Ενώ στην Ελλάδα πολιτικοί, ΜΜΕ και κόσμος εκφράζουν πικρία για την κατάσταση της υγείας του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστάσιου (Γιανουλάτου), η αντίδραση στα Τίρανα είναι ασθενής, αν όχι ανύπαρκτη.
Του Λούτφι Ντερβίσι – americaneye.al
Αυτή η αντίθεση δεν είναι απλώς θέμα κουλτούρας ή ενσυναίσθησης, αλλά συνδέεται στενά με την ιστορία της Αλβανικής Αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας και τις αλβανοελληνικές σχέσεις.
Μέχρι το 1992, μετά από 25 χρόνια κομμουνιστικού αθεϊσμού, όπου οι θρησκείες απαγορεύτηκαν και οι εκκλησίες καταστράφηκαν, οι Αλβανοί περίμεναν ότι ο αρχιεπίσκοπός τους θα ήταν ένα πρόσωπο, σύμφωνα με το πνεύμα της αυτοκεφαλίας που διακήρυξε ο Φαν Νόλι το 1922.
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης εμπιστεύτηκε την αναβίωση της Ορθόδοξης Εκκλησίας στον Αναστάσιο Γιανουλάτο. Δημόσια, υπήρχε μια υπόσχεση ότι θα ήταν μια προσωρινή λύση μέχρι να βρεθεί ένας τοπικός αρχηγός.
Ωστόσο, με τα χρόνια, η προσωρινότητα ερμηνεύτηκε ως «προσωρινή όπως όλοι οι άνθρωποι σε αυτόν τον κόσμο».
Για κάποιους, η άφιξη του αρχιεπισκόπου δεν θεωρήθηκε ως βοήθεια ή συμβολή στην αναβίωση της πίστης, αλλά ως μια κίνηση που ενίσχυε την ελληνική επιρροή στην Αλβανία.
Αυτή η ευαισθησία, που ενισχύεται από ζητήματα όπως η εκκλησιαστική περιουσία και οι εντάσεις για την ελληνική μειονότητα, έχει ρίξει σκιά στο έργο του Γιανουλάτου, παρά τα αναμφισβήτητα επιτεύγματά του στην οργάνωση της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Ο αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανοικοδόμηση της θρησκευτικής και κοινωνικής υποδομής της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Αλβανία, ιδρύοντας σχολεία, νοσοκομεία και κέντρα βοήθειας.
Όμως, για πολλούς Αλβανούς, δεν έχει καταφέρει να γίνει μια φιγούρα που συμβολίζει την αυτοκεφαλία της Εκκλησίας.
Αντίθετα, η ισχυρή υποστήριξή του από τις ελληνικές κρατικές αρχές τον έκανε να μοιάζει περισσότερο με εκπρόσωπο των ελληνικών συμφερόντων παρά με πνευματικό ηγέτη όλων των Ορθοδόξων Αλβανών.
Σε κάθε επίσκεψη Ελλήνων αξιωματούχων στα Τίρανα, η συνάντηση με τον Αρχιεπίσκοπο ήταν το πρώτο θέμα της ημερήσιας διάταξης.
Ακόμη και στις δημόσιες χειρονομίες του, ο αρχιεπίσκοπος φρόντισε να μεταδώσει το μήνυμα που αντιδρά έντονα όταν έχει να κάνει με ορθόδοξους πιστούς που ανήκουν ή ταυτίζονται με την ελληνική μειονότητα (θυμηθείτε την επίσκεψη στη φυλακή στον Φρέντι Μπελέρη, τις αντιδράσεις στη δολοφονία μιας νεαρής στη μειονότητα στη Χειμάρρα…).
Σήμερα, οι πολιτικοί στα Τίρανα διστάζουν ακόμη και να μιλήσουν για την υγεία του.
Πέντε πρόεδροι της Αλβανίας (Μπερίσα, Μεϊντάνι, Μοϊσίου, Τόπι, Νισάνι), παρά τις πάγιες απαιτήσεις της Αθήνας, δεν έδωσαν στον Μακαριώτατο αλβανική υπηκοότητα.
Μόλις στις 24 Δεκεμβρίου 2017, ο Πρόεδρος Ιλίρ Μέτα, μετά από 25 χρόνια διαμονής στην Αλβανία, χορήγησε την αλβανική υπηκοότητα στον Αρχιεπίσκοπο, λέγοντας αργότερα σε συνέντευξή του ότι το είχε υποσχεθεί στον Έλληνα πρέσβη στα Τίρανα ότι δεν θα έφευγε χωρίς να έχει αυτό το κατόρθωμα!
Μια άλλη στιγμή που σημάδεψε την αντίληψη του Αναστάσιου στην Αλβανία είναι η στάση του κατά τον πόλεμο του Κοσσυφοπεδίου το 1999.
Δεν κράτησε ξεκάθαρη στάση κατά της σερβικής επιθετικότητας και των σφαγών των Αλβανών στο Κοσσυφοπέδιο, προτιμώντας να μιλήσει για «ειρήνη» και «διάλογο», μια προσέγγιση που θεωρήθηκε ως αποφυγή της ωμής πραγματικότητας της γενοκτονίας κατά των Αλβανών.
Αυτή η στάση συνέβαλε περαιτέρω στην αντίληψή του ως μια προσωπικότητα που δεν αντιπροσωπεύει τις εθνικές αξίες και τις ευαισθησίες των Ορθοδόξων Αλβανών.
Παρά τις ιστορικές αντιπαραθέσεις και διαιρέσεις, η υγεία κάθε ανθρώπου, ακόμη περισσότερο όταν είναι θρησκευτικός ηγέτης, παραμένει σημαντικό ζήτημα για την κοινότητά του και όχι μόνο.
Όντας μια προσωπικότητα που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανοικοδόμηση της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Αλβανία, η ευχή που λείπει για τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο Γιανουλάτο είναι: ταχεία ανάρρωση και επιστροφή το συντομότερο δυνατό ανάμεσα στο ποίμνιο των πιστών!
Παραθέτουμε το άρθρο για να μαθαίνουμε σε τι λάκκο λεόντων ποίμενε τα πρόβατα ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ...τα άλλα θα τα Οικονομήσει ο ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΣ ΘΕΟΣ .
Η ΕΥΘΥΚΡΙΣΙΑ ΤΟΥ - Η ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ - ΤΟ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΟ ΤΟΥ ΗΘΟΣ ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
ΣΤΩΜΕΝ καλώς
