Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
ΠΡΙΝ από 15 και χρόνια δεν είμασταν τόσο μπουρδουκλωμένοι με τα social media και ότι μαθαίναμε γινόταν μεταξύ μας.
Κάπου εκείνα τα χρόνια ένας καλός φίλος θεολόγος από την νήσο Λέσβο μου μετέφερε το παρακάτω γεγονός , το οποίο μετά από λίγα χρόνια το επιβεβαίωσε ο μακαριστός όσιος γέροντας Εφραίμ ο Αριζονίτης σε ομιλία του προς τα πνευματικά του παιδιά.
” άκου αδελφέ μου είπε ο φίλος μου …
φέτος ( εννοούσε εκείνη την χρονιά ) ένας ταξιτζής αφού έκανε την κούρσα του προς την ΑΓΙΑΣΣΟ κάποιο απόγευμα Νοεμβρίου επέστρεφε.
Μετά τις απότομες στροφές μόλις ίσιωνε ο δρόμος , εκεί κοντά στις πηγές της Καρύνης είδε στην άκρη του δρόμου μια μαυροφορεμένη μεσήλικα γυναίκα να περιμένει.
Νόμιζε ότι περίμενε το λεωφορείο. Επειδή σουρούπωνε και είχε βγάλει κρύο , σταμάτησε και προθυμοποιήθηκε να την πάει προς την διασταύρωση πιο κάτω. Πίστευε ότι ήταν κάποια γυναίκα ελαιομαζώχτρα γιατί ξεκινούσαν ημέρες της συγκομιδής της ελιάς.
Η Μαυροφορεμένη γυναίκα με το τσεμπέρι μπήκε και κάθισε στο πίσω κάθισμα και ευχαρίστησε τον οδηγό.
λέγοντας του τα ακόλουθα ενώ το πρόσωπο της αστραποβολούσε από μια πρωτόγνωρη χάρη και ευγένεια:
” – παιδί μου σε ευχαριστώ”
” – στις μέρες που έρχονται εκτός από την ανθρωπιά που θα χαθεί, θα χαθεί και το αλεύρι για να κάνουμε πρόσφορα, αλλά και το νάμα για τις εκκλησίες μαζί και το λάδι για να ανάβουμε τα κανδήλια.”
ο ταξιτζής το μόνο που δεν περίμενε τότε ( πριν 15 και χρόνια ) να ακούσει τέτοια πράγματα που του φαινόταν αδιανόητα. ( μην ξεχνάμε ήταν χρόνια μιας επίπλαστης εικονικής ευμάρειας )
Ενώ έβλεπε μπροστά προσέχοντας την οδήγηση , έστρεψε το βλέμμα του προς τον καθρέφτη για να δει καλύτερα την Μαυροφορεμένη γυναίκα και να την ρωτήσει ” τι είναι αυτά που λέτε;”
Αλλά τι να δει στο πίσω κάθισμα , δεν υπήρχε κανείς.
Τρόμαξε , ξαφνιάστηκε και σταμάτησε το όχημα του.
Έριξε νερό στο πρόσωπο του και γύρισε πίσω στην Αγιάσσο.
Μόλις πρόλαβε το Ιερό Ναό της ΠΑΝΑΓΙΑΣ της ΑΓΙΑΣΣΟΥ που σε λίγη ώρα θα έκλεινε.
Πήγε και γονάτισε έμπροσθεν της ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΥ ΕΙΚΌΝΑΣ ΤΗΣ και ρωτούσε:
– ΠΑΝΑΓΙΑ μου τί ήταν αυτό που έπαθα;
Βλέποντας όμως την γλυκεία μορφή της Εικόνος της Υπεραγίας Θεοτόκου αναθυμήθηκε εκείνο το φωτισμένο πρόσωπο με χάρη και ευγένεια της Μαυροφορεμένης γυναίκας που εξαφανίστηκε έξαφνα από μπροστά του , ενώ του είπε τέτοια συγκλονιστικά πράγματα”
Όταν τα άκουσα και εγώ αυτά τα πράγματα συγκλονίστηκα και είπα στον φίλο μου ότι αυτά θυμίζουν τις κουβέντες που ακούσαμε από τον ΑΓΙΟ ΠΑΙΣΙΟ ότι η Ελλάδα μετά την εμπλοκή με την τουρκία θα πει το “ψωμί – ψωμάκι”.
Μάλιστα ο φίλος μου αυτός μου πρόσθεσε και μια παλαιά ρήση που υπήρχε στους παλαιότερους στο νησί (την άκουσε από παππούδες), ότι στο νησί θα πατήσουν οι τούρκοι μόνο για ένα 24ωρο.
Εκεί σταμάτησε και η συζήτηση μας γιατί όλα αυτά είναι κρίματα ΘΕΟΥ.
Όμως αυτό που είπε η ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ δηλ.
” – στις μέρες που έρχονται εκτός από την ανθρωπιά που θα χαθεί, θα χαθεί και το αλεύρι για να κάνουμε πρόσφορα, αλλά και το νάμα για τις εκκλησίες μαζί και το λάδι για να ανάβουμε τα κανδήλια.”
δεν αφορούσε μόνο την Ελλάδα μας άλλα ολόκληρη την ανθρωπότητα.
Μια μάτια με όσα συμβαίνουν στις μέρες μας μπορεί να εξηγήσει πολλά.
Τόσα χρόνια αδελφοί την θλίβομαι την ΠΑΝΑΓΙΑ μας και εξακολουθούμε αμετανόητοι να κάνουμε τα πάρεργα των δαιμόνων που τους αφήσαμε να μας κυβερνούν σε όλα τα επίπεδα της καθημερινότητας.
https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com