ΦΩΤΟ 1, 2 από fb
Ήταν παραμονή του ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ( και γιορτάζαμε ήδη τους ΤΑΞΙΑΡΧΕΣ) πριν χρόνια. Με ένα γνωστό μας ιερέα πήγαμε από το μεσημέρι σε ένα εκκλησάκι του ΑΓΙΟΥ σε μια απόμερη πλαγιά για να το ετοιμάσουμε ώστε να είναι έτοιμο για τον πανηγυρικό εσπερινό.
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Ξαφνικά έγινε κάτι σαν σεισμός, τα τζάμια πήγαν να σπάσουν. Πεταχτήκαμε έξω, πάνω από εκεί που βρισκόμασταν και σε χαμηλό ύψος ένα δικό μας μαχητικό της ΠΑ κυνηγούσε ένα τούρκικο.
Τον είχε πάρει ο δικός μας τον τούρκο με τέτοια λύσσα που εμείς από κάτω καταλαβαίναμε τον ψυχικό βράσιμο του Έλληνα πιλότου.
Μπροστά μας η θέα ήταν άπλετη και ο ορίζοντας καθαρός.
Ο τούρκος είχε βάλλει πορεία και κατέβαινε μεταξύ Θάσου και ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ, αλλά τόσο φοβήθηκε που έστριψε απότομα πάνω από το νησί της Θάσου και εξαφανίστηκε προς τα Ανατολικά.
Μου λέει ο παπάς
- « φέρε την εικόνα των ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ να την θυμιατίσουμε και να σταυρώσουμε με αυτή τον ορίζοντα.»
- « Οι ΤΑΞΙΑΡΧΕΣ είναι τα ΟΠΛΑ μας και τόσα χρόνια ο τούρκος κάθεται στα αυγά του.»
- « αλλά μέχρι πότε αν εμείς δεν ενεργοποιήσουμε την ΠΙΣΤΗ και την ΜΕΤΑΝΟΙΑ μας;»
Μετά από χρόνια...βλέπετε και διαβάζετε αλλά και υποφέρετε τα τρελά και τα παλαβά γιατί κάποιοι αποφάσισαν να αλλάξουν τις πανανθρώπινες αξίες επιλέγοντας την διαστροφή τους
Τα γεγονότα τρέχουν τώρα, όπως τρέχουν τα αεροπλάνα.
Με το ζόρι και οικειοθελώς διώχνουμε το ΦΩΣ.
Όμως το ΦΩΣ επιμένει γιατί το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΟΙΚΟΠΕΔΟ του ανήκει.
Εδώ και χρόνια στο ΑΙΓΑΙΟ συγκρούεται το ΦΩΣ με τους νοητούς και υποστατικούς δαίμονες.
Και πολλές φορές το ΦΩΣ γίνεται ΜΑΥΡΟ για να τους κατατροπώσει.
Τρίτη, 7 Νοεμβρίου 2017
Ένας "ΜΑΥΡΟΣ" διώχνει τους Τούρκους πιλότους πολεμικών «σαν τις μύγες» πάνω από τη Μυτιλήνη
Μπορεί στις μέρες μας το Αγιοτόκο νησί της Λέσβου να έγινε αποθήκη ψυχών μιας αποτυχημένης πολιτικής ως αναφορά το προσφυγικό, μπορεί να έγινε ο κυματοθραύστης των νεοποχίτικων επιλογών να αλλοιωθεί πληθυσμιακά ο κοινωνικός Ευρωπαικός ιστός.
Αλλά το ίδιο το νησί και οι κάτοικοι του βρίσκονται στο ¨μάτι των Αρχαγγελικών δυνάμενων» όσο και να το εποφθαλμιά το βάσκανο μάτι των αγαρηνών.
Δεν έχουν περάσει πέντε με έξη χρόνια που μας διηγήθηκαν μια ιστορία.
Μία μέρα βρέθηκε στο νησί της Λέσβου και συγκεκριμένα στο Μανταμάδο μια ηλικιωμένη τουρκάλα.
Εκ πρώτης όψεως θα έλεγε κάποιος ότι ήταν τουρίστρια σαν αυτές που κατά κόρον γεμίζουν το νησί από την απέναντι πλευρά της Θάλασσας του Αρχιπελάγους.
Αυτή όμως είχε κάτι το διαφορετικό.
Ρωτούσε και ξαναρωτούσε .
-Που βρίσκεται ο ΜΑΥΡΟΣ;
Οι ντόπιοι , όπως μου είπαν δεν κουράστηκαν να σκεφτούν, γιατί ο ΜΑΥΡΟΣ για αυτούς είναι ο φημισμένος Ταξιάρχης τους στην περιώνυμο Ιερά Μονή του στο Μανταμάδο.
Τον ονομάζουν ΜΑΥΡΟ λόγω της μαύρης απόχρωσης του μοναδικού γλυπτού στην Ορθοδοξία ανάγλυφου που απεικονίζει τον Αρχάγγελο Μιχαήλ που πλάστηκε από χώμα και το αίμα των μαρτυρησάντων Μοναχών της περιοχής στα χέρια των σαρακινών - αγαρηνών πειρατών.
Όμως , τους έκανε εντύπωση , πως η Τουρκάλα γνώριζε το ιδιαίτερο αυτό προσωνύμιο του Ταξιάρχη.
Και αυτός ήταν ο λόγος που την ρώτησαν.
Η ίδια δεν δυσκολεύτηκε να τους περιγράψει την αιτία για την οποία βρέθηκε στα μέρη τους.
Τους εκμυστηρεύθηκε εν τη απλότητα της , ότι ο γιός της ήταν πιλότος της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας από την απέναντι αεροπορική βάση….
Και τον τελευταίο καιρό δεν ήταν απλώς προβληματισμένος αλλά και φοβισμένος , μέχρι που σκεφτόταν να εγκαταλείψει την δουλειά του αυτή.
Όχι μια αλλά τις περισσότερες φορές που διατάχθηκε να πετάξει πάνω από το νησί του συνέβησαν παράξενα και επικίνδυνα πράγματα.
Όχι μόνο πάθαινε κρατήματα στην μηχανή του αεροπλάνου αλλά έβλεπε μπροστά του ένα θεόρατο ΜΑΥΡΟ να του κλείνει τον δρόμο και να τον αποπροσανατολίζει.
Η ίδια Τουρκάλα συνέχισε τις εκμυστηρεύσεις της …
Από Μυτιληνιούς τουρίστες που μας επισκέπτονται στα μέρη μας έμαθα – ποιος είναι ο ΜΑΥΡΟΣ αυτός , όπως τον λέτε εσείς .
Σήμερα βρίσκομαι εδώ για τον παρακαλέσω να μην φοβερίζει τον γιό μου που δεν θέλει να ξαναπετάξει και σκέφτεται να αφήσει την δουλεία του σαν ιπτάμενος.
ΘΑΥΜΑΣΤΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΕΝ ΤΟΙΣ ΑΓΙΟΙΣ ΑΥΤΟΥ
Εμείς φταίμε που εν τη πράξη απομακρυνόμαστε από την ΟΡΘΟΠΡΑΞΙΑ της βιωματικής Θεολογίας και στηριζόμαστε μόνο στα ανθρώπινα μέσα ενώ έχουμε πληθώρα άλλων.
Ξεχνάμε πολλά για αυτό και είμαστε αναπολόγητοι, την στιγμή που έχουμε δωρεάν αρχαγγελική άνωθεν προστασία.
Τελικά και τα F- 35 καλά είναι , αλλά πολύ ανώτερος λειτουργικά είναι ο ΜΑΥΡΟΣ με την ΡΟΜΦΑΙΑ του, αλλά εμείς δεν φροντίζουμε να αξιοποιήσουμε πνευματικά αυτά τα αντιαεροπορικά συστήματα μακράς εμβέλειας.
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ
« Πασίγνωστος είναι ο Μανταμάδος για το μεγάλο προσκύνημα του Ταξιάρχη του. Η Εκκλησία του Αγίου βρίσκεται σε μικρή απόσταση απ' το χωριό, σ' ένα ανοιχτό, ολόφωτο χώρο από ελιές και πεύκα. Ο αρχικός ναός χτίστηκε πριν από το 1700. Το 1879 ανοικοδομήθηκε εκ βάθρων. Το εικόνισμα του Αγίου είναι ανάγλυφο, κατασκευασμένο από άγνωστο υλικό. Ο θρύλος αναφέρει ότι το φιλοτέχνησε ένας μοναχός, από πηλό και αίμα. Στην περιοχή υπήρχε παλιό μοναστήρι.
Σε μια επιδρομή τους Σαρακηνοί πειρατές έσφαξαν τους μοναχούς. Γλίτωσε μονάχα ένας που είχε σκαρφαλώσει στη στέγη. Οι Αγαρηνοί τον κυνήγησαν. Αλλά όταν τον πλησίασαν είδαν μπροστά τους να έρχεται μια μανιασμένη θάλασσα που απειλούσε να τους καταπιεί. Τρομαγμένοι άφησαν τον καλόγερο και έφυγαν.
Ο μοναχός, που απέδωσε τη σωτηρία του στον Ταξιάρχη, μάζεψε πηλό και με το αίμα των σκοτωμένων συνάδελφων του έφτιαξε το εικόνισμα του Αγίου.
Ο Ταξιάρχης είναι ο προστάτης Άγιος της περιοχής αλλά και όλης της Λέσβου. Ιδιαίτερα τον σεβόταν οι Τούρκοι για τα πολλαπλά του θαύματα.
Φορούσε σιδερένια παπούτσια και έτρεχε παντού να προστατεύσει τους χριστιανούς. Η μορφή του εβένινου εικονίσματος πείθει ότι είναι έργο μιας φλογερής πίστης, ενός απλού ανθρώπου. Το σκοτεινό πρόσωπο είναι γεμάτο δύναμη καθώς προβάλλει μέσα απ' το αστραφτερό ασημένιο πλαίσιο.
Ο Ταξιάρχης του Μανταμάδου είναι το μοναδικό ανάγλυφο, εικόνισμα της Λέσβου. Ακόμα και σήμερα οι προσκυνητές τρέφουν ανάμεικτα συναισθήματα για αυτή τη μοναδική εικόνα.
Άλλοτε αντικρίζουν το πρόσωπο του Αγίου πολύ άγριο και απόμακρο και άλλοτε πολύ ήρεμο και οικείο, πιστεύοντας ό,τι κατά αυτό τον τρόπο ο Άγιος προσπαθεί να τους περάσει διάφορα μηνύματα.» http://ahdoni.blogspot.gr/
Στην Λέσβο γνωρίσαμε ανθρώπους που δεν πίστευαν στον ΑΓΙΟ ΘΕΟ αλλά πίστευαν στον ΜΑΥΡΟ ΤΑΞΙΑΡΧΗ.
Στην εύλογη απορία μου
Μα τι λέτε;
Μου ανέφεραν βιώματα προσωπικά και οικείων τους που όταν εκφράστηκαν άσχημα για τον Ταξιάρχη τους περιέλαβε κατ ιδίαν και για τα καλά ο ΜΑΥΡΟΣ.
ΚΑΙ συνέχισαν
πώς να μην το πιστεύουμε όταν σε ΑΥΤΟΝ οφείλουμε την ΛΕΥΤΕΡΙΑ μας από τα 500 και χρόνια της τουρκοκρατίας.
Φυσικά δεν τους έχουμε ρωτήσει σήμερα αν πιστεύουν αν θα τους σώσει ο ΜΑΥΡΟΣ από την νέα καμουφλαρισμένη βαρβαροκρατία;
« Ξημερώνει η Άγια Ημέρα της 8ης Νοεμβρίου 1912 και στις 7 ώρα το πρωί μπροστά στη Μυτιλήνη βρίσκεται ο ελληνικός στόλος: Τα θωρηκτά «Αβέρωφ», «Σπέτσαι», «Ύδρα», «Ψαρά», τα αντιτορπιλικά «Ιέραξ», «Νίκη», «Ασπίς», τα τορπιλοβόλα «12» και «14», το πλοίο εφοδιασμού «Κανάρης» και το επίτακτο «Πέλοψ». Αργότερα έφθασαν το «Καλουτάς», το «Ισμήνη», το εύδρομο «Αρκαδία» και άλλα βοηθητικά πολεμικά.
Οι Έλληνες της Μυτιλήνης ξεχύνονται στους δρόμους, πλησιάζουν τις ακρογιαλιές, στα Τσαμάκια, στο λιμάνι, στο Κιόσκι, κι ακούνε από την μπάντα του «Αβέρωφ» το εμβατήριο «Μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά» και η καρδιά τους γεμίζει από ξέφρενη χαρά και μεγαλείο. Το παραλήρημα του πλήθους από ενθουσιασμό είναι αφάνταστα μεγάλο. Χαιρετίζουν την πολυπόθητη λευτεριά. Χιλιάδες ελληνικές σημαίες στόλισαν τα χριστιανικά σπίτια, τα δημόσια κτήρια, το δημοτικό κήπο και την προκυμαία.
Οι καμπάνες χτυπούσαν χαρμόσυνα και χαιρετιστήριοι πυροβολισμοί ακούγονταν από τα χριστιανικά παράθυρα και μπαλκόνια και ο κόσμος αγκαλιαζόταν και φιλιόταν με γνωστούς και άγνωστους, φωνάζοντας ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.» http://www.lesvosnews.net/
Η ΩΡΑΙΑ ΜΥΤΙΛΗΝΗ θα λευτερωθεί πάλι σύντομα από τα αδιέξοδα προβλήματα που της φόρτωσαν οι μεγάλοι καθώς και τα υπόλοιπα Ελληνικά νησιά αλλά και η Ελλάδα μας για να πούμε το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ και να το εννοούμε.
Μετράτε μέρες …
Σε ένα καλό παιδί έφεδρος των ειδικών δυνάμεων , όπως μας εκμυστηρεύθηκε συγκινημένο , του παρουσιάστηκε ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ και του είπε « Π. είμαστε λίγο πριν το ΔΕΥΤΕ ΛΑΒΕΤΕ ΦΩΣ»
Απευθυνόμαστε στο καθένα από εσάς που αισθάνεται αυτό τον βαθύ πόνο για τα χάλια μας – καλλιεργήστε και διαδώστε την ενότητα- ομοψυχία αλλά και την ενίσχυση του Εθνικού μας φρονήματος με λεβεντιά και όχι υπερβολές ή ακρότητες. Η σύνεση και η ψυχραιμία θα μας σώσουν το επόμενο διάστημα. ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
ΣΤΩΜΕΝ καλώς
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
