Επιτ. Αντεισ. του ΑΠ στην Romfea.gr
«Εβόησέ σοί, ιδών ο Πρέσβυς τοις οφθαλμοίς το σωτήριον, ό λαοίς επέστη εκ Θεού, Χριστέ, Σύ Θεός μου»!
Παρά το γήρας του, οι κινήσεις του ήταν σταθερές
και εκινείτο καλά. Όχι και τόσο πάντως.
Δεν ήταν απολύτως σταθερός.
Γι’ αυτό οι συνεργάτες του στο Ναό,
τον παρακινούσαν να βάλει σπαθιά στις κνήμες του
και ισχύ μεγάλη στα χέρια του, λέγοντες προς αυτόν:
«Ισχύσατε χείρες Συμεών τω γήρα ανειμέναι
και κνήμαι παρειμέναι δε Πρεσβύτου ευθυβόλως κινείσθε».
Κι έπρεπε να είναι δυνατός πολύ στα χέρια και τα πόδια
ο δίκαιος Συμεών, επειδή ήταν προωρισμένο ότι αυτός
ο γηραιός Πρέσβυς, ο υπερβαλλόντως δίκαιος
και ευλαβής ιερέας, θα υποδεχθεί και θα κρατήσει
στην αγκαλιά του τον Θεό! Τον Σωτήρα Χριστό!
Το Άγιο Πνεύμα είχε φανερώσει στον δίκαιο Συμεών,
όπως κάνει στους ευαρεστούντες τον Θεό αγίους
ανθρώπους, ότι δεν θα πεθάνει προτού δεί τον Χριστό!
Πράγματι, βρέφος τεσσαρακονθήμερον ο Χριστός,
«Ο πρωτότοκος εκ Πατρός προ αιώνων,
πρωτότοκος νήπιος Κόρης αφθόρου»,
«Υπό Μητρός Παρθένου, Θεώ Πατρί προσάγεται»
εν τω Ναώ της δόξης Του, προς υπαντήν.
Γενόμενος ο Χριστός υπήκοος στον νόμο.
Θεώμενος ο πρεσβύτης Συμεών το βρέφος,
«Λόγον τον άναρχον μετά σαρκός»,
«Τον του νόμου Ποιητήν και Δεσπότην παντός»
Νοήσας ότι ο «Θεός Λόγος νηπιάσας επέφανε»!
«Αγκαλίζεται Αυτόν χερσίν» και γεραίρων εκραύγαζε:
«Νυν, απολύεις τον δούλον σου, Δέσποτα,
κατά το ρήμα σου εν ειρήνη,
ότι είδον οι οφθαλμοί μου το σωτήριόν σου».
Ο Θεοδόχος Συμεών, ο θείος Πρέσβυς,
καίτοι χαιρετούσε
την Μητέρα του Θείου Βρέφους
με πύρινα λόγια:
«Ώ χαίροις, Σεμνή, ως γαρ θρόνος περιέχεις τον Θεόν»
Υπό του Αγίου Πνεύματος πλησθείς
αποκάλυψε στην Θεοτόκο,
ότι την άγια καρδιά της θα την διασχίσει ρομφαία
και θα δεί τον Υιό και Θεό της, και Θεό μας, στο Σταυρό:
«Και σου την καρδίαν άφθορε ρομφαία διελεύσεται,
Συμεών τη Θεοτόκω προηγόρευσεν,
εν Σταυρώ καθορώσης τον Υιόν».
Επίσης προφήτευσε, ότι το βρέφος-Θεός
«αντιλεγόμενον σημείον» θα είναι!
Η Παναγία λυπηθείσα από τις προσαγορεύσεις
του γηραιού ιερέα για το μόλις σαράντα ημερών
Θείον Βρέφος της, είπε προς αυτόν:
«Ούκ οίδας τι διαγορεύεις άνθρωπε»!
Μα, δεν είδες πως έγινε η σύλληψη του Παιδίου;
Δεν βλέπεις «σωματούμενον Θεόν»;
Και αλήθεια, τί αντιλεγόμενο σημείο θα είναι
Το βρέφος, αφού είναι ο Χριστός! ο Θεός!
Αλλά οι διαγορεύσεις ήταν σωστές!
Όπως βεβαίως υπέρμετρα σωστή
και απολύτως μητρικά στοργική ήταν
και η απάντηση της Παναγίας μας
προς τον πρεσβύτη Συμεών!
Η Χάρις του νηπιάσαντος Χριστού και
Η «κιβωτός του αγιάσματος» Παναγία
Και η χαρά και αγαλλίαση που βίωσε
Ο Θεοδόχος Συμεών, να είναι και δική μας
Χαρά και Ευλογία!
[Τα χωρία είναι από τον «Κανόνα» της Υπαπαντής του Κυρίου, ποίημα Κοσμά Μελωδού, 8ος αιώνας]
