«Αυτοί που έχουν επιδοθεί στην προσπάθεια για την ένωση των Εκκλησιών δεν έχουν οι ίδιοι ενωθεί με το Άγιον Πνεύμα ή δεν ένιωσαν την ανάγκη να ενωθούν με Αυτό»

 

Σαν σήμερα 3 Ιουλίου πριν 28 χρόνια, κοιμήθηκε ο πρώτος βιογράφος του οσίου Παϊσίου, ο Ιερομόναχος Ισαάκ Σταυρονικητιανός ο Λιβανέζος, μια οσιακή μορφή των ημερών μας (1937–3/7/1998).

Να έχουμε την ευχή του και τις πρεσβείες του!

Ο Άγιος Γέροντας Ισαάκ αγάπησε πολύ, πάρα πολύ την Ελλάδα και 'μεις οι Έλληνες του χρωστάμε πολλά.

Ο κατά κόσμον Φάρες Αττάλα γεννήθηκε στο Ναμπάυ του πολύπαθου Λιβάνου το 1937. Νέος μόνασε στην πατρίδα του. Στη συνέχεια ήλθε για σπουδές στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Την περίοδο αυτή γνωρίσθηκε και συνδέθηκε πνευματικά με πατέρες του Αγίου Όρους και κυρίως με τον Άγιο Γέροντα Παΐσιο, του οποίου υπήρξε ο πρώτος βιογράφος.

Το 1979 έλαβε το μέγα και αγγελικό σχήμα και από Φίλιππος ονομάσθηκε ‘Ισαάκ. Το μοναχικό σχήμα του το έδωσε ο Άγιος Γέροντας Παΐσιος. Διετέλεσε Πνευματικός των μαθητών της Αθωνιάδος Σχολής και πολλών ανθρώπων. Άφησε αγαθό παράδειγμα αγωνιστού στην ευλογημένη συνοδεία του Σταυρονικητιανού Κελλιού της Αναστάσεως του Κυρίου στην Κάτω Καψάλα.

Άνθρωπος ευφυής, γλυκομίλητος, φιλόπονος, φιλότιμος, ψάλλοντας θαυμάσια με την ωραία φωνή του. Υπήρξε αγαθός παρηγορητής Ελλήνων και Αράβων. Για τους δεύτερους είχε αρχίσει μεταφράσεις πατερικών βιβλίων προς πνευματική τροφοδοσία τους. Ευλαβής, σεμνός και με φόβο Θεού. Αγάπησε την προσευχή, την άσκηση, την ιεροσύνη, τον μοναχισμό, την αρετή και την ελεημοσύνη.

Έγραφε ο παπα-Ισαάκ για τον Γέροντα Παΐσιο στο ωραίο βιβλίο του, Βίος Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου: «Τους Ασκητικούς Λόγους του Αββά Ισαάκ τους είχε στο προσκέφαλό του και τους μελετούσε πάντοτε. Για μια περίοδο έξι ετών ήταν η μοναδική του πνευματική ανάγνωση. Έπαιρνε ένα στίχο και όλη την ημέρα τον επανέφερε συχνά στον νου του. τον μελετούσε βαθειά και πρακτικά, “όπως τα ζώα αναμηρυκάζουν την τροφή τους”, κατά την έκφρασή του. Μοίραζε ευλογία ένα απάνθισμα από τους λόγους του, για να παρακινήσει στη μελέτη τους. Πίστευε ότι “πολύ βοηθά η μελέτη στα Ασκητικά του αββά Ισαάκ, διότι και το βαθύτερο νόημα της ζωής δίνει να καταλάβει κανείς και κάθε είδους μικρό η μεγάλο κόμπλεξ και εάν έχει ο άνθρωπος που πιστεύει στον θεό, τον βοηθάει για να το διώξει. Η ολίγη μελέτη στον αββά Ισαάκ αλλοιώνει την ψυχή με τις πολλές της βιταμίνες”.

Συνιστούσε και στους λαϊκούς να τον διαβάζουν, αλλά λίγο-λίγο, για να τον αφομοιώνουν. Έλεγε ότι το βιβλίο του αββά Ισαάκ αξίζει ολόκληρη πατερική βιβλιοθήκη. Όχι μόνο τον μελετούσε ο Γέροντας, αλλά και πολύ τον ευλαβείτο και ιδιαιτέρως τον τιμούσε ως άγιο. Πάνω στη μικρή Αγία Τράπεζα της “Παναγούδας” η μία από τις πέντε-έξι εικόνες που είχε ήταν του οσίου Ισαάκ. Από αγάπη και ευλάβεια προς αυτόν έδωσε το όνομά του σε κάποιον, όταν τον έκανε μεγαλόσχημο…».

Σ’ έναν επισκέπτη του Κελλιού του, με πολλές ερωτήσεις, απάντησε σχετικά: «Το μόνο που έχει να επιδείξει η Ελλάδα στην Ευρώπη είναι η Ορθοδοξία. Φοβάμαι όμως, και αυτό το λέω με πόνο και θλίψη, ότι οι Έλληνες σήμερα δεν είναι σε θέση να αναλάβουν μια τέτοια αποστολή. Το ορθόδοξο κύτταρο μέσα τους υπολειτουργεί. Σκέφτομαι πόσο σε παλιές εποχές η θεολογία αποτελούσε ανάγκη βιοτική του λαού και πόσο σήμερα έχει αποξενωθεί από τα ενδιαφέροντά του».

Αναχώρησε για την ουράνια πατρίδα όλων μας στις 3.7.1998, μετά από μακρά και πολυώδυνη ασθένεια, η οποία τον καταταλαιπώρησε και την οποία υπέμεινε γενναία. Στο νοσοκομείο που τον επισκεφθήκαμε μας υποδέχθηκε και αποχαιρέτησε μ’ ένα ωραίο χαμόγελο, «τελειωθείς εν ολίγω επλήρωσε χρόνους μάκρους», κατά το γραφικό λόγιο. Η εξόδιος ακολουθία του έγινε στο Κελλί της Αναστάσεως. χοροστατούντος του φίλου του μητροπολίτου Ξάνθης Παντελεήμονος και πλήθους ιερομονάχων και μοναχών, την επομένη ημέρα. Αναπαύεται τώρα απολαμβάνοντας τους μισθούς των καμάτων του, μέσα στο φως και τη χάρη του Αναστάντος Χριστού, τον οποίο από μικρός αγάπησε και ακολούθησε με όλη τη θέρμη της καρδιάς του.

Μετά την κοίμηση του, ένας Πνευματικός τον είδε και τον ρώτησε:

«Πως είσαι»; Του απάντησε: «Καλά είμαι». Τον ρώτησε ξανά: «Ο Γέροντας Φανούριος πως είναι»; «Καλά», του απάντησε. Ο Γέροντας Ηρωδίων, «Καλά». Τον ρώτησε και για κάποιον άλλο και του είπε πως δεν είναι καλά. Δεν του είπε τ' όνομά του. Σε έναν επισκέπτη του έλεγε: «Παλιά μιλούσαν μέσα στα μπακάλικα και τα καφενεία για αλήθειες δογματικές. Η θεολογία έγινε υπόθεση πανεπιστημιακή κι όχι κατάσταση βιωματική. Τρέφεται από τη λογοκρατία, ενώ θα έπρεπε να ζούσε από τον Λόγο.

Το μεγαλύτερο κακό για τον σημερινό άνθρωπο είναι τ’ ότι μέσα στην κοινωνία δέχεται τόσα πολλά ερεθίσματα, ώστε του μένει ελάχιστος χρόνος για να σκεφθεί τον Θεό. Αυτοί που έχουν επιδοθεί στην προσπάθεια για την ένωση των Εκκλησιών δεν έχουν οι ίδιοι ενωθεί με το Άγιον Πνεύμα η δεν ένιωσαν την ανάγκη να ενωθούν με Αυτό».

Τήν ευχή του να έχουμε

ΠΗΓΗ  Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ

3 Ιουλίου - Περιέφερε στην μάχη το Λάβαρο του ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ και έβλεπε τον δρόμο για την Βασιλεύουσα

 

3 Ιουλίου σαν σήμερα: 324 ο Μέγας Κωνσταντίνος νικά στη Μάχη της Αδριανούπολης

Τα αίτια της σύγκρουσης θα πρέπει να αναζητηθούν στην παλιά ιστορία με τις αντιπαλότητες που ξεκίνησαν μετά την κατάρρευση της Τετραρχίας του Διοκλητιανού. Ο Κωνσταντίνος υπερίσχυσε στη Δύση, μετά τη μάχη στη Μιλβία γέφυρα (312) και αργότερα νίκησε τον Αύγουστο της Ανατολής Λικίνιο στη μάχη στην Κίβαλι. Μετά από μία ακόμα ήττα του Λικινίου στην πεδιάδα του Άρδα (316), ο Κωνσταντίνος έγινε κύριος ολόκληρης της Βαλκανικής Χερσονήσου, πλην της Θράκης, ενώ συνήφθη ειρήνη μεταξύ των δύο Αυγούστων που κράτησε 7 χρόνια.
Ο Κωνσταντίνος, που ήταν εμφανώς ισχυρότερος, αναζητούσε αφορμή για να επιτεθεί ξανά και να επεκταθεί σε ολόκληρη τη Ρωμαϊκή επικράτεια.
Η αφορμή δόθηκε το 324, όταν ο Λικίνιος αντέδρασε υπερβολικά όταν ο στρατός της Δύσης εισχώρησε στην περιοχή του καταδιώκοντας Βησιγότθους επιδρομείς (ή Σαρμάτες). Αυτή η υπερβολική αντίδραση θεωρήθηκε εχθρική από τον Κωνσταντίνο και ήταν επαρκής δικαιολογία για να εισβάλει με μεγάλο στρατό στη Θράκη.

Ο Κωνσταντίνος προωθήθηκε προς τα σημερινά Βουλγαρικά σύνορα κοντά στον Έβρο ποταμό, έξω από την Αδριανούπολη. Τα δύο στρατεύματα παρέμειναν στη θέση τους για αρκετές μέρες πριν τη μάχη. Υπήρχε, και από τις δύο πλευρές, μια γενική απροθυμία να διακινδυνεύσουν διασχίζοντας τον ποταμό, εναντίον ενός καλά προετοιμασμένου αντιπάλου.
Τελικά, ο Κωνσταντίνος χρησιμοποίησε ένα τέχνασμα για τη διέλευση του ποταμού Έβρου από τα στρατεύματά του: Έχοντας εντοπίσει ένα κατάλληλο πέρασμα όπου ο ποταμός στένευε και μια δασωμένη πλαγιά προστάτευε το πέρασμα, διέταξε να συγκεντρωθούν υλικά και σχοινιά σε κάποιο άλλο σημείο της όχθης, αρκετά μακρυά από το επιλεγέν σημείο, ώστε να δώσει την εντύπωση ότι είχε πρόθεση να κατασκευάσει γέφυρα εκεί. Επί της δασωμένης πλαγιάς συγκέντρωσε μυστικά περί τους 5.000 πεζούς τοξότες και δύναμη ιππικού. Κατόπιν, ηγούμενος του ιππικού πάνω από το πέρασμα του ποταμού, επέπεσε επί του αντιπάλου του αιφνιδιαστικά.
Ο αιφνιδιασμός είχε πλήρη επιτυχία, ενώ αμέσως μετά το υπόλοιπο του στρατεύματος διέσχισε τον ποταμό στο ίδιο σημείο. Αυτό που ακολούθησε ήταν, σύμφωνα με τα λεγόμενα του ιστορικού Ζώσιμου, «μια μεγάλη σφαγή». Ο Λικίνιος τραυματίσθηκε ελαφρά και κατάφερε να διαφύγει στην πόλη του Βυζαντίου.

Αξιοσημείωτα:

Ο Κωνσταντίνος χρησιμοποίησε για πρώτη φορά συστηματικά το χριστιανικό λάβαρο για το οποίο έδωσε εντολές να περιφέρεται σε όλο το πεδίο της μάχης και ιδιαίτερα στα σημεία όπου οι δυνάμεις του έχαναν τον έλεγχο. Σύμφωνα με τους Βυζαντινούς ιστορικούς, το λάβαρο έπαιξε μεγάλο ρόλο για την ανύψωση του ηθικού των στρατιωτών του Κωνσταντίνου ενώ καταπτόησε τους στρατιώτες του αντιπάλου του.

Επακόλουθα:

Ήταν μια από τος μεγαλύτερες μάχες του 4ου αιώνα (και της ύστερης αρχαιότητος), όσον αφορά το μέγεθος των στρατευμάτων που πήραν μέρος. Επιπλέον διεξήχθη σε ένα σημείο που θεωρείται, διαχρονικά, ως ένα από «τα πιο διαφιλονικούμενα σημεία της Παγκόσμιας Ιστορίας».

Απόδοση κειμένου στα Ελληνικά: Δημοσθένης Λαμπρινάκης

ΠΗΓΗ https://byzantium.gr/battlegr.php?byzbat=b4_04

" πολύτιμοι επιζώντες όσοι δεν ταυτιστούν με το σύστημα της ¨καρτοκινητής έξυπνης δημοκρατίας ¨ και την αμαρτία "

 

 ΑΡΧΑΓΓΕΛΙΚΕΣ ΤΕΡΆΣΤΙΕΣ ΦΤΕΡΟΥΓΕΣ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΟΥ ΑΘΩΝΑ- φώτο του 2021

ΚΑΤΑΣΚΑΝΔΑΛΙΣΜΟΣ σε όλα τα επίπεδα θα επιτραπεί για να δούμε με ποιους πορευόμασταν στην δήθεν εικονική βεβαιότητα μας

που βρισκόμαστε -"θα σας ρίξουν παρά πολύ" - τόσο πολύ που ζαλίστηκαν και εκμαυλίστηκαν βλ. ΟΠΕΚΕΠΕ- " θα ζητήσουν να τον πάρουν πίσω αλλά δεν θα προλάβουν " 300 χρόνια πίσω πως τα γνώριζε ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ ο Αιτωλός;

 

η Ελλάδα δεν κλέβει , όπως κάποιοι θέλουν να αμαυρώσουν την εικόνα της με όσα κατόρθωσαν διαχρονικές μικροκομματικές συμπεριφορές άγρας ψήφων και ατομικού πλουτισμού κάποιων  που νομίζουν ότι αν την γλυτώσουν εδώ δεν θα τα πληρώσουν επάνω.

αντίθετα η Ελλάδα κλέβει εντυπώσεις , είναι το ΦΩΣ, είναι ο ΑΓΕΡΑΣ της , είναι ο Πολιτισμός και η ΠΊΣΤΗ της.

Πολλοί έρχονται ως επισκέπτες και χαίρονται αλλά δεν γνωρίζουν γιατί τόσο πολύ χαίρονται ..

Είναι η ΧΑΡΙΣ που έχει ενσωματωθεί σε τούτα τα αλμυρά λιθάρια αυτής της ματωμένης μαρτυρικής γης ..όταν  ενστερνιστούν αυτή την μυστική δύναμη, τότε η Χαρά τους θα είναι ολοκληρωμένη.

ΣΤΩΜΕΝ καλώς 

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

" θα τους πουν ..πηγαίνετε να κάνετε την δουλεία και αυτοί θα την δώσουν σε συνεργεία που έφεραν εδώ μέσα"

 

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΘΕΑΤΡΟ

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΣΤΕΡΟΎΝ ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ ΥΠΕΡΤΕΡΟΥΝ ΣΤΙΣ ΥΒΡΙΔΙΚΕΣ ΤΑΚΤΙΚΕΣ ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΜΑΣ...

ΠΑΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΦΟΒΟΥ άρα καλόν να διαβάσουμε τα παρακάτω:

Καταρρέει η στρατιωτική ισχύς της Τουρκίας… Δραματική κρίση σε πολεμική αεροπορία, drones και εξοπλιστικά – Φόβοι για γυμνή άμυνα απέναντι σε Ιράν, Ελλάδα και ΝΑΤΟ

Η προσπάθεια της Τουρκίας να εκσυγχρονίσει τις ένοπλες δυνάμεις της, η οποία παρεμποδίζεται από κυρώσεις, καθυστερήσεις στις προμήθειες και εσωτερικές πολιτικές παρεμβάσεις, προκαλεί ανησυχία στους στρατιωτικούς αναλυτές.
Η πρόσφατη ισραηλινή επίθεση κατά του Ιράν αποκάλυψε τις ευπάθειες της Άγκυρας, εγείροντας νέα ερωτήματα σχετικά με τις αποτρεπτικές της δυνατότητες.
Ο Πρόεδρος Recep Tayyip Erdogan έχει επανειλημμένα αποδώσει τιμές στα εγχώρια παραγόμενα στρατιωτικά drones, τα άρματα μάχης Altay και το μαχητικό αεροσκάφος KAAN, παρουσιάζοντάς τα συχνά ως απόδειξη της τουρκικής στρατιωτικής ισχύος.
Ωστόσο, πολλά εμβληματικά προγράμματα παραμένουν υπό το κράτος τεχνικών εμποδίων, πολιτικών σκοπιμοτήτων και των αλυσίδων εφοδιασμού που έχουν πληγεί από κυρώσεις.
Η Πολεμική Αεροπορία της Τουρκίας εξακολουθεί να βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε έναν γηρασμένο στόλο μαχητικών αεροσκαφών F-16.
Τα περισσότερα από αυτά τα αεροσκάφη, τα οποία παραδόθηκαν αρχικά τη δεκαετία του 1980 και στις αρχές της δεκαετίας του 1990, χρειάζονται επειγόντως αναβαθμίσεις.
Η Άγκυρα έχει ζητήσει 40 νέα μαχητικά F-16 Block 70 από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αν και η κυβέρνηση του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Joe Biden έδωσε κατ’ αρχήν έγκριση μετά την κύρωση από την Άγκυρα της ένταξης της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, το Κογκρέσο των ΗΠΑ δεν έχει ακόμη οριστικοποιήσει τη συμφωνία. Τούρκοι αξιωματούχοι δηλώνουν ότι οι καθυστερήσεις πλήττουν την επιχειρησιακή ετοιμότητα της Πολεμικής Αεροπορίας.

Η Άγκυρα ασκεί επίσης πιέσεις για επανένταξη στο πρόγραμμα μαχητικού πολλαπλών ρόλων F-35, από το οποίο αποκλείστηκε το 2019 λόγω της αγοράς των ρωσικών συστημάτων πυραύλων S-400.
Ο Erdogan δήλωσε μετά τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Χάγη, την περασμένη εβδομάδα, ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ Donald Trump είχε ανταποκριθεί θετικά στην ανανεωμένη διάθεση διαλόγου.
Ο Αμερικανός Πρέσβης στην Τουρκία και Ειδικός Απεσταλμένος για τη Συρία, Tom Barack, εξέφρασε αισιοδοξία για την επίλυση των αμυντικών εντάσεων μεταξύ Ουάσιγκτον και Άγκυρας, συμπεριλαμβανομένων των θεμάτων που σχετίζονται με το πρόγραμμα F-35 και τις κυρώσεις που έχουν επιβληθεί στο πλαίσιο του νόμου CAATSA (Countering America’s Adversaries Through Sanctions Act).
Μιλώντας στο κρατικό τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu στις 29 Ιουνίου, ο Barack δήλωσε: «Κατά την άποψή μου, ο πρόεδρος Trump και ο πρόεδρος Erdogan θα πουν στον υπουργό [Marko] Rubio και τον υπουργό Εξωτερικών [Hakan] Fidan: “Ολοκληρώστε το, βρείτε τρόπο”. Το Κογκρέσο θα στηρίξει μια λογική κατάληξη. Συνεπώς, πιστεύω ότι υπάρχει πραγματική πιθανότητα να βρεθεί λύση έως το τέλος του έτους.»
Στο μεταξύ, η Τουρκία έχει ξεκινήσει συνομιλίες με το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ισπανία και την Ιταλία για την πιθανή απόκτηση μαχητικών Eurofighter Typhoon.
Η Γερμανία, η άλλη χώρα-συμμέτοχος στην παραγωγή, παραμένει διστακτική, επικαλούμενη πολιτικές εντάσεις λόγω των εσωτερικών πολιτικών της Τουρκίας και προηγούμενης κριτικής για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ωστόσο, σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα στον τουρκικό Τύπο, η Γερμανία έχει μετριάσει τη στάση της και, με το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα — που συμμετέχει στον κυβερνητικό συνασπισμό — να αίρει την αντίθεσή του, αυξάνονται οι πιθανότητες έγκρισης της πώλησης.
Το εγχώριο τουρκικό μαχητικό πέμπτης γενιάς, KAAN (πρώην TF-X), πραγματοποίησε τις πρώτες τροχοδρομήσεις του νωρίτερα φέτος. Ωστόσο, το πρόγραμμα αντιμετωπίζει σημαντικά εμπόδια, με κυριότερο αυτό του κινητήρα.
Το πρωτότυπο χρησιμοποιεί επί του παρόντος τον κινητήρα F110 της General Electric, αλλά οι εγχώριες εναλλακτικές λύσεις που αναπτύσσονται από την Turkish Engine Industries (TEI) δεν είναι ακόμη έτοιμες για πτήση.
Έχει εξεταστεί επίσης το ενδεχόμενο χρήσης κινητήρων Rolls-Royce, αν και οι διαπραγματεύσεις παραμένουν ατελέσφορες.
Το KAAN δεν αναμένεται να ενταχθεί στο οπλοστάσιο της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας πριν από το 2035 το νωρίτερο, και το χρονοδιάγραμμα αυτό εξαρτάται από την πρόοδο του προγράμματος χωρίς σοβαρές καθυστερήσεις.
Καθώς η πλατφόρμα δεν έχει ακόμη ολοκληρώσει τις δοκιμές πιστοποίησης, παραμένει αβέβαιο αν μπορεί να ανταποκριθεί στις επιχειρησιακές απαιτήσεις.
Παρά τη συνεχιζόμενη δομική ανάπτυξη, το αεροσκάφος εξακολουθεί να βασίζεται σε ξένους κινητήρες, γεγονός που υποδηλώνει συνεχιζόμενους περιορισμούς στις εγχώριες δυνατότητες ανάπτυξης προώθησης.
Μια ακόμη ανησυχία είναι η έλλειψη επαρκών ικανών πιλότων.

Μετά την αμφιλεγόμενη απόπειρα πραξικοπήματος το 2016, η κυβέρνηση Erdogan απέλυσε ή φυλάκισε χιλιάδες στελέχη της Πολεμικής Αεροπορίας με κατασκευασμένες κατηγορίες, μεταξύ των οποίων πάνω από 600 έμπειροι πιλότοι μαχητικών.
Το κενό που δημιουργήθηκε δεν έχει ακόμη καλυφθεί πλήρως.
Η Τουρκία πιθανόν να λειτουργεί με ελάχιστες αναλογίες, ίσως κάτω από 1,2 πιλότους ανά αεροσκάφος λόγω της έλλειψης πιλότων, ενώ η Τουρκική Πολεμική Αεροπορία διαθέτει περίπου 295 αεροσκάφη.
Ιδανικά, η αναλογία αυτή θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον 1,5 έως 2 πιλότοι ανά αεροσκάφος, ώστε να διασφαλίζεται επαρκής ξεκούραση, εκπαίδευση και εναλλαγή, χωρίς να επιβαρύνονται υπέρμετρα οι πιλότοι.
Η λειτουργία κάτω από αυτό το όριο ενέχει κινδύνους μείωσης της αποτελεσματικότητας και αυξημένης καταπόνησης του προσωπικού.

Tα επίπεδα εμπειρίας στην Τουρκική Πολεμική Αεροπορία παραμένουν κρίσιμα χαμηλά

Παρότι έχουν τεθεί σε εφαρμογή νέα προγράμματα εκπαίδευσης πιλότων, τα επίπεδα εμπειρίας στην Τουρκική Πολεμική Αεροπορία παραμένουν κρίσιμα χαμηλά, με στρατιωτικές πηγές να επισημαίνουν ότι η εκπαίδευση ενός έμπειρου πιλότου F-16 συνήθως απαιτεί πάνω από μία δεκαετία, ένα αποτέλεσμα που δεν μπορεί να επιταχυνθεί μέσω πολιτικών μέτρων.
Η Τουρκία εργάζεται επίσης πάνω στο δικό της νέο πρόγραμμα αντιαεροπορικής άμυνας μεγάλης εμβέλειας με την ονομασία Steel Dome (Χαλύβδινος Θόλος), αλλά αυτό παραμένει στα αρχικά στάδια ανάπτυξης.
Το Nordic Monitor είχε προηγουμένως αναφέρει ότι το ρωσικής κατασκευής σύστημα πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς S-400, το οποίο αγοράστηκε από τη Ρωσία, δεν αποτελεί μέρος του έργου.
Για να καλύψει το κενό, η Τουρκία βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις για την αγορά του γαλλο-ιταλικού συστήματος πυραύλων SAMP/T.
Ο Πρόεδρος Erdogan φέρεται να ζήτησε στήριξη από τον Γάλλο Πρόεδρο Macron κατά την τελευταία σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ.
Το συνολικό κόστος του ρωσικής κατασκευής συστήματος αεράμυνας S-400, που αγοράστηκε από την Τουρκία, εκτιμάται περίπου στα 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια, μέρος των οποίων καταβλήθηκε προκαταβολικά στη Μόσχα.
Τελικά, η Τουρκία δεν προχώρησε στην προγραμματισμένη προμήθεια δεύτερης παρτίδας πυραύλων και συστημάτων, απόφαση η οποία ερμηνεύτηκε ευρέως ως προσπάθεια αποφυγής περαιτέρω επιδείνωσης των σχέσεων με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αναλυτές προειδοποιούν επίσης για μείωση της ποιότητας των στελεχών στις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις.
Μετά τις εκκαθαρίσεις που ακολούθησαν το πραξικόπημα του 2016, οι απαιτήσεις για την ένταξη στο σώμα επιτελικών αξιωματικών χαλάρωσαν, γεγονός που εγείρει ανησυχίες για τον επαγγελματισμό του στρατεύματος.
Νέος κανονισμός που ψηφίστηκε τον περασμένο μήνα από το κοινοβούλιο επιτρέπει στον Erdogan να επηρεάζει άμεσα το χρονοδιάγραμμα προαγωγών ανώτερων αξιωματικών. Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι αυτό υπονομεύει την αξιοκρατία και αυξάνει την πολιτική παρέμβαση στην αλυσίδα διοίκησης, δημιουργώντας μια ιεραρχία βασισμένη στην πίστη και όχι στις ικανότητες.
Το κύριο άρμα μάχης Altay, ακρογωνιαίος λίθος της εθνικής αμυντικής στρατηγικής της Τουρκίας, έχει αντιμετωπίσει επανειλημμένες καθυστερήσεις.
Η Άγκυρα υπέγραψε συμφωνία παραγωγής με την εταιρεία BMC τον Νοέμβριο του 2018 για την κατασκευή 250 αρμάτων τύπου T1.
Οι αρχικές παραδόσεις είχαν προγραμματιστεί για τα τέλη του 2019.
Αντ’ αυτού, μόλις δύο πρωτότυπα μπήκαν στο τουρκικό οπλοστάσιο το 2023, με τη μαζική παραγωγή να μετατίθεται για το 2025 και την πλήρη ανάπτυξη να εκτείνεται έως τα τέλη της δεκαετίας του 2020.
Η εξάρτηση του προγράμματος από τον κινητήρα επιδεινώθηκε μετά την αποχώρηση της γερμανικής εταιρείας MTU λόγω εμπάργκο που επιβλήθηκαν εξαιτίας των επιχειρήσεων της Τουρκίας στη Συρία.
Σε απάντηση, η Τουρκία εξασφάλισε συμφωνία για την εισαγωγή κινητήριων μονάδων (powerpacks) ισχύος 1.500 ίππων από τη Hyundai-Doosan της Νότιας Κορέας.
Ωστόσο, οι μονάδες αυτές δεν έχουν ακόμη ανταποκριθεί στα τοπικά πρότυπα απόδοσης και ενσωμάτωσης, ενώ ο εγχώρια αναπτυσσόμενος κινητήρας «Batu» απέχει ακόμη χρόνια από την επιχειρησιακή του ένταξη.
Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι πολιτικά κίνητρα επηρέασαν τη διαδικασία του διαγωνισμού.
Η BMC φέρεται να εξασφάλισε το συμβόλαιο αντί της Otokar και των γερμανικών κινητήρων της λόγω των δεσμών της με τον Πρόεδρο Erdogan και επιχειρηματίες-συμμάχους του, όπως ο Etem Sancak, οδηγώντας σε κατηγορίες ότι το έργο προτίμησε τους κομματικούς φίλους έναντι της επάρκειας.
Η παραγωγή, η οποία αρχικά γινόταν στο Καρασού, μεταφέρθηκε αργότερα στο Αριφιγιέ, ύστερα από ανησυχίες ότι η αρχική τοποθεσία ήταν ακατάλληλη, ενδεχομένως λόγω κινήτρων που σχετίζονται με την αξία της γης.
Πρώην αξιωματούχοι του υπουργείου Άμυνας δηλώνουν ότι το μοτίβο αυτό έχει αποδυναμώσει την τεθωρακισμένη ικανότητα των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων αντί να την ενισχύσει.
Παρότι τα σχέδια προβλέπουν παραδόσεις τριών αρμάτων το 2025 και έως 85 αρμάτων στην έκδοση T1 τα επόμενα τρία χρόνια, η καθυστέρηση έχει εξαλείψει οποιοδήποτε βραχυπρόθεσμο πλεονέκτημα εγχώριας ισχύος αρμάτων μάχης.

Ένα από τα εμπόδια για την ενίσχυση της τουρκικής άμυνας είναι η τρέχουσα οικονομική κατάσταση της χώρας.
Με την τουρκική λίρα να έχει χάσει σημαντική αξία έναντι του δολαρίου ΗΠΑ τον τελευταίο χρόνο, η εισαγωγή αμυντικού εξοπλισμού έχει γίνει ακόμη πιο δαπανηρή. Αν και ο Erdogan έχει δεσμευτεί να αυξήσει τις αμυντικές δαπάνες στο 2,5% του ΑΕΠ έως το 2027, τα περισσότερα σημαντικά συστήματα, συμπεριλαμβανομένων των κινητήρων, των ηλεκτρονικών και των ραντάρ, εξακολουθούν να εξαρτώνται από ξένους προμηθευτές.
Τον Οκτώβριο του 2024, η τουρκική κυβέρνηση είχε προγραμματίσει να εισαγάγει νέο νομοσχέδιο στη Βουλή, το οποίο θα επέβαλλε ετήσια εισφορά στο Ταμείο Αμυντικής Βιομηχανίας ύψους 750 λιρών (22 δολάρια) για άτομα με πιστωτικό όριο 100.000 λιρών (2.923 δολάρια) ή περισσότερο.
Ο Υπουργός Οικονομικών Mehmet Simsek τόνισε ότι η Τουρκία βρίσκεται σε μια δύσκολη γεωπολιτική περιοχή και πρέπει να ενισχύσει τις αποτρεπτικές της δυνατότητες.
Ο Simsek υποστήριξε ότι απαιτούνται πρόσθετοι πόροι για έργα της αμυντικής βιομηχανίας, ιδίως για την κατασκευή του Steel Dome και την παραγωγή του μαχητικού αεροσκάφους KAAN.
Ωστόσο, ύστερα από έντονη λαϊκή αντίδραση, η πρόταση αναβλήθηκε για το 2025.
Δεν έχει υπάρξει επίσημη δήλωση από την κυβέρνηση σχετικά με την επαναφορά του νομοσχεδίου.

Δυνατή αλλά ευάλωτη

Σύμφωνα λοιπόν με πολλούς αναλυτές, η Τουρκία αποδεικνύεται τελικά ότι δεν είναι η παντοδύναμη στρατιωτική δύναμη που συχνά προβάλλεται, καθώς βρίσκεται σε τροχιά αποσύνθεσης με εμφανείς αδυναμίες στις Ένοπλες Δυνάμεις της.
Η τουρκική πολεμική αεροπορία υποφέρει από σοβαρή έλλειψη έμπειρων πιλότων και πεπαλαιωμένα F-16, την ώρα που η Ελλάδα ενισχύει το στόλο της με Rafale και εκσυγχρονισμένα F-16 Viper, ενώ το Ισραήλ διαθέτει υπερσύγχρονα F-35 και προηγμένα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου.
Η άμυνα της Τουρκίας χαρακτηρίζεται «γυμνή» απέναντι σε αυτούς τους δύο γείτονες, καθώς κρίσιμα προγράμματα όπως η παραγωγή του άρματος μάχης Altay και η κατασκευή εγχώριων συστημάτων αεράμυνας καθυστερούν λόγω τεχνικών και οικονομικών εμποδίων.
Παράλληλα, η εξάρτηση από ξένους προμηθευτές παραμένει υψηλή, ενώ η πολιτική παρέμβαση στην ιεραρχία του στρατεύματος υπονομεύει την αξιοκρατία και επιδεινώνει περαιτέρω την επιχειρησιακή επάρκεια των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, αφήνοντας την Τουρκία πιο ευάλωτη έναντι Ελλάδας και Ισραήλ.

ΠΗΓΗ https://www.bankingnews.gr/

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ

ΕΚΤΑΚΤΟ το ΛΑΣΙΘΙ δοκιμάζεται

 Μιλώντας στο creta24.gr ο αντιδήμαρχος Πολιτικής Προστασίας Ιεράπετρας Νεκτάριος Παπαδάκης, ανέφερε πως η κατάσταση στο πύρινο μέτωπο είναι δύσκολη, ενώ, όπως είπε, έχουν εκκενωθεί οι οικισμοί στους οποίους οι κάτοικοι έλαβαν μήνυμα από το 112.

ΠΗΓΗ https://www.protothema.gr/greece/article/1663164/fotia-tora-stin-ahlia-lasithiou-minuma-apo-to-112-gia-ekkenosi-tessaron-oikismon/

Δείτε βίντεο και φωτογραφίες:

" από τα πειραματόζωα ποτέ δεν ζητούν συγγνώμη"

 

ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ 

Φως στα παρασκήνια της κρίσης της Ελλάδας το 2015 ρίχνει η πρώην καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, η οποία μίλησε σε εκδήλωση της «Καθημερινής» με τον Αλέξη Παπαχελά στο ΚΠΙΣΝ, με αφορμή το αυτοβιογραφικό της βιβλίο, «Ελευθερία».

Όταν ρωτήθηκε τι θα έλεγε στον μέσο Έλληνα σήμερα, απάντησε: «Συγγνώμη δεν θα ζητούσα, παρουσίασα τα κίνητρά μου. Θα έλεγα καταφέραμε πολλά, δεν μπορώ να φανταστώ την Ε.Ε. χωρίς την Ελλάδα», για να προσθέσει: «Με εντυπωσίασε η αντοχή και η ανθεκτικότητα της ελληνικής κοινωνίας στα χρόνια της κρίσης. Αναρωτήθηκα αν οι Γερμανοί θα άντεχαν. Είστε ένας ωραίος και ισχυρός λαός, από τον οποίο θα μπορούσαμε να μάθουμε πολλά».

Περισσότερα και όποιος αντέξει ...

https://www.iefimerida.gr/politiki/merkel-me-entyposiase-antohi-ellinon-hronia-krisis

ΓΙΑ ΟΛΑ ΜΙΛΗΣΕ Η ΦΡΑΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ..

ΘΑ ΜΑΣ ΠΕΙΤΕ ΞΕΠΕΡΑΣΜΕΝΑ ..ΟΧΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ ..ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΚΟΣΤΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΗΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ 

ΠΩΣ ΝΑ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΤΕΊ Ο ΚΌΣΜΟΣ ΑΠΌ ΤΟ ΟΠΕΚΕΠΕ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΑ; 

ΠΑΝΑΓΙΑ των Καρυών της Θερμής: "Πολλά θά πάθεις, πολλά θά ἀκούσεις, ἀλλά ἐσύ νά μή λαθέψεις ἀπό τό δρόμο πού σοῦ χάραξα".

 

ΠΑΝΑΓΙΑ των Καρυών της Θερμής " εκεί θα αρχίσει μεγάλο ιστορικό" ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

3 Ιουλίου του 1959, Η πρώτη φανέρωση του αγίου Ραφαήλ σε όραμα μέρα μεσημέρι στην Μαρία Τσολάκη.

Λανθασμένως έχει καθιερωθεί επισήμως μέχρι τώρα να εορτάζεται στις 3 Ιουλίου η εύρεση των λειψάνων του αγίου ΡΑΦΑΗΛ.

Σύμφωνα με ηλεγμένες πληροφορίες που έδωσαν οι Θερμιώτες Δούκας και Μαρία Τσολάκη, οι οποίοι βεβαιώνουν ότι μια εβδομάδα μετά την εύρεση των λειψάνων του αγίου ΡΑΦΑΗΛ πήγαν σε λαϊκό πανηγύρι γειτονικού χωριού με την ευκαιρία της εορτής των αγίων Αναργύρων (1 Ιουλίου).

Στις συνοπτικές καταθέσεις που δόθηκαν εκ των υστέρων στη Μητρόπολη Μυτιλήνης, για τα γεγονότα των πρώτων μηνών μετά την εύρεση του Αγίου Ραφαήλ, δεν ελέγχηθηκε η ακριβής ημερομηνία της ευρέσεως.

Έτσι, καθιερώθηκε η ημερομηνία 3 Ιουλίου, που όπως προαναφέραμε είναι η ημέρα κατά την οποία εμφανίσθηκε για πρώτη φορά ο Άγιος Ραφαήλ στη Μαρία Τσολάκη, δύο μέρες μετά την επιστροφή τους από το προαναφερόμενο πανηγύρι.

Η διόρθωση αυτή γίνεται για λόγους ιστορικής ακρίβειας.

Μπορείτε να διαβάσετε παρακάτω το γεγονός που διαδραματίσθηκε στις 3 Ιουλίου του 1959 από το βιβλίο ''η ζωή εκ τάφων'' του Μητροπολίτη Γουμενίσσης κ Δημητρίου

Ἡ ἀρχή τῶν ἀποκαλύψεων

Οἱ ἐργασίες συνεχίζονταν. Οἱ ἐργάτες ἔκτιζαν τό Ἐκκλησάκι σύμφωνα μέ τό σχέδιο πού χάραξε ὁ Δούκας.

Στά μισά περίπου τοῦ κτισίματος οἱ πέτρες τελείωσαν, καί ἔσκαψαν λίγο πιό πέρα γιά νά βροῦν ἄλλες.

Σκάβοντας ἀνακάλυψαν βαθειά στό χῶμα κάτι σπασμένα μάρμαρα καί ἐκκλησόπετρες, ὅπως ἔλεγαν.

Ἦταν 3 Ἰουλίου 1959, ὅταν προχωρώντας στό βάθος βρῆκαν ἕνα τοῖχο θολωτό μέ ἁγιογραφίες. Ἐπρόκειτο, ὅπως ἀργότερα ἐξακριβώθηκε, γιά τή δεξιά ἁψίδα τοῦ Ἱεροῦ ἀρχαίας Ἐκκλησίας.

Αὐτοί ὅμως, χωρίς νά τό ποῦν σέ κανέναν, ἄρχισαν νά «ξηλώνουν» τόν τοῖχο καί νά βάζουν στήν ἄκρη τίς πέτρες, γιά νά τίς χρησιμοποιήσουν.

Τήν ὥρα ἐκείνη ἀνέβηκε στίς Καρυές ἡ Μαρία Τσολάκη μαζί μέ τόν τετράχρονο γιό της τόν Παναγιώτη, γιά νά φέρει φαγητό στόν ἄντρα της, τόν Δούκα.

Βλέποντας τόν ἀρχαῖο τοῖχο μέ τίς ἁγιογραφίες, λυπήθηκε. «Κρῖμα εἶναι, καλέ. Πῶς τόν χαλᾶτε ἔτσι;».

Αὐτοί δέν τῆς ἔδωσαν σημασία. Ἡ Μαρία προχώρησε πρός τό μέρος ὅπου εἶχαν μεταφέρει τήν Ἁγία Τράπεζα ἀπό τό Ἐρημοκλήσι, γιά νά ἀνάψει κανένα κερί. Προχωρώντας, βλέπει ἀπό τό μονοπάτι πού ὁδηγεῖ στά Πάμφιλα νά ἔρχεται ἕνας παπάς.

Νόμισε πώς ἦταν ὁ π. Παχώμιος, ἐφημέριος τοῦ γειτονικοῦ χωριοῦ, γιατί εἶχε ἀκούσει ὅτι ἦταν ὑψηλόσωμος, σάν τόν κληρικό πού ἀνέβαινε.

Ὅταν τήν πλησίασε, ἡ Μαρία ἔσκυψε νά τοῦ βάλει μετάνοια γιά νά πάρει τήν εὐχή του.

Πρόσεξε τότε ὅτι ὁ κληρικός δέν πατοῦσε στή γῆ καί, σηκώνοντας τό βλέμμα της, εἶδε τά μάτια του νά λάμπουν σάν τό φῶς τοῦ ἥλιου.

Σαστισμένη φοβήθηκε νά τοῦ φιλήσει τό χέρι καί δέν τοῦ μίλησε.

Τόν προσπέρασε, προχώρησε λίγο καί, γυρίζοντας σέ μιά στιγμή νά δεῖ πρός τά πού πῆγε, ἀποσβολώθηκε.

Ὁ κληρικός βρισκόταν στήν ἴδια θέση ἀκέφαλος! Ἔντρομη ἔβγαλε μιά φωνή «Παναγία μου!», καί ὁ ἱερέας χάθηκε ἀπό τά μάτια της μέσα σέ μιά λάμψη.

Πανικόβλητη ἁρπάζει τό παιδί καί ἀρχίζει νά τρέχει γιά τό χωριό, ρίχνοντας φοβισμένη ματιές πρός τά πίσω, γιατί τήν ἀκολουθοῦσε ἡ σιλουέτα ἐκείνου τοῦ κληρικοῦ.

Οἱ ἄλλοι ἐργάτες μόλις τήν εἶδαν νά τρέχει, εἶπαν παραξενεμένοι στόν ἄντρα της «Ἡ γυναίκα σου τρέχει καί βλέπει καταπόδι της».

Ὁ Δούκας ἀνησύχησε κι ἔτρεξε νά τήν προφθάσει.

«Γιατί φεύγεις σάν νά σέ κυνηγᾶν καί δέν στέκεσαι νά πάρεις τά πράγματα; Τί ἔπαθες στά καλά καθούμενα;».

«Καλά τό λένε πῶς φαντάζει· ἐγώ, μαθές, εἶδα τόν παπά χωρίς κεφάλι» τοῦ ἀπαντᾶ ἐκείνη.

«Βρέ, δέν εἶσαι μέ τά καλά σου, διάβασμα θέλεις. Ἐμεῖς δουλεύουμε δέκα ἄτομα, δέν εἴδαμε τίποτε. Ἐσύ θά τόν ἔβλεπες μέρα μεσημέρι;».

«Ἐγώ δέν ξανανεβαίνω πάνω. Τό φαγητό νά τό παίρνεις μόνος σου».

Αὐτά τά λόγια ἀντάλλαξαν, καί ἡ Μαρία ἀναστατωμένη ἔφυγε τρέχοντας γιά τό χωριό.

Σ’ ὅλο τό δρόμο τήν ἀκολουθοῦσε ὁ κληρικός.

Στά μισά περίπου συναντᾶ μιά γριά Θερμιώτισσα, τή Σοφία Καρανικόλα, ἡ ὁποία, βλέποντάς την σ’ αὐτήν τήν κατάσταση, τή ρώτησε

«Τί ἔπαθες, κόρη μ'; Μήν εἶδες τόν παπά; Αὐτή ἡ Παναγία ἐκεῖ πάνω φάνταζε ἀπό παλιά, ἀλλά κανένας δέν ἔπαθε ποτέ κακό».

Ἡ Μαρία ντράπηκε νά τῆς τό πεῖ τήν χαιρέτησε καί συνέχισε τό δρόμο της.

Τό ἴδιο βράδυ εἶδε ἕνα ὁλοζώντανο ὄνειρο, πού ἦταν ἡ ἀρχή τῶν ἀποκαλύψεων.

Μιά πανέμορφη μαυροφόρα γυναίκα ἦρθε δίπλα της, ἔβαλε τό κρύο χέρι της στό μέτωπό της καί τῆς εἶπε:

«Μαρία, δέν ἔπρεπε νά φοβηθῆς.

Αὐτός πού εἶδες δέν ἦταν φάντασμα, οὔτε ὁ παπάς τοῦ χωρίου.

Ἦταν ὁ καλόγερος πού ἀσκήτευε ἐκεῖ πάνω καί τόν ἔσφαξαν οἱ Τοῦρκοι.

Μιά μέρα θά μάθετε τό ὄνομά του, τήν καταγωγή του καί τά μαρτύρια τοῦ ὅλα.

Ἐκεῖ πάνω εἴμαστε δύο χάρες, Παναγία καί ἁγία Παρασκευή.

Δέν θέλω κεριά, θέλω καντήλι ἀκοίμητο.

Σήκω τώρα καί πάρε τό μωρό σου, πού κλαίει. Ἄλλη βραδιά θά σέ ξαναεπισκεφθῶ,

γιατί ἐκεῖ θά ἀρχίσει μεγάλο ἱστορικό.

Πολλά θά πάθεις, πολλά θά ἀκούσεις, ἀλλά ἐσύ νά μή λαθέψεις ἀπό τό δρόμο πού σοῦ χάραξα».

Μ’ αὐτά τά λόγια, ἡ Παναγία ὑψώθηκε καί χάθηκε.

Ἡ Μαρία ξύπνησε καί ἔνιωθε τήν κρυάδα στό μέτωπό της.

Τόσο ζωντανό ἦταν τό ὄνειρο αὐτό, ὥστε ρώτησε τόν ἄντρα της «Μήπως ἄφησες τήν πόρτα ἀνοιχτή;

Λίγο πιό πρίν μπῆκε μιά μαυροφόρα μέσα».

«Σίγουρα σάλεψαν τά λογικά σου, τῆς ἀποκρίθηκε ἐκεῖνος. Τήν ἡμέρα βλέπεις ἕναν παπά, τή νύχτα μιά μαυροφόρα.

Τί θά γίνει μέ σένα;». Ἡ Μαρία δέν ξαναμίλησε, ἀλλά μ’ ἕνα αἴσθημα χαρᾶς καί φόβου ξημερώθηκε μέ τό παιδί στήν ἀγκαλιά της

ΠΗΓΗ https://l.facebook.com/l.php?u=http%3A%2F%2Fwww.moni-agiou-rafail.gr

σχετικά με την κυρία Μαρία Τσολάκη και την  πριν  ένα χρόνο εκδημίας της στις 16 Ιουνίου του 2024

"αυτή την ευλυγισία και το εύκαμπτο των χειρών μετά την Κοίμηση την είδαμε και στην εκδημία του Γέροντα Εφραίμ στην Αριζόνα - ΚΥΡΙΟΣ ΟΙΔΕ - να έχουμε την ευχή της " ΒΙΝΤΕΟ

Σύνδεσμος Βίντεο 

https://youtu.be/V-QExKNbJAI?si=J36oh82nW8XJZENs

Σχετικά και  στο άρθρο της Ρομφαίας

"Μία αφανής γνησία δούλη και διδακτή Θεού "

Βλ.https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/2024/06/blog-post_751.html?m=1

Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΦΗΣΕ ΔΙΧΩΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΟΥ ...ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΧΑΡΙΣΕ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΔΟΔΕΙΚΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΜΑΣ, ΑΝΟΊΓΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΔΟ ΜΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ .

ΣΤΩΜΕΝ καλώς 

Δρ.Κωνσταντίνος Βαρδάκας 

" κάντε ησυχία όταν τα παιδιά κοιμούνται και όχι όταν πεθαίνουν "

ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΜΗ ΕΝΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΤΩΝ ΗΠΑ....ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΤΑΧΙΣΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΕΚΜΗΡΙΩΘΕΙ ΜΕΣΩ ΝΕΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΩΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ ΓΙΑΤΙ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ..ΣΤΩΜΕΝ καλώς 

ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ

Ο Kennedy αποκάλυψε ότι ο οργανισμός υγειονομικής ασφάλειας των ΗΠΑ είχε συγκαλύψει μια εσωτερική μελέτη του 1999, υπό την ηγεσία του ερευνητή Thomas Verstraten, η οποία έδειξε έναν εκρηκτικό κίνδυνο 1135% αύξησης του αυτισμού από το εμβόλιο για την ηπατίτιδα ..

Σύμφωνα με τον Kennedy, οι ερευνητέςΗ ήταν «σοκαρισμένοι» από τα αποτελέσματα,ΩΩ αλλά, αντί να τα δημοσιοποιήσουν, κάλυψαν τα ευρήματα.

«Απλώς απομάκρυναν τα μεγαλύτερα παιδιά και κράτησαν μόνο τα μικρότερα παιδιά, τα οποία ήταν πολύ μικρά για να διαγνωστούν με αυτισμό», είπε χαρακτηριστικά..

Στη συνέχεια, ο Kennedy ανέλυσε  πραγματικές αιτίες που οι παιδίατροι στέλνουν στο σπίτι γονείς που αρνούνται τα εμβόλια.

«Υπάρχει ένα δημοσιευμένο άρθρο που λέει ότι το 50% των εσόδων των περισσότερων παιδιάτρων προέρχονται από τα εμβόλια», τόνισε, εξηγώντας ότι τα εμβόλια συνδέονται με σημαντικά χρηματικά μπόνους για τους γιατρούς.

Αναφερόμενος στην ύπαρξη σύνδεσης μεταξύ εμβολίων και αυτισμού, ο Kennedy δήλωσε ότι κανένα από τα εμβόλια που δίνονται στα παιδιά κατά τους πρώτους έξι μήνες της ζωής τους δεν έχει μελετηθεί για αυτισμό. «Ας το κατανοήσουμε αυτό», πρόσθεσε

Περισσότερα στο https://www.bankingnews.gr/

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ

Κραταιά Σκέπη της Ρωμιοσύνης η Τίμια Εσθήτα της ΠΑΝΑΓΙΑΣ μας που κρατάει Γη και Ουρανό και εορτάζει 2 Ιουλίου

 

Τώρα λοιπόν που μας περίζωσαν οι εχθροί και η διαστροφή της αμαρτίας, είναι ανάγκη να καταφύγουμε στα στρατηγικά πνευματικά μας όπλα, αυτά που για τους άπιστους και τους δόλιους θεομπαίχτες είναι ανύπαρκτα, ώστε η σωτηρία της Ελλάδος να ομοιάζει σαν ένα κακόγουστο παραμύθι.

ΦΩΤΟ - εκεί στο Περαχώρι της Ιθάκης στο μέρος που γεννήθηκε ο ΑΓΙΟΣ ΡΑΦΑΗΛ λίγο πιο ανηφορικά από το σπίτι του, υπάρχει περικαλλής Ιερός Ναός που κατέχει την εικόνα της  ΒΛΑΧΕΡΝΙΩΤΙΣΣΑΣ η οποία  εορτάζει στις 2 Ιουλίου. 

Πριν ακόμα χαράξει το ΦΩΣ οι πιστοί από τον Ιερό Ναό αυτό ξεκινούν λιτανεία της Εφέστειας Εικόνος της Παναγίας της Βλαχερνίωτισσας  μέσα από μεσαιωνικά μονοπάτια που καταλήγουν στην απόκρημνη Δυτική πλευρά του νησιού όπου υπάρχει ένα σπήλαιο εκκλησία και εκεί τελούν την Πανηγυρική Θεία Λειτουργία εις ανάμνηση της Κατάθεσης της Τίμιας Εσθήτος της Υπεραγίας Θεοτόκου.

Γιατί τα λέμε όλα αυτά;

Ακριβώς γιατί αυτά μας κρατούν σε εποχές ασφυξίας λόγω της διαστροφής των καιρών μας.

Ακριβώς γιατί αυτά μας άφησαν οι πρόγονοι μας οι Ρωμιοί - βυζαντινοί από εκείνα τα χρόνια του ΑΓΙΟΥ ΡΑΦΑΗΛ και είμεθα υποχρεωμένοι να τα αφήσουμε στις επόμενες γενιές της Ρωμιοσύνης. Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας 

Ας μάθουμε τι όπλα έχουμε , όπλα πνευματικά μεγάλης διαστημικής ισχύος που  η ΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ τους σήμερα μας προστατεύει. 

 

από το  το https://fdathanasiou.wordpress.com/2012/07/01/%CF%84%CE%BF-%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%B5%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82- τα παρακάτω αξιόλογα στοιχεία που θα πρέπει να γνωρίζουμε

Μια «κρυφή» εορτή αφιερωμένη στη «Μητέρα του Φωτός» είναι και η «Κατάθεσις της τιμίας Εσθήτος της Ύπεραγίας Θεοτόκου εν Βλαχέρναις» (473), όπως αναφέρει το ημερολόγιο της Εκκλησίας της Ελλάδος στις 2 Ιουλίου, ημέρα που εορτάζεται επίσημα αυτό το γεγονός. Μάλιστα είναι η πρώτη και κυρία εορτή την ήμερα αυτή. 

Όντως είναι «κρυφή» εορτή, υπό την έννοια ότι ελάχιστοι γνωρίζουν για το θέμα αυτό, σε αντίθεση με την Κατάθεση της  Τίμιας Ζώνης  που γνωρίζουν πολλοί. 31 Αυγούστου […] 

Πώς λοιπόν έχει το θέμα, η ιστορία του ιερού αυτού κειμηλίου της Θεοτόκου πού ονομάζεται Εσθήτα και πώς έφθασε στην Κωνσταντινούπολη;

Όταν αυτοκράτορας ήταν ο Λέων ο Μεγάλος ο Μακέλλης, περί το 470 μ.Χ., δύο Πατρίκιοι (αξιωματούχοι) αυτού, ο Γάλβιος και ο Κάνδιδος, από θείο πόθο κινηθέντες πορεύθηκαν στους Αγίους Τόπους για προσκύνηση. Περιδιαβαίνοντας τα ιερά Προσκυνήματα μετά την Γαλιλαία και τη Ναζαρέτ, κατά θεία οικονομία, όπως αποδείχθηκε, βρέθηκαν σε ένα χωριό της ευρύτερης περιοχής και απεφάσισαν να διανυκτερεύσουν στο σπίτι μιας σεβάσμιας γερόντισσας Χριστιανής Εβραίας.

 Εκεί λοιπόν οι δύο Πατρίκιοι είδαν ότι συνέχεια του κυρίως σπιτιού υπήρχε και άλλος κλειστός χώρος και εκεί υπήρχαν κάποιοι ασθενείς άνδρες και γυναίκες, με λαμπάδες και λιβάνια προσευχόμενοι. 

Από το χώρο δε αυτό ερχόταν και μια άρρητος ευωδία. Ήταν τόσο φυσικό να ρωτήσουν τη σεβάσμια γερόντισσα και αυτή απάντησε: 

«Ο Θεός πρόσταξε και γίνονται εις τούτον τον οίκον μεγάλα θαυμάσια: δαίμονες από τους ανθρώπους διώκονται, τυφλοί αναβλέπουσι. χωλοί περιπατούσι και πάσα άλλη ανίατος ασθένεια θεραπεύεται στους προσερχόμενους με πίστη». 

Και αυτοί είπαν: «Και πόθεν έλαβε εξ αρχής ούτος ο τόπος αυτό το χάρισμα; Παρακαλούμεν να μας ειπείς δια την άγάπην του Θεού, ότι και ημείς δια να δοξάσωμεν τα θεία Μυστήρια ήλθομεν από τόπον μακρινό να προσκυνήσωμεν».

Αμέσως φάνηκε ότι δεν ήθελε να φανερώσει την υπόθεση. Συμπλήρωσε μόνο: «Άλλο δεν ήξεύρω να σας ειπώ, ει μη μόνον, ότι ο τόπος είναι πεπληρωμένος της θείας χάριτος». 

Τότε οι δύο άρχοντες διέγνωσαν ότι κάτι μεγάλο μυστήριο κρύπτεται Εκεί.

 Έτσι την παρακάλεσαν και την εκολάκευσαν να τους πει την όλην αλήθεια και ότι δεν έχει να υποστεί βλάβη η ζημία αφού αυτοί είναι ξένοι και φεύγουν. 

Τότε η σεμνή εκείνη γυναίκα τους είπε: «Από την ώραν που επιστεύθη Τούτο το θείον Μυστήριον δεν το φανέρωσα τίνος ουδέποτε, καθώς και οι πρόγονοί μας δεν το ομολόγησαν τινός ανδρός κατά τον όρκο οπού αλληλοδιαδόχους ελάβομεν, αλλ’ επειδή βλέπω από τους λόγους σας ότι είσθε άνθρωποι ευλαβείς και αιδέσιμοι.

Θέλω να σας ειπώ εξ αρχής την υπόθεσιν αλλά να μην ομολογήσετε το πράγμα εις άλλον τινά αλλά να φυλάξετε κεκρυμμένο το μυστήριον. 

Γινώσκετε ότι εις τούτον τον ταπεινόν οικίσκο είναι πεφυλαγμένο ένα ιμάτιον της Παναγίας Θεοτόκου Μαρίας εις μικρόν κιβώτιο του οποίου η χάρις και θεία δύναμις ενεργεί τοιαύτα θαυμάσια». 

Συγκλονίστηκαν οι δύο η δε γερόντισσα συνέχισε:

«Αύτη η Θεία Παρθένος Θεοτόκος εις τον καιρόν της Κοιμήσεως, είχε δύο γυναίκας παρθένους πολύ οικείας, εις τας οποίας χάρισε δύο χιτώνας, τους οποίους φορούσε η Δέσποινα να τας έχουν χάριν ευλογίας. Μία από αυτάς τας δύο γυναίκας ήτο από το γένος μου και εις τον θάνατον της αφήκεν άλλην παρθένον συγγενή αυτής αυτό το θείον ιμάτιον και αυτή άλλης κατά διαδοχή παραγγέλλουσαι να μην το ομολογήσουν, και ούτω κατήντησε εις εμέ την ανάξια και τώρα δεν υπάρχει άλλη παρθένος να της αφήσω τον θησαυρόν αυτόν τον πολύτιμο».

Με πολλή συγκίνηση ευχαρίστησαν τη γυναίκα και τόνισαν ότι στα όρια της Παλαιστίνης δεν θα αναφέρουν ότι άκουσαν. 

Την παρακάλεσαν ακόμη να επιτρέψει να κοιμηθούν στον ιερό αυτό χώρο για να προσευχηθούν έτι περισσότερον και λάβουν χάρη και ευλογία. 

Η γυναίκα δέχθηκε και τους ετοίμασε όπως μπορούσε. η χαρά και συγκίνηση τους έφθασαν έως δακρύων. 

Προσευχόμενοι και ευχαριστούντες την Παναγία πού τους αξίωσε τέτοιας χάριτος, ελάχιστα κοιμήθηκαν. 

Όταν διαπίστωσαν ότι μέρος των ασθενών είχαν σε άλλο χώρο κοιμηθεί διότι οι πολλοί είχαν φύγει, πήραν ακριβώς τα μέτρα (διαστάσεις) του κιβωτίου εκείνου. 

Το πρωί αφού ευχαρίστησαν τη γυναίκα αποχαιρετώντας την της είπαν, ότι πριν αφήσουν την Παλαιστίνη θα περάσουν να προσκυνήσουν και θα τις φέρουν από ευγνωμοσύνη δώρα.

Στη συνέχεια κάπου στα Ιεροσόλυμα βρήκαν έναν ξυλουργό και του είπαν να τους ετοιμάσει, από παλαιά ξυλεία κιβώτιο σύμφωνα με τα μέτρα πού του έδωσαν.

 Έτσι μετά παρέλευση ημερών ξαναβρέθηκαν (με το κιβώτιο εντός σάκου), στο χωριό εκείνο και στο σπίτι της γερόντισσας. Έχοντες μαζί τους τα αναγκαία φαγητά έφαγαν με τη γυναίκα και συνευφράνθησαν. 

Και πάλι θέλησαν να κοιμηθούν εντός του ιερού εκείνου χώρου για χάρη και ευλάβεια, όπως και έγινε. 

Αυτοί έχοντας το γνωστό τους σκοπό είχαν στο βάθος και ένα φόβο μήπως δεν είναι θέλημα της Παναγίας η τολμηρή ενέργεια πού θα πράξουν. 

Έτσι προσευχόμενοι με δάκρυα εδέοντο στη Θεομήτορα να τους ελεήσει για ότι θα πράξουν. 

Μεταξύ άλλων είπαν και τούτο εκείνη τη νύκτα. 

«Πιστεύομεν ότι είναι ορισμός σου και θέλημα να έλθη και αυτός ο πολύτιμος θησαυρός εις την τιμώσαν σε πόλιν, την σήν επώνυμο, εις ασφάλεια και περιποίησιν των ορθοδόξων δούλων σου και σωτηρίαν διαιωνίζουσαν δια Τούτο τολμώμεν να εγγίσωμεν οι ανάξιοι εις το ιερόν Τούτο κιβώτιο και η χάρις σου να μας συγχώρηση την τόλμη μας». 

Έτσι εκείνη τη νύκτα τρέμοντες αλλά και χαίροντες έκαναν αλλαγή κιβωτίων χωρίς να διακρίνεται τίποτε το επιλήψιμο. Το πρωί όλα ήταν φυσιολογικά, χωρίς να εννοήσει η απονήρευτη γερόντισσα το συμβάν, την αποχαιρέτησαν με πολλές ευχαριστίες, έφυγαν μετά ανεκλάλητης χαράς για τη Βασιλεύουσα.

Ο αυτοκράτορας και η συνοδέια του ασπάζονται την τιμία εσθήτα στην ΚΠολη .

Φθάσαντες, σκέφθηκαν να μην ομολογήσουν αρχικά το γεγονός. 

Έχοντες προσωπικό χώρο πλησίον του Κερατίου Κόλπου, ο οποίος ονομάζεται Βλαχέρναι, έκτισαν ναό στο όνομα των Αποστόλων Πέτρου και Μάρκου, και όχι της Θεοτόκου για να μη δώσουν στόχο. 

Εκεί έθεσαν το ιερό κιβώτιο και φρόντισαν να γίνονται ιεροπραξίες. Όμως η Χάρη της Παναγίας ενεργούσε θαύματα και το θέμα έπαιρνε διαστάσεις. 

Έτσι ανακοίνωσαν στον αυτοκράτορα Λέοντα το όλο θέμα το τι έφεραν από τους Αγίους Τόπους, και ο οποίος χάρηκε υπερβαλλόντως για το χαρμόσυνο γεγονός και τίμησε τούς δύο Πατρικίους και τους μακάρισε πού ο Θεός τους αξίωσε να φέρουν τέτοιο θησαυρό στην Πόλη. 

Πάραυτα πήγε στο Ναό και προσκύνησε με συγκίνηση την Εσθήτα της Παναγίας (είδος γυναικείου φορέματος). 

Τιμώντας ο Βασιλεύς το ιερό κειμήλιο κατασκεύασε ειδικό κουβούκλιο και περιτύλιξε την Εσθήτα με πορφυρίδα βασιλική και έβαλε σε ειδική θήκη την οποία σφράγισε με βούλα και υπογραφή. 

Το επίσης σπουδαίο, τον υπάρχοντα μάλλον ναό της Θεοτόκου πού νωρίτερα είχε κτίσει η Πουλχερία, επεξέτεινε ο Λέων σε μεγαλοπρεπή προς χάρη της Παναγίας, τον γνωστό και με τόση φήμη Ναό των Βλαχερνών, και εκεί έθεσε την ιερά Εσθήτα. 

Ώστε ο Ναός της Παναγίας των Βλαχερνών με την τόση ιστορία έγινε προς χάρη του ιερού κειμηλίου.

 Όσο ζούσαν οι δύο Πατρίκιοι αλλά και ο Λέων είχαν μια συνεχή σχέση με το Ναό αυτό και την αγία σορό, όπως ονομάσθηκε η κατάθεση της Εσθήτος, και θεσπίστηκε η εορτή στις 2 Ιουλίου.

Ο μεγαλοπρεπής αυτός Ναός με τον πνευματικό θησαυρό εντός, πήρε τέτοιες διαστάσεις, ώστε μάλλον έγινε το μεγαλύτερο Προσκύνημα της Κων/λεως. και αφού το Προσκύνημα συνοδευόταν από ποικίλα θαύματα για χίλια χρόνια έως φυσικά την άλωση. 

Πέραν αυτών η Θεοτόκος Δέσποινα με ιερό «ορμητήριο» το Ναό αυτό συνέδραμε σε κινδύνους και επιδρομές, σε λιμούς και λοιμούς και οποία λυπηρά τους κατοίκους της Πόλεως. 

Αυτός ο Ναός ήταν και το κέντρο «αμύνης» στην επίθεση των Αβάρων. Εκεί εψάλη ο Aκάθιστος Ύμνος.

Σε μεταγενέστερους από τότε χρόνους, μετά το σωτηριώδες τέλος μιας πολιορκίας της Κων/λεως, ο Πατριάρχης για ευχαριστίες της Παναγίας αλλά και την τόνωση του λαού κάλεσε άρχοντες και αρχόμενους και έκαναν μεγάλη περιφορά με την Εσθήτα φερομένη, μαζί και ο αυτοκράτορας του καιρού εκείνου χωρίς στέμμα, ταπεινά φερόμενος, ακολουθούσε ψάλλοντας με το λαό το «Κύριε ελέησον». 

Φθάσαντες και πάλι στο Ναό των Βλαχερνών έξω αυτού, σε ψηλή εξέδρα ο Πατριάρχης, αφού έκανε εκτενή δέηση, άνοιξε ενώπιον τόσου λαού την ιερά θήκη, πήρε στα χέρια του την ιερά Έσθητα της Θεοτόκου, την σήκωσε και βλέποντας την όλοι επευλόγησε ο λαός ψάλλοντας με άκρα συγκίνηση. 

Στη συνέχεια πέρασε κατά δεκάδες χιλιάδας ο λαός για ώρες πολλές και προσκύνησε το μοναδικό αυτό κειμήλιο της Παρθένου. Όντως μέρες δόξας και πίστης.

Πού πλέον ευρίσκεται η ιερά Έσθήτα;

«…Η εσθής της Θεοτόκου εν αργυρά επίχρυσω σορώ και εν ιδιαιτέρω παρεκκλήσιω, το όποιον εκαλείτο δια τούτο και «Αγία Σορός», κείμενον προς βορρά του Αγίου Βήματος, και κιτισθέν υπό Λέοντος του Μεγάλου, η εσθής αύτη ήτις ονομάζεται και «Μαφόριο» εκ του εβραϊκού μαφορά, δηλούντος σκέπασμα της κεφαλής, δεν ήτο κυρίως φόρεμα. Αλλά σκέπασμα – πέπλος, κεφαλής επικάλυμμα. Μαζί δε με άλλα κειμήλια μετακομίσθη εκ Κωνσταντινουπόλεως εις Ευρώπη, όπου εσώζετο εν τη «μονή των Τριβήρων» εν Γαλλία, ην δε εξ ερίων εύφθαρτων εξειργασμένον και η κρόκη και ο στημων ομοειδή και ομόχροα. και αδιάλυτο επί τοσαύτους αιώνας. Και διαμένει πάντως και μέχρι του νύν όπου και αν σώζεται. Εφερον δε αυτό οι αυτοκράτορες μεθ’ εαυτών στρατεύοντες και το εκράτουν εν είδει σημαίας….» (ΒΙΒΛΙΟ «τα θαύματα της Παναγίας», 1890, σελ. 453).

Το κείμενο αυτό λέει ότι η ιερά Εσθήτα από την Πόλη μετακομίσθη σε μονή της Γαλλίας, προφανώς από τους Σταυροφόρους, στην οποια και μάλλον υπάρχει.

Ως προς το Ναό των Βλαχερνών, το 1453 οι Οθωμανοί ερειπωμένη βρήκαν την βλαχερνίτισσα, για αυτό και ουδέποτε την «ορέχθηκαν» να την κάνουν τζαμί. 

Ο ιστορικός Γεώργιος Φραντζής μας πληροφορεί ότι είχε καεί το 1434 από απροσεξία κάποιον αρχοντόπουλων. 

Αργότερα την ξαναέκτισαν ξυλοστέγη βασιλική. Στα γεγονότα 6-7 Σεπτ. 1955 η Παναγία των Βλαχερνών υπέστη σημαντικές καταστροφές… Ανακαινίσθηκε το 1960 ταπεινός πλέον ο Ναός όπως τον βλέπουμε.

Ως προς την αρπαγή-κλοπή της Εσθήτος (μαφόριο της Θεοτόκου) από τη γυναίκα εκείνη φάνηκε ότι ήταν θέληση της Παναγίας να πάει στην Πόλη με όσα συνέβησαν για αυτή γύρω για χίλια χρόνια. Όπως δε είπε, δεν είχε πρόσωπο να την αφήσει. Μάλλον δεν θα έμαθε για την «κλοπή», οι δε ασθενείς μετά το θάνατό της θα έπαψαν να πηγαίνουν και τα τότε ιστορικά περιστατικά που η Χάρη Της άνοιξε αυτή την Ουράνια πηγή το ιερό μύρο. 

Κατά κανόνα, στην αρχή τα θέματα αυτά παίρνουν διαστάσεις, αφού η πίστη ακόμη και ολιγόπιστων και αδιαφορών κάποιες φορές «φουντώνει», ειδικά δε στην περίπτωση εκροής μύρου – σπάνια περίπτωση – συνοδεύεται από πληθώρα ποικίλων θαυμάτων με προεξάρχοντα πάντα τις σωματικές ιάσεις.

2 Ιουλίου εορτάζει η «Παναγιά Μυροβλύτισσα» ή «Ρίζα του Ιεσσαί».

Η εικόνα της βρίσκεται στην Άνδρο! και τι σχέση έχει με όλα τα ανωτέρω

Στο μοναστήρι του Αγίου Νικολάου!

Στα γραφόμενα ότι η παρουσία του μύρου ενεργεί «άπειρα θαύματα τα όποια δηλοποιούν την αέναον αγάπην της Κυρίας Θεοτόκου», έχουμε μια συμπύκνωση της πλημμυρίδας των θαυμάτων και του παροξυσμού της αγάπης της Παντανάσσης προς τους πονεμένους και θλιμμένους πιστούς πού δέονται και παρακαλούν. Εδώ θέση έχει και το εξής: με το να μη κυκλοφορεί η Ιερά Μονή βιβλίο θαυμάτων, να μη δίνει δηλαδή έντονη έμφαση στην πληθώρα των θαυμάτων, είναι σαν να λέει: Προέχει η πίστη, η εν Χριστώ ζωή, η απόλυτη δηλαδή εμπιστοσύνη στη Χάρη Της, όπου αυτά υπάρχουν, ας σπεύδουν να προσπίπτουν μετά δέους και να λαμβάνουν όταν εκείνη το εγκρίνει. Και Τούτο διότι τα θαύματα πού τόσο εντυπωσιάζουν και τόση σημασία δίδεται, δεν είναι αυτοσκοπός. Βέβαια, η Παναγία θέλει να ανακουφίζει από αγάπη και έλεος, κυρίως όμως αποσκοπεί στην αύξηση της πίστεως, στη βίωση των εντολών του Χριστού, στη μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας.

Ως προς την εκροή του μύρου στο κείμενο αναφέρεται ότι η παροχή οφείλεται «εις την άκτιστον ενέργειαν του Αγίου Πνεύματος». 

Τόσο περιεκτική η φράση. Δεν λέει ουσία (του Θείου), καθότι παντάπασι απλησίαστη ανθρωπίνως, αλλά ενέργεια, οπότε γίνεται νοητό ότι η παροχή του Ιερού μύρου δεν είναι γήινο άγιασμα, δηλαδή νερό πού η Χάρη το μετατρέπει σε θεραπευτικό και πάντα διατηρήσιμο, αλλά μύρο προερχόμενο απευθείας από το Άγιο Πνεύμα, αφού το Ιερό αντικείμενο η εικόνα αναβλύζει όχι κάτι γήινο αλλά Ουράνιο. 

Όντως μυστήριο το φαινόμενο, και δεν λέμε ορθολογιστικά πώς συμβαίνει, αλλά γιατί συμβαίνει, για παροχή και για του τρόπου αυτού πλούσιου ελέους, χάρη σε αμαρτωλά πλην πιστεύοντα τέκνα της Εκκλησίας.
Ως προς την έκταση της φήμης πού έχει πάρει η Χαριτόβρυτος Ιερά Εικόνα, ο Καθηγούμενος π. Δωρόθεος τονίζει ότι:

«Το μέγα αυτό θησαύρισμα της γεραράς ημών Μονής, εις ην καταφθάνουν καθ’ ημέραν απ’ όλον τον κόσμον πλήθη ψυχών και εναποθέτουν προ των ποδών Της τους πόνους, τας θλίψεις και τα αιτήματα των με άμετρο εμπιστοσύνη κομίζοντες εξ αυτής την δύναμιν και παρηγοριά δια την ουρανοδρόμον πορείαν των και της δωρεάς τα ιάματα». Δίδει έμφαση ότι πρέπει «με άμετρο εμπιστοσύνη» να ζητούμε προσευχόμενοι τις δωρεές. Τονίζει ειδικά και Τούτο. Να δίδει η Παναγία «την δύναμιν και παρηγοριά δια την ουρανοδρόμο πορείαν», πού σημαίνει ότι πέραν των δωρεών για υγεία και τα συναφή, πού είναι τόσο εύκολο να ζητούμε και το κάνουμε από ανάγκη, το πρέπον και σωτήριο να ζητούμε δύναμη και παρηγοριά στον αγώνα της πίστεως, των αρετών και στην προσήλωση της βιώσεως της πίστεως, ότι δηλ. οδηγεί στην ουράνια σωτηρία.

Εκτός της τιμής και πανηγύρεως που τελεί η Μονή στον Άγιο Νικόλαο, πανήγυρη τελεί στις 2 Ιουλίου «προς τιμήν της τίμιας Εσθήτος της Υπεραγίας Θεοτόκου και της Αγίας Ζώνης, τμήμα των οποίων εν τη Ιερά Μονή τεθησαύρισται, ωσαύτως δε και προς τιμήν της θαυματουργού και Μυροβλύτου Εικόνος της «Ρίζης του Ιεσσαί » της αυτής Μονής». Ώστε η Μονή κατέχει και τμήματα των ιερών κειμηλίων της Παναγίας. Και ναι μεν είναι γνωστόν ότι η Αγία Ζώνη ευρίσκεται στην Ι. Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου, τμήμα τιμίας Εσθήτος ίσως είναι το πρώτον που υπάρχει σήμερα, σε ορθόδοξα χέρια. Η τ. Εσθήτα υπάρχει σε μονή της Γαλλίας όπως γίνεται λόγος στο παρόν «περί της τιμίας Εσθήτος…». Φαίνεται ότι και τα δύο έχουν προέλθει από το Ναό των Βλαχερνών, οπού κάποτε υπήρχαν τα δύο αυτά κειμήλια.

Ο Χιτώνας της Παναγίας στη Γεωργία

 

Πρόκειται για την τιμία Εσθήτα, που φυλασσόταν στις Βλαχέρνες; Μάλλον όχι, αν εκείνη ήταν μαφόριο και όχι χιτώνας (όπως περιγράφεται πιο πάνω). Ίσως πρόκειται για το δεύτερο ένδυμα της Παναγίας, που δώρισε πριν την κοίμησή της (το μαφόριο και το χιτώνα – γι’ αυτό ήταν δύο τα ενδύματα, ενώ, αν ήταν ίδια, θα ήταν λογικό να είχε μόνο ένα & να είχε ήδη δώσει το άλλο σε κάποιον φτωχό). Έτσι επιβεβαιώνεται και η πληροφορία της παράδοσης περί δύο ενδυμάτων.

     ΤΟ ΙΕΡΟ ΑΥΤΟ ΚΕΙΜΗΛΙΟ ΦΥΛΑΣΣΕΤΑΙ ΣΤΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ ΖΟΥΓΚΔΙΔΙ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ.

      ΑΠΟ ΤΟ ΡΩΜΑΪΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΓΕΩΡΓΙΑ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ, ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΟΜΑΧΙΑΣ (8ος  ΑΙΩΝΑΣ) Ή, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΑΛΛΕΣ, ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ (15ος  ΑΙΩΝΑΣ).

      ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΧΙΤΩΝΑ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΡΤΥΡΟΥΝ Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ (1641-1688), ΟΙ ΠΡΕΣΒΕΙΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΦΕΝΤΟΝ ΕΛΤΣΙΝ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΧΑΡΙΕΒ ΚΑΙ ΞΕΝΟΙ ΠΕΡΙΗΓΗΤΕΣ ΤΩΝ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΩΝ ΧΡΟΝΩΝ.

      Ο ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΟΣ ΧΙΤΩΝΑΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΩΝ 1,80 Χ 1,50 Μ., ΗΤΑΝ ΒΑΜΜΕΝΟΣ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ Η ΒΑΦΗ ΕΦΥΓΕ.

      ΕΙΝΑΙ ΤΟΠΟΘΕΤΗΜΕΝΟΣ ΣΕ ΕΙΔΙΚΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟ ΞΥΛΙΝΟ ΚΙΒΩΤΙΟ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΠΗΓΗ ΕΥΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΑΓΙΑΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΥΠΑΘΟ ΓΕΩΡΓΙΑΝΟ ΛΑΟ.

      Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ (ΔΙΠΛΑ) ΕΙΝΑΙ ΕΥΛΟΓΙΑ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ ΩΡΩΠΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ.
Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΜΕ ΗΓΟΥΜΕΝΟ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΙΜΟΘΕΟ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ.

Θεοτοκίον. Ήχος πλ. δ’.

Την ψυχήν μου, Παρθένε, την ταπεινήν, την εν ζάλη του βίου των πειρασμών, νυν ως ακυβέρνητον, ποντουμένην, πανάμωμε, αμαρτιών τω φόρτω φανείσαν υπέραντλον, και εις πυθμένα Αδου πεσείν κινδυνεύουσαν, φθάσον, Θεοτόκε, τη θερμη σου πρεσβεία, και σώσον παρέχουσαν σον λιμένα τον εύδιον, ίνα πίστει κραυγάζω σοι. Πρέσβευε τω σω Υιώ και Θεώ, των πταισμάτων δούναι μοι την αφεσιν, σε γαρ έχω ελπίδα, ο δούλος σου, Δέσποινα.

Απόδοση στα νέα ελληνικά

Την ταπεινή μου ψυχή, Παρθένε, που κλυδονίζεται σαν ακυβέρνητο πλοίο μέσα στη ζάλη των δοκιμασιών και κάτω απ’ το φορτίο των αμαρτιών, κινδυνεύοντας να πέσει στο βυθό του Άδη, πρόλαβε, Θεοτόκε [=μητέρα του Θεού], και σώσε την με τη θερμή σου πρεσβεία [=μεσολάβηση προς το Χριστό], προσφέροντας το γαλήνιο λιμάνι σου. Έτσι θα σου φωνάζω με εμπιστοσύνη: «πρέσβευε προς τον Υιό και Θεό σου να μου χαρίσει συγχώρηση των αμαρτιών, γιατί εσένα έχω ελπίδα, εγώ ο δούλος σου, δέσποινα» [=βασίλισσα].

ΠΗΓΕΣ..ΠΗΓΗ ΖΩΗΣ-ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ-ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ -Misha.pblogs.gr-ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΓΝΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΥΣΕΒΕΙΑΣ.