Ελληνορωμαϊκά!

Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2025

ταξιδεύοντας μας έστειλαν αυτό ...εις την Πόλη

Να είσαι καλά Φιλιππία , να μας φτιάχνεις τέτοια..εκεί πάνε τα πράγματα .
Βιώνουμε δοκιμασίες , πειρασμούς , την δαιμονική μπόρα του Αγίου Παϊσίου , ήρθαν τύραννοι , θα φύγει η τυραννία γιατί δεν μπορεί να ανακατευθεί το σκότος με το Φως ...φτάσαμε στο σημείο οι αντιχρίστοι να μας εύχονται Καλά Χριστούγεννα για να πάρουν ψήφο, ενώ δημιούργησαν ψόφο και ερημοποίηση της κοινωνίας ...χλευάζουν , επιβουλεύονται , συκοφαντούν αλλά πρέπει να τους είμαστε ευγνώμονες γιατί πρωταγωνιστούν στο Μεγάλο Σχέδιο του Αγίου Τριαδικού Θεού, έστω και μέσα από τον Μεγάλο Πόλεμο που ετοιμάζουν για να ξεχάσει ο κόσμος τα ανομήματα τους .
Να μην ξεχνάμε, ότι τον επόμενο καιρό θα προβληθούν στην καθημερινότητά μας πέντε λέξεις - έννοιες - καταστάσεις - γεγονότα - εξελίξεις , όπως μας είπε πριν χρόνια άνθρωπος του Θεού.
Προδοσία - Πόλεμος - Πείνα - Πίστη - Πατρίδα .
Χρόνια Πολλά εις όλους και Δύναμη εξ ύψους .
Δρ.Κωνσταντίνος Βαρδάκας 
Και μια φρέσκια πληροφορία για το πού πάνε τα πράγματα .."CNN: O κίνδυνος του πολέμου Ρωσίας-Ευρώπης δεν είναι θεωρητικός αλλά υπαρκτός, οι κυβερνήσεις πρέπει να πουν την αλήθεια....."
Τώρα σωθήκαμε αν μας πούνε την αλήθεια ..μια αλήθεια που πριν δεκαετίες μας είπαν οι Άγιοι του Θεού και εμείς αντί να διαχειριστούμε αυτήν διαχειριζόμαστε την διαστροφή και τα πάθη μας. 

τότε απογραφή - σήμερα ψηφιακή απογραφή (μπορεί η Παναγία η Παρηγορήτρια μετά από χρόνια, τώρα να μην δακρύζει, αλλά μας άφησε ΜΕΓΑ ΜΗΝΥΜΑ)

 

Εδώ Άδης- ανήμερα ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ -"ξύπνα Αδάμ μόλις φύσηξε ανοιξιάτικος αέρας" - " όχι Εύα δεν ξυπνάω φοβάμαι να μην με ξαναγελάσεις" - " ξύπνα Αδάμ τα παλαιά έφυγαν ήρθαν τα νέα"

Βρήκε ο ιστορικός  Ηρώδης αφορμή και δεν αφήνει την ανθρωπότητα , την κρατάει από τα μαλλιά και όσο του "καθίσει" το μαρτύριο της. 
Ας αφήσουμε τον Ηρώδη να τρέξει τα γεγονότα και να φάει τελικά το κεφάλι του, όπως γνωρίζουμε και ας πάμε στους Μάγους δηλ. σε εκείνους τους σοφούς της Περσίας, του σημερινού Ιράν, που ετοιμάζονται κάποιοι  να  τα τινάξουν όλο  στον αέρα όλη την οικουμένη'

Τι έκαναν οι Μάγοι; δρομολόγησαν με τον ΘΕΙΟ Αστέρα της Φάτνης παγκόσμιες εξελίξεις επιστρέφοντας στο Ιράν ( βλ. Περσία)

" Τα χρόνια μας ομοιάζουν στην κυριολεξία με τα χρόνια της ΓΕΝΝΗΣΗΣ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού" έλεγε ο Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης και σήμερα γίνεται αυτό κυριολεκτίκα με τον εξής σημειολογικό τρόπο: 

" τις ημέρες της ΓΕΝΝΗΣΗΣ του ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΥ η τότε γνωστή  ανθρωπότητα απεγράφετο δηλ. μετριόταν, σήμερα και πάλι απεγράφεται με ψηφιακή απογραφή και σφραγίσματα  " μας είπε γέροντας πριν δυο χρόνια  και το μυαλό μας έτρεξε σε αυτά που ζούμε, άρα ζούμε ημέρες ανεπανάληπτα ιστορικές.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Χρόνια πολλά αδελφοί 

Μας συμπαθάτε για αυτήν την μεγάλη εισαγωγή, αλλά υπάρχει και ποιο όμορφη συνέχεια απο το χέρι του ΑΓΙΟΥ ΡΩΜΑΝΟΥ του Μελωδού που μας εισαγάγει στα Μυστήρια στα οποία μας άφησε το σύστημα της ανομίας ακατήχητους εδώ και πολλά, μα πάρα πολλά χρόνια για να μην γνωρίσουμε το ΜΕΓΑ ΜΥΣΤΗΡΙΟ της Ενανθρωπήσεως του ΛΟΓΟΥ του ΘΕΟΥ και τις σωτηριώδεις παγκόσμιες προεκτάσεις του.

Ένα κείμενο της αξιόλογης αρθρογράφου - φιλολόγου  Ε.Τ μας  απογειώνει  και δεν έχουμε παρά να το παραθέσουμε:  

 Η Παναγία μοναδικό  κλειδί της ατομικής και πανανθρώπινης σωτηρίας, όπως προβάλλεται μέσα από το Κοντάκιο του Ρωμανού του Μελωδού « Κοντάκιον εις την γέννησιν του Κυρίου»

 

    Άγνωστο για τους πολλούς είναι το αριστουργηματικό κοντάκιο του κορυφαίου εκκλησιαστικού υμνογράφου και μελωδού, Ρωμανού, το επιγραφόμενο « Κοντάκιον εις την γέννησιν του Κυρίου». Ο Ρωμανός μελώδησε δύο κοντάκια για τη γέννηση του Χριστού και το πιο γνωστό σ’ εμάς είναι εκείνο που έχει ως προοίμιό του «Η Παρθένος σήμερον τον Υπερούσιον τίκτει». Το κοντάκιο στο οποίο θα αναφερθούμε τώρα, έχει ως προοίμιο τον ακόλουθο ύμνο, που ψάλλεται στις εκκλησίες μας την επαύριο της γεννήσεως του Χριστού:

 

   Ο προ εωσφόρου εκ πατρός αμήτωρ, γεννηθείς επί της γης απάτωρ,

   εσαρκώθη σήμερον εκ σου. Όθεν αστήρ ευαγγελίζεται μάγοις,

   άγγελοι δε μετά ποιμένων υμνούσι τον άφραστον τόκον σου,

   η Κεχαριτωμένη.

 

    Ολόκληρο το κοντάκιο αποτελείται από πολλές στροφές, τους λεγόμενους οίκους, που δεν ακούγονται βέβαια στην  ακολουθία. Όποιος όμως το ανακαλύψει και το διαβάσει, θα νιώσει την ομορφιά και έμπνευση μιας υπέροχης και  λυρικής ποιητικής σύνθεσης. Πρόκειται για μια φανταστική αφήγηση, γεμάτη θεοπνευστία, που με πολύ συγκινητικό τρόπο εξιστορεί την προσκύνηση των Πρωτοπλάστων στο σπήλαιο της γέννησης στη Βηθλεέμ. Ο Ρωμανός όμως στοχεύει, μέσα από το ποιητικό του αυτό δράμα, να καταδείξει και να φανερώσει τον καθοριστικό ρόλο που ασκεί η Θεοτόκος ανά τους αιώνες για τη σωτηρία και λύτρωση του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά, αλλά και όλης τη ανθρωπότητας, σε οποιαδήποτε δεινή περίσταση. Το περιεχόμενό του, εν περιλήψει, είναι το ακόλουθο:

 

  Το σκηνικό ανοίγει με το σπήλαιο της Βηθλεέμ και τη Θεοτόκο να κρατά στα χέρια της το νεογέννητο θείο βρέφος και με μελωδική εκστατική φωνή να το υμνολογεί. Θαυμάζει πώς φέρει στην αγκαλιά της τον ίδιο τον Δημιουργό του Σύμπαντος και τον ευχαριστεί ολόψυχα για την τιμή που της έκανε, γιατί κρατώντας μέσα στην κοιλιά της τη δύναμή Του, έγινε η ίδια βασίλισσα του κόσμου ως συμμέτοχος αυτής της δύναμης, και όλα τα εξουσιάζει πλέον.(Του γαρ κόσμου βασιλεύω. Επειδή κράτος το σον εβάστασα γαστρί, πάντων κρατώ).

 

     Η φωνή της σαν μελωδική γλυκιά αύρα φτάνει στα κατάβαθα του Άδη, όπου ο Αδάμ και η Εύα κοιμούνται τον βαρύ ύπνο του θανάτου. Η Εύα ακούγοντας πρώτη τη μελωδία ξυπνά. Ψυχανεμίζεται ότι έφτασε η ώρα της λύτρωσής τους από τα δεσμά του Άδη και την κατάρα. Προσπαθεί να ξυπνήσει τον Αδάμ προτρέποντάς τον να ακούσει μια χελιδόνα που ξαφνικά κελαηδεί μέσα σε ανοιξιάτικο πρωινό. Άνοιξαν και τ’ αυτιά του Αδάμ, που είχαν κλείσει με την παρακοή, και τινάζει από τα βλέφαρα τον λήθαργο του θανάτου. Όμως, όταν συνειδητοποιεί ότι του μιλάει η Εύα με μια απαλή φωνή σαν σαγηνευτικό ψίθυρο, δεν την πιστεύει, γιατί φοβάται πάλι ο δύσμοιρος, μήπως εξαπατηθεί.

 

    Η Εύα τον διαβεβαιώνει ότι τα παλιά πια πέρασαν(Τα αρχαία παρήλθε) και ότι ένας νεογέννητος Θεός, που τώρα ήδη πνέει σαν μυρωμένη ανοιξιάτικη  αύρα πλάι τους, διώχνοντας τον πνιγηρό καύσωνα του Άδη, θα ξανακάνει τα πάντα νέα και θα τους σώσει. Τον παρακινεί ακόμη να πάνε να προσπέσουν στα πόδια της μητέρας Του και να την παρακαλέσουν να τους σπλαχνιστεί. Ο Αδάμ πείθεται, γιατί η εξαίσια ζωογόνα ευωδία που αισθάνεται να τους περιβάλλει, του θυμίζει την τρυφή του χαμένου παραδείσου και νιώθει ότι τώρα άνοιξε ένας νέος παράδεισος, που είναι η Παρθένος και του αναπτερώνει την ελπίδα της σωτηρίας. Σηκώνονται όρθιοι οι βαριόμοιροι και ως τραγικοί εκπρόσωποι του πεσμένου ανθρώπινου γένους, πηγαίνουν στο σπήλαιο και προσπέφτουν με τα κουρέλια τους στα πόδια της Θεοτόκου ζητώντας οδυρόμενοι  να τους σπλαχνιστεί.  

  

    Τα μάτια της Μαρίας βλέποντας τους δυστυχείς προπάτορές της γέμισαν δάκρυα και τα σπλάχνα της ταράχτηκαν. (Σπλάγχνοις εταράττετο γονεύσι συμπάσχουσα), γιατί  ως μάνα του ελεήμονα Θεού, ήταν κι εκείνη σπλαχνική. (Τω γαρ ελεήμονι μήτηρ έπρεπε εύσπλαγχνος). Τους  παρηγορεί και τους ενθαρρύνει να πάψουν τον θρήνο, γιατί αυτή γέννησε την ίδια τη χαρά και τώρα θα γίνει πρέσβειρα και μεσίτρια για  τη σωτηρία τους.(Μεσίτιν υμών γενέσθαι προς τον εξ εμού). Πλησιάζει στη φάτνη και ικετεύει ταπεινά το παιδί της για το αξιολύπητο γένος της. Το βρέφος της αποκρίνεται, ως τέλειος Θεός και άνθρωπος που είναι, με τα εξής συγκλονιστικά λόγια:

    « Μάνα μου, να ξέρεις ότι μόνο για χάρη σου και μέσα από σένα θα τους σώσω». (Ω μήτερ, και δια σε και δια σου σώζω αυτούς). Γι’ αυτό βρίσκομαι εδώ. Κατέβηκα στη γη για να τους δώσω άφθαρτη ζωή.(Ίνα έχωσιν άφθαρτον ζωήν) και γι’ αυτό που σου λέω, βάζω την υπογραφή Μου». Επί πλέον της φανερώνει ότι θα σταυρωθεί και θα πεθάνει ακριβώς γι’ αυτό το πλάσμα Του, γιατί ο πόθος του για τον άνθρωπο τον νικάει. (Νικώμαι δια τον πόθον ον έχω προς τον άνθρωπον). Στην ταραχή της την παρηγορεί ότι θ’ αναστηθεί και να πάψει να κλαίει για πράγματα που αγνοεί, γιατί αν δεν γίνουν αυτά, θα χαθούν αυτοί για τους οποίους Τον ικετεύει. (Παύσαι μήτερ, κλαίουσα ο αγνοείς. Εάν γαρ μη τελεσθή, απολούνται ούτοι πάντες, δι ους ικετεύεις με). Και τέλος, την προτρέπει να βγει να τους τα πει όλα αυτά, για να ευφρανθούν και η ίδια και εκείνοι. Και η Μαριάμ βγήκε θριαμβεύουσα και έδωσε το χαρούμενο άγγελμα της σωτηρίας.

 

    Στο κοντάκιό του ο Ρωμανός είναι ολοφάνερο ότι επιχειρεί να συναισθανθούμε όλοι οι άνθρωποι ότι το κλειδί της σωτηρίας του ανθρώπινου γένους, όπως τότε και πάντοτε, το κρατάει στα χέρια της  η Θεοτόκος. Η μεγαλειώδης παρέμβασή της, για τη σωτηρία των ανθρώπων, δεν αφορά μόνο τους πρωτοπλάστους, αλλά διενεργείται ανά πάσα στιγμή και σε κάθε περίσταση αενάως, όταν δεχθεί τις ικεσίες μας.

   Σήμερα, ως ανθρωπότητα αναβιώνουμε το δράμα της πτώσης και οδεύουμε ολοταχώς προς την καταστροφή. Όμως ο εμπνευσμένος θεοφώτιστος ποιητής Ρωμανός προσπαθεί με το διαχρονικό του ποιητικό έργο να μας κάνει να εννοήσουμε, εν πλήρει συνειδήσει, ότι μόνο η Θεοτόκος δύναται να μας βγάλει από όλα τα αδιέξοδα που εκπέσαμε, γιατί ο Θεός την έκανε βασίλισσα του κόσμου και της έχει δοθεί πάσα εξουσία, αρκεί να την ικετεύσουμε ταπεινά και με πόνο ψυχής. Της δίνει το ελεύθερο να πράξει ως αρχόντισσα κι Εκείνος σώζει πάντοτε τον άνθρωπο για λογαριασμό της, χάρη σ’ εκείνη και μέσω εκείνης. Αυτό πρέπει να γίνει βαθιά κατανοητό από όλους μας.

 

    Άρα, πρέπει να αντιληφθούμε ότι τα αειρρόως αναβλύζοντα δάκρυα από την εικόνα της Παναγίας Παρηγορήτριας επί χρόνια στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου του Βύρωνα Αττικής, δεν αποτελούν μόνο έναν οιωνό για άμεσα επερχόμενα φοβερά δεινά, ώστε να μετανοήσουμε, αλλά η Θεοτόκος επιθυμεί να μας δείξει ότι κλαίει ακατάπαυστα μπροστά στον Υιό της και τον ικετεύει να μας λυπηθεί και να μας σώσει μειώνοντας τη σφοδρότητα της τιμωρίας Του. 




Και δεν είναι τυχαίο ότι το θαυμαστό αυτό γεγονός συνέβαινε  ειδικά στην εικόνα που φέρει την επωνυμία της Παρηγορήτριας, γιατί η Παναγία μας ενθαρρύνει να μην καταθλιβόμαστε, αλλά να ελπίζουμε, γιατί εκείνη δεν σταματά να παρακαλεί για την ανθρωπότητα και ιδιαίτερα για την Ελλάδα μας τον Κύριο και Θεό της και Θεό μας. Θα πρέπει όμως κι εμείς, όπως οι πρωτόπλαστοι του Ρωμανού, να προσπέσουμε στα γόνατα με τα κουρέλια της φθοράς μας και να την ικετεύσουμε για το ανθρώπινο δράμα που ζούμε συλλογικά ή ατομικά ο καθένας μας και να είμαστε  βέβαιοι ότι θα το πράξει. Αυτή είναι ο μυστικός παράδεισος της σωτηρίας μας και αυτό είναι το σπουδαίο μήνυμα που μας κομίζει το χριστουγεννιάτικο κοντάκιο του Ρωμανού, που το προοίμιό του, όπως προαναφέραμε, ψάλλεται την επομένη των Χριστουγέννων, στην εορτή της Σύναξης της Υπεραγίας Θεοτόκου, ώστε να την τιμήσουμε για τις ασύλληπτες ευεργεσίες της."

ΣΗΜΕΙΩΣΗ-  μπορεί η Παναγια η Παρηγορήτρια μετά από χρόνια τώρα να μην δακρύζει αλλά μας έδωσε ΜΕΓΑ ΜΗΝΥΜΑ


https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/

 ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ και ΑΓΙΑ ΥΠΟΜΟΝΗ αδελφοί

ΝΑΙ, σήμερα αδελφοί ξαναφύσηξε ανοιξιάτικο αεράκι μέσα στο άδη που μας έβαλαν , φεύγουν τα παλαιά , έρχονται τα νέα...

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΜΕΛΕΤΗ ΜΑΣ - "πως η φυγή του ΘΕΙΟΥ ΒΡΕΦΟΥΣ στην Βαβυλώνα της Αιγύπτου καταρρίπτει το επιχείρημα της Ρώμης, ότι ο Απόστολος Πέτρος βρέθηκε στην Δύση και μαρτύρησε εκεί, εξ ου και το Πρωτείο, που μας θέτουν κάθε τόσο; "

 

ΦΩΤΟ - Το σπήλαιο που φιλοξένησε το Θείο Βρέφος στην αρχαία Βαβυλώνα της Αιγύπτου 
ο Απόστολος Πέτρος γράφει τις επιστολές του από εκεί, ενώ οι Παπικοί λένε ότι τις έγγραψε στην Ρώμη, όπου και μαρτύρησε (φαίνεται να μην πήγε εκεί κατά τον Άγιο Νεκτάριο)

(ψάχνοντας την ιστορική αλήθεια με την βοήθεια του ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ, γιατί από κάτι παραφράσεις της ιστορίας έγιναν τα μεγαλύτερα εγκλήματα που ταλαιπωρούν ακόμη και σήμερα   την ανθρωπότητα. Στους ιδιόχειρους τόμους  " Περί Σχίσματος" με συγγραφέα τον ΑΓΙΟ ΝΕΚΤΑΡΙΟ  επισημαίνεται λίαν επεξηγηματικά, ότι  ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΕΤΡΟΣ δεν βρέθηκε ποτέ  στην Ρώμη, αλλά και ούτε μαρτύρησε εκεί, όλα έγιναν για να φτιάξει η Δύση το ΠΡΩΤΕΙΟ) 

Σήμερα με την βοήθεια του ΑΓΙΟΥ και με βάση τα παρακάτω ιστορικά στοιχεία αξιολογήστε την αμάθεια μας ή το σκέπασμα της αλήθειας (δεν μιλάμε φυσικά για μακαρίτες καθηγητές θεολογίας γιατί εκεί επάνω τους  εξηγεί τα "λάθη" τους   ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΕΤΡΟΣ)  

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας 

Να μην πιστεύουμε σε παραμύθια ...
Ο Απόστολος Πέτρος γράφει τις επιστολές του από την Βαβυλώνα του κάτω Νείλου της Αιγύπτου και όχι από την Ρώμη που κατά τον Άγιο Νεκτάριο δεν επισκέφτηκε ποτέ και φυσικά, ούτε μαρτύρησε εκεί.

Να πως καταλήγει η Α' Επιστολή του 

" Πε. 5,12          Διὰ Σιλουανοῦ ὑμῖν τοῦ πιστοῦ ἀδελφοῦ, ὡς λογίζομαι, δι᾿ ὀλίγων ἔγραψα, παρακαλῶν καὶ ἐπιμαρτυρῶν ταύτην εἶναι ἀληθῆ χάριν τοῦ Θεοῦ, εἰς ἣν ἑστήκατε.

Α Πε. 5,12                 Δια του Σιλουανού, του αξιοπίστου και εμπίστου αδελφού, σας έγραψα δι' ολίγων, όπως εγώ νομίζω, προτρέπων και παρακαλών και βεβαιώνων ότι αυτά, που σας έγραψα, είναι η αληθής και πραγματική χάρις και δωρεά του Θεού, εις την οποίαν και στέκεσθε σταθεροί.

Α Πε. 5,13          Ἀσπάζεται ὑμᾶς ἡ ἐν Βαβυλῶνι συνεκλεκτὴ καὶ Μᾶρκος ὁ υἱός μου.

Α Πε. 5,13                 Σας στέλλει χαιρετισμούς η εν Βαβυλώνι Εκκλησία, που είναι μαζή και με την ιδικήν σας Εκκλησίαν εκλεκτή ενώπιον του Θεού, και ο Μάρκος, ο πνευματικός μου υιός.

Α Πε. 5,14          ἀσπάσασθε ἀλλήλους ἐν φιλήματι ἀγάπης. Εἰρήνη ὑμῖν πᾶσι τοῖς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ· ἀμήν.

Α Πε. 5,14                 Χαιρετίσατε ο ένας τον άλλον με φίλημα αγίας αγάπης. Είθε να είναι η ειρήνη του Θεού εις όλους σας, που πιστεύετε και ανήκετε στον Ιησούν Χριστόν. Αμήν.

Πηγή ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ

 Ποια ήταν λοιπόν η Βαβυλώνα , η Αιγυπτιακή αυτή πόλη, που κάποιοι θεολόγοι παραφράζοντας την πραγματικότητα λένε ότι ο Απόστολος Πέτρος με τον χαρακτηρισμό αυτό  την ταυτίζει με  την διεφθαρμένη  Ρώμη ( όπου δήθεν βρέθηκε) ;  

Έτσι  ξεκινάει το μεγάλο παραμύθι, ότι  δήθεν ο Απόστολος πήγε στην Ρώμη, από εκεί έγγραψε τις επιστολές του και εκεί μαρτύρησε, άρα το ΠΡΩΤΕΙΟ το έχει η  Ρώμη και ο εκάστοτε ποντίφηκας ;


Κοινώς μύλος για να ικανοποιηθεί το Βατικανό;

Διαβάζουμε :

Το σπήλαιο που φιλοξένησε το Θείο Βρέφος στην αρχαία Βαβυλώνα της Αιγύπτου 


Ιωάννης Φουρτούνας αποκλειστικά στην Romfea.gr  ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ

Όταν ο βασιλιάς Ηρώδης πληροφορήθηκε από τους μάγους ότι γεννήθηκε ο Χριστός, τους ζήτησε, όταν τον βρουν, να τον ενημερώσουν για να πάει δήθεν να τον προσκυνήσει. Στην πραγματικότητα όμως ήθελε να τον αφανίσει..

Γι’ αυτό και ένας άγγελος ειδοποίησε τον Ιωσήφ να παραλάβει το παιδίον και την μητέρα αυτού και να αναχωρήσει για την Αίγυπτο, ίνα πληρωθεί η γραφή η λέγουσα «Εξ Αιγύπτου εκάλεσα τον υιόν μου», (Ματθ. 2,15).

Πράγματι, όταν ο Ηρώδης είδε ότι ενεπαίχθη από τους μάγους έδωσε εντολή να σφαγούν όλα τα μικρά παιδιά από δύο ετών και κάτω στην πόλη της Βηθλεέμ, αλλά και σε όλες τις περιοχές γύρω από την πόλη (Ευαγγέλιο Ματθαίου, Β’ 13-18).

Ο μνήστωρ Ιωσήφ όμως με το Θείο Βρέφος και την μητέρα αυτού πορευόταν ήδη προς τη γη της Αιγύπτου μέσω της Γάζης, πέρασε από την περιοχή του Πηλουσίου όρους που είναι ανατολικά της σημερινής πόλεως του Πόρτ- Σάιντ και εισήλθε στη χώρα του Νείλου.

Μετά από διαφόρους σταθμούς που κατά την τοπική παράδοση έκαμαν κατά τη διαδρομή τους με κατεύθυνση το εσωτερικό της χώρας, βρήκαν φιλοξενία στην αρχαία πόλη της Βαβυλώνος όπου και υπάρχει έως σήμερα το σπήλαιον της διαμονής τους στην χώρα του Νείλου.

Η πόλη της Βαβυλώνος κτίστηκε από Ασσύριους αιχμαλώτους – γι αυτό και η ονομασία της Βαβυλών – που έφερε ως αιχμαλώτους ο βασιλεύς Σέσωστρις (12 δυναστεία), περιτειχιζόταν από υψηλό τείχος και ήταν εκεί που είναι σήμερα το Παλαιό Κάιρο στην πρωτεύουσα της Αιγύπτου.

Στην εποχή του Αυγούστου η πόλη με το φρούριό της ήταν η έδρα του ρωμαϊκού στρατού που εξασφάλιζε τον έλεγχο της περιοχής και την εμπορική οδό μεταξύ της κάτω και της άνω Αιγύπτου, ενώ οι Ρωμαίοι ανήγειραν πύργους για την προστασία της.

Τον παλαιό καιρό ο Νείλος περνούσε από εκεί, περιέβαλε την πόλη και καθιστούσε απροσπέλαστα τα τείχη της, μάλιστα στα υπόγεια της επιβλητικής ροτόντας του Αγίου Γεωργίου φαίνεται ως τα σήμερα η προβλήτα, στην οποία έδεναν τα πλοία που διέπλεαν τον Νείλο.

Από τους δύο πύργους που υψώνονταν εκατέρωθεν της επιβλητικής πύλης ο ένας είναι μισοερειπωμένος και είναι εκεί που σήμερα εδράζεται το κοπτικό μουσείο, ενώ ο άλλος ανακαινισθείς στις αρχές του 20ου αι. είναι η ροτόντα της Μονής του Αγίου Γεωργίου.

Μεταξύ αυτών των δύο πύργων βρίσκεται έως σήμερα το σπήλαιον της Φιλοξενίας της Παναγίας και του Θείου Βρέφους, στο κοιμητήριο των Ελλήνων στην Ιερά Πατριαρχική και Θεοβάδιστο Μονή του Αγίου Γεωργίου Παλαιού Καΐρου.

Η Παναγία ανεβαίνοντας τον Νείλο ποταμό σ’ εκείνο το σημείο βρήκε το φιλόξενο σπήλαιο, όπου και διέμεινε με το Θείο Βρέφος για δύο χρόνια, έως ότου έπαψε ο διωγμός του βασιλιά Ηρώδη και ο Ιωσήφ έλαβε την εντολή να επιστρέψει πίσω στην Ναζαρέτ.

Τα σπήλαιο βρισκόταν την παλιά εποχή δίπλα στις όχθες του Νείλου, πολύ πριν αλλάξουν τον ρου του ποταμού - ενώ σήμερα κυλάει μεταξύ της Γκίζας των Πυραμίδων και της Μονής του Αγίου Γεωργίου - και εντός των τειχών, όπου η διαμονή τους ήταν ασφαλής.

Το ενδιαίτημα της Παναγίας και του Θείου Βρέφους δέχεται ανά έτος πολλές χιλιάδες επισκέπτες –προσκυνητές, είναι δε ένας ιερός χώρος πολύ σημαντικός για τους χριστιανούς, ενώ η επίσκεψή του αποτελεί μία μοναδική πνευματική εμπειρία.

Για να το επισκεφθεί κανείς πρέπει φτάνοντας στην πρωτεύουσα της Αιγύπτου να πάει στο Παλαιό Κάιρο, στην ελληνική Μονή του Αγίου Γεωργίου και να κατευθυνθεί προς το κοιμητήριο των Ελλήνων και προς τον εκεί υπάρχοντα ναό της Παναγίας.

Ο ανακαινιστής της Μονής π. Αγαθάγγελος Ζαρίφης κατά τον μεσοπόλεμο εκαλλώπισε όλο το κοιμητήριο που είναι γεμάτο με περίφημα γλυπτά εις τους τάφους, και δίπλα στον ναό της Παναγίας ανακαίνισε το σπήλαιο εξωτερικά, όπως μαρτυρά και η εκεί επιγραφή:

«Το ιερόν και θεοβάδιστον τούτο προσκύνημα ανεσυστήθη βάσει των ιστορικών ιερών από αιώνων παραδόσεων και κατόπιν ανασκαφών επί πατριαρχίας Χριστοφόρου του Β΄ υπό του ηγουμένου Αρχιμανδρίτου Αγαθαγγέλου εν έτει 1941».

Στο εσωτερικό του ναού της Παναγίας πίσω από το ιερό υπάρχει στενός μικρός διάδρομος που σε οδηγεί προς το σπήλαιο, σε ένα χώρο όπου εις το μέσον υπάρχει το πηγάδι, από όπου σήμερα παίρνουν αγίασμα οι επισκέπτες και οι ευσεβείς προσκυνητές.

Ο χώρος έχει συντηρηθεί από τον ηγούμενο Αγαθάγγελο, έχει εμπλουτισθεί με μικρά παρεκκλήσια και εικόνες σχετικές με την φυγή του θείου Βρέφους, ενώ επιγραφές με αποσπάσματα από την Αγία Γραφή εισάγουν τον προσκυνητή στα ιστορικά πλαίσια της τότε εποχής, όπως και η εξής:

«Αυτού εις Αίγυπτον ήλθεν η Θεοτόκος μετά του ευλογημένου Υιού αυτής και μετά Ιωσήφ ίνα πληρωθεί ο λόγος του προφήτου εξ Αιγύπτου εκάλεσα τον υιόν μου, έξωθεν δε του Καΐρου είναι και η βρύσις όπου έπλυνεν η Θεοτόκος τα σπάργανα του Υιού αυτής».

Εκεί εις το σπήλαιον υπήρχε τα παλαιά χρόνια και η θαυματουργός εικόνα «της Παναγίας του Νείλου», καθόσον η Παναγία μας προστάτευε τους χωρικούς από τις πλημμύρες του Νείλου, εξάλλου γι αυτόν τον λόγο και ο ναός που είναι κτισμένος επάνω από το σπήλαιον είναι αφιερωμένος σε Αυτήν.

Αλλά και ο ανακαινιστής της Μονής π. Αγαθάγγελος Ζαρίφης ακούγοντας από τους παλαιούς για την εικόνα του Νείλου έδωσε την εντολή κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου να ξανααγιογραφηθεί αυτή η εικόνα της Παναγίας του Νείλου.

Εξάλλου, η φυγή εις την Αίγυπτον αποτελεί δημοφιλές θέμα της τοπικής εικονογραφίας γιατί αγγίζει κάθε ψυχή η ιστορία με την έλευση του Θείου Βρέφους και το πόσο δυσκολεύτηκαν στη διαδρομή, όσο και στην διαβίωσή τους.

Εις το εσωτερικό του σπηλαίου υπάρχει μία μικρή και στενή κλίμακα που οδηγεί με λίγα σκαλοπατάκια σε ένα σμικρότατο χώρο στο κάτω μέρος του σπηλαίου και εκεί λέγεται ότι διέμενε η Παναγία μας με το Θείο Βρέφος, χώρος ιερός όπου οι προσκυνητές προσεύχονται εκ βάθους καρδίας.

Η Αίγυπτος, που παλαιά κυνήγησε τους Εβραίους και τους επολέμησε, τώρα υποδέχεται τον Ιησού και του δίνει φιλοξενία, ενώ στη θέση του παλαιού διωγμού προσφέρει το σπήλαιο και την σωτήρια φιλοξενία προς τον Ιησού και την μητέρα αυτού.

Και ο Ιησούς έρχεται στη χώρα του Νείλου, ο Νείλος της δικαιοσύνης, ο Νείλος της θεϊκής αγάπης και της σωτηρίας όλων των ανθρώπων, που διέλυσε την παλαιά κατάρα των δέκα πληγών της φαραωνικής εποχής και στη θέση της τώρα σκορπίζει τη χαρά και την ευλογία.

Ο Νείλος πότιζε και ποτίζει τη χώρα της Αιγύπτου προσφέροντας τη ζωή, την τροφή και την υγεία των κατοίκων της, ο νέος Νείλος όμως δεν ποτίζει ξεραμένη γη και τους αγρούς της χώρας, αλλά τις ψυχές των ανθρώπων και προσφέρει την ψυχική σωτηρία τους.

Πράγματι, έκτοτε η θεοβάδιστος Αίγυπτος γίνεται χριστιανική, η Αλεξάνδρεια λάμπει στο στερέωμα της θεολογίας, εδώ γεννάται ο μοναχισμός, κατακλύζεται ο τόπος από πλήθος μεγάλων αγίων και τις χιλιάδες μοναχούς, με τις θαυμαστές ασκητικές μορφές της αιγυπτιακής ερήμου.

Ποιος ήταν κοντά στον Απόστολο Πέτρο, όταν αυτός έγγραφε την επιστολή του αυτή;
Α Πε. 5,13 Ἀσπάζεται ὑμᾶς ἡ ἐν Βαβυλῶνι συνεκλεκτὴ καὶ Μᾶρκος ὁ υἱός μου. 

Ήταν ο Μάρκος ο αγαπημένος  μαθητής του. 

Που δίδαξε ο Απόστολος Μάρκος και πιο ήταν το τέλος του;

"Κατά την παράδοση, ο Μάρκος κήρυξε το Ευαγγέλιο στην Αίγυπτο, τη Λιβύη, τη Βαρβαρία, και είχε χρηματίσει πρώτος επίσκοπος Αλεξανδρείας"

"Για τον τρόπο του θανάτου του οι γνώμες διίστανται. Η μία αναφέρει ότι πέθανε ειρηνικά στην Αλεξάνδρεια, ενώ η άλλη, ότι πέθανε δια λιθοβολισμού από τους ειδωλολάτρες. Σύμφωνα με την δεύτερη εκδοχή, ο Απόστολος Μάρκος, κάποια μέρα που κήρυττε, τον άρπαξαν οι εχθροί της πίστεως, οι εθνικοί κι οι ειδωλολάτρες, κι αφού τον έδεσαν με σχοινιά, τον έσυραν στους δρόμους της Αλεξανδρείας, όπου και πέθανε από τα τραύματα του στις πέτρες. Το άγιο λείψανο του το περιμάζεψαν με πόνο οι χριστιανοί και το έθαψαν σ' ένα γειτονικό χωριό."

και ρωτάμε ποτέ βρέθηκε ο Απόστολος Μάρκος στην Ρώμη όταν ο Απόστολος Πέτρος έγγραφε τις επιστολές του ; 
 
ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ " βρέθηκε"  στην Δύση μόνο όταν έκλεψαν το σκήνωμα του.

"Κατά τον 9ο αιώνα έμποροι Ενετοί μετέφεραν τα άγια λείψανα στη Βενετία και τα τοποθέτησαν σ' ένα πολύ μεγάλο και ωραιότατο ναό, που έκτισαν προς τιμή του"
Περισσότερα στον ΣΥΝΔΕΣΜΟ

Επίσης" οι Παπικοί δέχονται ότι ο Πέτρος βρέθηκε στη Ρώμη ύστερα από τη θαυμαστή αποφυλάκισή του, για την οποία ομιλεί ο Λουκάς στις Πράξεις, (12,1-17), το 42 ή 44 μ.Χ. και ότι έμεινε στην πόλη αυτή ως πρώτος επίσκοπος για 25 χρόνια, ένα μήνα και οκτώ ημέρες, μέχρι τον μαρτυρικό θάνατό του το 64 μ.Χ. κατά τον διωγμό του Νέρωνα. Ωστόσο η παράδοση αυτή δεν ευσταθεί, διότι στηρίζεται σε μεταγενέστερα ψευδεπίγραφα χειρόγραφα, τις λεγόμενες «Ψευδοϊσιδώρειες Διατάξεις». Πέραν τούτου ο πρώτος επίσκοπος της Ρώμης ήταν ο Λίνος, όπως μαρτυρείται από αρχαίο κατάλογο που συνέταξε ο επίσκοπος Ρώμης Σωτήρ (166-174μ.Χ.). Η ίδια ( η παποσύνη και οι περί αυτής παπόφιλοι )    προσπαθεί, αιώνες τώρα, να στηρίξει επάνω στον Πέτρο το πρωτείο του επισκόπου Ρώμης, το οποίο κατανοεί ως πρωτείο κυριαρχικής εξουσίας πάνω σ’ όλη την Εκκλησία και όχι ως πρωτείο τιμής. "ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ



Αδελφοί βγάλτε τα συμπεράσματά σας και αξιολογήστε όλα τα παραπάνω ..κάποτε πρέπει να μάθουμε τις αλήθειες.
ΣΤΩΜΕΝ καλώς 
Δρ Κωνσταντίνος Βαρδάκας 

26 Δεκεμβρίου η ΠΑΝΑΓΙΑ η Βηθλεεμίτισσα «Γερόντισσα άφησε με τώρα , με βοηθάει η ΠΑΝΑΓΙΑ να αγιογραφήσω την εικόνα ΤΗΣ» ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

 

 

26 Δεκεμβρίου και η Εκκλησία μας εορτάζει την Σύναξη της ΠΑΝΑΓΙΑΣ της ΒΗΘΛΕΕΜΙΤΙΣΣΗΣ που και η Αθήνα κατέχει σήμερα το πρώτο πιστό αντίγραφο της με θαυμαστό τω τρόπω όπως επισημάναμε στις 30 Ιανουαρίου του 2022 ημέρα Κυριακή βλ. https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/2022/01/blog-post_589.html


Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Αυτό έγινε τώρα στην Ιερά Μονή της Δαμάστας :   

"Γερόντισσα άφησε με τώρα , με βοηθάει η ΠΑΝΑΓΙΑ να αγιογραφήσω την εικόνα ΤΗΣ" 

Να σας μεταφέρουμε αδελφοί χαρούμενα πράγματα , να ξεφύγουμε για λίγο από την μιζέρια που μας τριγυρίζει με την οχλοβοή των ΜΜΕ με επικείμενους πολέμους , κρούσματα πανδημίας , περιοριστικά μέτρα , πόλεμο κατά της εκκλησίας και να πάμε στο χαροποιό γεγονός ότι η ΠΑΝΑΓΙΑ είναι ολοζώντανη κοντά μας.

Τι έγινε σήμερα στο μετόχι του ΠΑΝΑΓΙΟΥ ΤΑΦΟΥ στην Πλάκα των Αθηνών;

Όπως γράψαμε εχθές  η Εξαρχεία του Παναγίου Τάφου στην Αθήνα υποδέχτηκε το πρώτο πιστό αντίγραφο που υπάρχει μέχρι σήμερα της ΠΑΝΑΓΙΑΣ της ΒΗΘΛΕΕΜΙΤΙΣΣΑΣ.

Βλ.https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/2022/01/blog-post_123.html

Σήμερα πρωί – πρωί Κυριακής 30 Ιανουαρίου του 2022  βρεθήκαμε και εμείς εκεί να κατευοδώσουμε και να προσκυνήσουμε την ΜΕΓΑΛΟΧΑΡΗ ( ανήμερα της σύναξης των ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ και μνήμη της ανεύρεσης της  εικόνας της ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑΣ στην νήσο Τήνο)

Με το που εισήλθαμε στον Καθολικό των Αγίων Αναργύρων στο Μετόχι του Παναγίου Τάφου στην Αθήνα η ματιά εστιάστηκε προς τα δεξιά μας.

Τέτοια ομορφιά δεν ξαναείδαμε, μια ομορφιά που σου έδινε ευφρόσυνη,  χαρά και έλεγες να μην  ξεκολλήσεις από αυτήν.



Στο μεγαλοπρεπές κουβούκλιο είχε εναποτεθεί από χθες  η Εικόνα της Παναγίας της ΒΗΘΛΕΕΜΙΤΙΣΣΑΣ, πρώτο πιστό  αντίγραφο ΤΗΣ που αγιογραφήθηκε-  φιλοτεχνήθηκε στην Πάνσεπτο Ιερά Μονή της Δαμάστας που είναι πασίγνωστη σε όλους μας.

Στο τέλος της ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ο Καθηγούμενος και  Έξαρχος του Παναγίου Τάφου πατήρ Ραφαήλ με έκδηλη την χαρά και την συγκίνηση μας είπε τα παρακάτω:

( λάβαμε την ευλογία του να τα μεταφέρουμε στους πιστούς προς οικοδομή και αγαλλίαση)

Τι μας είπε:  

-        Εχθές αδελφοί μετά την λιτάνευση της ΑΓΙΑΣ ΕΙΚΟΝΟΣ και την Παράκληση της είχαμε μια τέτοια χαρά σαν να ξανα βιώναμε Χριστούγεννα, καθότι η ΒΗΘΛΕΕΜΙΤΙΣΣΑ το πρωτότυπο  σεμνύει με την παρουσία της τον Ιερό Ναό της Γεννήσεως του Θεανθρώπου ημών Ιησού Χριστού  στα Ιεροσόλυμα.

-        Μιλώντας χθες με την ηγουμένη της Ιεράς Μονής της Δαμάστας όπου και παραγγέλθηκε η εικόνα της ΒΗΘΛΕΕΜΙΤΙΣΣΗΣ κατόπιν ευλογίας του Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου Γ΄ μας είπε :

-        « όταν έδωσα άγιε καθηγούμενε  την εντολή στην αγιογράφο αδελφή της Μονής μας να ξεκινήσει, συνέβη το εξής…

η αδελφή ξεκίνησε, αλλά στην πορεία είχε δυσκολία. Έσβηνε και διόρθωνε , δεν μπορούσε να κάνει πινελιά. Δυσκολευόταν τόσο πολύ που της είπα .. “παιδί μου άστο , δεν πειράζει”. Aλλά  η μονάχη δεν ήθελε να αφήσει αυτήν την αγιογραφία.

Προσευχόμασταν όλοι.

Κάποια στιγμή μετά από καιρό πήγα στο εργαστήριο και είδα την αδελφή μοναχή να είναι  πεσμένη στο πάτωμα πάνω από την σανίδα – τάβλα και την ρώτησα … τι κάνεις παιδί μου εκεί;”

Και η αδελφή μου είπε:

« Γερόντισσα άφησε με τώρα , με βοηθάει η ΠΑΝΑΓΙΑ να αγιογραφήσω την εικόνα ΤΗΣ»

 

Εγώ , λέει η γερόντισσα παρακολουθούσα την μοναχή να αγιογραφεί με τελίτσες και όχι με ευθείες γραμμές.

Τελικά μας είπε ο Καθηγούμενος Έξαρχος του Παναγίου Τάφου Πατήρ Ραφαήλ, ότι το τελικό έργο είχε ως αποτέλεσμα το πρώτο πιστό αντίγραφο της ΠΑΝΑΓΙΑΣ της ΒΗΘΛΕΕΜΙΤΙΣΣΑΣ να απεικονίζει την πραγματική μορφή του Πρωτότυπου στην Βηθλεέμ ακόμα και το ίδιο  πουκάμισο – ένδυμα της ΠΑΝΑΓΙΑΣ με τις ίδιες αποχρώσεις.



Και συνέχισε ο Έξαρχος να μας λέει και για άλλο ΘΑΥΜΑΣΤΟ γεγονός της ΒΗΘΛΕΕΜΙΤΙΣΣΑΣ που συνδέεται με την Παράκληση ΤΗΣ.

 « Πριν χρόνια, το 2004 ένας μοναχός φοιτητής που μόναζε στην Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας στο  Άγιον Όρος και θα κατέβαινε στην Βηθλεέμ τον ρώτησαν οι πατέρες ..τι δώρο να σου κάνουμε για να το πας στην ΠΑΝΑΓΙΑ και αυτός τους είπε αυθόρμητα ..την ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΤΗΣ.

“Βρε παιδί μου δεν προλαβαίνουμε , του είπαν γιατί αυτό θέλει χρόνο από τον υμνογράφο μας , άλλη φορά , του είπαν” .. να είναι ευλογημένο , τους απάντησε.

Αλλά τι συνέβη εν τω μεταξύ .

Την επόμενη μέρα στο Όρθρο και στην Θεία Λειτουργιά , ο υμνογράφος ιερομόναχος δεν προσήλθε.

Εμφανίζεται μετά από ώρα και οι άλλοι μοναχοί τον ρώτησαν να μάθουν τι έπαθε.

Αυτός σε έκσταση τους απάντησε:

« Αδελφοί να δείτε τι έπαθα χθες το βράδι.

Την ώρα που ξεκουραζόμουν άκουσα μια φωνή που μου είπε “ σήκω και άρχισε να γράφεις”.

Ήταν η ΠΑΝΑΓΙΑ , το χέρι μου πήγαινε επί δυο ώρες  μόνος του . Εγώ δεν σκεφτόμουν , πήγαινε μόνο του .

Συνήθως όταν γράφω, μετά τα ξαναδιαβάζω μήπως υπάρχουν λάθη.

Αυτή την φορά δεν υπήρχε τίποτε»

 

Και τελείωσε  έτσι ο Έξαρχος την αφήγηση του." η ΠΑΝΑΓΙΑ μας είναι ΟΛΟΖΩΝΤΑΝΗ"   

 

Αυτά αδελφοί από τα ΜΕΓΑΛΕΙΑ της ΠΑΝΑΓΙΑΣ της ΒΗΘΛΕΕΜΙΤΙΣΣΗΣ , αυτά άκουσα , αυτά σας  μεταφέρω και οποιαδήποτε παράλειψη κατά την μεταφορά αυτή την χρεώνομαι εγώ και η ακουστική αδυναμία μου.


ΣΤΩΜΕΝ καλώς
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

- που να ξέρω παιδί μου , ο Τεχθείς Κύριος γνωρίζει , τέτοια μέρα όμως γίνονται πολλά και παράδοξα ...

 

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας 
Ξημερώματα τελείωσε η Θεία Λειτουργία της Γεννήσεως του Θεανθρώπου . Αποχωρώντας από την εκκλησία άνοιξαν οι Ουρανοί, αλλά εμείς δεν βλέπαμε τους δοξολογούντας Αγγέλους, αλλά την καταρρακτώδη κρύα βροχή που έπεφτε .
Ανοίξαμε τις ομπρέλες, όσοι φυσικά είχαν πάρει μαζί τους .
Ένα γεροντάκι παραδίπλα ήταν έρμαιο στην βροχή γιατί δεν είχε ομπρέλλα .
- άντε παππού πάμε , του είπαμε...πάρε την ομπρέλα μου 
- και εσύ παιδί μου , τι θα κάνεις ...
- μην στενοχωριέσαι , θα βάλω στο κεφάλι αυτό το αδιάβροχο κάλυμμα.
Έτσι πορευτήκαμε με τον παππού ...
Οι δρόμοι άδειοι και παγωμένοι, κάποιοι νέοι μας γυρνούσαν μισό μεθυσμένοι στα σπίτια τους μετά την ολονυχτία της κραιπάλης και του ρεβεγιόν.
-τα κακομοίρα τα παιδιά , τι χάνουν από τις χαρές που σκορπάει σήμερα απλώχερα ο Τεχθείς Κύριος , μουρμούρισε ο παππούς.
- που να συμμετάσχουν  στα "ρεβεγιόν" της εκκλησίας ,  μετά δεν θα θέλουν να ξεκολλήσουν ..
- τα λυπάμαι, αλλά έχει ο Θεός και για αυτά ..θα καθίσει ο ίδιος ο Κύριος οκλαδόν στα μονοπάτια της ζωής τους και θα τους προσμένει , δίνοντας τα ευκαιρίες να σωθούν ..
- αδελφέ , βλέπεις τόση ώρα περπατάμε σε δρόμος στολισμένους με εκατοντάδες φωτάκια ..
- μας αρέσουν τα φωτάκια όλους μας γιατί μας θυμίζουν τα έσω  " φωτάκια "  που χάσαμε και σήμερα τα αντικαταστήσαμε με led .
- πες μου άνθρωπε του Θεού , είπα στον παππού ..
" τόση ώρα περπατάμε υπό καταρρακτώδη βροχή και η ομπρέλα που κρατάς, αλλά και το αδιάβροχο που έχω στο κεφάλι μου, ενώ θα έπρεπε να είναι μούσκεμα , αντίθετα είναι στεγνά ..ξέρεις τι γίνεται;"
- που να ξέρω παιδί μου , ο  Τεχθείς Κύριος γνωρίζει , τέτοια μέρα όμως γίνονται πολλά και παράδοξα ...
-Χρόνια πολλά παιδί μου
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΔΕΛΦΟΙ 
Δρ.Κωνσταντίνος  Βαρδάκας 
ΑΝΑΔΗΜΟΔΙΕΥΣΗ από τα Χριστούγεννα του 2024 στην ιδιαίτερη μας  πατρίδα την πάλαι ποτέ Χριστούπολη ( νυν Καβάλα) που τέτοια μέρα γιόρταζε γιατί η Ενανθρώπηση του Κυρίου μας τον έθεσε μέσα στην ανθρώπινη ιστορία ως ΠΡΟΣΩΠΟ κόντρα στους εικονομάχους όλων των εποχών.




Γεώργιος Αποστολάκης- Αγωνιστικές ευχές!

Καλημέρα και χρόνια πολλά σε όλες και όλους.

Τα Χριστούγεννα δεν είναι απλώς μια εορτή συναισθημάτων ή συμβολισμών, αλλά θεολογικό γεγονός πρώτου μεγέθους: ο Ἄσαρκος Λόγος του Θεού προσλαμβάνει την ανθρώπινη φύση, χωρίς σύγχυση και χωρίς διαίρεση, για τη σωτηρία του ανθρώπου και την ανακαίνιση ολόκληρης της κτίσης. Ο Θεός εισέρχεται ελεύθερα στην ιστορία, όχι για να καταργήσει τον άνθρωπο, αλλά για να τον θεραπεύσει, να τον ελευθερώσει και να του αποκαταστήσει το πρόσωπο και την ελευθερία του. Μέσα στο σκοτάδι του κόσμου γεννιέται το φως της αλήθειας που δεν εξουσιάζει, αλλά σώζει.

Σε αυτό το πνεύμα απευθύνω θερμές ευχές σε όλους τους φίλους που με ακολουθούν, και ιδιαίτερα σε όσους συμπορεύονται με το «Κίνημα κατά του Ψηφιακού Ολοκληρωτισμού» eksodos.gr. Ο αγώνας για ψηφιακή ακεραιότητα, ανθρώπινη ελευθερία και σεβασμό του προσώπου είναι βαθιά συνδεδεμένος με την ίδια την αξία του ανθρώπου, όπως αυτή αποκαλύπτεται στη Γέννηση του Χριστού.

Ο αγώνας για ψηφιακή ακεραιότητα, ιδιωτικότητα και πραγματικά δικαιώματα δεν είναι ουτοπία· είναι αναγκαίος και εφικτός. Η ελπίδα δεν είναι αφελής. Τροφοδοτείται από πράξεις και παραδείγματα: στην Ελβετία οι πολίτες έχουν υπερασπιστεί έμπρακτα τα δικαιώματά τους μέσω δημοκρατικών διαδικασιών, ενώ στο Ηνωμένο Βασίλειο κοινωνικές και νομικές αντιστάσεις απέδειξαν ότι η ψηφιακή παντοδυναμία δεν είναι ανίκητη.

Αυτά τα παραδείγματα αποδεικνύουν ότι όταν οι κοινωνίες ενημερώνονται, οργανώνονται και επιμένουν, μπορούν να πετύχουν.

Ας βαδίσουμε στο νέο έτος με πίστη, συνείδηση και συλλογικό αγώνα. Όπως ο Λόγος έγινε σάρκα για να ελευθερώσει τον άνθρωπο, έτσι και εμείς μπορούμε να αγωνιστούμε για έναν ψηφιακό κόσμο με ελευθερία, αλήθεια και αξιοπρέπεια.

Καλά Χριστούγεννα και ένα φωτεινό, αγωνιστικό  και γι’  αυτό ελπιδοφόρο Νέο Έτος.

Πηγή https://www.iepomenimera.gr/index.php/el/i-thesi-mas/georgios-apostolakis-agonistikes-efxes

Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2025

Χριστουγεννιάτικα μπορεί να ακουστούν πολεμικές ιαχές στην Μεσόγειο και στο Αρχιπέλαγος ...

Εν ολίγοις ..
Οι φωνές και οι εικασίες στην Άγκυρα πυκνώνουν για την πτώση και την έκρηξη του  ιδιωτικού Λιαρ Τζετ που ξεκλήρισε την ανώτερη στρατιωτική ηγεσία της Λιβύης που πριν λίγη ώρα αποφάσισε μαζί με τον Τούρκο  ΥΠΑΜ την παραμονή και επέκταση της στρατιωτικής παρουσίας των Τούρκων στην Λιβύη, πλέον μιλούν για σαμποτάζ και δείχνουν με το χέρι τους την συμμαχία Τουρκίας- Κύπρου+ Ελλάδος που κατά μια συγκυρία οι πρωθυπουργοί των βρέθηκαν εκείνες τις ώρες στο Ισραήλ για διαβουλεύσεις.
Το γεγονός αυτό της έκρηξης που δυστυχώς κόστισε μέρες γιορτής και την απώλεια. μιας Ελληνίδας αεροσυνοδού που ανήκε στο πλήρωμα καμπίνας , της Μαρίας Πάπα που για αυτήν  οι συνάδελφοι της έχουν να πουν μόνο καλά λόγια .. το γεγονός λοιπόν αυτό φέρνει την Τουρκία σε κατάσταση νευρικής κρίσης και την Ελλάδα - Κύπρο σε δύσκολη θέση .
Το εξιλαστήριο θύμα πάντα υπήρχε μέσα στην Ελληνική Τραγωδία .
Άντε να πούμε πάλι Χρόνια Πολλά και Ελεύθερα από τέτοιες κακοτοπιές.
Δρ.Κωνσταντίνος Βαρδάκας 

ΝΕΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ 

Ρωσική βόμβα: «Ισραηλινό ίχνος στη συντριβή του μοιραίου Falcon στην Άγκυρα» - Η... Wagner βλέπει εκρηκτικό σαμποτάζ



Tsargrad: Ισραηλινό ίχνος στην πτώση του μοιραίου Falcon στην Άγκυρα

Όπως υπενθυμίζει η ρωσική ιστοσελίδα Tsargdrad, η Τουρκία «πασχίζει να κερδίσει μια υψηλότερη θέση στην παγκόσμια ιεραρχία».

"κάποιοι μας φυλάνε για να υπάρχουμε, μέχρι να δούμε Θεού Πρόσωπο εδώ μέσα " "μετά θα πάμε πιο πέρα"

Μας μετέφερε κάποτε ο Παπά Ανανίας αυτό που του είπε ο Άγιος Παϊσιος :
" Με τις επισκέψεις των προσκυνητών στην Παναγούδα και το βαρύ φορτίο που του εναπέθεταν τα ανθρώπινα προβλήματα , του παρουσιάστηκε η Υπεραγία Θεοτόκος  και τον ενίσχυσε , λέγοντας τον .. Γέροντα εσύ θα δίνεις την βοήθεια σου στους πιστούς εδώ και εγώ θα φυλάω τα σύνορα της Ελλάδος "
Πριν πολλά χρόνια σε έναν  μητροπολίτη ακριτικής περιοχής και πριν καταργήσουν "οι νεοποχίτες " τα φυλάκια στην βόρεια μεθόριο μας , πήγε  αξιωματικός ενός προκεχωρημένου φυλακίου και τον παρακάλεσε μέσα στα χιόνια να πάει να τους κάνει Αγιασμό, γιατί παρουσιάζονταν ο πειρασμός ζωντανά  και φόβιζε τους σκοπούς του φυλακίου .
Πράγματι ο Δεσπότης ανέβηκε στο βουνό, τους έκανε Αγιασμό και όλα εκεί ησύχασαν.
Μάλιστα ένας άγιος άνθρωπος του Θεού διαβεβαίωσε τον Δεσπότη , ότι η Παναγία επιβεβαίωσε, ότι  καλώς έπραξε.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ 
ΜΠΟΡΑ ΔΑΙΜΟΝΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ..ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΕΙ ..
ΤΩΡΑ ΑΠΛΩΣ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΠΙΟ ΚΑΘΑΡΑ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΓΙΑΤΙ ΞΕΔΙΑΝΔΤΡΟΠΑ ΔΕΙΧΝΟΥΝ  ΟΤΙ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΤΟΝ ΗΡΩΔΗ .
ΣΤΩΜΕΝ καλώς 
Δρ.Κωνσταντίνος Βαρδάκας 

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ στην ΠΟΛΗ. Τούρκος στρατηγός λειτουργείται και μεταλαμβάνει των ΑΧΡΑΝΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ανήμερα.

 


Χείλη Αρχιερέως ου ψεύδονται. Το 2016 μας περιέγραψε τα παρακάτω γεγονότα ο ίδιος προσωπικά. Τα μεταφέραμε από τότε αρθρογραφώντας συγκινημένοι και σήμερα ενόψει συγκλονιστικών γεγονότων γίνονται πιο επίκαιρα.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας           

 Η Κωνσταντινούπολη θα γίνει Ελληνική ομολόγησε σε πάρα πολλούς ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ, και ήδη η ΠΟΛΗ είναι από πολύ καιρό ¨Ελληνική¨ γιατί το ΣΧΕΔΙΟ του ΘΕΟΥ δουλεύει μυστικά πάνω από την Βασιλεύουσα.
Τον ΜΑΙΟ του 2016  ανήμερα της άλωσης της ΠΟΛΗΣ μεσημέρι βρίσκομαι στην πλατεία Μητροπόλεως στην Αθήνα. Από το στενάκι της Αγίας Φιλοθέης ξεπροβάλλει η φιγούρα ενός γνωστού μου κληρικού με τεράστιο φιλανθρωπικό έργο στην περιοχή των Αθηνών.
Μετά τους χαιρετισμούς με προτείνει να με φιλέψει για μεσημέρι στο ίδρυμα – οικοτροφείο του με την προτροπή …
-έλα και δεν θα χάσεις, θα πάρεις και ευλογία από Αρχιερέα του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων.
Όταν μου είπε το όνομα του Δεσπότη, χάρηκα διότι γνώριζα εξ ακοής την αγιότητα και την σεμνότητα του ανδρός τούτου.
Στην μεγάλη αίθουσα του οικοτροφείου μας περίμενε ο Αρχιερέας του Πατριαρχείου των Ιεροσολύμων.
Μια φυσιογνωμία λάμπουσα με ένα παιδικό χαμόγελο που μας  μετέφερε μέσα στον χωροχρόνο της ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ Ειρήνης και Καταλαγής .
Και από εδώ αρχίζουν οι εκπλήξεις …
Την ώρα που δεχόμασταν  την ευλογία του, μας λέει
-σε περίμενα
-το βράδυ ο νέος Άγιος της Εκκλησίας μας , ο Άγιος Παίσιος μού είπε…
" σε αυτόν που θα σε επισκεφτεί αύριο , θα του πεις το περιστατικό που έζησες μαζί με τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων στην Κωνσταντινούπολη"
" γιατί θα το κάνει γνωστό σε πολλούς προς ΔΟΞΑ ΘΕΟΥ" 
Άκρα του τάφου σιωπή στην μεσημβρινή τράπεζα από τα παρακάτω  λεγόμενα του Δέσποτα.
-         η τουρκία θα διαλυθεί και ήδη είναι ένα αποσαθρωμένο ψηφιδωτό από παλιά .
-         κατ επίφαση είναι κράτος γιατί κάποιοι κολλούσαν πρόχειρα αυτές τις ψηφίδες.

-         Ένα μεγάλο κομμάτι αυτού του ψηφιδωτού το προσέχει ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ γιατί είναι οι από αιώνων κρυπτοχριστιανοί από γενεά σε γενεά.

-         Μαζί με τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Διόδωρο βρεθήκαμε στον Οικουμενικό Θρόνο κατόπιν πρόσκλησης του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως.

-         Στο ξενοδοχείο της ΠΟΛΗΣ όπου διαμέναμε ζήτησε να μας συναντήσει ένας κληρικός του Οικουμενικού Πατριαρχείου με την σύσταση ότι ήταν συντοπίτης και γνωστός του Πατριάρχη από την Χίο

-         Ο Λευίτης αυτός μετά την ευλογία του Πατριάρχη εμφανώς συγκινημένος μας αποκάλυψε συγκλονιστικά γεγονότα που του συνέβησαν Παραμονή και Ανήμερα Χριστουγέννων
«  -Μακαριότατε, φέτος απόγευμα παραμονή των Χριστουγέννων άκουσα δυνατά κτυπήματα στην πόρτα της οικίας μου.
-από το παραθυράκι μου είδα ένα στρατιωτικό τζιπ με τούρκους στρατιώτες παρκαρισμένο στο δρόμο.
-η ψυχή μου πάγωσε.. τέτοια μέρα που ξημέρωνε ..τι να με ήθελαν άραγε…; δίσταζα για να ανοίξω.. στο μυαλό μου είχα το ποίμνιο μου που σε λίγες ώρες θα με περίμενε στην Εκκλησία.
– σαστισμένος άνοιξα την πόρτα, δύο βλοσυροί αξιωματικοί ζήτησαν τα χαρτιά μου και αφού τα ήλεγξαν , απαίτησαν να τους ακολουθήσω αμέσως.
-επιβιβαστήκαμε στο στρατιωτικό όχημα και διασχίζοντας γνωστές διαδρομές βρεθήκαμε μπροστά σε μια ανακαινισμένη μονοκατοικία με θέα τον Βόσπορο.
-στη αυλή του σπιτιού υπήρχε φρουρά και αυτό επέτεινε την αγωνία μου γιατί οι υπηρεσίες της τουρκίας χρησιμοποιούν τέτοια σπίτια.
-με άφησαν και περίμενα αρκετή ώρα σε μία αίθουσα.
-το μυαλό μου ήταν στην Θεία Λειτουργία των Χριστουγέννων που έπρεπε να τελέσω σε λίγες ώρες για το ποίμνιο μου.
-αίφνης άνοιξε μια μεγάλη πόρτα και στο βάθος έβλεπα ένα γραφείο και πίσω από αυτό έναν ανώτατο αξιωματικό που όλοι έμπροσθεν του  στεκόταν προσοχή.
-με οδήγησαν μπροστά του και μας άφησαν μόνους.
Τότε ο στρατηγός με κοίταξε αυστηρά στα μάτια και μου είπε…
¨-Πάτερ, σήμερα θα μείνεις μαζί μας.¨
-μα πως αφού για εμάς τους Χριστιανούς ξημερώνει μεγάλη εορτή και πρέπει να βρίσκομαι σε λίγες ώρες στην Εκκλησία μου , του είπα με θάρρος.
Και η απάντηση του Στρατηγού
¨-και εμείς τι θα κάνουμε, πως θα εορτάσουμε;¨
-Δεν καταλάβαινα τίποτε, πέρασε ένας αδιόρατος φόβος από μέσα μου ,μήπως εορτάσουν ¨ανακρίνοντας με ¨
-Μου κόπηκαν τα πόδια, αλλά τα σοκ διαδεχόταν το ένα το άλλο.
-Με οδήγησαν μέσω διαδρόμων σε ένα υπόγειο και υγρό χώρο.
-τώρα ήρθε το τέλος μου, μονολόγησα.
-Αλλά όταν σήκωσαν μια μεγάλη καταπακτή μου ήρθε έντονη η ευωδία θυμιάματος.
-κατεβαίνοντας τα σκαλοπάτια ενός άλλου υπόγειου διαδρόμου βρέθηκα σε ένα Λαμπροστολισμένο μικρό  Ορθόδοξο Ιερό Ναό.
-Αναμμένα κεριά , πολυέλαιοι, ντυμένη η  ΑΓΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ, λουλούδια μπροστά στις Άγιες Εικόνες του Τέμπλου.
-Τα πάντα ήταν έτοιμα μέσα σε αυτόν τον υπόγειο Ιερό Ναό για να λειτουργήσει.
Τότε ο Στρατηγός που με συνόδευε μου είπε..
¨-να γιατί πάτερ σε θέλουμε σήμερα μαζί μας¨
-Σε λίγο ο χώρος του Ιερού Ναού γέμισε με οικογένειες.
-Όλοι με διαβεβαίωσαν ότι ήταν βαπτισμένοι Ορθόδοξα.
-Κάποιοι μου ζήτησαν να εξομολογηθούν για να συμμετάσχουν στο Μυστήριο της ΘΕΙΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΣ.
-ήμουν άφωνος , το στόμα μου στέγνωσε, ζούσα σαν σε ένα όνειρο , φόβος, έκπληξη , δέος με διακατείχαν. Όλα τα έκανα μηχανικά διότι η λογική μου υπερέβαινε όλα αυτά.
-αφού τελείωσα την ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ των ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ( την ώρα του δικού μας Εσπερινού) με ένα ψάλτη τούρκο  αξιωματικό που τα έλεγε σπαστά και κομπιαστά, αλλά στα Ελληνικά.
-είδα το ρολόι μου, σε λίγες ώρες το ξημέρωμα  έπρεπε να βρίσκομαι στην Εκκλησία μου , στο ποίμνιο μου.
-πήρα το λιγοστό θάρρος που μου απέμεινε και το είπα στον Στρατηγό που τώρα μετά την ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ και την μετάληψη των ΑΧΡΑΝΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ φαινόταν αλλοιωμένος.
¨ - δεν έχεις να πας πουθενά αν δεν μας ευλογήσεις και το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι¨  μου είπε 
-αφού έκανα την Κατάλυση, μέσα από τους ίδιους διαδρόμους γυρίσαμε στα σαλόνια της μονοκατοικίας που έβλεπαν τα μεγάλα παράθυρα της τον Βόσπορο.
-Ευλόγησα την εορταστική τράπεζα και αφού ένας-ένας πέρασαν και πήραν την ευχή μου, μαζί με τα χρόνια πολλά, ο ίδιος ο στρατηγός με συνόδεψε στην έξοδο .
– στα χέρια του κρατούσε ένα μεταξωτό μαντήλι σαν να είχε κάτι βαρύ μέσα και μου το έδωσε .
-τράβηξα το χέρι μου και δεν το πήρα.
¨-αν δεν το πάρεις αυτό δεν πρόκειται να φύγεις από εδώ¨
-Μου είπε ο στρατηγός, προτρέποντας να το ανοίξω.
-το άνοιξα και το μαντήλι ήταν γεμάτο με κοσμήματα.
¨-αυτά όλα είναι τάματα, όλων αυτών που σήμερα Λειτούργησες για να τα βάλεις στην Εικόνα της ΜΑΝΑΣ του ΘΕΟΥ γιατί αυτή φροντίζει και για εμάς, σαν τα χελιδόνια που ξεκόπηκαν από την ομάδα-κοπάδι τους¨
-το στρατιωτικό τζιπ με άφησε λίγα μέτρα από τον Ιερό Ναό και σε μισή ώρα θα ξεκινούσε η Θεία Λειτουργία των Χριστουγέννων.
-νόμιζα Μακαριότατε, ότι ξύπνησα από ένα καλό ολοζώντανο όνειρο , αλλά στα χέρια μου κρατούσα τα κοσμήματα-τάματα των άγνωστων σε εμένα πιστών και αυτό με ξυπνούσε.
-σε όλη την ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ έκλαιγα, αλλά περισσότερο ξαφνιάστηκε το εκκλησιαστικό πλήρωμα μου , όταν είδε στο τέλος της Κατάλυσης να στολίζω την Εικόνα της ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ στο Τέμπλο με χρυσά ακριβά κοσμήματα –τάματα.
-στην ερώτηση των πιστών ..τι είναι αυτά Πάτερ;
– από μέσα μου βγήκε μαζί με κλάμα η απάντηση.
¨ είναι τα τάματα της ΡΩΜΙΟΣΥΝΗΣ που έρχεται¨
29 ΜΑΙΟΥ 2016 ακούγαμε αυτά από τον Αρχιερέα του Πατριαρχείου των Ιεροσολύμων και είχαμε μεταφερθεί στη θέση και στο πρωτόγνωρο βίωμα –μαρτυρία  του που μας μετέφερε κατόπιν προτροπής του ΑΓΙΟΥ ΠΑΙΣΙΟΥ.
Αυτό το μήνυμα ήθελε να μας μεταφέρει και ο Όσιος Παίσιος ο Αγιορείτης στις κρίσιμες μέρες μας…
Η ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ ΕΡΧΕΤΑΙ…. Ακάθεκτη.»
ΧΡΟΝΙΑ σας ΠΟΛΛΑ και ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
( 1η δημοσίευση 2016 - μεταγενέστερη στα ΕΛΛΗΝΟΡΩΜΑΙΚΑ 23 Δεκεμβρίου 2019)