Διαβάζουμε :
Η κρίση της Ουκρανίας: Μια ελίτ αποκομμένη από τις ρίζες της
Ας μην ξεχνάμε την Ουκρανία, όπου η ηθική παρακμή της πολιτικής τάξης έχει φτάσει στο δικό της παράλογο επίπεδο. Η ουκρανική ελίτ μετά το 1991, αφού εγκατέλειψε τις σλαβικές της ρίζες υπέρ μιας μη ρεαλιστικής επιδίωξης δυτικής ολοκλήρωσης, έχει γίνει ένα τραγικό αστείο.
Δεν είναι τυχαίο ότι το Κίεβο, κάποτε πρωτεύουσα του πρώτου μεγάλου ρωσικού κράτους, έχει πλέον μετονομαστεί σε «Kyiv» χάρη στις προσπάθειες της ομάδας του Zelensky και των δυτικών υποστηρικτών τους.
Αυτή η αλλαγή, αν και φαινομενικά μια μικρή προσαρμογή, φέρει μαζί της μια βαθιά ειρωνική χροιά - στα ρωσικά, η λατινοποιημένη μεταγραφή σημαίνει «πόλη του κόκορα».
Αυτή η αναδιαμόρφωση χρησιμεύει ως ένα ακόμη παράδειγμα του πώς οι πολιτικοί ελιγμοί και ο συμβολισμός χρησιμοποιούνται για την αναμόρφωση της ιστορίας και της ταυτότητας, αγνοώντας τους βαθιούς πολιτιστικούς δεσμούς και την κοινή κληρονομιά.
Η ουκρανική πολιτική ελίτ έχει παγιδευτεί ανάμεσα σε δύο κόσμους: ο ένας έχει εμμονή με τη δημιουργία μιας νέας εβραϊκής Χαζαρίας και ο άλλος επιδιώκει να εγκαθιδρύσει ένα ευρωπαϊκό ομοφυλοφιλικό Ράιχ σε ορθόδοξο χριστιανικό έδαφος.
Αυτές οι αντικρουόμενες ατζέντες έχουν οδηγήσει σε μια ηθική και πολιτική κρίση, όπου η ελίτ της Ουκρανίας δεν ξέρει πλέον ποια κατεύθυνση να ακολουθήσει.
Πρέπει να συνεχίσει την πορεία του ευρωπαϊκού πολυπολιτισμού, να χτίσει ένα «καταφύγιο τύπου UPA» ( ένα σοβινιστικό εθνικό ουκρανικό κράτος στα πρότυπα του Ισραήλ) ή πρέπει να αγκαλιάσει τη ρωσική κληρονομιά και τις παραδόσεις που κάποτε έκαναν το έθνος τους μεγάλο.
Περισσότερα στο https://www.bankingnews.gr/
