ότι η Τουρκία δεν είναι η πλευρά που κλιμακώνει την ένταση στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.

«Η πλευρά που κλιμακώνει την ένταση στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο δεν είναι η Τουρκία, αλλά αποκλειστικές και μονομερείς κινήσεις, καθώς και προσεγγίσεις που στοχεύουν στη δημιουργία τετελεσμένων» ανέφερε ο Ακτούρκ, προσθέτοντας ότι η Τουρκία επιθυμεί η περιοχή «να διαμορφωθεί ως λεκάνη συνεργασίας και σταθερότητας και όχι ως πεδίο σύγκρουσης».

ΠΗΓΗ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ

Χριστουγεννιάτικα μπορεί να ακουστούν πολεμικές ιαχές στην Μεσόγειο και στο Αρχιπέλαγος ...

Εν ολίγοις ..

Οι φωνές και οι εικασίες στην Άγκυρα πυκνώνουν για την πτώση και την έκρηξη του  ιδιωτικού Λιαρ Τζετ που ξεκλήρισε την ανώτερη στρατιωτική ηγεσία της Λιβύης που πριν λίγη ώρα αποφάσισε μαζί με τον Τούρκο  ΥΠΑΜ την παραμονή και επέκταση της στρατιωτικής παρουσίας των Τούρκων στην Λιβύη, πλέον μιλούν για σαμποτάζ και δείχνουν με το χέρι τους την συμμαχία Τουρκίας- Κύπρου+ Ελλάδος που κατά μια συγκυρία οι πρωθυπουργοί των βρέθηκαν εκείνες τις ώρες στο Ισραήλ για διαβουλεύσεις.

Το γεγονός αυτό της έκρηξης που δυστυχώς κόστισε μέρες γιορτής και την απώλεια. μιας Ελληνίδας αεροσυνοδού που ανήκε στο πλήρωμα καμπίνας , της Μαρίας Πάπα που για αυτήν  οι συνάδελφοι της έχουν να πουν μόνο καλά λόγια .. το γεγονός λοιπόν αυτό φέρνει την Τουρκία σε κατάσταση νευρικής κρίσης και την Ελλάδα - Κύπρο σε δύσκολη θέση .

Το εξιλαστήριο θύμα πάντα υπήρχε μέσα στην Ελληνική Τραγωδία .

Άντε να πούμε πάλι Χρόνια Πολλά και Ελεύθερα από τέτοιες κακοτοπιές.

Δρ.Κωνσταντίνος Βαρδάκας 

ΝΕΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ 

Ρωσική βόμβα: «Ισραηλινό ίχνος στη συντριβή του μοιραίου Falcon στην Άγκυρα» - Η... Wagner βλέπει εκρηκτικό σαμποτάζ

Tsargrad: Ισραηλινό ίχνος στην πτώση του μοιραίου Falcon στην Άγκυρα

Όπως υπενθυμίζει η ρωσική ιστοσελίδα Tsargdrad, η Τουρκία «πασχίζει να κερδίσει μια υψηλότερη θέση στην παγκόσμια ιεραρχία».

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ

όλα τα ¨καλά νέα¨ μπροστά μας

 

" Σοκάρει ο Harry Dent: Το 2026 ξεκινά ο όλεθρος - Πτώση 90% στις μετοχές, τέλος εποχής για τεχνητή νοημοσύνη και Bitcoin" 

" Προ των πυλών το κραχ: Σε οικονομία zombie μετατρέπεται η Κίνα - Κατάρρευση στα ακίνητα, έρχεται κύμα χρεοκοπιών" 

"Οικονομία σχήματος Κ: Ο Trump πανηγυρίζει πάνω σε μια ωρολογιακή βόμβα - Ο πλούτος των λίγων είναι η εξαθλίωση των πολλών"

με πληροφορίες από το https://www.bankingnews.gr/

ΕΡΩΤΗΜΑ - στο επίπεδο που βρισκόμαστε σαν χώρα κοινωνικά , οικονομικά , γεωπολιτικά αν σκάσει τέτοιο εν δυνάμει γεγονός πως μπορούμε να διαχειριστούμε τα απόνερα ή ακόμα και το τσούναμι σε μια ακραία εκδοχή;

ΣΤΩΜΕΝ καλώς 

...εις την Πόλη

Να είσαι καλά Φιλιππία , να μας φτιάχνεις τέτοια..εκεί πάνε τα πράγματα .

Βιώνουμε δοκιμασίες , πειρασμούς , την δαιμονική μπόρα του Αγίου Παϊσίου , ήρθαν τύραννοι , θα φύγει η τυραννία γιατί δεν μπορεί να ανακατευθεί το σκότος με το Φως ...φτάσαμε στο σημείο οι αντιχρίστοι να μας εύχονται Καλά Χριστούγεννα για να πάρουν ψήφο, ενώ δημιούργησαν ψόφο και ερημοποίηση της κοινωνίας ...χλευάζουν , επιβουλεύονται , συκοφαντούν αλλά πρέπει να τους είμαστε ευγνώμονες γιατί πρωταγωνιστούν στο Μεγάλο Σχέδιο του Αγίου Τριαδικού Θεού, έστω και μέσα από τον Μεγάλο Πόλεμο που ετοιμάζουν για να ξεχάσει ο κόσμος τα ανομήματα τους .

Να μην ξεχνάμε, ότι τον επόμενο καιρό θα προβληθούν στην καθημερινότητά μας πέντε λέξεις - έννοιες - καταστάσεις - γεγονότα - εξελίξεις , όπως μας είπε πριν χρόνια άνθρωπος του Θεού.

Προδοσία - Πόλεμος - Πείνα - Πίστη - Πατρίδα .

Χρόνια Πολλά εις όλους και Δύναμη εξ ύψους .

Δρ.Κωνσταντίνος Βαρδάκας 

Και μια φρέσκια πληροφορία για το πού πάνε τα πράγματα .."CNN: O κίνδυνος του πολέμου Ρωσίας-Ευρώπης δεν είναι θεωρητικός αλλά υπαρκτός, οι κυβερνήσεις πρέπει να πουν την αλήθεια....."

Τώρα σωθήκαμε αν μας πούνε την αλήθεια ..μια αλήθεια που πριν δεκαετίες μας είπαν οι Άγιοι του Θεού και εμείς αντί να διαχειριστούμε αυτήν διαχειριζόμαστε την διαστροφή και τα πάθη μας. 

τότε απογραφή - σήμερα ψηφιακή απογραφή (μπορεί η Παναγία η Παρηγορήτρια μετά από χρόνια, τώρα να μην δακρύζει, αλλά μας άφησε ΜΕΓΑ ΜΗΝΥΜΑ)

 

Εδώ Άδης- ανήμερα ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ -"ξύπνα Αδάμ μόλις φύσηξε ανοιξιάτικος αέρας" - " όχι Εύα δεν ξυπνάω φοβάμαι να μην με ξαναγελάσεις" - " ξύπνα Αδάμ τα παλαιά έφυγαν ήρθαν τα νέα"

Βρήκε ο ιστορικός  Ηρώδης αφορμή και δεν αφήνει την ανθρωπότητα , την κρατάει από τα μαλλιά και όσο του "καθίσει" το μαρτύριο της. 

Ας αφήσουμε τον Ηρώδη να τρέξει τα γεγονότα και να φάει τελικά το κεφάλι του, όπως γνωρίζουμε και ας πάμε στους Μάγους δηλ. σε εκείνους τους σοφούς της Περσίας, του σημερινού Ιράν, που ετοιμάζονται κάποιοι  να  τα τινάξουν όλο  στον αέρα όλη την οικουμένη'

Τι έκαναν οι Μάγοι; δρομολόγησαν με τον ΘΕΙΟ Αστέρα της Φάτνης παγκόσμιες εξελίξεις επιστρέφοντας στο Ιράν ( βλ. Περσία)

" Τα χρόνια μας ομοιάζουν στην κυριολεξία με τα χρόνια της ΓΕΝΝΗΣΗΣ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού" έλεγε ο Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης και σήμερα γίνεται αυτό κυριολεκτίκα με τον εξής σημειολογικό τρόπο: 

" τις ημέρες της ΓΕΝΝΗΣΗΣ του ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΥ η τότε γνωστή  ανθρωπότητα απεγράφετο δηλ. μετριόταν, σήμερα και πάλι απεγράφεται με ψηφιακή απογραφή και σφραγίσματα  " μας είπε γέροντας πριν δυο χρόνια  και το μυαλό μας έτρεξε σε αυτά που ζούμε, άρα ζούμε ημέρες ανεπανάληπτα ιστορικές.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Χρόνια πολλά αδελφοί 

Μας συμπαθάτε για αυτήν την μεγάλη εισαγωγή, αλλά υπάρχει και ποιο όμορφη συνέχεια απο το χέρι του ΑΓΙΟΥ ΡΩΜΑΝΟΥ του Μελωδού που μας εισαγάγει στα Μυστήρια στα οποία μας άφησε το σύστημα της ανομίας ακατήχητους εδώ και πολλά, μα πάρα πολλά χρόνια για να μην γνωρίσουμε το ΜΕΓΑ ΜΥΣΤΗΡΙΟ της Ενανθρωπήσεως του ΛΟΓΟΥ του ΘΕΟΥ και τις σωτηριώδεις παγκόσμιες προεκτάσεις του.

Ένα κείμενο της αξιόλογης αρθρογράφου - φιλολόγου  Ε.Τ μας  απογειώνει  και δεν έχουμε παρά να το παραθέσουμε:  

 Η Παναγία μοναδικό  κλειδί της ατομικής και πανανθρώπινης σωτηρίας, όπως προβάλλεται μέσα από το Κοντάκιο του Ρωμανού του Μελωδού « Κοντάκιον εις την γέννησιν του Κυρίου»

 

    Άγνωστο για τους πολλούς είναι το αριστουργηματικό κοντάκιο του κορυφαίου εκκλησιαστικού υμνογράφου και μελωδού, Ρωμανού, το επιγραφόμενο « Κοντάκιον εις την γέννησιν του Κυρίου». Ο Ρωμανός μελώδησε δύο κοντάκια για τη γέννηση του Χριστού και το πιο γνωστό σ’ εμάς είναι εκείνο που έχει ως προοίμιό του «Η Παρθένος σήμερον τον Υπερούσιον τίκτει». Το κοντάκιο στο οποίο θα αναφερθούμε τώρα, έχει ως προοίμιο τον ακόλουθο ύμνο, που ψάλλεται στις εκκλησίες μας την επαύριο της γεννήσεως του Χριστού:

 

   Ο προ εωσφόρου εκ πατρός αμήτωρ, γεννηθείς επί της γης απάτωρ,

   εσαρκώθη σήμερον εκ σου. Όθεν αστήρ ευαγγελίζεται μάγοις,

   άγγελοι δε μετά ποιμένων υμνούσι τον άφραστον τόκον σου,

   η Κεχαριτωμένη.

 

    Ολόκληρο το κοντάκιο αποτελείται από πολλές στροφές, τους λεγόμενους οίκους, που δεν ακούγονται βέβαια στην  ακολουθία. Όποιος όμως το ανακαλύψει και το διαβάσει, θα νιώσει την ομορφιά και έμπνευση μιας υπέροχης και  λυρικής ποιητικής σύνθεσης. Πρόκειται για μια φανταστική αφήγηση, γεμάτη θεοπνευστία, που με πολύ συγκινητικό τρόπο εξιστορεί την προσκύνηση των Πρωτοπλάστων στο σπήλαιο της γέννησης στη Βηθλεέμ. Ο Ρωμανός όμως στοχεύει, μέσα από το ποιητικό του αυτό δράμα, να καταδείξει και να φανερώσει τον καθοριστικό ρόλο που ασκεί η Θεοτόκος ανά τους αιώνες για τη σωτηρία και λύτρωση του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά, αλλά και όλης τη ανθρωπότητας, σε οποιαδήποτε δεινή περίσταση. Το περιεχόμενό του, εν περιλήψει, είναι το ακόλουθο:

 

  Το σκηνικό ανοίγει με το σπήλαιο της Βηθλεέμ και τη Θεοτόκο να κρατά στα χέρια της το νεογέννητο θείο βρέφος και με μελωδική εκστατική φωνή να το υμνολογεί. Θαυμάζει πώς φέρει στην αγκαλιά της τον ίδιο τον Δημιουργό του Σύμπαντος και τον ευχαριστεί ολόψυχα για την τιμή που της έκανε, γιατί κρατώντας μέσα στην κοιλιά της τη δύναμή Του, έγινε η ίδια βασίλισσα του κόσμου ως συμμέτοχος αυτής της δύναμης, και όλα τα εξουσιάζει πλέον.(Του γαρ κόσμου βασιλεύω. Επειδή κράτος το σον εβάστασα γαστρί, πάντων κρατώ).

 

     Η φωνή της σαν μελωδική γλυκιά αύρα φτάνει στα κατάβαθα του Άδη, όπου ο Αδάμ και η Εύα κοιμούνται τον βαρύ ύπνο του θανάτου. Η Εύα ακούγοντας πρώτη τη μελωδία ξυπνά. Ψυχανεμίζεται ότι έφτασε η ώρα της λύτρωσής τους από τα δεσμά του Άδη και την κατάρα. Προσπαθεί να ξυπνήσει τον Αδάμ προτρέποντάς τον να ακούσει μια χελιδόνα που ξαφνικά κελαηδεί μέσα σε ανοιξιάτικο πρωινό. Άνοιξαν και τ’ αυτιά του Αδάμ, που είχαν κλείσει με την παρακοή, και τινάζει από τα βλέφαρα τον λήθαργο του θανάτου. Όμως, όταν συνειδητοποιεί ότι του μιλάει η Εύα με μια απαλή φωνή σαν σαγηνευτικό ψίθυρο, δεν την πιστεύει, γιατί φοβάται πάλι ο δύσμοιρος, μήπως εξαπατηθεί.

 

    Η Εύα τον διαβεβαιώνει ότι τα παλιά πια πέρασαν(Τα αρχαία παρήλθε) και ότι ένας νεογέννητος Θεός, που τώρα ήδη πνέει σαν μυρωμένη ανοιξιάτικη  αύρα πλάι τους, διώχνοντας τον πνιγηρό καύσωνα του Άδη, θα ξανακάνει τα πάντα νέα και θα τους σώσει. Τον παρακινεί ακόμη να πάνε να προσπέσουν στα πόδια της μητέρας Του και να την παρακαλέσουν να τους σπλαχνιστεί. Ο Αδάμ πείθεται, γιατί η εξαίσια ζωογόνα ευωδία που αισθάνεται να τους περιβάλλει, του θυμίζει την τρυφή του χαμένου παραδείσου και νιώθει ότι τώρα άνοιξε ένας νέος παράδεισος, που είναι η Παρθένος και του αναπτερώνει την ελπίδα της σωτηρίας. Σηκώνονται όρθιοι οι βαριόμοιροι και ως τραγικοί εκπρόσωποι του πεσμένου ανθρώπινου γένους, πηγαίνουν στο σπήλαιο και προσπέφτουν με τα κουρέλια τους στα πόδια της Θεοτόκου ζητώντας οδυρόμενοι  να τους σπλαχνιστεί.  

  

    Τα μάτια της Μαρίας βλέποντας τους δυστυχείς προπάτορές της γέμισαν δάκρυα και τα σπλάχνα της ταράχτηκαν. (Σπλάγχνοις εταράττετο γονεύσι συμπάσχουσα), γιατί  ως μάνα του ελεήμονα Θεού, ήταν κι εκείνη σπλαχνική. (Τω γαρ ελεήμονι μήτηρ έπρεπε εύσπλαγχνος). Τους  παρηγορεί και τους ενθαρρύνει να πάψουν τον θρήνο, γιατί αυτή γέννησε την ίδια τη χαρά και τώρα θα γίνει πρέσβειρα και μεσίτρια για  τη σωτηρία τους.(Μεσίτιν υμών γενέσθαι προς τον εξ εμού). Πλησιάζει στη φάτνη και ικετεύει ταπεινά το παιδί της για το αξιολύπητο γένος της. Το βρέφος της αποκρίνεται, ως τέλειος Θεός και άνθρωπος που είναι, με τα εξής συγκλονιστικά λόγια:

    « Μάνα μου, να ξέρεις ότι μόνο για χάρη σου και μέσα από σένα θα τους σώσω». (Ω μήτερ, και δια σε και δια σου σώζω αυτούς). Γι’ αυτό βρίσκομαι εδώ. Κατέβηκα στη γη για να τους δώσω άφθαρτη ζωή.(Ίνα έχωσιν άφθαρτον ζωήν) και γι’ αυτό που σου λέω, βάζω την υπογραφή Μου». Επί πλέον της φανερώνει ότι θα σταυρωθεί και θα πεθάνει ακριβώς γι’ αυτό το πλάσμα Του, γιατί ο πόθος του για τον άνθρωπο τον νικάει. (Νικώμαι δια τον πόθον ον έχω προς τον άνθρωπον). Στην ταραχή της την παρηγορεί ότι θ’ αναστηθεί και να πάψει να κλαίει για πράγματα που αγνοεί, γιατί αν δεν γίνουν αυτά, θα χαθούν αυτοί για τους οποίους Τον ικετεύει. (Παύσαι μήτερ, κλαίουσα ο αγνοείς. Εάν γαρ μη τελεσθή, απολούνται ούτοι πάντες, δι ους ικετεύεις με). Και τέλος, την προτρέπει να βγει να τους τα πει όλα αυτά, για να ευφρανθούν και η ίδια και εκείνοι. Και η Μαριάμ βγήκε θριαμβεύουσα και έδωσε το χαρούμενο άγγελμα της σωτηρίας.

 

    Στο κοντάκιό του ο Ρωμανός είναι ολοφάνερο ότι επιχειρεί να συναισθανθούμε όλοι οι άνθρωποι ότι το κλειδί της σωτηρίας του ανθρώπινου γένους, όπως τότε και πάντοτε, το κρατάει στα χέρια της  η Θεοτόκος. Η μεγαλειώδης παρέμβασή της, για τη σωτηρία των ανθρώπων, δεν αφορά μόνο τους πρωτοπλάστους, αλλά διενεργείται ανά πάσα στιγμή και σε κάθε περίσταση αενάως, όταν δεχθεί τις ικεσίες μας.

   Σήμερα, ως ανθρωπότητα αναβιώνουμε το δράμα της πτώσης και οδεύουμε ολοταχώς προς την καταστροφή. Όμως ο εμπνευσμένος θεοφώτιστος ποιητής Ρωμανός προσπαθεί με το διαχρονικό του ποιητικό έργο να μας κάνει να εννοήσουμε, εν πλήρει συνειδήσει, ότι μόνο η Θεοτόκος δύναται να μας βγάλει από όλα τα αδιέξοδα που εκπέσαμε, γιατί ο Θεός την έκανε βασίλισσα του κόσμου και της έχει δοθεί πάσα εξουσία, αρκεί να την ικετεύσουμε ταπεινά και με πόνο ψυχής. Της δίνει το ελεύθερο να πράξει ως αρχόντισσα κι Εκείνος σώζει πάντοτε τον άνθρωπο για λογαριασμό της, χάρη σ’ εκείνη και μέσω εκείνης. Αυτό πρέπει να γίνει βαθιά κατανοητό από όλους μας.

 

    Άρα, πρέπει να αντιληφθούμε ότι τα αειρρόως αναβλύζοντα δάκρυα από την εικόνα της Παναγίας Παρηγορήτριας επί χρόνια στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου του Βύρωνα Αττικής, δεν αποτελούν μόνο έναν οιωνό για άμεσα επερχόμενα φοβερά δεινά, ώστε να μετανοήσουμε, αλλά η Θεοτόκος επιθυμεί να μας δείξει ότι κλαίει ακατάπαυστα μπροστά στον Υιό της και τον ικετεύει να μας λυπηθεί και να μας σώσει μειώνοντας τη σφοδρότητα της τιμωρίας Του. 

Και δεν είναι τυχαίο ότι το θαυμαστό αυτό γεγονός συνέβαινε  ειδικά στην εικόνα που φέρει την επωνυμία της Παρηγορήτριας, γιατί η Παναγία μας ενθαρρύνει να μην καταθλιβόμαστε, αλλά να ελπίζουμε, γιατί εκείνη δεν σταματά να παρακαλεί για την ανθρωπότητα και ιδιαίτερα για την Ελλάδα μας τον Κύριο και Θεό της και Θεό μας. Θα πρέπει όμως κι εμείς, όπως οι πρωτόπλαστοι του Ρωμανού, να προσπέσουμε στα γόνατα με τα κουρέλια της φθοράς μας και να την ικετεύσουμε για το ανθρώπινο δράμα που ζούμε συλλογικά ή ατομικά ο καθένας μας και να είμαστε  βέβαιοι ότι θα το πράξει. Αυτή είναι ο μυστικός παράδεισος της σωτηρίας μας και αυτό είναι το σπουδαίο μήνυμα που μας κομίζει το χριστουγεννιάτικο κοντάκιο του Ρωμανού, που το προοίμιό του, όπως προαναφέραμε, ψάλλεται την επομένη των Χριστουγέννων, στην εορτή της Σύναξης της Υπεραγίας Θεοτόκου, ώστε να την τιμήσουμε για τις ασύλληπτες ευεργεσίες της."

ΣΗΜΕΙΩΣΗ-  μπορεί η Παναγια η Παρηγορήτρια μετά από χρόνια τώρα να μην δακρύζει αλλά μας έδωσε ΜΕΓΑ ΜΗΝΥΜΑ

https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/

 ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ και ΑΓΙΑ ΥΠΟΜΟΝΗ αδελφοί

ΝΑΙ, σήμερα αδελφοί ξαναφύσηξε ανοιξιάτικο αεράκι μέσα στο άδη που μας έβαλαν , φεύγουν τα παλαιά , έρχονται τα νέα...

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΜΕΛΕΤΗ ΜΑΣ - "πως η φυγή του ΘΕΙΟΥ ΒΡΕΦΟΥΣ στην Βαβυλώνα της Αιγύπτου καταρρίπτει το επιχείρημα της Ρώμης, ότι ο Απόστολος Πέτρος βρέθηκε στην Δύση και μαρτύρησε εκεί, εξ ου και το Πρωτείο, που μας θέτουν κάθε τόσο; "

 

ΦΩΤΟ - Το σπήλαιο που φιλοξένησε το Θείο Βρέφος στην αρχαία Βαβυλώνα της Αιγύπτου 

ο Απόστολος Πέτρος γράφει τις επιστολές του από εκεί, ενώ οι Παπικοί λένε ότι τις έγγραψε στην Ρώμη, όπου και μαρτύρησε (φαίνεται να μην πήγε εκεί κατά τον Άγιο Νεκτάριο)

(ψάχνοντας την ιστορική αλήθεια με την βοήθεια του ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ, γιατί από κάτι παραφράσεις της ιστορίας έγιναν τα μεγαλύτερα εγκλήματα που ταλαιπωρούν ακόμη και σήμερα   την ανθρωπότητα. Στους ιδιόχειρους τόμους  " Περί Σχίσματος" με συγγραφέα τον ΑΓΙΟ ΝΕΚΤΑΡΙΟ  επισημαίνεται λίαν επεξηγηματικά, ότι  ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΕΤΡΟΣ δεν βρέθηκε ποτέ  στην Ρώμη, αλλά και ούτε μαρτύρησε εκεί, όλα έγιναν για να φτιάξει η Δύση το ΠΡΩΤΕΙΟ) 

Σήμερα με την βοήθεια του ΑΓΙΟΥ και με βάση τα παρακάτω ιστορικά στοιχεία αξιολογήστε την αμάθεια μας ή το σκέπασμα της αλήθειας (δεν μιλάμε φυσικά για μακαρίτες καθηγητές θεολογίας γιατί εκεί επάνω τους  εξηγεί τα "λάθη" τους   ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΕΤΡΟΣ)  

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας 

Να μην πιστεύουμε σε παραμύθια ...

Ο Απόστολος Πέτρος γράφει τις επιστολές του από την Βαβυλώνα του κάτω Νείλου της Αιγύπτου και όχι από την Ρώμη που κατά τον Άγιο Νεκτάριο δεν επισκέφτηκε ποτέ και φυσικά, ούτε μαρτύρησε εκεί.

Να πως καταλήγει η Α' Επιστολή του 

" Πε. 5,12          Διὰ Σιλουανοῦ ὑμῖν τοῦ πιστοῦ ἀδελφοῦ, ὡς λογίζομαι, δι᾿ ὀλίγων ἔγραψα, παρακαλῶν καὶ ἐπιμαρτυρῶν ταύτην εἶναι ἀληθῆ χάριν τοῦ Θεοῦ, εἰς ἣν ἑστήκατε.

Α Πε. 5,12                 Δια του Σιλουανού, του αξιοπίστου και εμπίστου αδελφού, σας έγραψα δι' ολίγων, όπως εγώ νομίζω, προτρέπων και παρακαλών και βεβαιώνων ότι αυτά, που σας έγραψα, είναι η αληθής και πραγματική χάρις και δωρεά του Θεού, εις την οποίαν και στέκεσθε σταθεροί.

Α Πε. 5,13          Ἀσπάζεται ὑμᾶς ἡ ἐν Βαβυλῶνι συνεκλεκτὴ καὶ Μᾶρκος ὁ υἱός μου.

Α Πε. 5,13                 Σας στέλλει χαιρετισμούς η εν Βαβυλώνι Εκκλησία, που είναι μαζή και με την ιδικήν σας Εκκλησίαν εκλεκτή ενώπιον του Θεού, και ο Μάρκος, ο πνευματικός μου υιός.

Α Πε. 5,14          ἀσπάσασθε ἀλλήλους ἐν φιλήματι ἀγάπης. Εἰρήνη ὑμῖν πᾶσι τοῖς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ· ἀμήν.

Α Πε. 5,14                 Χαιρετίσατε ο ένας τον άλλον με φίλημα αγίας αγάπης. Είθε να είναι η ειρήνη του Θεού εις όλους σας, που πιστεύετε και ανήκετε στον Ιησούν Χριστόν. Αμήν.

Πηγή ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ

 Ποια ήταν λοιπόν η Βαβυλώνα , η Αιγυπτιακή αυτή πόλη, που κάποιοι θεολόγοι παραφράζοντας την πραγματικότητα λένε ότι ο Απόστολος Πέτρος με τον χαρακτηρισμό αυτό  την ταυτίζει με  την διεφθαρμένη  Ρώμη ( όπου δήθεν βρέθηκε) ;  

Έτσι  ξεκινάει το μεγάλο παραμύθι, ότι  δήθεν ο Απόστολος πήγε στην Ρώμη, από εκεί έγγραψε τις επιστολές του και εκεί μαρτύρησε, άρα το ΠΡΩΤΕΙΟ το έχει η  Ρώμη και ο εκάστοτε ποντίφηκας ;

Κοινώς μύλος για να ικανοποιηθεί το Βατικανό;

Διαβάζουμε :

Το σπήλαιο που φιλοξένησε το Θείο Βρέφος στην αρχαία Βαβυλώνα της Αιγύπτου 

Ιωάννης Φουρτούνας αποκλειστικά στην Romfea.gr  ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ

Όταν ο βασιλιάς Ηρώδης πληροφορήθηκε από τους μάγους ότι γεννήθηκε ο Χριστός, τους ζήτησε, όταν τον βρουν, να τον ενημερώσουν για να πάει δήθεν να τον προσκυνήσει. Στην πραγματικότητα όμως ήθελε να τον αφανίσει..

Γι’ αυτό και ένας άγγελος ειδοποίησε τον Ιωσήφ να παραλάβει το παιδίον και την μητέρα αυτού και να αναχωρήσει για την Αίγυπτο, ίνα πληρωθεί η γραφή η λέγουσα «Εξ Αιγύπτου εκάλεσα τον υιόν μου», (Ματθ. 2,15).

Πράγματι, όταν ο Ηρώδης είδε ότι ενεπαίχθη από τους μάγους έδωσε εντολή να σφαγούν όλα τα μικρά παιδιά από δύο ετών και κάτω στην πόλη της Βηθλεέμ, αλλά και σε όλες τις περιοχές γύρω από την πόλη (Ευαγγέλιο Ματθαίου, Β’ 13-18).

Ο μνήστωρ Ιωσήφ όμως με το Θείο Βρέφος και την μητέρα αυτού πορευόταν ήδη προς τη γη της Αιγύπτου μέσω της Γάζης, πέρασε από την περιοχή του Πηλουσίου όρους που είναι ανατολικά της σημερινής πόλεως του Πόρτ- Σάιντ και εισήλθε στη χώρα του Νείλου.

Μετά από διαφόρους σταθμούς που κατά την τοπική παράδοση έκαμαν κατά τη διαδρομή τους με κατεύθυνση το εσωτερικό της χώρας, βρήκαν φιλοξενία στην αρχαία πόλη της Βαβυλώνος όπου και υπάρχει έως σήμερα το σπήλαιον της διαμονής τους στην χώρα του Νείλου.

Η πόλη της Βαβυλώνος κτίστηκε από Ασσύριους αιχμαλώτους – γι αυτό και η ονομασία της Βαβυλών – που έφερε ως αιχμαλώτους ο βασιλεύς Σέσωστρις (12 δυναστεία), περιτειχιζόταν από υψηλό τείχος και ήταν εκεί που είναι σήμερα το Παλαιό Κάιρο στην πρωτεύουσα της Αιγύπτου.

Στην εποχή του Αυγούστου η πόλη με το φρούριό της ήταν η έδρα του ρωμαϊκού στρατού που εξασφάλιζε τον έλεγχο της περιοχής και την εμπορική οδό μεταξύ της κάτω και της άνω Αιγύπτου, ενώ οι Ρωμαίοι ανήγειραν πύργους για την προστασία της.

Τον παλαιό καιρό ο Νείλος περνούσε από εκεί, περιέβαλε την πόλη και καθιστούσε απροσπέλαστα τα τείχη της, μάλιστα στα υπόγεια της επιβλητικής ροτόντας του Αγίου Γεωργίου φαίνεται ως τα σήμερα η προβλήτα, στην οποία έδεναν τα πλοία που διέπλεαν τον Νείλο.

Από τους δύο πύργους που υψώνονταν εκατέρωθεν της επιβλητικής πύλης ο ένας είναι μισοερειπωμένος και είναι εκεί που σήμερα εδράζεται το κοπτικό μουσείο, ενώ ο άλλος ανακαινισθείς στις αρχές του 20ου αι. είναι η ροτόντα της Μονής του Αγίου Γεωργίου.

Μεταξύ αυτών των δύο πύργων βρίσκεται έως σήμερα το σπήλαιον της Φιλοξενίας της Παναγίας και του Θείου Βρέφους, στο κοιμητήριο των Ελλήνων στην Ιερά Πατριαρχική και Θεοβάδιστο Μονή του Αγίου Γεωργίου Παλαιού Καΐρου.

Η Παναγία ανεβαίνοντας τον Νείλο ποταμό σ’ εκείνο το σημείο βρήκε το φιλόξενο σπήλαιο, όπου και διέμεινε με το Θείο Βρέφος για δύο χρόνια, έως ότου έπαψε ο διωγμός του βασιλιά Ηρώδη και ο Ιωσήφ έλαβε την εντολή να επιστρέψει πίσω στην Ναζαρέτ.

Τα σπήλαιο βρισκόταν την παλιά εποχή δίπλα στις όχθες του Νείλου, πολύ πριν αλλάξουν τον ρου του ποταμού - ενώ σήμερα κυλάει μεταξύ της Γκίζας των Πυραμίδων και της Μονής του Αγίου Γεωργίου - και εντός των τειχών, όπου η διαμονή τους ήταν ασφαλής.

Το ενδιαίτημα της Παναγίας και του Θείου Βρέφους δέχεται ανά έτος πολλές χιλιάδες επισκέπτες –προσκυνητές, είναι δε ένας ιερός χώρος πολύ σημαντικός για τους χριστιανούς, ενώ η επίσκεψή του αποτελεί μία μοναδική πνευματική εμπειρία.

Για να το επισκεφθεί κανείς πρέπει φτάνοντας στην πρωτεύουσα της Αιγύπτου να πάει στο Παλαιό Κάιρο, στην ελληνική Μονή του Αγίου Γεωργίου και να κατευθυνθεί προς το κοιμητήριο των Ελλήνων και προς τον εκεί υπάρχοντα ναό της Παναγίας.

Ο ανακαινιστής της Μονής π. Αγαθάγγελος Ζαρίφης κατά τον μεσοπόλεμο εκαλλώπισε όλο το κοιμητήριο που είναι γεμάτο με περίφημα γλυπτά εις τους τάφους, και δίπλα στον ναό της Παναγίας ανακαίνισε το σπήλαιο εξωτερικά, όπως μαρτυρά και η εκεί επιγραφή:

«Το ιερόν και θεοβάδιστον τούτο προσκύνημα ανεσυστήθη βάσει των ιστορικών ιερών από αιώνων παραδόσεων και κατόπιν ανασκαφών επί πατριαρχίας Χριστοφόρου του Β΄ υπό του ηγουμένου Αρχιμανδρίτου Αγαθαγγέλου εν έτει 1941».

Στο εσωτερικό του ναού της Παναγίας πίσω από το ιερό υπάρχει στενός μικρός διάδρομος που σε οδηγεί προς το σπήλαιο, σε ένα χώρο όπου εις το μέσον υπάρχει το πηγάδι, από όπου σήμερα παίρνουν αγίασμα οι επισκέπτες και οι ευσεβείς προσκυνητές.

Ο χώρος έχει συντηρηθεί από τον ηγούμενο Αγαθάγγελο, έχει εμπλουτισθεί με μικρά παρεκκλήσια και εικόνες σχετικές με την φυγή του θείου Βρέφους, ενώ επιγραφές με αποσπάσματα από την Αγία Γραφή εισάγουν τον προσκυνητή στα ιστορικά πλαίσια της τότε εποχής, όπως και η εξής:

«Αυτού εις Αίγυπτον ήλθεν η Θεοτόκος μετά του ευλογημένου Υιού αυτής και μετά Ιωσήφ ίνα πληρωθεί ο λόγος του προφήτου εξ Αιγύπτου εκάλεσα τον υιόν μου, έξωθεν δε του Καΐρου είναι και η βρύσις όπου έπλυνεν η Θεοτόκος τα σπάργανα του Υιού αυτής».

Εκεί εις το σπήλαιον υπήρχε τα παλαιά χρόνια και η θαυματουργός εικόνα «της Παναγίας του Νείλου», καθόσον η Παναγία μας προστάτευε τους χωρικούς από τις πλημμύρες του Νείλου, εξάλλου γι αυτόν τον λόγο και ο ναός που είναι κτισμένος επάνω από το σπήλαιον είναι αφιερωμένος σε Αυτήν.

Αλλά και ο ανακαινιστής της Μονής π. Αγαθάγγελος Ζαρίφης ακούγοντας από τους παλαιούς για την εικόνα του Νείλου έδωσε την εντολή κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου να ξανααγιογραφηθεί αυτή η εικόνα της Παναγίας του Νείλου.

Εξάλλου, η φυγή εις την Αίγυπτον αποτελεί δημοφιλές θέμα της τοπικής εικονογραφίας γιατί αγγίζει κάθε ψυχή η ιστορία με την έλευση του Θείου Βρέφους και το πόσο δυσκολεύτηκαν στη διαδρομή, όσο και στην διαβίωσή τους.

Εις το εσωτερικό του σπηλαίου υπάρχει μία μικρή και στενή κλίμακα που οδηγεί με λίγα σκαλοπατάκια σε ένα σμικρότατο χώρο στο κάτω μέρος του σπηλαίου και εκεί λέγεται ότι διέμενε η Παναγία μας με το Θείο Βρέφος, χώρος ιερός όπου οι προσκυνητές προσεύχονται εκ βάθους καρδίας.

Η Αίγυπτος, που παλαιά κυνήγησε τους Εβραίους και τους επολέμησε, τώρα υποδέχεται τον Ιησού και του δίνει φιλοξενία, ενώ στη θέση του παλαιού διωγμού προσφέρει το σπήλαιο και την σωτήρια φιλοξενία προς τον Ιησού και την μητέρα αυτού.

Και ο Ιησούς έρχεται στη χώρα του Νείλου, ο Νείλος της δικαιοσύνης, ο Νείλος της θεϊκής αγάπης και της σωτηρίας όλων των ανθρώπων, που διέλυσε την παλαιά κατάρα των δέκα πληγών της φαραωνικής εποχής και στη θέση της τώρα σκορπίζει τη χαρά και την ευλογία.

Ο Νείλος πότιζε και ποτίζει τη χώρα της Αιγύπτου προσφέροντας τη ζωή, την τροφή και την υγεία των κατοίκων της, ο νέος Νείλος όμως δεν ποτίζει ξεραμένη γη και τους αγρούς της χώρας, αλλά τις ψυχές των ανθρώπων και προσφέρει την ψυχική σωτηρία τους.

Πράγματι, έκτοτε η θεοβάδιστος Αίγυπτος γίνεται χριστιανική, η Αλεξάνδρεια λάμπει στο στερέωμα της θεολογίας, εδώ γεννάται ο μοναχισμός, κατακλύζεται ο τόπος από πλήθος μεγάλων αγίων και τις χιλιάδες μοναχούς, με τις θαυμαστές ασκητικές μορφές της αιγυπτιακής ερήμου.

ΠηγήΣΥΝΔΕΣΜΟΣ 

Ποιος ήταν κοντά στον Απόστολο Πέτρο, όταν αυτός έγγραφε την επιστολή του αυτή;

Α Πε. 5,13 Ἀσπάζεται ὑμᾶς ἡ ἐν Βαβυλῶνι συνεκλεκτὴ καὶ Μᾶρκος ὁ υἱός μου. 

Ήταν ο Μάρκος ο αγαπημένος  μαθητής του. 

Που δίδαξε ο Απόστολος Μάρκος και πιο ήταν το τέλος του;

"Κατά την παράδοση, ο Μάρκος κήρυξε το Ευαγγέλιο στην Αίγυπτο, τη Λιβύη, τη Βαρβαρία, και είχε χρηματίσει πρώτος επίσκοπος Αλεξανδρείας"

"Για τον τρόπο του θανάτου του οι γνώμες διίστανται. Η μία αναφέρει ότι πέθανε ειρηνικά στην Αλεξάνδρεια, ενώ η άλλη, ότι πέθανε δια λιθοβολισμού από τους ειδωλολάτρες. Σύμφωνα με την δεύτερη εκδοχή, ο Απόστολος Μάρκος, κάποια μέρα που κήρυττε, τον άρπαξαν οι εχθροί της πίστεως, οι εθνικοί κι οι ειδωλολάτρες, κι αφού τον έδεσαν με σχοινιά, τον έσυραν στους δρόμους της Αλεξανδρείας, όπου και πέθανε από τα τραύματα του στις πέτρες. Το άγιο λείψανο του το περιμάζεψαν με πόνο οι χριστιανοί και το έθαψαν σ' ένα γειτονικό χωριό."

και ρωτάμε ποτέ βρέθηκε ο Απόστολος Μάρκος στην Ρώμη όταν ο Απόστολος Πέτρος έγγραφε τις επιστολές του ; 

 

ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ " βρέθηκε"  στην Δύση μόνο όταν έκλεψαν το σκήνωμα του.

"Κατά τον 9ο αιώνα έμποροι Ενετοί μετέφεραν τα άγια λείψανα στη Βενετία και τα τοποθέτησαν σ' ένα πολύ μεγάλο και ωραιότατο ναό, που έκτισαν προς τιμή του"

Περισσότερα στον ΣΥΝΔΕΣΜΟ

Επίσης" οι Παπικοί δέχονται ότι ο Πέτρος βρέθηκε στη Ρώμη ύστερα από τη θαυμαστή αποφυλάκισή του, για την οποία ομιλεί ο Λουκάς στις Πράξεις, (12,1-17), το 42 ή 44 μ.Χ. και ότι έμεινε στην πόλη αυτή ως πρώτος επίσκοπος για 25 χρόνια, ένα μήνα και οκτώ ημέρες, μέχρι τον μαρτυρικό θάνατό του το 64 μ.Χ. κατά τον διωγμό του Νέρωνα. Ωστόσο η παράδοση αυτή δεν ευσταθεί, διότι στηρίζεται σε μεταγενέστερα ψευδεπίγραφα χειρόγραφα, τις λεγόμενες «Ψευδοϊσιδώρειες Διατάξεις». Πέραν τούτου ο πρώτος επίσκοπος της Ρώμης ήταν ο Λίνος, όπως μαρτυρείται από αρχαίο κατάλογο που συνέταξε ο επίσκοπος Ρώμης Σωτήρ (166-174μ.Χ.). Η ίδια ( η παποσύνη και οι περί αυτής παπόφιλοι )    προσπαθεί, αιώνες τώρα, να στηρίξει επάνω στον Πέτρο το πρωτείο του επισκόπου Ρώμης, το οποίο κατανοεί ως πρωτείο κυριαρχικής εξουσίας πάνω σ’ όλη την Εκκλησία και όχι ως πρωτείο τιμής. "ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ

Αδελφοί βγάλτε τα συμπεράσματά σας και αξιολογήστε όλα τα παραπάνω ..κάποτε πρέπει να μάθουμε τις αλήθειες.

https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/

ΣΤΩΜΕΝ καλώς 

Δρ Κωνσταντίνος Βαρδάκας 

26 Δεκεμβρίου η ΠΑΝΑΓΙΑ η Βηθλεεμίτισσα «Γερόντισσα άφησε με τώρα , με βοηθάει η ΠΑΝΑΓΙΑ να αγιογραφήσω την εικόνα ΤΗΣ» ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

 

 

26 Δεκεμβρίου και η Εκκλησία μας εορτάζει την Σύναξη της ΠΑΝΑΓΙΑΣ της ΒΗΘΛΕΕΜΙΤΙΣΣΗΣ που και η Αθήνα κατέχει σήμερα το πρώτο πιστό αντίγραφο της με θαυμαστό τω τρόπω όπως επισημάναμε στις 30 Ιανουαρίου του 2022 ημέρα Κυριακή βλ. https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/2022/01/blog-post_589.html

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Αυτό έγινε τώρα στην Ιερά Μονή της Δαμάστας :   

"Γερόντισσα άφησε με τώρα , με βοηθάει η ΠΑΝΑΓΙΑ να αγιογραφήσω την εικόνα ΤΗΣ" 

Να σας μεταφέρουμε αδελφοί χαρούμενα πράγματα , να ξεφύγουμε για λίγο από την μιζέρια που μας τριγυρίζει με την οχλοβοή των ΜΜΕ με επικείμενους πολέμους , κρούσματα πανδημίας , περιοριστικά μέτρα , πόλεμο κατά της εκκλησίας και να πάμε στο χαροποιό γεγονός ότι η ΠΑΝΑΓΙΑ είναι ολοζώντανη κοντά μας.

Τι έγινε σήμερα στο μετόχι του ΠΑΝΑΓΙΟΥ ΤΑΦΟΥ στην Πλάκα των Αθηνών;

Όπως γράψαμε εχθές  η Εξαρχεία του Παναγίου Τάφου στην Αθήνα υποδέχτηκε το πρώτο πιστό αντίγραφο που υπάρχει μέχρι σήμερα της ΠΑΝΑΓΙΑΣ της ΒΗΘΛΕΕΜΙΤΙΣΣΑΣ.

Βλ.https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/2022/01/blog-post_123.html

Σήμερα πρωί – πρωί Κυριακής 30 Ιανουαρίου του 2022  βρεθήκαμε και εμείς εκεί να κατευοδώσουμε και να προσκυνήσουμε την ΜΕΓΑΛΟΧΑΡΗ ( ανήμερα της σύναξης των ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ και μνήμη της ανεύρεσης της  εικόνας της ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑΣ στην νήσο Τήνο)

Με το που εισήλθαμε στον Καθολικό των Αγίων Αναργύρων στο Μετόχι του Παναγίου Τάφου στην Αθήνα η ματιά εστιάστηκε προς τα δεξιά μας.

Τέτοια ομορφιά δεν ξαναείδαμε, μια ομορφιά που σου έδινε ευφρόσυνη,  χαρά και έλεγες να μην  ξεκολλήσεις από αυτήν.

Στο μεγαλοπρεπές κουβούκλιο είχε εναποτεθεί από χθες  η Εικόνα της Παναγίας της ΒΗΘΛΕΕΜΙΤΙΣΣΑΣ, πρώτο πιστό  αντίγραφο ΤΗΣ που αγιογραφήθηκε-  φιλοτεχνήθηκε στην Πάνσεπτο Ιερά Μονή της Δαμάστας που είναι πασίγνωστη σε όλους μας.

Στο τέλος της ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ο Καθηγούμενος και  Έξαρχος του Παναγίου Τάφου πατήρ Ραφαήλ με έκδηλη την χαρά και την συγκίνηση μας είπε τα παρακάτω:

( λάβαμε την ευλογία του να τα μεταφέρουμε στους πιστούς προς οικοδομή και αγαλλίαση)

Τι μας είπε:  

-        Εχθές αδελφοί μετά την λιτάνευση της ΑΓΙΑΣ ΕΙΚΟΝΟΣ και την Παράκληση της είχαμε μια τέτοια χαρά σαν να ξανα βιώναμε Χριστούγεννα, καθότι η ΒΗΘΛΕΕΜΙΤΙΣΣΑ το πρωτότυπο  σεμνύει με την παρουσία της τον Ιερό Ναό της Γεννήσεως του Θεανθρώπου ημών Ιησού Χριστού  στα Ιεροσόλυμα.

-        Μιλώντας χθες με την ηγουμένη της Ιεράς Μονής της Δαμάστας όπου και παραγγέλθηκε η εικόνα της ΒΗΘΛΕΕΜΙΤΙΣΣΗΣ κατόπιν ευλογίας του Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου Γ΄ μας είπε :

-        « όταν έδωσα άγιε καθηγούμενε  την εντολή στην αγιογράφο αδελφή της Μονής μας να ξεκινήσει, συνέβη το εξής…

η αδελφή ξεκίνησε, αλλά στην πορεία είχε δυσκολία. Έσβηνε και διόρθωνε , δεν μπορούσε να κάνει πινελιά. Δυσκολευόταν τόσο πολύ που της είπα .. “παιδί μου άστο , δεν πειράζει”. Aλλά  η μονάχη δεν ήθελε να αφήσει αυτήν την αγιογραφία.

Προσευχόμασταν όλοι.

Κάποια στιγμή μετά από καιρό πήγα στο εργαστήριο και είδα την αδελφή μοναχή να είναι  πεσμένη στο πάτωμα πάνω από την σανίδα – τάβλα και την ρώτησα … “τι κάνεις παιδί μου εκεί;”

Και η αδελφή μου είπε:

« Γερόντισσα άφησε με τώρα , με βοηθάει η ΠΑΝΑΓΙΑ να αγιογραφήσω την εικόνα ΤΗΣ»

 

Εγώ , λέει η γερόντισσα παρακολουθούσα την μοναχή να αγιογραφεί με τελίτσες και όχι με ευθείες γραμμές.

Τελικά μας είπε ο Καθηγούμενος Έξαρχος του Παναγίου Τάφου Πατήρ Ραφαήλ, ότι το τελικό έργο είχε ως αποτέλεσμα το πρώτο πιστό αντίγραφο της ΠΑΝΑΓΙΑΣ της ΒΗΘΛΕΕΜΙΤΙΣΣΑΣ να απεικονίζει την πραγματική μορφή του Πρωτότυπου στην Βηθλεέμ ακόμα και το ίδιο  πουκάμισο – ένδυμα της ΠΑΝΑΓΙΑΣ με τις ίδιες αποχρώσεις.

Και συνέχισε ο Έξαρχος να μας λέει και για άλλο ΘΑΥΜΑΣΤΟ γεγονός της ΒΗΘΛΕΕΜΙΤΙΣΣΑΣ που συνδέεται με την Παράκληση ΤΗΣ.

 « Πριν χρόνια, το 2004 ένας μοναχός φοιτητής που μόναζε στην Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας στο  Άγιον Όρος και θα κατέβαινε στην Βηθλεέμ τον ρώτησαν οι πατέρες ..τι δώρο να σου κάνουμε για να το πας στην ΠΑΝΑΓΙΑ και αυτός τους είπε αυθόρμητα ..την ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΤΗΣ.

“Βρε παιδί μου δεν προλαβαίνουμε , του είπαν γιατί αυτό θέλει χρόνο από τον υμνογράφο μας , άλλη φορά , του είπαν” .. “να είναι ευλογημένο” , τους απάντησε.

Αλλά τι συνέβη εν τω μεταξύ .

Την επόμενη μέρα στο Όρθρο και στην Θεία Λειτουργιά , ο υμνογράφος ιερομόναχος δεν προσήλθε.

Εμφανίζεται μετά από ώρα και οι άλλοι μοναχοί τον ρώτησαν να μάθουν τι έπαθε.

Αυτός σε έκσταση τους απάντησε:

« Αδελφοί να δείτε τι έπαθα χθες το βράδι.

Την ώρα που ξεκουραζόμουν άκουσα μια φωνή που μου είπε “ σήκω και άρχισε να γράφεις”.

Ήταν η ΠΑΝΑΓΙΑ , το χέρι μου πήγαινε επί δυο ώρες  μόνος του . Εγώ δεν σκεφτόμουν , πήγαινε μόνο του .

Συνήθως όταν γράφω, μετά τα ξαναδιαβάζω μήπως υπάρχουν λάθη.

Αυτή την φορά δεν υπήρχε τίποτε»

 

Και τελείωσε  έτσι ο Έξαρχος την αφήγηση του." η ΠΑΝΑΓΙΑ μας είναι ΟΛΟΖΩΝΤΑΝΗ"   

 

Αυτά αδελφοί από τα ΜΕΓΑΛΕΙΑ της ΠΑΝΑΓΙΑΣ της ΒΗΘΛΕΕΜΙΤΙΣΣΗΣ , αυτά άκουσα , αυτά σας  μεταφέρω και οποιαδήποτε παράλειψη κατά την μεταφορά αυτή την χρεώνομαι εγώ και η ακουστική αδυναμία μου.

https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/

ΣΤΩΜΕΝ καλώς

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας